طلسم لیورپول در جام حذفی در تئاتر رویاها، باز هم ادامه یافت. با فوتبال7 همراه باشید تا با هم برخی از دلایل ناکامی دیشب لیورپول را مرور کنیم.
حتی خوشبینترین هوادار لیورپول نمیتواند حق پیروزی را به لیورپول بدهد. قرمزها علیرغم فاصله 17 امتیازی با شیاطین در جدول لیگ برتر، در بازی دیشب نتوانستند خود را به منچستر دیکته کنند، آن هم منچستری که با تفاضل گل صفر، در رده ششم جدول بسر میبرد. دیشب همه آمارها به سود یونایتد بود: شوت (28 به 25)، xG یا کیفیت شوتها (36. 3 به 06. 2) و موقعیتهای گلزنی خطرناک (4 به 1). با نگاه به این آمار، حتی پیروزی یونایتد در دقیقه آخر وقتهای اضافه هم نمیتواند بیرحمانه باشد.
شکست مقابل دشمن دیرینه آن هم در دقیقه آخر، بدترین سناریوی ممکن پیش از تعطیلات ملی بود. اما در تمامی شکستهای زندگی، همیشه واکنش به شکست مهمتر از نفس شکست است. کلوپ دو هفته برای زدودن غبار ناامیدی از تیم فرصت دارد. هواداران لیورپول بیصبرانه منتظرند تا در روز 12 فروردین، واکنش مناسب تیم را برابر برایتون در آنفیلد ببینند، چون فرصت انتقام بینهایت کوتاه است: 19 فروردین، بازی برگشت لیگ، الدترافورد !
با اینکه در هفتههای اخیر، کلوپ توانسته بود با استفاده از جوانان آکادمی تا حدودی بر بحران مصدومیتها سرپوش بگذارد، اما خستگی بالاخره کار خودش را کار کرد و هر چه به پایان بازی نزدیکتر میشدیم، اثر خستگی در ساقهای شاگردان کلوپ نمایانتر میشد. اما برای منچستریها که به دلیل عدم حضور در رقابتهای اروپایی، یک هفته کامل استراحت کرده بودند، وقتهای اضافی بیشتر نقش تجدید قوا را داشت، بهخصوص با گل روحیهبخشی که در دقایق پایانی وقتهای معمول به ثمر رساندند. بنابراین لیورپولیها علیرغم اشتباهات مهلک در وقتهای اضافی، میتوانند سر خود را بالا بگیرند، چون هماهنگی عصب-عضله در ورزش و بهویژه در فوتبال، نقش انکارناپذیری دارد !
در پاراگراف پیشین، از خستگی قرمزها در وقتهای اضافه گفتیم، اما نباید از یاد بُرد که لیورپولیها پیش از به صدا در آمدن سوت 90 دقیقه، فرصت کشتن بازی را داشتند، بهویژه در یکی از صحنههای نیمه دوم، در ضدحملهای که لیورپولیها دارای برتری مطلق عددی 5 به 2 بودند!
کلوپ نیز پس از پایان بازی صادقانه به این موضوع اشاره کرد: «منچستر شایسته پیروزی بود. اصلاً تصمیمگیریهای خوبی نداشتیم، تو پاسهای آخر دقت نکردیم. باید تو 90 دقیقه بازی رو تموم میکردیم.» xG لیورپول در بازی دیشب، 06. 2 بود که کاملاً گویای شب بد مهاجمان لیورپول است. با توجه به عملکرد مهاجمان لیورپول در بازیهای اخیر، نمیتوان بهخاطر یک شب بد به آنها خُرده گرفت، ولی میتوان با قاطعیت گفت که دیشب، شب آنها نبود !
در میانه اخبار بد بازی دیشب، خبرهای خوشی نیز برای هواداران لیورپول در راه است. پس از وقفه فیفا، خرافنبرخ و کرتیس جونز بهطور قطع به ترکیب برمیگردند. بازگشت ژوتا، آلیسون و آرنولد نیز قریبالوقوع است و حتی ممکن است برای روز انتقام (19 فروردین)، در دسترس باشند.
روی کین پیش از بازی گفته بود: «واضحه که لیورپولیها در وضعیت بهتری هستند، چون ستارههاشون میدرخشن و ستارههای ما مثل رشفورد، فرناندز و ... ، یادشون رفته که برای چه تیمی دارن بازی میکنن.»
پیام کین به گوش ستارگان یونایتد رسید و گل مکتومینای پاداش آغاز مقتدرانه منچستریونایتد درین دیدار بود. سرعت، شدت و دقت بازیکنان یونایتد در آغاز بازی، دقیقاً در همان سطحی بود که از چنین بازیایی انتظار میرود. پس از مدتها، یک نیمه اول متفاوت را از یونایتد دیدیم!
هافبکی که تابستان گذشته در لیست فروش یونایتد قرار گرفته بود، این فصل بر خلاف انتظار خودش و شاید هم تنهاخ، نه تنها بهترین فصل خود را از نظر گلزنی پشت سر میگذارد، بلکه تعدادی از کلیدیترین گلهای تیمش را به ثمر رسانده است. هر چند تنهاخ همیشه به شم گلزنی این هافبک اشاره کرده است، اما قطعاً خود او هم انتظار چنین عملکردی را از مکتومینای نداشت.
بر خلاف نمایش هجومی، عملکرد دفاعی یونایتد در نیمه اول، مثل همیشه چنگی به دل نمیزد. هر دو گل لیورپول در نیمه اول، تقریباً به سادگی به ثمر رسید و هیچکس مانع از حرکت کوانساه روی گل اول و لوییز دیاز روی گل دوم نشد. مانور دادن بازیکنان حریف در یک سوم هجومی یونایتد، چیزیست که بارها درین فصل شاهد آن بودهایم و تنهاخ هنوز نتوانسته راهکاری برای حل این معضل بیابد.
ماینوی 18 ساله از زمان ورود به ترکیب یونایتد، بیشتر در خارج از خانه خوش درخشیده بود، اما به جرأت میتوان گفت که دیشب بهترین عملکرد وی در الدترافورد بود. اوج شاهکار ماینو در بازی دیشب، دریبل یک پا دو پایی بود که در نیمه اول زد و برای مکتومینای موقعیتسازی کرد.
حتی بهخاطر ماینو هم که شده، منچستر نباید بازی را میباخت، چون عملکرد او شایسته چیزی جز پیروزی نبود. پیش از بازی، هنگامی که خبر رسید کاسمیرو دوباره مصدوم شده و به بازی نمیرسد، شاید بسیاری انتظار داشتند آمراباط در ترکیب اصلی قرار گیرد، اما ترکیب باشگاهی چون یونایتد عرصه حضور شایستهترینهاست و نه گرانترینها ! بنابراین عملکرد ماینو هشداری بود به آمراباط که اگر میخواهی در ترکیب ثابت قرار بگیری، باید تلاشت را دوچندان کنی! تماشاگران نیز با تشویق یکپارچه پسرک جوانشان در هنگام تعویض، بر آینده روشن او صحه گذاشتند.
کلوپ، در دقیقه 78 بازی قاتل یونایتد را از زمین بیرون کشید. صلاح با 12 گل در 13 بازی مقابل یونایتد، به بازی یکشنبه شب رسید و حتی در جریان بازی نیز تأثیر خود را گذاشت. نقشه تنهاخ برای مهار صلاح با حضور فنبیساکا در جناح چپ، مؤثر واقع نشد و تردیدهای این مدافع در تنظیم فاصله خود با صلاح، باعث شد که در مهار صلاح به مشکل بخورد. شاید عنطقیترین توجیه برای تصمیم کلوپ، عدم آمادگی صلاح برای 90 دقیقه بازی کامل بود، اما بهرحال با خروج صلاح، عنصر کشندگی نیز از بازی لیورپول رخت بست.
گارناچو از معدود جوانان یونایتد است که امید را در دل هواداران زنده نگهداشته است. با توجه به ثُبات و پیشرفت مستمر گارناچو، تنهاخ تقریباً هیچ تردیدی برای انتخاب او در ترکیب اصلی ندارد، اما بهخاطر حضور رشفورد در جناح چپ و خرید راسموس هویلوند برای نوک خط حمله، مربی هلندی در برخی بازیها سردرد میگیرد و یک تردید بزرگ، او را رها نمیکند: گارناچو را در جناح چپ بازی بدهم یا راست؟!
به نظر پاسخ این پرسش روشن است: گارناچو بهوضوح در سمت چپ بهتر است و از ویژگیهای خود مانند تغییر مسیر حین حرکت و شوتزنی با پای راست، بهتر استفاده میکند. جوان آرژانتینی هرگاه که در سمت راست بکار گرفته شده، سردرگم نشان داده است.
بنابراین لحظه کلیدی تنهاخ در بازی دیشب، تصمیمِ تعویض آنتونی با هویلوند در دقیقه 71 و برگرداندن گارناچو به جناح دلخواهش بود. بارزترین جلوه این تصمیم، پاس گل پیروزیبخش گارناچو برای آماد دیالو بود.
آنتونی 85 میلیون دلاری که هرگز انتظارات را برآورده نکرده، یک نقطهضعف بزرگ دارد که همه ما به آن آشنا هستیم: اتکای بیش از حد به پای اصلی (پای چپ) و استفاده از پای راست بهعنوان تکیهگاه.
اما دیشب آنتونی انتخاب دیگری نداشت: برای یک بار هم که شده از پای راستت برای شوت زدن استفاده کن! در حقیقت آنتونی در صحنه چرخش منجر به گل، راهی جزین نداشت: یا با پای مخالف شوت بزن، یا همان بیخاصیت همیشگی باش !
این بار بخت هم با تنهاخ یار بود که پای راست مرد برزیلی هدفگیری دقیقی داشت و تعویضهای او کارساز واقع شدند.
تنظیم ریتم دویدن، همزمانی با پاس اریکسن، کنترل توپ عالی، به نظر میرسید که همه چیز عالی پیش میرود، الا آن ضربه آخری که آه از نهاد هواداران در الدترافورد بلند کرد. رشفورد در وقتهای معمول بازی، در دقیقه 94 این فرصت را داشت که پیش از دیالو، به قهرمان اصلی الدترافورد تبدیل شود، اما از فرصت خود استفاده نکرد.
حتی فصل ضعیف رشفورد و حتی موقعیت خراب کردن در دقیقه 94 باعث نشد که پسر دوستداشتنی یونایتدیها سر خود را پایین بگیرد. رشفورد کمربندش را برای وقتهای اضافه محکمتر کرد و با یک ضربه نرم و دقیق، از فاصله نزدیک کلهر را مغلوب ساخت تا بیش ازین شرمنده هواداران نشود. اکنون همه منتظرند تا رشفورد گام بعدی را بردارد و فُرم خوب خود را برای ماههای آتی باشگاه و برای حضور در ترکیب انگلیس در یورو، حفظ کند.
شاید خوشبینترین هوادار یونایتد هم فکرش را نمیکرد سرنوشت بازی را جوانی رقم بزند که بهخاطر مصدومیتها، بخش اعظمی از فصل را از دست داده بود و کمکم داشت به دست فراموشی سپرده میشد، اما دیالو از روی نیمکت آمد تا برگی از تاریخ باشگاه را با پاهای خود بنویسد!
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹ویدیو | سوپرگل ضربه آزاد غیرقابل مهار پسر پائولو مالدینی (گل مونزا به کالیاری)
🔹پیشخوان فوتبال7: بررسی بازیهای مهم این هفته در فوتبال اروپا
🔹تحلیل قرعهکشی یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا و بررسی شانس قهرمانی هر تیم
🔹گزارش | شب شیرین اتلتیکومادرید مقابل اینترمیلان در متروپولیتانو چگونه رقم خورد؟
🔹تحلیل و بررسی عملکرد درخشان پائو کوبارسی پدیده جدید بارسلونا مقابل ناپولی