100 اُمین پیروزی آرتتا در لیگ برتر، پیروزی مهمی بود، چه به لحاظ ارزش آن در کورس قهرمانی و چه به‌لحاظ اثبات بزرگی در دربی. هم‌چنین آرتتا برای نخستین بار موفق شد تاتنهام را در هر دو دربی رفت‌وبرگشت شکست دهد. در ادامه 4 نکته جالب و خواندنی از این بازی را مرور می‌کنیم.

بالاخره وزنِ هوشمندی آرسنالی‌ها از حماقت‌هایشان بیشتر شد!

از زمانی که تیم شکست‌ناپذیرهای آرسنال به رهبری بازیکنانی چون هانری و ویرا، قهرمان انگلیس شد، یعنی از سال 2004 تا به امروز، بدترین دشمن آرسنالی‌ها، حماقت‌ها و اشتباهات خودشان بوده.

تا زمانی که اشتباه داوید رایا، توپ را مقابل پای کریستین رومرو قرار نداده بود، از تاتنهامی‌ها هیچ بوی خونی به مشام نمی‌رسید. پس از این گل نیز توپچی‌ها تقریباً حریف را کنترل کردند تا اینکه دکلان رایس با یک بی‌احتیاطی محض، به کشاله ران بن دیویس ضربه زد و یک پنالتی مفت‌ومسلم را به شاگردان پوستوغلو، هدیه داد.

پنالتی سون تبدیل به گل شد، اما آرسنالی‌ها دقایق پایانی را به سلامت پشت سر گذاشتند تا به لطف 3 گل نیمه اول، پیروز دربی شوند و نقشه آن‌ها برای این بازی مؤثر واقع شود.

تاتنهام آخرین بار، 15 روز پیش، در زمین نیوکاسل 4-0 شکست خورده بود و تا روز دربی، استراحت کرده بود. اما آرسنال در این فاصله، 3 بار به میدان رفته بود. خیلی‌ها فکر می‌کردند همین استراحت بیشتر، تاتنهامی‌ها را در همه نبردهای فردی پیروز می‌کند و به‌راحتی توپچی‌ها را خفه می‌کنند. بنابراین آرسنالی‌ها نباید منتظر اجازه تاتنهامی‌ها می‌ماندند و برای پیروزی باید سرنوشت خودشان را در دست می‌گرفتند.

و این دقیقاً همان چیزی بود که در بازی دیروز دیدیم: شروع قوی آرسنالی‌ها در بازی. آرسنالی‌ها در ضربات آزاد عالی بودند، تاتنهامی‌ها ضعیف. آرسنالی‌ها در گذارها از دفاع به حمله و بالعکس، مرگبار بودند، تاتنهامی‌ها کبریت بی‌خطر. آرسنالی‌ها سرعت بازی را به دلخواه خود کنترل می‌کردند، اما تاتنهامی‌ها فقط سریع، ولو بی‌هدف، بازی می‌کردند!

نمایش 23 دقیقه‌ای بی‌نقص از دقیقه 15 تا 38 نیمه اول و هم‌چنین کنترل بازی در اکثر دقایق نیمه دوم، برای پیروزی شاگردان آرتتا کفایت کرد. و بالاخره این پیام به هواداران آرسنال در سرتاسر دنیا مخابره شد که «ما از شکست‌ها و لغزش‌های گذشته‌مان درس گرفته‌ایم.»

کای هاورتز، از یک خرید خنثی تا بُت تماشاگران

خرید 65 میلیون پوندی توپچی‌ها، در اوایل فصل هواداران آرسنال را سرخورده کرد، اما دیروز، از جایگاه هواداران آرسنال، شعار متفاوتی در فضای استادیوم تاتنهام طنین‌انداز شد: «60 میلیونی ما، بازم داره تو زمین گل می‌کاره!»

هاورتز فصل را با بازی در خط میانی آغاز کرد، پُستی که نه در آن بازی کرده بود و نه با ویژگی‌های فردیش تناسبی داشت، اما از زمان تصحیح اشتباه آرتتا و انتقال به خط حمله، او فُرم و اعتمادبه‌نفس خود را بازیابی کرده.

پس از درخشش مقابل چلسی و دبل کردن در دربی نخست لندن، 4 روز بعد، هاورتز در دومین دربی لندن نیز ارزش‌های خود را به تردیدکنندگان ثابت کرد! هاورتز در بازی دیروز ابتدا با یک پاس قطری زیبا، ساکا را صاحب توپ کرد تا بازیکن انگلیس گلزنی کند. اما هاورتز دوست داشت قصه آرسنال با روایت مستقیم خود او به پایان برسد. بنابراین به این پاس بسنده نکرد و روی کرنر، گل سوم آرسنال را نیز به ثمر رساند. اگر همین گل نبود، شاید پایان نیمه دوم، جای شاه و وزیر عوض می‌شد!

این آلمانی لاغراندام یک شماره 9 مناسب و در مواقع نیاز، یک مهاجم کاذبِ کار راه‌انداز است. دیروز هیچ بازیکنی به اندازه هاورتز مؤثر نبود، چه در فاز هجومی که وظیفه اصلی اوست، چه از نظر کمک به دفاع و چه در هنگام پرسینگ. در حقیقت بهترین واژه برای تحول سریع و چشمگیر هاورتز، اینست: یک رنسانس فوتبالی !

بدون انعطاف‌پذیری در تفکر آنژ، تاتنهام نمی‌تواند وارد مرحله بعدی شود!

در اواخر اردیبهشت که لیگ برتر به ایستگاه پایانی خود می‌رسد، قطعاً از نخستین فصل حضور آنژ در لیگ برتر، با موفقیت یاد می شود. او تیمی، یا بهتر است بگوییم باشگاهی را تحویل گرفت که پس از «عصر آنتونیو کونته»، در نابسامانی مطلق به سر می‌برد.

تردیدی نیست که آنژ با حضور خود، انرژی و اشتیاق همیشگی‌‌ را به نیمه سفیدپوش شمال لندن آورد، اما مثل هر مربی دیگری، به او هم انتقاداتی وارد است.

در برنامه‌های مربی استرالیایی، هیچ نقشه‌ای در مورد دفاع در برابر ضربات آزاد یا گلزنی خود تاتنهام از روی این ضربات، دیده نمی‌شود. هم‌چنین تیم آنژ همیشه با یک خط دفاع بسیار بالا بازی می‌کند که در گذار از هنگام حمله به دفاع بسیار آسیب‌پذیر است. آرسنال از هر 2 نقطه‌ضعف در بازی دیروز استفاده کرد.

تاتنهام در مسیر درستی قرار دارد، اما سقف آروزهای آن‌ها بستگی به این دارد که پوستوغلو- که همیشه ادعا می‌کند برای هر مشکلی، راه‌حلی دارد- تا چه حد به دنبال انعطاف‌پذیری در اندیشه‌های خود و انطباق با یک لیگ رقابتی و مدرن باشد؛ به‌ویژه اینکه او فقط 1 سال تجربه حضور در این لیگ را دارد.

شکست دربی چیزی از دلبری تیم آنژ کم نمی‌کند!

اگر تمام دنیا هم از تاتنهام انتقاد کند، هیچ‌کس نمی‌تواند منکر روحیه‌ای شود که آنژ در این تیم دمیده؛ روحیه‌ای که به رخوت پساکونته پایان داد و موتور تاتنهام را دوباره راه انداخت.

شکست امسال، با شکست 2-0 پارسال که در همین استادیوم رقم خورد، از زمین تا آسمان فرق می‌کند. در دربی سال قبل، تاتنهام مستأصل بود، اگر بازی 3 ساعت دیگر هم ادامه می‌داشت، بعید بود که اتفاق خاصی رقم بخورد. پیش از اینکه هواداران ناله کنند و شاکی شوند، خود بازیکنان تاتنهام پیشقدم شده بودند! اما امسال حتی پس از دریافت 3 گل، حتی زمانی که امید از سکوهای هواداری رنگ باخته بود، تاتنهامی‌ها در وسط خاکریز باقی ماندند و ازین چالش فرار نکردند.

حتی شخصیت بداخلاق و مسئولیت‌ناپذیری چون «امیل هویبرگ»، پس از آن گل به خودی عجیب، از عادت بد خود که پس از اشتباهاتش انگشت اتهام را به سمت هم‌تیمی‌هایش می‌گرفت، صرف‌نظر کرد. شکست در دربی همیشه دردناک است، اما مسأله، مسأله‌یِ میل بیشتر آرسنال به پیروزی نبود. هوادار همیشه از سربازانش جنگ می‌خواهد. اگر این جنگ با پیروزی همراه شود که چه بهتر، اما اگر مقاومت تا پایان جان باشد، ولو با شکست، برای آن‌ها دست کمی از پیروزی ندارد.

تا درد و تلخی شکست را احساس نکنی، هیچ‌گاه لذت و شیرینی پیروزی را نخواهی فهمید! درس گرفتن از این شکست، اگر با این روحیه جنگندگی و با این فعل خواستن درآمیخته شود، ثمره آن چیزی جز رشد و پیشرفت تاتنهام در فصول آتی نخواهد بود.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹سورپرایز آنچلوتی برای هواداران رئال مادرید: کورتوا در لیست بازی با بایرن مونیخ

🔹کیمیش در گفتگو با آ اس پیش از دیدار با رئال‌مادرید: انتقال به بارسلونا؟ چرا که نه!

🔹هافبک ویارئال: یکی از بزرگترین آرزوهایم، بازی برای بارسلوناست

🔹مارک کوکوریا، دفاع چپ چلسی: همه ما خواهان ماندن پوچتینو هستیم

🔹خبر فوری | پاری سن ژرمن قهرمان فرانسه شد