پالمر-پوچه، عاشقانه‌ای که نافرجام ماند

برای توصیف وضعیت دیوانه‌وار و مبهم باشگاه چلسی، نگاهی به وضعیت کول پالمر کفایت می‌کند. در ابتدای خرید او در تابستان امسال، باشگاه هرگز فکرش را نمی‌کرد که یک جوان 21 ساله (اکنون 22 ساله)، به بهترین بازیکن فصل چلسی تبدیل شود. قطعاً کول پالمر یکی از معدود سایه‌روشن‌های کارنامه پوچه در چلسی است که می‌تواند بعداً با افتخار به آن نگاه کند. اصلاً یکی از دلایلی که در تابستان گذشته، صندلی داغِ هدایت چلسی به پوچتینو سپرده شد، همین ویژگی او بود: «مهارت او در پرورش استعدادهای جوان». بی‌تردید پیشرفت کول پالمر فراتر از انتظارات همه ما بوده است: چه کارشناسان، چه هواداران چلسی، چه هواداران سایر تیم‌ها و چه مدیران و مسئولین باشگاه. کول پالمر با 22 گل، پس از ارلینگ هالند در رده دوم کفش طلا قرار گرفت. هر چند ازین 22 گل، 9 گل از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید، اما فراموش نکنید که گل کردن %100 پنالتی‌ها برای یک بازیکن جوان، در اولین فصل حضورش در یک تیم، کار آسانی نیست. چنین چیزی فقط از اعتماد به نفسی بر می‌آید که مربیانی مانند پوچه به بازیکنان جوانشان تزریق می‌کنند.

برای توصیف هنر پوچه در شکوفاسازی استعداد هافبک جوان انگلیسی، بگذارید به یک نکته جالب اشاره کنیم. به گزارش پایگاه خبری ESPN، پالمر اولویتِ آخر آبی‌ها در خریدهای تابستانی بود. آن‌ها پس از منتفی شدن دو خرید دیگر، به سراغ او رفتند. باشگاه سعی کرد مایکل اُلیسه را ترغیب به جدایی از کریستال‌پالاس کند، اما پالاس قرارداد اُلیسه را بهبود بخشید و او را در سلهرست‌پارک نگه داشت. پیشنهاد وستهم برای محمد کودوس بازیکن آژاکس نیز بسیار جذابتر از پیشنهاد آبی‌ها بود. در همین اثنا بود که پالمر در مورد پُست بازی خود در زمین، با گواردیولا به مشکل خورد و تصمیم گرفت قرضی به یک تیم دیگر منتقل شود. اما گواردیولا گفت: «یا بمان تا فرصت بازی پیدا کنی، یا اینکه برای همیشه جدا شو.»

برای سیتیزن‌ها، پیشنهاد 42.5 میلیون پوندی چلسی برای پالمر، بسیار وسوسه‌انگیزتر از پیشنهادات 25 میلیون پوندی برایتون و وستهم بود و همین جذابیت باعث شد در 1 سپتامبر که روز ضرب‌الاجل نقل‌وانتقالات بود، قرارداد منعقد شود. از قضا پالمر در مقابل تیم سابقش، گل تعیین‌کننده‌ای به ثمر رساند و باعث شد چلسی، از شکست خانگی 4-3 مقابل منچسترسیتی، فرار کند.

تأثیر پوچه در پیشرفت پالمر را می‌شد به‌خوبی در پیام او پس از اخراج مربیش نیز حس کرد. پالمر پیش از اخراج، حمایت کامل ترکیب چلسی از پوچتینو را اعلام کرده بود و پس از اعلام خبر اخراج نیز نخستین کسی بود که برای سرمربی خود پُست اینستاگرامی گذاشت و از او تشکر کرد. حتی گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه ایجنت پالمر، نارضایتی او ازین اخراج را به باشگاه ابلاغ کرده است.

مدیر و مربی، دو خط موازی

تاد بولی و شرکت کلی‌یر لیک کپیتال (ClearLake Capital) به مدیریت بهداد اقبالی، در 2 سالی که مسئولیت باشگاه را بر عهده گرفته‌اند، در بازار نقل‌وانتقالات بی‌پروا و جاه‌طلب نشان داده‌اند و نزدیک 1 میلیارد دلار خرج کرده‌اند. جدیدترین خرید آن‌ها نیز که به نظر قطعی می‌رسد، همین هفته پیش انجام شد؛ استوائو ویلیان ملقب به «مسینیو» که در نیمه دوم سال 2025، از پالمیراس برزیل به جمع آبی‌ها ملحق خواهد شد.

اما این واقعیت که آن‌ها از روز پنج‌شنبه در جستجوی چهارمین سرمربی خود هستند، نشان می‌دهد که خریدهای آن‌ها تناسبی با خواسته‌های سرمربیانشان ندارد و آن‌ها در یافتن مربی‌ایی که بتواند خواسته‌های آن‌ها را برآورده کند، ناکام مانده‌اند.

در تابستان سال 2022 که هنوز توخل سرمربی چلسی بود، از نوع برگزاری تور پیش‌فصل باشگاه در تابستان انتقاد کرد. انتقاد او درباره جابجایی‌های طولانی در ایالات‌متحده برای برگزاری بازی‌های دوستانه بود. در تابستان امسال، اگرچه توخل نبود، اما انتقاد او مؤثر واقع شد و باشگاه فقط در یک منطقه، در نزدیکی ساحل شرقی آمریکا باقی ماند. با این‌حال، باز هم تعداد بازی‌ها و مدت اقامت در تور پیش‌فصل زیاد بود و ظرف مدت 2 هفته، چلسی 5 بازی برگزار کرد. تغییر مکرر برنامه سفر تیم، نشان از نارضایتی پوچتینو در طول این تور داشت.

در بحث نقل‌وانتقالات نیز باشگاه، رویکرد مشابهی در قبال پوچه داشت. با او مشورت کرد، اما نظر او، صرفاً در حد یک حرف باقی ماند. تاد بولی و اقبالی، به همراه پُل وین‌استنلی و لاورنس استوارت (مدیران ورزشی مشترک باشگاه)، یک استراتژی خریدِ آمارمحور را در پیش گرفتند که مبتنی بر داده‌های آماری از عملکرد استعدادهای جوان در طول فصل بود. این خریدها و داده‌ها در اختیار پوچتینو قرار گرفت و در ابتدا برای او نویدبخش به نظر می‌رسید، اما سرمربی آرژانتینی و چلسی خیلی زود به مشکل خوردند و در 2 ماه اول لیگ، تنها پیروزی آن‌ها، یک پیروزی خانگی مقابل لوتون‌تاونی بود که به‌تازگی به لیگ برتر صعود کرده بود؛ پیروزی‌ایی که اگر حاصل نمی‌شد، جای تعجب داشت!

 این عملکرد پر فرازونشیب در هفته‌های بعدی ادامه یافت، گاهی همچون تساوی جذاب 4-4 با منچسترسیتی، چلسی به اوج قله صعود می‌کرد و گاهی به قعر دره سقوط می‌کرد، همچون شکست 4-1 مقابل نیوکاسل که با یک نمایش بسیار انتقادبرانگیز در سنت جیمز پارک همراه بود. نتیجه این عملکرد سینوسی، سقوط به رده 10 جدول بود.

با این‌حال به گزارش منابع معتبر، باشگاه درین مقطع همچنان حامی پوچتینو بود، به 2 دلیل اصلی: 1- آمارها نشان می‌داد که نتایج بازتاب واقعی از عملکرد تیم نیست و 2- تیم پزشکی عملکرد ضعیفی داشت و پوچه حتی یک بار هم نتوانسته بود با 11 نفر موردنظرش به‌صورت کامل تمرین کند.

سر باز کردن زخمِ اختلافات

علی‌رغم حمایت باشگاه در میانه فصل، اختلافات در چند مسأله به قوت خود باقی بود. یکی ازین اختلافات کانر گلگر بود. باشگاه چلسی به‌خاطر خرج 1 میلیارد دلاری برای خرید بازیکنان جدید از زمان مالکیت تاد بولی و اقبالی، برای برقراری توازن مالی و متهم نشدن به تخلف، باید حداقل 400 میلیون پوند فروش داشته باشد. اما مسأله اینجاست که فقط فروش بازیکنان با ارزش باشگاه می‌تواند چنین مبلغ هنگفتی را تأمین کند. یکی ازین بازیکنان گلگر است که در آکادمی خود چلسی پرورش یافته و به اذعان بسیاری از کارشناسان، یک هافبک آینده‌دار است.

هافبک 24 ساله انگلیسی که ارزش او در بازار، 50 میلیون پوند تخمین زده می‌شود، موردعلاقه بسیاری از باشگاه‌ها است و به نقل از برخی منابع، حتی در میانه همین فصل در نقل‌وانتقالات زمستانی، تاتنهام قصد خرید او را داشت، اما پرداخت این مبلغ گزاف خارج از توان آن‌ها بود. از یک سو باشگاه در تمدید قرارداد گلگر تعلل می‌کرد تا او را در پایان فصل به فروش برساند و از سوی دیگر، درخشش‌های او در ترکیب چلسی، علاقه پوچتینو به این بازیکن را روزبروز بیشتر می‌کرد، تا جایی که پس از مصدومیت ریس جیمز، بازوبند کاپیتانی را به گلگر جوان سپرد.

متهم ناشناخته: سوءپیشینه پوچتینو!

یکی دیگر از مشکلات پوچه در چلسی، رابطه او با هواداران چلسی بود. بدیهیست که این مورد خاص، ارتباط چندانی با مدیریت باشگاه ندارد. بارزترین مورد از برخورد سرد هواداران، باخت 1-0 در بازی رفت نیمه‌نهایی جام اتحادیه در زمین میدلزبورو بود؛ یک نمایش ضعیف دیگر از جانب بازیکنان چلسی که با خشم شدید هواداران پس از سوت پایان همراه شد. واقعیت اینست که در طول این فصل پوچه تنها چند بار لذت حمایت و شادی واقعی با هواداران را حس کرد. کامبک از نتیجه 3-2 و تبدیل آن به پیروزی 4-3 در دقایق پایانی مقابل منچستریونایتد، یکی از معدود پیوندهای قلبی بین پوچه و تماشاگران در استمفوردبریج بود. به‌خاطر 5 سال و نیم حضور پوچه در تاتنهام، رقیب لندنی چلسی، تماشاگران از همان ابتدا هم حس خوبی به پوچه نداشتند. نتایج ضعیف در نیم‌فصل اول نیز این حس بد را تشدید کرد و مزید بر علت شد تا آن‌ها عنصر صبر را در قبال سرمربی جدید و بازیکنان خام و جوان او کنار بگذارند.

این عدم حمایت از جانب هواداران، به‌تدریج باعث دودستگی بین مدیران نیز شد. در مورد توخل، مالکین جدید باشگاه، پس از بازبینی 100 روزه‌ای که از عملکرد خود از آغاز مالکیتشان داشتند، در میانه فصل تصمیم به اخراج سرمربی آلمانی گرفتند، اما تجربه بد انتساب گراهام پاتر و تعمیق بحران چلسی، باعث شد تا در مورد پوچتینو، انتظار تا پایان فصل را ترجیح دهند. با این‌حال زمزمه‌های متعددی که از احتمال اخراج او توسط مدیران به گوش می‌رسید، پوچتینو را آزرده‌خاطر ساخت و انتقاد او از نامشخص بودن وضعیت خود و احساس عدم حمایت از سوی مالکان، پای ثابت کنفرانس‌های خبری‌اش بود.

در ماه فوریه، پوچتینو، ایده مدیران برای استخدام مربی تمرین‌دهنده برای ضربات آزاد را به سُخره گرفت. اما باشگاه بی‌توجه به نظر او، در ماه مارس، یک مربی از باشگاه برنتفورد را به خدمت گرفت. هم‌چنین پوچتینو برخی از خریدهایی را که قبل از او انجام شده بود، زیر سؤال برد. در طرف مقابل مدیران نیز اعلان جنگ کردند و نمایش‌هایِ ضعیف چلسی، ناتوانی در حفظ پیروزی در طول بازی‌ها و اشتباهات متعدد فردی از جانب بازیکنان، صدای برخی مدیران را درآورد. پیروزی در فینال جام اتحادیه در ماه فوریه، می‌توانست یک آتش‌بس موقت در این جنگ ایجاد کند، اما فرصت‌سوزی‌های عجیب بازیکنان چلسی، زمینه را برای گلزنی لیورپول در دقیقه 118 وقت‌های اضافه و قهرمانی این تیم فراهم کرد. با توجه به مصدومیت‌های متعدد لیورپول و ضعیف‌تر شدن این تیم، از پوچه انتظار می‌رفت که چلسی را قهرمان کند.

فصل جدایی

ناراحتی پوچتینو از مدیران بیشتر و بیشتر می‌شد و همزمان لیست مصدومان او بلندتر و طولانیتر. کار به جایی رسید که در اواسط ماه مارس در مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذفی، پس از پیروزی 4-2 چلسی مقابل لسترسیتی که به سختی به دست آمد، پوچتینو در اقدامی جالب، نام تک‌تک بازیکنان لیست را که از تیم جوانان به تیم اصلی آورده بود، ذکر کرد و گفت: «کدوم ترکیب بزرگ؟! هی میگن ترکیب بزرگ چلسی، ترکیب بزرگ! می‌دونید چرا این اسما رو تولیست گذاشتم، چون بازیکنای ما همیشه مصدومن!» انکونکو، مهاجم تیم ملی فرانسه، یکی از اصلی‌ترین مهره‌هایی بود که چلسی در آغاز فصل روی او حساب می‌کرد، اما در طول فصل، فقط 2 بار از ابتدا به میدان رفت. بنابراین شاید در این مورد حق با پوچتینو باشد.

پیروزی مقابل لسترسیتی، دوباره داشت سرنوشت پوچتینو را تغییر می‌داد، اما در مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی، داستان فینال اتحادیه با لیورپول تکرار شد و فرصت‌سوزی‌های متعدد آبی‌های لندن، منجر به پیروزی 1-0 منچسترسیتی و حذف آن‌ها شد.

با این‌حال، در هفته‌های پایانی فصل که پوچیتنو ترکیب کاملش را در اختیار داشت، بالاخره به وعده‌اش عمل کرد و نتیجه گرفت. تاد بولی از «فوتبال زیبا»ی تیمش در نیمه دوم بازی با استون‌ویلا و در بازی با تاتنهام و وستهم، سخن گفت، اما بهداد اقبالی سکوت را ترجیح داد. پیشتر در ماه می، پوچتینو در پاسخ به پرسش‌های مکرر خبرنگاران در مورد رضایت مدیران از عملکرد او گفته بود «اخراج شدن از چلسی، پایان دنیا نیست.» این اظهارنظر او به‌وضوح نشان از خوشحال نبودن او در لندن داشت.

علی‌رغم نمایش‌های جذاب در نیم‌فصل دوم و تمام کردن فصل در رده 6 ام (6 رده بالاتر از رده 12 ام سال قبل)، دو طرف تصمیم گرفتند بسیار سریع و مصمم، تکلیف آینده را برای همدیگر روشن کنند. پیش از آخرین بازی فصل چلسی مقابل بورنموث، تاد بولی که قلباً پوچتینو را دوست داشت، ضیافت ناهاری برای پوچتینو ترتیب داده بود تا خبر تلخی را با او در میان بگذارد و راه اخراج نشدن را به او نشان دهد: «از تماشاگرا درخواست کن که در بازی با بورنموث ازت حمایت کنن». شاید پوچتینو آن لحظه با درخواست بولی موافقت کرده باشد، اما در عمل بعد از این ضیافت، حاضر به این کار نشد و هیچ درخواستی برای حمایت هواداران از خود در استمفوردبریج مطرح نکرد.

روز دوشنبه این هفته، در حالی‌که دستیار اول پوچیتنو، خِسوس پرز و سایر دستیاران پوچتینو، راهی تعطیلات شده بودند، پوچه در لندن ماند تا با اقبالی و مدیران ورزشی باشگاه، وین‌استنلی و استوارت دیدار کند. فضای گفتگوها دوستانه قلمداد شده، اما دو طرف بر سر موارد متعددی همچون کنترل بر نقل‌وانتقالات، به توافق نرسیدند و تصمیم گرفتند راه همدیگر را جدا کنند. بیانیه باشگاه که با لحنی خوب منتشر شده بود، نشان از این گفتگوهای صمیمانه دارد: «استمفوربریج همیشه از تو استقبال خواهد کرد!» دعوتی که قطعاً پوچتینو در آینده نزدیک به آن پاسخ مثبت نخواهد داد!

در حال‌حاضر دو طرف فقط بهترین‌ها را برای هم آرزو می‌کنند تا چلسی، بار دیگر در سرگیجه نقل‌وانتقالاتی خود، مربی‌ایی که بهترین نرخ پیروزی را از زمان مالکیت جدید داشته (%51 پیروزی)، اخراج کند.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹آخرین اخبار نقل‌انتقالات مربیان؛ ادعای جنجالی علیه لاپورتا و ردپای اقبالی در اخراج پوچتینو

🔹رسمی | ژاوی هرناندز، پیش از پایان فصل، از بارسلونا اخراج شد

🔹آخرین خبرهای فوتبالی؛ از سرنوشت توپ طلای مارادونا تا نظر سرمربی اسپانیا در مورد یورو

🔹آخرین اخبار نقل‌وانتقالات؛ از منتفی شدن انتقال پاکتا به منچسترسیتی تا تمایل بایرن به اولمو

🔹آخرین خبرهای فوتبالی؛ از تمدید قرارداد لونین با رئال مادرید تا اقدام حقوقی علیه رونالدو