آیا ژابی آلونسو در رئال‌مادرید موفق خواهد شد؟ بررسی رزومه کاری آلونسو در دنیای مربیگری
یک هفته‌ای می‌شود که آلونسو تمرینات رئال‌مادرید را آغاز کرده و حالا همه منتظرند ببینند در نخستین آزمون جدی خود که جام‌جهانی باشگاه‌هاست، چه خواهد کرد. تا پیش از آن، همراه فوتبال7 باشید
اپلیکیشن فوتبال۷
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود
خوش‌خبر باشی!
در دوران بازی که آلونسو استاد زمان‌بندی دقیق بود، شاید هم به زبان عامیانه، پاقدم خوبی داشت! زمانی که به لیورپول پیوست، «معجزه استانبول» برای این تیم رقم خورد و قهرمان اروپا شدند. حضورش در رئال نیز همزمان شد با قهرمانیِ لادسیما و نه تنها پایانی شد بر ناکامی‌های رئال در لیگ قهرمانان، بلکه آغازی شد بر سلسله قهرمانی‌های این تیم. و بالاخره زمانی به بایرن‌مونیخ رفت که گواردیولا سرمربی باواریایی‌ها شده بود و یک انقلاب تاکتیکی در این تیم آغاز شد.
از مادرید تا مونیخ، آلونسو مثل یک اینفلوئنسر اینستاگرامی در حوزه سفر، البته سفرهای فوتبالی، چرخ می‌زد و همه را مجذوب فوتبال ناب خود می‌کرد که بیشتر از جنس درک تاکتیکی بود تا تکنیکی! بنابراین ما از کسی حرف می‌زنیم که خودش در دوران بازی هم بازیکن بزرگی بود و هم جام‌های بزرگی کسب کرده. در تاریخ فوتبال هستند کسانی چون بوفون که با تمام عظمتشان در فتح لیگ قهرمانان یا سایر جام‌های مهم ناکام بوده‌اند.
آقای متشخص
حتی خداحافظی آلونسو مثل یک سکانس سینمایی بود: «زندگی‌اش کردم، عاشقش شدم. خداحافظ ای بازی زیبا !»
حالی او دوباره در لحظه‌ای به مادرید برگشته که اهمیت خاصی برای باشگاه دارد و دوباره باید دست به یک کار مهم بزند. رئال‌مادرید کهکشانی، با هدایت کارلو آنچلوتی کم هیاهو اما پُر کار، بدون ایجاد یک فلسفه فوتبالی مشخص، در طول این سال‌ها موفقیت‌های زیادی کسب کرد و 2 بار دیگر بر قله اروپا نشست اما این سال آخر برای کارلتو، پیرمرد دوست‌داشتنی رئالی‌ها خوب پیش نرفت. درست است که کارلو هیچ‌گاه مانند گواردیولا یا کلوپ، فلسفه واحدی ارائه نکرد اما هیچ‌کس نمی‌تواند او را متهم به پیروزی‌های اتفاقی و فقدان تاکتیک کند. کارلو مصداق بارز «ایجاد نظم از دل بی‌نظمی» بود. همیشه نتیجه می‌گرفت اما خیلی‌ها نمی‌فهمیدند چگونه! در کمترین حالت می‌توان گفت که او فاقد یک تاکتیک مشخص بود و بسته به سبک بازی حریف، از تاکتیک‌ها و سیستم‌های متفاوتی استفاده می‌کرد.
مدیر رختکن یا تاکتیک‌دان؟!
آیا تا حالا در رئال‌مادرید از آن دست مربیانی که در کنار زمین، دفترچه یادداشت تاکتیکی به دست می‌گیرند یا در جلسات آنالیز طولانی، از تخته‌های وایت‌بُرد استفاده می‌کنند، دیده‌اید؟! شاید آخرین مورد آن‌ها آنتونیو کونته بود که در سال 2020 در آستانه هدایت رئال‌مادرید بود اما سرخیو راموس با این جمله، آب پاکی را روی دست کونته ریخت: «احترام تحمیل‌کردنی نیست، به دست آوردنی است!» برای کونته سخت‌گیر جایی در رختکن رئال نبود، رختکنی که همیشه مملو از ستاره‌های جوان یا بالغ است و مدیریت آن‌ها، کار هر کسی نیست. حتی زیدان هم بیشتر یک مدیر بود تا یک تاکتیسین واقعی به‌معنای گواردیولا یا امثال آن.
هر دو با هم!
ظاهراً آلونسو یک گزینه هیبریدی است که می‌خواهد بعد از مدت‌ها رئالی‌ها را به آرزویشان برساند. او هم یک دیدگاه تاکتیکی کاملاً واضح دارد که در سوسیداد B و لورکوزن آن را ثابت کرده و هم قدرت خود را در مدیریت رختکن نشان داده. گریمالدو دفاع چپ لورکوزن در مورد آلونسو می‌گوید: «آلونسو چون خودش بازیکن بوده و بازیکن بزرگی هم بوده، بازیکنانش را درک می‌کند و به آن‌ها اعتماد به نفس می‌دهد. به‌علاوه او ایده‌های تاکتیکی را به‌صورت جذاب به بازیکنانش ارائه می‌کند تا همه بدانند چه باید بکنند. در نقشه‌های تاکتیکی او تا حد ممکن آزادی عمل بازیکنان در نظر گرفته می‌شود.»
با این حال انتصاب آلونسو می‌تواند واکنشی نیز از جانب مدیران باشگاه باشد که دیگر دوران بازی هیجانی به پایان رسیده و باید یک هویت منسجم و یک سبک پایدار از فوتبال را ایجاد کنیم!
آواربرداری از رئال‌مادرید
نخستین مأموریت مهم آلونسو در رئال، جمع کردن آشفتگی دفاعی‌ایی خواهد بود که امیدهای کسب جام در فصل 25-2024 را به نابودی کشاند. از بین 24 تیمی که به مراحل حذفی لیگ قهرمانان این فصل راه یافتند، میانگین باز پس‌گیری توپ در بالای زمین، برای رئال‌مادرید فقط 6.2 در هر بازی بود که آن‌ها را در رتبه شرم‌آور 21 ام قرار دارد. هم‌چنین میانگین xG موقعیت‌های در چارچوب آن‌ها 1.95 بود و فقط برست و فاینورد بدتر از آن‌ها بودند.
درست است که در لالیگا رئالی‌ها بعد از بارسا 2 ام شدند اما در 4 الکلاسیکوی فصل حتی 1 بار هم بارسلونا را شکست ندادند و با 16 گل خورده و تنها 7 گل زده و تفاضل ایکس‌جی 4.3-، یکی از اسف‌بارترین فصول تاریخ باشگاه از نظر رقابت در الکلاسیکو را رقم زدند.
البته وقتی صحبت از دفاع می‌کنیم باید بدانیم که در فوتبال امروزی، دفاع از زمین حریف تعریف می‌شود و دیگر آن دفاع اتوبوسی یا حتی پرسینگ در میانه زمین، چندان کارآیی ندارد! نمونه دیگری از این ضعف دفاعی، در بازی مقابل آرسنال در لیگ قهرمانان بود. در بازی رفت در امارات، رئالی‌ها فقط 36 پرس شدید در یک‌سوم هجومی داشتند! این آمار ضعیف‌ترین آمار در تمام بازی‌های حذفی این فصل بود (فقط خود آرسنالی‌ها در بازی مقابل پی‌اس‌جی چنین پرسینگ ضعیفی داشتند!)
حالا نوبت آلونسوست که با سیستم جذاب و 3 دفاعه‌ی خود، شرایط رئال‌مادرید را در حالت مالکیت یا بدون توپ، تغییر دهد.
مزایای سیستم آلونسو
اما سیستم 3-4-3 چه مزایایی دارد؟ یکی از اصلی‌ترین مزایای آن، فراهم‌سازی زوایای بهتر برای پاسکاری و بازی‌سازی از عقب است، به این‌ترتیب در هنگام پرسینگ شدید حریف، از فکر اینکه صرفاً رفع تکلیف کنید و با پاس دادن سریع به جناحین، کار را برای دریافت‌کننده‌یِ توپ سخت‌تر کنید، بیرون می‌آیید!
مزیت دیگر تغییر بار دفاعی است. دیگر لازم نیست مهاجمان کناری را مشغول این کار کنید چون وینگ‌بک‌ها (وینگرهای دفاعی) یا دفاع وسط‌های راست‌سو یا چپ‌سو کار دفاع از جناحین را انجام می‌دهند. در این سیستم در حقیقت 3 دفاع میانی وجود دارد که همگی به‌عنوان Center-Back تعریف می‌شوند. یک نفر دفاع وسط اصلی است و سمت چپ و راست او با عنوان راست‌سو و چپ‌سو (Wide Center-Back) خطاب می‌شوند.
فصل گذشته مادرید در %97 از مسابقات خود از 2 دفاع وسط کناری تخصصی استفاده می‌کرد و به‌علت مصدومیت‌های متعدد، 11 زوج متفاوت را در کناره‌ها استفاده کردند. حالا با بازگشت کارواخال از مصدومیت و خرید دین هوشن از بورنموث، آلونسو مواد لازم برای ساخت یک خط دفاعی مطمئن‌تر را در اختیار دارد.
اما این کاهش بار دفاعی چه مزیت تاکتیکی دیگری دارد؟ مزیت اصلی آن، کنترل بیشتر بر جریان بازی است. چون باعث افزایش تراکم در میانه زمین و حفظ فاصله‌های نزدیک به هم می‌شود و در عین‌حال به بازیکنان آزادی عمل می‌دهد تا در قالب یک ساختار تعریف‌شده و آسان‌فهم، بازی شناوری داشته باشند و نقش‌های همدیگر را عوض کنند.
از دید کارشناس اُپتا، مارتین رافِلت، 3-4-3 یکی از بهترین سیستم‌ها برای برقراری تعادل در مهار ضدحملات حریف و در عین‌حال حفظ برتری عددی در حین حملات است. به همین‌خاطر است که حتی در آرایش‌های 4 دفاعه، بازی‌سازی تدریجی از عقب (Build-Up)، با 3 نفر صورت می‌گیرد!
در یک کلام به‌طور خلاصه، سیستم 3-4-3 شما را از دوندگی‌های بیهوده و هدردهنده‌ی انرژی، از اتکا به پرسینگ‌های فردی قهرمانانه و از تعقیب سایه‌ها خلاص می‌کند و به جای آن آزادی‌عملی ساختاریافته به شما می‌دهد.
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹بهترین بازیکنان تاریخ پرتغال | معرفی 10 اسطوره سلسائوی اروپا
🔹جذابترین دیدارهای مرحله گروهی جام‌جهانی باشگاه‌ها 2025؛ پنج دیداری که نباید از دست داد!
🔹فرانکو ماستانتونو و سبک بازی او؛ چرا رئال‌مادرید بر خرید ماستانتونو اصرار دارد؟
🔹خاویر ماسکرانو: نمایندگی اینتر میامی در جام باشگاه‌های جهان «افتخاری بزرگ» است
اپلیکیشن فوتبال۷
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود