آشنایی با بهترین بازیکنان تاریخ قاره آفریقا (بخش اول)

فوتبال7 | آفریقا را معمولاً با الماس‌ها و ثروت‌های خدادادیش می‌شناسند، اما برای علاقمندان به فوتبال، آفریقا به‌عنوان یک قاره فوتبال‌خیز شناخته می‌شود که ستارگان زیادی را به دنیای فوتبال معرفی کرده است. به بهانه جام ملت‌های آفریقا که هم‌اکنون به میزبانی ساحل عاج در حال برگزاری است، در این مقاله و بخش‌های بعدی آن، نگاهی داریم به تعدادی از شاخص‌ترین بازیکنان این قاره.

دیدیه دروگبا، امضای خاص پای لیگ قهرمانان

نسل طلایی آبی‌های لندن در دوران مورینیو، تا ابد در ذهن همه فوتبالدوستان و به‌ویژه هواداران چلسی باقی خواهد ماند. دیدیه دروگبا، مهاجم غیرقابل توقف آن سال‌های چلسی و کابوس مدافعان حریف، در کنار بازیکنانی چون لمپارد، جان تری و پتر چک، به چهار عنوان قهرمانی لیگ برتر دست یافت.

دروگبا نخستین مهاجم آفریقایی لیگ برتر است که به رکورد 100 گل دست یافت و در فصول 07-2006 و 10-2009 نیز بهترین گلزن لیگ برتر شد، اما اگر از هوادارن چلسی بپرسید زیباترین خاطره شما از جواهر آفریقایی‌تان چیست؟ احتمالاً شما را به فینال 12-2011 لیگ قهرمانان ارجاع می‌دهند. در حالی‌که بایرن‌مونیخ با هدایت یوپ هاینکس کاملاً تیم برتر میدان بود، با گل تساوی‌بخش دروگبا در وقت‌های تلف شده، بازی به وقت های اضافه و در نهایت به ضربات پنالتی کشیده شد. آبی‌های لندن که در زمان مورینیو، به همه چیز دست یافته بودند، الا لیگ قهرمانان، با شکست بایرن در ضیافت پنالتی‌ها، در فصلی که هیچ‌کس شانس قهرمانی برای آن‌ها قائل نبود، برای نخستین بار در تاریخ باشگاه، قهرمان چمپیونزلیگ شدند. در شب کم‌فروغ چلسی، اگر گل دروگبا نبود، بی‌تردید نام بایرن‌مونیخ روی جام آن فصل نقش بسته بود.

در سایه درخشش باشگاهی، دروگبا 2 بار به عنوان مرد سال آفریقا انتخاب شد.

بر خلاف موفقیت‌های دروگبا با نسل طلایی چلسی، دروگبا موفقیت خاصی در عرصه ملی کسب نکرد و با 65 گل در 105 بازی، به دوران ملی خود پایان داد. بازیکنان نسل طلایی ساحل عاج مانند یحیی توره و دیدیه دروگبا، اگرچه افتخارات باشگاهی زیادی داشتند، اما در عرصه ملی به اندازه باشگاهی موفق نبودند.

ژرژ وه‌آ، تکنیکی‌ترین رییس‌جمهور دنیا !

در مورد شماره 1 قاره آفریقا ، هیچ تردیدی وجود ندارد؛ تنها آفریقایی که در سال 1995، برنده توپ طلا شد: ژرژ وه‌آ.

فوتبالیست سابق و رئیس‌جمهور کنونی کشور لیبریا که از سوی پایگاه آمار فدراسیون جهانی فوتبال، به‌عنوان بهترین بازیکن آفریقایی قرن بیستم انتخاب شده است، دارنده دو عنوان قهرمانی لیگ با میلان، یک قهرمانی لیگ با المپیک‌مارسی و یک قهرمانی جام حذفی با چلسی انگلیس است.

ژرژ وه‌آ ، بدون شک یکی از کاملترین مهاجمان دهه نود بود، اما طبیعتاً هیچ‌کس از تیم ملی لیبریا انتظار حضور در جام‌جهانی را ندارد، حتی اگر یکی از بهترین بازیکن‌ها عضو آن باشد! حتی بدون حضور در جام‌جهانی، نمایش‌های وه‌آ در سطح باشگاهی به حدی خیره‌کننده بود که دو بار به‌عنوان مرد سال آفریقا انتخاب شد.

در فصل 95-1994 لیگ قهرمانان، آث‌میلان با شکست مقابل آژاکس، نایب‌قهرمان شد تا وه‌آ، قهرمانی چمپیونز لیگ را به‌عنوان تنها کمبود در کارنامه درخشان خود ببیند. در آن فصل، وه‌آ به‌عنوان بهترین گلزن لیگ قهرمانان انتخاب شد، اما گل‌های او برای لمس مهمترین جام اروپایی، کافی نبودند.

زیباترین و کوتاهترین لحظه از بازی وه‌آ که به تنهایی توصیف‌گر جادوی اوست، گل انفرادی او برابر ورونا در سال 96 بود. وه‌آ از مقابل دروازه خودی پا به توپ شد و در عرض چند ثانیه، توپ را به محوطه حریف برد و گلزنی کرد، گل معروفی که کلیپ آن هنوز هم جزو پر بازدیدترین کلیپ‌های اینترنتی است.

عبدی پله، همرنگ و همزاد پله از قاره‌ای متفاوت

عبدی پله یک هافبک هجومی زیرک و خوش‌ساخت بود که در سال 1982 با ستاره‌های سیاه (لقب تیم ملی غنا) به‌عنوان قهرمانی جام ملت‌های آفریقا دست یافت. یک دهه بعد در سال 1992، غنا در ضربات نفسگیر پنالتی، با نتیجه 11-10 از ساحل عاج شکست خورد و به مقام نایب‌قهرمانی آفریقا دست یافت، اما عبدی پله به‌عنوان بهترین بازیکن تورنمنت انتخاب شد.

پله آفریقایی که سه بار به‌عنوان بازیکن سال قاره سیاه انتخاب شده است، میراث ماندگاری در مارسی فرانسه از خود برجا گذاشت و با این تیم سه بار قهرمان لیگ و یک بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. البته قهرمانی سال 19993 مارسی در لیگ 1 فرانسه، بعداً به دلیل رسوایی مالی لغو شد و فقط قهرمانی چمپیونزلیگ آن سال که حاصل شکست دادن آث میلان در فینال بود، در تالار افتخارات عبدی پله و مارسی باقی ماند.

اگرچه لقب پله کاملاً برازنده به نظر می‌رسد، اما بر خلاف پله اصلی که سلطان جام‌های جهانی بود، یکی از نقاط ضعف بزرگ و شاید هم بدشانسی در کارنامه فوتبالی عبدی پله، عدم حضور این بازیکن در جام‌های جهانی است.

نکته جالب در مورد عبدی پله اینست که سه پسر از چهار پسر او، از جمله جردن آیو نیز فوتبالیست و از اعضای تیم ملی غنا هستند.

محمد صلاح، فرعون زنده، مطرود استمفوردبریج، محبوب آنفیلد

زمانی که صلاح از چلسی بیرون رانده شد، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد او سر از آنفیلد در بیاورد و زیر نظر کلوپ، به یکی از بهترین و پرافتخارترین مهاجمان عرب، مسلمان و آفریقایی‌تبار تبدیل شود.

پادشاه مصری، پس از دو انتقال قرضی به فیورنتینا و آاس رم، به‌طور دائمی به رُم پیوست. درخشش نسبی صلاح در رُم، چشم لیورپولی‌ها را گرفت. از طرفی انتقال صلاح به لیورپول، مصادف شد با دوران تحول این باشگاه که از سال 2015، با حضور کلوپ آغاز شده بود. در این دوران جدید، کلوپ و لیورپول به قهرمانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا دست یافتند و صلاح با کسب دو کفش طلای لیگ برتر در فصول 18-2017 و 19-2018 و عنوان بهترین بازیکن لیگ در سال 2018، نقش مهمی درین موفقیت‌ها داشته است.

صلاح تاکنون دو بار به عنوان بهترین فوتبالیست آفریقا انتخاب شده است. داستان صلاح، هم‌چنان در حال نوشته شدن است و درین فصل نیز یکی از اصلی‌ترین مهره‌ها در نقشه‌های هجومی کلوپ محسوب می‌شود. هر چند او در مسابقات فعلی جام ملت‌های آفریقا، مصدوم شده و احتمالاً ادامه مسابقات را از دست خواهد داد.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹رودری؛ الگوی کامل یک هافبک دفاعی در فوتبال مدرن (بخش دوم و پایانی)

🔹ویدیو | سوپرگل ضربه آزاد ببه بازیکن کیپ ورد در جام ملت های آفریقا

🔹رودری؛ الگوی کامل یک هافبک دفاعی در فوتبال مدرن (بخش اول)

🔹گواردیولا ۵۳ساله شد؛ بررسی افتخارات و سوابق فوتبالی مربی موفق اسپانیایی

🔹بررسی عملکرد تیم‌های مدعی در هفته اوّل جام ملّت‌های آسیا؛ از برد سخت عربستان تا قدرتنمایی کره جنوبی