رتبه‌بندی ۵ مدعی اصلی قهرمانی در جام ملت‌های آفریقا ۲۰۲۵

معتبرترین جام قاره آفریقا بار دیگر در دسترس است. ۲۴ تیم ملی برای کسب سی و پنجمین دوره جام ملت‌های آفریقا (AFCON) در کشور مراکش به رقابت خواهند پرداخت؛ تورنمنتی که همیشه قول هرج و مرج غیرقابل مهار، شگفتی، درام و جنجال را به فوتبال‌دوستان می‌دهد.

این فستیوال فوتبال از تاریخ ۲۱ دسامبر (۳۰ آذر ماه) آغاز می‌شود و تیم‌های پرشماری با انتظارات بالا وارد مسابقات خواهند شد. از سال ۲۰۱۰ تاکنون هفت قهرمان متفاوت در این رقابت‌ها داشته‌ایم، از این رو انتخاب یک قهرمان مطلق پیش از به صدا درآمدن سوت آغاز کار دشواری است. رقابت‌ها در منطقه شمال و غرب آفریقا بسیار شدید خواهد بود، اما هرگز نمی‌توان شگفتی‌ها را نادیده گرفت.

در ادامه، مدعیان اصلی قهرمانی در AFCON 2025 را بر اساس تحلیل‌های «فوتبال۷» رتبه‌بندی کرده‌ایم.

۵. نیجریه

نیجریه که نتوانست جواز حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ را کسب کند، به شدت در جستجوی اعاده حیثیت است. «عقاب‌های سبز» قطعاً یکی از آتشین‌ترین خطوط حمله و پرشورترین هواداران را در بین رقبا دارند و همین امر آن‌ها را در فهرست کاندیداهای اصلی قرار می‌دهد.

تیمی که ستاره‌هایی چون ویکتور اوسیمن، آدِمولا لوکمن، الکس ایووبی و ساموئل چوکواِزه را در اختیار دارد، هرگز نباید دست کم گرفته شود. اوسیمن و لوکمن به طور خاص، ستاره‌های درخشانی هستند که تقریباً به تنهایی قادرند نیجریه را به موفقیت برسانند، هرچند که سایر بازیکنان نقش حمایتی خوبی ایفا می‌کنند.

با این حال، آنچه می‌تواند عملکرد تیم اریک شِل (سرمربی نیجریه در این تورنمنت) را تضعیف کند، خط دفاعی است. کالوین بَسی از فولام و زایدو سانوسی از پورتو قوی‌ترین گزینه‌های دفاعی هستند، اما خط دفاعی که شامل سه مدافع از چمپیونشیپ انگلیس است، تحت فشار زیادی قرار خواهد گرفت. همچنین، استنلی نوابالی به سختی یک دروازه‌بان نخبه محسوب می‌شود. عدم صعود نیجریه به جام جهانی ۲۰۲۶ نیز نگرانی دیگری است که فرصتی برای رستگاری در AFCON فراهم می‌کند.

۴. الجزایر

الجزایر قهرمان سال ۲۰۱۹ بود، اما در سال‌های اخیر نتوانسته است انتظارات را برآورده کند. آن‌ها در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۳ حتی موفق به صعود از مرحله گروهی نشدند و در سه دوره از چهار تورنمنت اخیر، پیروزی کسب نکرده‌اند.

بر اساس سوابق اخیر، آن‌ها همان‌طور که می‌توانند جام قهرمانی را بالای سر ببرند، به همان راحتی ممکن است زودهنگام حذف شوند. با این وجود، به دلیل داشتن یک تیم قدرتمند، در زمره مدعیان قرار دارند؛ تیمی که هنوز کاپیتانش ریاض محرز را در اختیار دارد. محرز ۳۴ ساله قطعاً پس از ترک منچسترسیتی و پیوستن به الاهلی سرعتش کاهش یافته، اما همچنان یک نیروی خلاق بزرگ در مراکش خواهد بود.

محمد عموره از وولفسبورگ امیدهای گلزنی تیم را بر دوش می‌کشد. او بهترین گلزن مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ در CAF بود که در مجموع ۱۰ گل به ثمر رساند و به طور متوسط در هر دو بازی ملی یک گل می‌زند. رایان آیت نوری و رامی بن سبعینی رهبران یک خط دفاعی نسبتاً معمولی هستند، اما ولادیمیر پتکوویچ، سرمربی سابق سوئیس، تجربه لازم برای رساندن الجزایر به مراحل پایانی را دارد.

۳. مصر

در هفته‌های اخیر محمد صلاح به دلایل مختلفی تیتر خبرها بوده، اما «پادشاه مصری» مشتاق است که این بار به دلایل درستی در مراکش بدرخشد. امیدهای مصر، رکورددار هفت قهرمانی AFCON، بر دوش ستاره لیورپول است که قصد دارد کشورش را برای اولین بار از سال ۲۰۱۰ به سوی یک پیروزی رهبری کند.

مصر در سال ۲۰۲۱ پس از شکست مقابل سنگال در ضربات پنالتی، بسیار به قهرمانی نزدیک شد و این ناامیدی، سوخت محرک آن‌ها برای حمله به هشتمین جام خواهد بود. آن‌ها در سال ۲۰۱۷ نیز فینالیست بودند.

صلاح تنها برگ برنده آن‌ها نیست؛ عمر مرموش از منچسترسیتی نیز در چند سال گذشته بار تهاجمی تیم را به دوش کشیده است. با این حال، مزیت بزرگ مصر، انسجام تیمی است؛ چرا که بخش عمده‌ای از ترکیب اصلی در لیگ مصر بازی می‌کنند. هشت بازیکن از الاهلی، غول فوتبال مصر، و نُه بازیکن دیگر از تیم‌های پیرامیدز یا زمالک هستند. این ترکیب، شناخت بسیار خوبی از یکدیگر دارند. باید دید که آیا این سطح از هماهنگی برای هدایت تیم حسام حسن به سوی قهرمانی کافی خواهد بود یا خیر.

۲. سنگال

سنگال در سال ۲۰۲۱ با غلبه بر مصر در فینال، انتظار دردناک خود برای کسب اولین عنوان AFCON را به پایان رساند، اما اوضاع از آن زمان تغییر کرده است. «شیرهای ترانگا» پس از یک کمپین ناامیدکننده در AFCON 2023، با هدایت پاپه تیاوِ نسبتاً بی‌تجربه، بار دیگر غرور خود را بازیافته‌اند.

سنگال در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ بدون شکست ماند و به «گروه مرگ» در کنار فرانسه و نروژ صعود کرد و نتایج اخیر دوستانه آن‌ها نیز چشمگیر بوده است. از جمله پیروزی عالی ۳-۱ مقابل انگلیس در ومبلی در ماه ژوئن، و سپس یک شکست نزدیک و رقابتی مقابل برزیل در نوامبر.

تیم آن‌ها سرشار از کیفیت است؛ ۲۰ نفر از فهرست ۲۷ نفره آن‌ها در پنج لیگ برتر اروپا بازی می‌کنند. مثلث قدیمی کالیدو کولیبالی، ادوارد مندی و سادیو مانه علیرغم انتقال به لیگ کم‌رقابت‌تر عربستان، همچنان در سطح بالایی قرار دارند. ایلیمان اِندیایه (اورتون)، اسماعیل سار (کریستال پالاس) و نیکولاس جکسون (بایرن مونیخ) رهبری یک خط حمله تمام‌ستاره را برعهده دارند، در حالی که ادریسا گانا گی و پاپه ماتار سار انرژی و کیفیت را در میانه میدان ارائه می‌دهند. قطعاً سنگال یک نیروی قدرتمند در این تورنمنت خواهد بود.

۱. مراکش

از زمان قهرمانی مصر در سال ۲۰۰۶ در خانه، تنها ساحل عاج توانست در سال ۲۰۲۳ به عنوان میزبان، قهرمان AFCON شود. با این حال، مراکش به نظر می‌رسد که می‌تواند نام خود را در فهرست میزبانان قهرمان حک کند، زیرا فرم، ترکیب و تجربه لازم برای کسب اولین عنوان قهرمانی از سال ۱۹۷۶ را داراست.

این تنها قهرمانی قبلی آن‌ها بود و حتی از سال ۲۰۰۴ به فینال نرسیده‌اند، اما همه چیز می‌تواند این بار تغییر کند. مراکش با رتبه یازدهم فیفا، بالاترین تیم رتبه‌بندی شده در AFCON است و همچنان موجی از اعتماد به نفس ناشی از کسب مقام چهارم جام جهانی ۲۰۲۲ را با خود حمل می‌کند.

کاپیتان تیم، اشرف حکیمی، به وضوح مرد کلیدی و طلسم تیم است، اما «شیرهای اطلس» در سراسر زمین کیفیت دارند. یاسین بونو یک گزینه عالی در درون دروازه است، در حالی که نصیر مزروعی به حکیمی در خط دفاعی کمک می‌کند. سفیان امراباط و عزالدین اوناحی از لالیگا به همراه اسماعیل سیباری، ستاره پی‌اس‌وی آیندهوون، موتور میانه میدان را تشکیل می‌دهند. براهیم دیاز، یوسف النصیری و ایوب الکعبی همگی گزینه‌های تهاجمی عالی هستند.

ولید الرکراکی، سرمربی تیم، منابع غنی برای انتخاب در اختیار دارد و با کمک حمایت خانگی، در موقعیتی عالی قرار دارد تا تیم مراکش را به مراحل نهایی تورنمنت برساند.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹تقویم فیفای ۲۰۲۵ و ۲۰۲۶: تاریخ‌های کلیدی فیفال‌های ملی و تورنمنت‌ها

🔹سرالکس فرگوسن: یونایتد ممکن است برای قهرمانی در لیگ برتر ۱۱ سال دیگر هم صبر کند

🔹راهنمای تماشای بازی نیوکاسل یونایتد و چلسی در لیگ برتر

🔹ستاره هالیوود، اسکات مک‌تومینی را «فوق‌العاده» خواند؛ ماجرای عشق تیموتی شلمی به ستاره اسکاتلند

🔹آموریم از کوبی مینویی حمایت کرد اما معتقد است جوانان یونایتد «احساس مالکیت» دارند