ارمغان آنفیلد برای گواردیولا
شاگردان کلوپ فرصت لذت بردن از پاستا در جشن کریسمس روز دوشنبه را از دست ندادند، اما فرصت صدرنشینی در دو بازی متوالی خانگی که میتوانست اختلاف آنها در صدر جدول را به حداقل 2 امتیاز و اختلاف آنها با سیتی را به 9 امتیاز برساند، از دست دادند.
آن سوی میدان آرسنالیها، جشن کریسمس هوادارانشان را خراب نکردند، اما بهخاطر از دست رفتن 2 امتیاز مهم و استمرار طلسم پیروز نشدن در آنفیلد از سال 2012، با حس شکست به لندن برگشتند. اگر به آمار نگاه کنیم، 5 بار قبلی که آرسنالیها با صدرنشینی کریسمس را آغاز کردهاند، موفق به قهرمانی نشدند و بنابراین نیاز به ایجاد فاصله حداکثری در صدر، مهر تأییدی بر نگرانی آرسنالیهاست.
در درون زمین بازی برندهای نداشت، اما در بیرون زمین برنده آن کسی نبود جز: گواردیولا. سیتیزنها که اکنون نشان قهرمان جهان را بر سینه خود میبینند، بهخاطر طوفان سهمگین ««پیا»» در انگلیس، شاید با اضطراب سوار هواپیما شوند، اما با هدیه کریسمسی که لیورپولیها و آرسنالیها برایشان فرستادند، حداقل خیالشان راحت است که اگر به سلامت از هواپیما پیاده شدند، همه چیز در دستان خودشان است.
قطعاً از دو تیم صدرنشین لیگ برتر، نمایشی جز این انتظار نمیرفت. آمارها نیز بهخوبی گویای جذابیت و نزدیکی این بازی هستند. کفه مالکیت با اختلاف بسیار اندک به سمت لیورپول سنگینی میکرد (%51). تعداد شوتهای دو تیم برابر بود (13 شوت) که 3 شوت در چارچوب سهم لیورپول و 2 شوت هم سهم آرسنال بود. لیورپولیها 442 پاس با دقت %80 و آرسنالیها 423 پاس با دقت %79 بین هم ردوبدل کردند. این رقابت نزدیک حتی در کرنرها هم آشکار بود و لیورپولیها، 4 و آرسنالیها، 5 بار شانس خود را از روی نقطه کرنر امتحان کردند.
یکی از ویژگیهایی که نشاندهنده تکامل شخصیتی یک تیم است، شروع قوی در بازیهای بزرگ است. تیم آرتتا، پیشرفت محسوسی در این زمینه داشته و در بازی شنبه شب نیز علاوه بر اینکه شروع پرفشاری داشتند، هوشمندانه عمل کردند و با تنگ کردن فضا برای مهرههای کلیدی لیورپول و قطع پاسهای آنها، نه تنها حملات قرمزها را در نطفه خفه میکردند، بلکه موفق به گرفتن ضربات آزاد در یکسوم هجومی شدند و از روی یکی از همین ضربات به گل رسیدند.
دو تیم در حالی به مصاف هم رفتند که جزو بهترین خط حملههای لیگ هستند، اما نمایش درخشان فندایک در نبردهای هوایی و قطع پاسهای قطری آرسنالیها، تلاش بیوقفه کوناته برای پوشش آرنولد و تکلهای موفق او روی پای جسوس و مارتینلی، خونسردی ویلیام سالیبا در کنترل گاکپو و نونیز و دفع سانترهای خطرناک لیورپولیها و تسلط گابریل در مهار صلاح در هنگام حرکات عرضی، ما را متقاعد میسازد که با وجود حملات بیامان دو تیم، دفاعهای وسط را پیروز اصلی این تقابل بدانیم، بخصوص کوناته که اجازه نداد غیبت جوئل ماتیپ احساس شود.
بر خلاف دفاعهای میانی، دفاع چپها شب خوبی را سپری نکردند، زینچنکو نمایش بسیار ضعیفی داشت، در هنگام حملات قرمزها کاملاً در جاگیری سردرگم بود و در مهار صلاح ناتوان بود. در آن سوی میدان نیز سیمیکاس هر چند عملکرد بهتری مقابل ساکا داشت، اما با یک مصدومیت سخت، از زمین بازی خارج شد تا نگرانی لیورپولیها برای بازیهای پیش رو بیشتر شود، چون رابرتسون دیگر مدافع چپ آنها نیز همچنان در حال ریکاوری از مصدومیت است.
شب نه چندان جالب ادگارد، ممکن بود پایانی تلختر داشته باشد. کاپیتان توپچیها در نیمه اول، در تقابل با صلاح، سعی در حفظ تعادل خود داشت که توپ بهطور آشکاری به دست او برخورد کرد، اما تصمیم کاملاً اشتباه کریس کاوانا و داوران ویدیویی مبنی بر عدم اعلام پنالتی، باعث شد تا ادگارد و هوادارن آرسنال نفس راحتی بکشند.
بغیر از صحنههای گل، مهمترین صحنه این بازی احتمالاً ضدحمله سریع و چندنفره لیورپولیها در نیمه دوم بود که با شلیک نهایی آرنولد، به تیر برخورد کرد. شاید آرنولد میتوانست ضربه بهتری به توپ بزند، اما در مجموع عملکرد رضایتبخشی داشت و با پاس گلی که در نیمه اول برای صلاح ارسال کرد، پنجمین مشارکت خود (گل یا پاس گل) در 9 بازی آخر لیگ را رقم زد. آرنولد درین مدت، سه پاس گل در جام اتحادیه و دو پاس گل هم در لیگ اروپا داشته و پاس او به صلاح که 57 امین پاس گل او در لیگ برتر بود، نوعی رکوردشکنی بود که هم باعث شد با رکورد رابرتسون در پاس گل برابری کند و هم یک بار دیگر نشان داد که آرنولد در مسیری کاملاً درست قرار دارد.
نمایش ضعیف مهاجمان لیورپول، در سایه عدم اثرگذاری بر نتایج آنها، به حاشیه رفته است، اما برای هواداران، گلزنی مهاجمان رفتهرفته به یک خاطره تبدیل میشود. داروین نونیز برای دوازدهمین بازی پیاپی، در گلزنی ناکام بود، کودی گاکپو از ماه سپتامبر در لیگ موفق به گلزنی نشده و لوییز دیاز نیز بعد از گلزنی در دو بازی آغازین لیگ، فقط یک گل به ثمر رسانده است. در هفتههای گذشته، اصلیترین مشکل شاگردان کلوپ در فاز حمله، ضعف در استپ توپ یا بیدقتی در پاسهای نهایی بود. برابر آرسنال این مشکل مجدداً خودنمایی کرد و حتی صلاح، علیرغم اینکه در صحنه گل بازی خوبی داشت، نمایش ضعیفی ازین نظر داشت. راهحل مشکل قطعاً خریدهای زمستانی نیست، بلکه در دستان کلوپ است تا مهاجمانش را هر چه زودتر احیا کند. با توجه به اینکه صلاح، بهترین مهاجم کلوپ، باید در جام ملتهای آفریقا شرکت کند، تأخیر در یافتن راهحل، هزینه سنگینی برای کلوپ خواهد داشت.
یکی دیگر از عواملی که بر مشکلات هجومی قرمزها افزوده است، افت هافبک هجومی این تیم، دومینیک سوبوسلای پس از نمایشهای خیرهکننده ابتدایی است. در بازیهای این فصل، لیورپول در برخی بازیها در کنترل نبض بازی در میانه میدان موفق بوده و گاهی مثل بازی برابر آرسنال، میانه زمین را کاملاً واگذار کرده است. بخشی ازین بیثباتی، ناشی از نبود تجربه نزد هافبکها است. سوبوسلای بهتازگی 23 ساله شده، کرتیس جونز 22 ساله است و خرافنبرخ فقط 21 سال سن دارد. تنها نقطه روشن هافبک لیورپول برابر توپچیها، واتارو اندو هافبک دفاعی تیم بود. علیرغم دریافت کارت زرد، کلوپ تصمیم گرفت اندو را 90 دقیقه کامل در زمین نگه دارد و اندو با 3 تکل موفق، 2 قطع توپ و دقت پاس بالا، جواب اعتماد مربی را داد. با ادامه روند فعلی، اندو میتواند به نقطه اتکای تیم در نیمفصل دوم تبدیل شود.
جشن اول سیتیزنها: جشن نخستین قهرمانی در جهان.
جشن دوم: جشن توقف استونویلا، آرسنال و لیورپول.
جشن سوم: جشن کریسمس. پایان هفته رویایی برای گواردیولا و شاگردانش با سهگانه جشنها !
با نتایج این هفته، سیتی با یک بازی کمتر، در فاصله 6 امتیازی صدر قرار گرفت. با توجه به بازگشت بازیکنان مصدوم، ترکیب پرستاره سیتی برای مقابله با خستگی وقفههای ملی و مهمتر از همه اینها، میزبانی از آرسنال و ویلا در دور برگشت، چهارمین قهرمانی پیاپی و بیسابقه آنها کاملاً محتمل به نظر میرسد.
این مطالب را هم بخوانید:
همه چیز راجع به ضربه جادویی برگردان در دنیای فوتبال؛ از اولین برگردان تاریخ تا افشای کشور مخترع!
از شعار تا واقعیت؛ بررسی سرنوشت برخی از استعدادهای ناکام در دنیای فوتبال (بخش اول)
ویدیو | گل بامزه جنووا به یوونتوس با پاسکاریهای متوالی و عجیب غریب