در این مقالهی جذاب، به معرفی کامل 10 بازیکن برتر تاریخ پرتغال از نگاه فوتبال7 میپردازیم. با ما همراه باشید.
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود
فوتبال پرتغال با داشتن تاریخی پر از ستارههای کمنظیر، یکی از مهمترین اهرمهای موفقیتهای ملی خود را در درخشش بازیکنان بزرگ جسته است. برای مثال، اولین قهرمانی معتبر تیم ملی پرتغال در یورو ۲۰۱۶ به دست آمد و همین امر اهمیت نقش بازیکنان درخشان این کشور را نشان میدهد. همچنین در جام جهانی ۱۹۶۶ انگلیس اوزهبیو، اسطوره افسانهای پرتغال، با ۹ گلزده آقای گل رقابتها شد و تیم پرتغال را به مقام سوم جهان رساند. در این مقاله، ده بازیکن برتر تاریخ فوتبال پرتغال (چه بازنشسته و چه فعال) معرفی میشوند. معیارهای انتخاب شامل عملکرد فردی، تعداد بازیها و گلهای ملی، نقش کلیدی در دستاوردهای تیم ملی پرتغال و افتخارات بینالمللی است. این بازیکنان با نام و رتبه (از ۱۰ تا ۱) به همراه دوران بازی، پست، آمار تیم ملی، افتخارات و شرح نقش آنها در موفقیتهای پرتغال معرفی خواهند شد.
فرناندو پیروتئو (Fernando Baptista de Seixas Peyroteo de Vasconcelos، ۱۹۱۸–۱۹۷۸) مهاجم سرشناس پرتغالی است که تمام دوران حرفهای ۱۲ ساله خود را در باشگاه اسپورتینگ لیسبون گذراند. او در مجموع ۱۹۷ بازی برای اسپورتینگ ۳۳۱ گل به ثمر رساند که رکورد فوقالعادهای در تاریخ فوتبال اروپا به شمار میرود. پیروتئو ۱۱ عنوان قهرمانی رسمی با اسپورتینگ و ۶ بار عنوان آقای گل لیگ پرتغال را کسب کرد و با ۵۴۴ گل زده رکورددار بیشترین گل در تاریخ این باشگاه است. در تیم ملی پرتغال نیز در ۲۰ بازی ۱۴ گل زد. عملکرد خیرهکننده و گلزنی بیرحمانه پیروتئو او را به یکی از اسطورههای فوتبال پرتغال تبدیل کرد، هرچند قهرمانی بزرگی در کارنامه ملیاش ثبت نشد.
ریکاردو کاروالیو (Ricardo Carvalho، زاده ۱۹۷۸) مدافع میانی سرسخت پرتغال است که در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۶ عضو مستمر تیم ملی پرتغال بود. او در دوران باشگاهی در پورتو و چلسی و رئال مادرید افتخارات زیادی کسب کرد. کاروالیو برای تیم ملی پرتغال ۸۹ بازی انجام داد و ۵ گل به ثمر رساند. او از ستونهای دفاع پرتغال در فینال یورو ۲۰۰۴ و حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ و یورو ۲۰۱۲ بود. در باشگاه پورتو قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا (۲۰۰۴) و در رئال مادرید قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا (۲۰۱۴) را جشن گرفت. با توجه به ثبات تدافعی و تجربهاش، کاروالیو به عنوان یکی از مدافعان کلیدی و تاثیرگذار پرتغال در دهه ۲۰۰۰ شناخته میشود.
ماریو کولونا (Mário Coluna، ۱۹۳۵–۲۰۱۴) هافبک میانی بزرگ پرتغال و آقای نیمکتهای پرقدرت بنفیکا بود. او از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۸ عضو تیم ملی پرتغال بود و ۵۷ بازی ملی انجام داد. کولونا در جام جهانی ۱۹۶۶ کاپیتان پرتغال بود (به جز یک بازی) و نقش مهمی در کسب عنوان سوم جهان ایفا کرد. در سطح باشگاهی، با بنفیکا قهرمانیهای متعدد لیگ پرتغال و قهرمانی جام اروپا (۱۹۶۲) را تجربه نمود. به دلیل تواناییهای فیزیکی و رهبری در مرکز زمین، کولونا اغلب به عنوان یکی از بهترین هافبکهای نسل خود و اساطیر فوتبال پرتغال شناخته میشود.
لوئیس نانی (Nani، زاده ۱۹۸۶) بال چپ خلاق تیم پرتغال است. او دوران حرفهای باشگاهی را در اسپورتینگ آغاز کرد و سپس در منچستریونایتد، والنسیا و سایر تیمها بازی کرد. نانی به تدریج به بازیکنی کلیدی برای تیم ملی پرتغال تبدیل شد و در تورنمنتهای بزرگی حضور یافت. او در چهار تورنمنت مهم ملی (سه یورو ۲۰۰۸، ۲۰۱۲، ۲۰۱۶ و یک جام جهانی ۲۰۱۴) برای پرتغال بازی کرد و در یورو ۲۰۱۶ قهرمان شد. نانی در مجموع ۱۱۲ بازی ملی برای پرتغال انجام داد و ۲۴ گل به ثمر رساند. گل ارزشمند او در نیمهنهایی یورو ۲۰۱۶ مقابل آلمان، راه را به فینال باز کرد و در نهایت پرتغال با فاتح شدن در فینال، اولین جام معتبر ملی خود را کسب کرد. با توجه به تکنیک و ضربات سهمگینش، نانی یکی از اثرگذارترین وینگرهای تاریخ فوتبال پرتغال محسوب میشود.
پپه (Pepe، زاده ۱۹۸۳) مدافع میانی نامدار پرتغال است که با قد بلند و قدرت بدنی بینظیر، ستون دفاع تیم ملی و باشگاه رئال مادرید بوده است. او در سال ۲۰۰۷ نخستین بازی ملی خود را برای پرتغال انجام داد و در طول سالیان بعد به سومین بازیکن پرتعداد بازی ملی پرتغال تبدیل شد (۱۴۱ بازی). پپه سه بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا (۲ بار با رئال مادرید و یک بار با پورتو) و چندین بار قهرمان لالیگا نیز شد. از نظر ملی، او بخشی از تیم قهرمان یورو ۲۰۱۶ و نیمهنهایی جام جهانی ۲۰۲۲ پرتغال بود و همچنین تیم پرتغال را در لیگ ملتهای اروپا ۲۰۱۹ قهرمان کرد. تجربه، قدرت سرزنی و پوشش دفاعی پپه را به یکی از ستونهای دفاعی پرتغال در سالهای اخیر تبدیل کرده است.
دکو (Deco، متولد ۱۹۷۷) هافبک خلاق پرتغال است که اصالتاً برزیلی است و پس از اخذ تابعیت پرتغال برای تیم ملی بازی کرد. او در پورتو و بارسلونا و چلسی دوران درخشانی داشت. دکو در جمع بازیکنان پرتغال از نظر افتخارات باشگاهی بینظیر است؛ از جمله قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با پورتو (۲۰۰۴) و بارسلونا (۲۰۰۶). در جام باشگاههای جهان ۲۰۰۶ نیز عنوان بهترین بازیکن مسابقات را به دست آورد. در سطح ملی، دکو ۷۵ بازی برای پرتغال انجام داد و در دو جام ملت اروپا (از جمله قهرمانی بازیساز یورو ۲۰۰۴ تا فینال) و دو جام جهانی حضور داشت. او در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۴ مرد مسابقه بود و جایزه بهترین بازیکن باشگاهی سال یوفا در همان سال را از آن خود کرد. خلاقیت در کنترل بازی و ارسال پاسهای طلایی، دکو را به یکی از مهندسان اصلی حمله پرتغال در اواسط دهه ۲۰۰۰ تبدیل کرد.
روی کاستا (Rui Costa، زاده ۱۹۷۲) هافبک شماره ۱۰ کلاسیک و مهندس بازی پرتغال است. او فوتبال خود را در بنفیکا آغاز و در فیورنتینا و میلان به موفقیتهای بینالمللی رسید. کاستا برای تیم ملی پرتغال ۹۴ بازی انجام داد و ۲۶ گل زد. او عضوی از نسل طلایی پرتغال بود و در یورو ۲۰۰۴ برای پرتغال دو گل زد که یکی از آنها در پیروزی مرحله یکچهارم نهایی مقابل انگلیس بود، هرچند در فینال مقابل یونان شکست خورد. کاستا با میلان قهرمان لیگ قهرمانان اروپا (۲۰۰۳) و سوپرکاپ اروپا شد. بازیخوانی دقیق، پاس گلهای حسابشده و توانایی باز کردن خطوط دفاعی از مشخصات او بود. به همین دلیل او همچنان به عنوان یکی از برترین بازیسازان تاریخ فوتبال پرتغال و نهمین بازیکن پرتغال از نظر تعداد بازی ملی شناخته میشود.
لوییس فیگو (Luís Figo، زاده ۱۹۷۲) وینگر چپ فن-پیچ و خلاق پرتغال و برنده توپ طلا ۲۰۰۰ است. او دوران باشگاهی پُر افتخاری را با بارسلونا و رئال مادرید گذراند و دهها عنوان داخلی و بینالمللی کسب کرد. فیگو در تیم ملی پرتغال ۱۲۷ بازی انجام داد و ۳۲ گل زد، رکوردی که تا سالها شکسته نشد. او در جام ملتهای اروپا و جام جهانیهای متعدد بازی کرد و هدایت کُری ستارگان نسل طلایی پرتغال را بر عهده داشت. فیگو یکی از کلیدیترین بازیکنان پرتغال در راهیابی به فینال یورو ۲۰۰۴ (با ۳۲ گل ملی) بود و با سرعت، مهارت دریبل و ارسال پاسهای دقیقش به «پسر طلایی فوتبال پرتغال» شهرت یافت.
اوزبیو دا سیلوا فریرا (Eusébio، ۱۹۴۲–۲۰۱۴) اسطوره ملی مهاجم پرتغال بود که “پلنگ سیاه” لقب گرفته بود. اوزبیو به عنوان یکی از درخشانترین گلزنان تاریخ فوتبال پرتغال شناخته میشود؛ در کل ۷۴۵ بازی حرفهای خود ۷۳۳ گل زد و ۴۱ گل را در ۶۴ بازی ملی برای پرتغال به ثمر رساند. مهمترین دستاورد ملی او، رساندن پرتغال به مقام سوم جام جهانی ۱۹۶۶ با ۹ گلزده (از جمله چهار گل در یک بازی) بود که او را آقای گل آن جام کرد. اوزبیو در باشگاه بنفیکا ۱۱ قهرمانی لیگ پرتغال و یک قهرمانی جام باشگاههای اروپا (۱۹۶۲) را کسب کرد. توانایی بالای شوتزنی، سرعت و تکنیک اوزبیو را به یک گلزن برجسته تبدیل کرده بود. به همین دلیل او در کنار کریستیانو رونالدو به عنوان بهترین بازیکنان پرتغال در تاریخ مطرح است.
کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو (Cristiano Ronaldo، زاده ۱۹۸۵) برترین بازیکن حال و تاریخ فوتبال پرتغال است. او که از سال ۲۰۰۲ تاکنون در فوتبال حرفهای حضور دارد، در پست مهاجم فعالیت میکند و رکورددار بیشترین بازی ملی (۲۲۱ بازی) و بیشترین گل ملی (۱۳۸ گل) در تاریخ تیم ملی پرتغال است. رونالدو پنج بار توپ طلای جهان و چهار بار کفش طلای اروپا را از آن خود کرده و تاکنون ۳۱ عنوان باشگاهی کسب کرده است، از جمله ۷ قهرمانی لیگ و ۵ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا. او کلیدیترین بازیکن پرتغال در دو قهرمانی بزرگ این تیم (یورو ۲۰۱۶ و لیگ ملتهای اروپا ۲۰۱۹) بود. رونالدو با گلزنی در بیش از ۱۰۰۰ بازی حرفهای برای باشگاه و کشور و شکستن رکوردهای متعدد (مانند نخستین بازیکن اروپایی با ۱۰۰ گل ملی) به بیبدیلترین چهره تاریخ فوتبال پرتغال بدل شده است.
این ده بازیکن با سبکها و جایگاههای مختلف در تاریخ فوتبال پرتغال نقشی بیهمتا ایفا کردهاند. فرناندو پیروتئو و اوزبیو با گلزنی خیرهکنندهشان در دهههای گذشته سرآغازی افتخارآمیز برای فوتبال پرتغال بودند. ماریو کولونا، ریکاردو کاروالیو و پپه با مهارت تدافعی و رهبری خود ستون تیمهایشان شدند. لوییس فیگو، روی کاستا، دکو و نانی با خلاقیت و بازیسازیشان پرچم پرتغال را در تورنمنتهای معتبر جهانی بالا بردند. و سرانجام، کریستیانو رونالدو با شکستن رکوردهای ملی و بینالمللی، مهمترین عنوانها را برای پرتغال کسب کرد. در مجموع، هر یک از این بازیکنان در مقاطع مختلف تاریخ پرتغال، پایهگذار موفقیتها و الهامبخش نسلی جدید بودهاند، بهگونهای که بدون نقش برجسته آنها شاید فوتبال پرتغال هرگز به این حد از درخشش دست پیدا نمیکرد.
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹جذابترین دیدارهای مرحله گروهی جامجهانی باشگاهها 2025؛ پنج دیداری که نباید از دست داد!
🔹فرانکو ماستانتونو و سبک بازی او؛ چرا رئالمادرید بر خرید ماستانتونو اصرار دارد؟
🔹خاویر ماسکرانو: نمایندگی اینتر میامی در جام باشگاههای جهان «افتخاری بزرگ» است
🔹تیجانی ریندرز؛ 10 حقیقت جالب در مورد خرید جدید منچسترسیتی
🔹جیمی باینو گیتنز کیست؟ چرا چلسی سخت به دنبال خرید گیتنز از دورتموند است؟!
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود