ژابی آلونسو در پایان فصل خاطرهانگیز 24-2023 ، مصاحبه مفصلی با خبرنگار CNN داشت. وبسایت فوتبال7، شما را به خواندن این مصاحبه جذاب دعوت میکند.
گفته میشود که فوتبال، مثل زندگی، یک مقصد نیست، بلکه یک سفر است. بازیکنان لورکوزن و آلونسو نیز هواداران را رهسپار سفری کردند که برای همه آنها بیشتر شبیه به یک رؤیا بود.
آنها فصلی را رقم زدند که از همه انتظارات ابتدای فصل عبور کرد و فراتر از آن، فصلی که در کتابهای تاریخ فوتبال ثبت شد. شکستناپذیری آنها در 51 بازی، حتی در مقیاس فوتبال مدرن، بینظیر بود. کسب 2 گانه داخلی بدون حتی یک شکست، منجر به اِبداع یک لقب جدید برای لورکوزن شد. لقب آنها از «Neverkusen» به معنای قهرماننشوها به «Neverlusen» به معنای نَبازها، تغییر پیدا کرد. لقب قبلی به اینخاطر به لورکوزن اطلاق میشد که آنها بارها تا مرز قهرمانی پیش رفتند، اما ناکام ماندند، از جمله قهرمانی فصل 02-2001 لیگ قهرمانان اروپا که در فینال با نتیجه 2-1 مغلوب رئالمادرید و ضربه والی مشهور زیدان شدند.
آلونسو در مراسم افتتاحیه گلوبساکرِ اروپا در ساردینای ایتالیا با آماندا دیویس، خبرنگار CNN صحبت کرد. او در مورد این سفر گفت:
«قطعاً مثل یک سفر بود، یک سفر چالشبرانگیز، یک سفر طاقتفرسا.»
«از همون هفتههای ابتدایی فصل، کاملاً حس کردم که میتونیم یک فصل خوب رو رقم بزنیم.»
«البته فکر نمیکردم تا این حد پیشروی کنیم و به نبرد قهرمانی تا هفتههای پایانی، خوشبین نبودم، ولی اگه ازم بپرسید که آیا مطمئن بودم یه فصل خوب رو در پیش داریم؟ پاسخ من «بله» هست.»
آلونسو پیش از پیوستن به لورکوزن در سال 2022، مربی تیم زیر 14 سالههای رئالمادرید بود و پس از آن، هدایت رئالسوسیداد B را بر عهده گرفت.
او مربیگری در تیم دوم سوسیداد را نقطه عطف خود میداند و معتقد است در این تیم، به اهمیت پیشرفت بازیکنان، اشتراک دانش فوتبال با آنها و انطباقپذیری تاکتیکی، پی برد. در هنگام پذیرش مسئولیت لورکوزن نیز امیدوار بود تا با تکیه به همین اصول، تیم آلمانی را هم به موفقیت برساند.
«مربیگری در سوسیداد، باعث شد به ریشههای خودم برگردم [اشاره به دوران بازی خود در تیمهای پایه سوسیداد]. کار کردن با بازیکنای جوون در تیم دوم سوسیداد، این دید رو در من ایجاد کرد که گاهی لازم نیست به زبون ستارههای فوتبال صحبت کنی، گاهی باید چند سطح پایینتر بیای و با زبون خود بازیکنا، باهاشون حرف بزنی و مسائل تاکتیکی رو توضیح بدی.»
«به پیشرفت من بهعنوان یک مربی و یک مدیر کمک کرد و هیچوقت فراموشش نمیکنم.»
زمانی که آلونسو به لورکوزن پیوست، این تیم در حال سقوط بود و در رده 17 ام بوندسلیگا قرار داشت. هیچگونه ایده تازهای در این تیم نبود و هیچ ارادهای برای تغییر دیده نمیشد. اما یک استراتژی نقلوانتقالاتی موفق در تابستان، به همراه میل آلونسو برای پرورش استعدادها در کنار بهرهگیری از تجربه بازیکنان کارکشته، مسیر لورکوزن را تغییر داد.
آلونسو، تجربه و هوشمندی گرانیت ژاکا (هافبک آرسنال) را با تواناییهای انفجاری الکس گریمالدو (دفاع چپ بنفیکا) و قدرت تمامکنندگی ویکتور بونیفیس (مهاجم یونیون سنژیلواز) ترکیب کرد و مهارت تکنیکی و پویایی فلورین ویرتز و جرمی فریمپونگ (هافبک هجومی و مدافع راست لورکوزن) را نیز بهعنوان چاشنی به آن اضافه کرد تا یک دستپخت بینظیر را فراهم سازد.
«سال قبل، سال سختی برای باشگاه بود. نیمفصل دوم که هدایت لورکوزن رو بر عهده گرفتم، اوضاع بهتر شد. سعی کردیم باشگاه رو به جایی برسونیم که به اونجا تعلق داره. هدف اصلی امسالمون، قهرمانی نبود، کسب سهمیه لیگ قهرمانان بود.»
لورکوزن در نخستین فصل حضور آلونسو (23-2022)، پیشرفت چشمگیری را تجربه کرد و از رده 17 به رده 6 جدول رسید. آلونسو از میانه فصل، هدایت لورکوزن را بر عهده گرفت.
به اذعان خود آلونسو، انتظار واقعی که در ابتدای فصل از این تیم وجود داشت، کسب سهمیه لیگ قهرمانان بود.
اما پیروزی قاطعانه بر بایرنمونیخ و قلعوقمع تمامی حریفان بوندسلیگایی، هر هفته لورکوزن را به تحقق یک رؤیا نزدیکتر میکرد: رؤیای فصلِ شکستناپذیر.
«رکورد شکستناپذیری، موضوعی نبود که در رختکن ازش صحبت بشه. برای ما فقط جذابیت آماری داشت، چون نشون میداد که در حال انجام چه کار شگفتانگیزی هستیم.»
«پرداختن به رکورد شکستناپذیری، هیجانی بود که رسانهها ایجاد کردن: یک بازی بدون شکست دیگر، یک بازی دیگر، 42 بازی، 43 بازی، ... . طبیعی بود که این هیجان، فشار مضاعفی بر ما وارد کنه، اما ما ترجیح دادیم به جای اهداف بلندمدت، به اهداف کوتاهمدت فکر کنیم و بازی به بازی پیش بریم.»
تا پیش از آلونسو، تنها افتخار لورکوزن، قهرمانی در جام حذفی آلمان در سال 1993 بود و پس از آن، بارها در لحظه آخر، قهرمانی را واگذار کردند. امسال پس از 29 بازی شکستناپذیری به قحطی جام خود پایان دادند و چند هفته مانده به پایان، قاطعانه قهرمان بوندسلیگا شدند.
پیروزی در مقابل آگزبورگ در هفته پایانی بوندسلیگا، به این معنا بود که آنها بهعنوان نخستین تیم در تاریخ بوندسلیگا، فصل را بدون شکست به پایان میرسانند. لورکوزن با 51 بازی شکستناپذیری، رکورد ثبتشده از زمان تأسیس یوفا را شکست: 48 بازی متعلق به بنفیکای پرتغال در بازه زمانی 65-1963.
«البته حالا که این رکورد رقم خورده، قطعاً بهش افتخار میکنیم. سر فرصت باید بهش فکر کنیم و ببینیم چهجوری تونستیم به این رکورد دست پیدا کنیم. باید بررسی بشه، تکتک لحظاتش مرور بشه و به دقت آنالیز بشه. اما فعلاً از یک چیز مطمئن هستم: اصول معناداری رو پایهریزی کردیم که به حفظ موفقیت ما در آینده کمک میکنن.»
تیم آلونسو فرصت زیادی برای جشن گرفتن قهرمانی در بوندسلیگا نداشت، چون 4 روز بعد باید در فینال لیگ اروپا به مصاف آتالانتا میرفت. این فینال پیش از فینال جام حذفی آلمان برگزار میشد، اما چون پیروزی لورکوزن بر کایزرسلاترن دسته دومی، یک گزینه بسیار محتمل بود، بسیاری این فینال را ملاک قرار دادند و منتظر بودند ببینند آیا لورکوزن میتواند با فتح لیگ اروپا، پس از بایرنمونیخ به دومین تیم آلمانی فاتح 3گانه تبدیل شود یا نه.
رؤیای فصل بینقص برای لورکوزن، به بدترین شکل ممکن پایان یافت. شکست 3-0 در فینال لیگ اروپا، آتالانتا را به نخستین عنوان اروپایی خود و دومین عنوان مهم این باشگاه در طول تاریخش رساند. با این شکست، هم رؤیای 3گانه پرید و هم نوار شکستناپذیری پاره شد. این شکست همچنین یک شکست تاکتیکی محض برای آلونسو بود و آلونسو نه تنها بازی را به گاسپرینی واگذار کرد، بلکه بر خلاف بسیاری از بازیهای گذشته، حتی 1 موقعیت جدی هم روی دروازه آتالانتا خلق نکرد.
چند روز بعد ازین فینال، لورکوزن با قهرمانی در حذفی، بر زخم خود مرهم گذاشت و 2 گانه بدون شکست داخلی را تکمیل کرد.
«فوتبال همینه. در 52 اُمین بازی بالاخره شکست خوردیم. این بازی تنها استثناء و تنها نقطه تاریک ما در 53 بازی فصل بود. کنار اومدن با شکست، بخشی از فوتباله. نخستین بار نبود و قطعاً آخرین شکست هم نخواهد بود.»
«حسم بهم میگه که شکست مقابل آتالانتا، من رو به مربی بهتری تبدیل خواهد کرد. تقریباً مطمئنم که کسب 3گانه، به اندازه این شکست تو پیشرفت من تأثیر نمیذاشت.»
«چنین شکستی در چنین بازی مهمی، قطعاً فراموش نخواهد شد، ولی میشه به شیوهای مثبت و برای پیشرفت در آینده، ازش استفاده کرد.»
«درد این شکست هنوز با منه، هنوز نتونستم از درد عظیمش رها بشم، ولی باور دارم که تأثیرش در پیشرفت من در دنیای مربیگری، بیشتر از تأثیر کسب سهگانست.»
آلونسو علاوه بر تغییر لورکوزن، نگاه دنیا به بوندسلیگا را نیز تغییر داد و این لیگ را به یک لیگ رقابتی تبدیل کرد. افزون بر آن، حضور دورتموند در فینال و بایرنمونیخ در نیمهنهایی لیگ قهرمانان و حضور لورکوزن در فینال لیگ اروپا، باعث شده است که بسیاری از مردم، در اطلاق عنوان «لیگ کشاورزان» به بوندسلیگا تجدیدنظر کنند. این نام اشارهای به فقدان ستارهها و عدم حضور مؤثر بوندسلیگا در تبلیغات بازاریابی جهانی است.
آلونسو، عملکرد این فصل باشگاههای آلمانی در اروپا را باعث افزایش مخاطبان بوندسلیگا و نزدیک شدن آن به لیگهای رقیب اروپایی میداند.
«این احساس غرور، پیش ازین هم [در لیگ آلمان] وجود داشته.»
«بوندسلیگا یک لیگ شدیداً رقابتیه. من بهتر از هر کسی این رو حس کردم، چون مجبور بودم هفته به هفته تیم رو برای یک چالش جدید آماده کنم.»
«کل اروپا و شاید حتی کل دنیا، در این فصل دیدن که تیمهای آلمانی و بازیکنای شاغل در این تیمها چقدر خوب هستن. به نظرم این پیشرفتِ واقعاً مهمی برای بوندسلیگا بود.»
«بوندسلیگا باید به این مسیر ادامه بده، باید نگاهش رو از آلمان فراتر ببره و نگاه جهانی پیدا کنه.»
«این باید بزرگترین انگیزه ما در سالهای آتی باشه، باید مثل لالیگا، مثل لیگ برتر، در سطح جهان شناختهشده بشیم.»
و اما راه تحقق این هدف از نظر آلونسو چیست؟
«نمایشهای خوب، راهیابی به فینالها، ارائه فوتبال زیبا، استعدادیابی و ارتقاء بازیکنان نوجوان در لورکوزن، در دورتموند، یا حتی در سانفرانسیسکو یا دهلینو!»
«ما بازیکنهایی مثل فلورین ویرتز یا جرمی فریمپونگ رو داریم که میتونن برای این بازیکنهای نوجوان، یک مدل و یک الگوی پیشرفت باشن.»
با پیشرفت سریع و خیرهکننده آلونسو در دنیای مربیگری، او بسیار زودتر از آنچه تصور میشد، مشتریان زیادی در بازار پیدا کرد. 2 مشتری جدی او، باشگاههای سابق او بودند؛ بایرنمونیخ و لیورپول که آلونسو در دوران بازی، در آنها توپ زده بود.
لیورپول که به دنبال یک جانشین مطمئن برای کلوپ بود، احتمالاً تلاشهایی برای استخدام آلونسو داشت، اما راه به جایی نبرد. آلونسو در مورد عدم انتقال به لیورپول میگوید:
«تصمیمات مهمِ زندگی، باید تصمیمات جامعی باشن. باید به دقت و عمیق بهشون فکر کنید. تصمیم من بیشتر متمرکز بر حفظ داشتههای فعلیم بود. برای کسب نداشتهها و آرزوهای باقیمونده، فرصت زیاد هست.»
«پیوند قلبی و فوتبالی من با لیورپول، مثل قدیم پابرجاست و شاید روزی به این باشگاه برم. بنابراین بحث هیچگونه مشکلی با لیورپول مطرح نیست. هدف اصلیم ادامه کار با لورکوزن و موفقیت درین باشگاه بود.»
و در پایان آلونسو، از پاسخ در مورد مذاکره مستقیم با باشگاه لیورپول، طفره رفت.
«من هیچوقت اینگونه موضوعات را افشا نخواهم کرد. این موضوعات، موضوعات پشت پردست.»
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹ژابی آلونسو در مورد رد درخواست لیورپول: میخواستم داشتههای فعلیم را حفظ کنم!
🔹همه چیز درباره یورو ۲۰۲۴؛ با هفدهمین دوره جام ملّتهای اروپا بیشتر آشنا شوید!
🔹واکنش پوچتینو به انتصاب انزو مارسکا در اینستاگرام
🔹آیا دستمزد کیلیان امباپه در رئال مادرید بیشترین دستمزد دنیا خواهد بود؟
🔹نظر مربی سابق رئالمادرید در مورد انتقال امباپه: حداقل 40 گل در 10 فصل آینده