فوتبال7 | همه چیز از سه سال پیش آغاز شد، از یخبندان اوکراین، از تلاش ده‌زربی برای القای شور و حرارت جوانی خود به شاختار دونتسک و آب کردن یخ‌های این تیم در هوای اوکراین که به‌طرز بی‌رحمانه‌ای سرد بود. مرد ایتالیایی با موفقیت فلسفه خود را در شاختار پیاده کرد و این تیم را به قهرمانی سوپرکاپ رساند. ده‌زربی به نخستین سرمربی ایتالیایی بدل شد که موفق به کسب جام در اوکراین می‌شود.

متأسفانه بی‌رحمی اوکراین به هوای سرد ختم نشد و با آغاز جنگ بی‌رحمانه روسیه علیه این کشور، ده‌زربی برای یافتن موقعیتی مناسب‌تر و کسب جایگاهی بهتر در دنیای مربیگری، چمدان خود را به مقصد لیگ برتر و برایتون بست.

حالا در سال 2024 که 2 سال از آن زمان می‌گذرد، او یکی از مطرح‌ترین مربیان حال‌حاضر اروپاست و نام او حول تیم‌های بزرگی هم‌چون بارسلونا و لیورپول مطرح می‌شود. ژاوی و یورگن کلوپ اعلام کرده‌اند که از کار بریده‌اند و در پایان فصل، قطعاً آن‌ها را روی نیمکت تیم‌های خود نخواهیم دید. بنابراین در هفته‌های اخیر شایعه انتقال ده‌زربی به یکی از این دو تیم و به‌ویژه بارسلونا، شدت گرفته است.

اما چه شد که ده‌زربی در همین مدت کوتاه، شهره دنیای مربیان شد؟ پاسخ مشخص است: پروفایل عالی او در برایتون. مربی 44 ساله ایتالیایی، فصل گذشته مرغان دریایی را به مقام ششم رساند که بالاترین رتبه آن‌ها در تاریخ لیگ برتر است. کسب این جایگاه هم‌چنین به‌معنای نخستین حضور برایتون در رقابت‌های اروپایی (لیگ کنفرانس) بود.

سبک ده‌زربی

برایتون زیر نظر ده‌زربی، به یک سبک فوتبال چشم‌نواز دست یافته است که درین فصل، بیشتر با آرایش 1-2-4-3 پیاده می‌شود. این سبک مبتنی بر استفاده از همه بازیکنان تیم و تمامی فضاهای موجود در زمین است. میانگین 50 لمس توپ برای دروازه‌بان برایتون و میانگین 64 درصد مالکیت تیم در هر بازی، بهترین معیار برای تشخیص علاقه ده‌زربی به بازی مالکیتی و اجرای عالی این سبک  است. در لیگ برتر انگلیس، تنها تیمی که مالکیت توپ بیشتری از برایتون داشته، بهترین تیم حال‌حاضر دنیا، یعنی منچسترسیتی پپ گواردیولا با %66 درصد مالکیت است. بنابراین بیهوده نیست که ده‌زربی را یکی از بزرگترین «مربیان نسل نو» می‌دانند.

اگر تناسبی نگاه کنیم و داشته‌های برایتون را در نظر بگیریم، تیم ده‌زربی، در هنر بازیسازی از عقب و یافتن راه‌های نفوذ در خطوط میانی و دفاعی حریفان، به نوعی از کمال رسیده است. صرف‌نظر از اینکه تیم مقابل، چه تیمی باشد، برایتون به‌راحتی خلق موقعیت می‌کند. تنها در فصل جاری لیگ برتر، مرغان دریایی موفق شده‌اند 48 فرصت گلزنی عالی خلق کنند.

98. 11 شوت در هر بازی و xG یی برابر با 71. 1 تقریباً مشابه عملکرد ژاوی در بارسا (35. 13 شوت و xG برابر با 98. 1) است و صد البته که ابزار ده‌زربی قابل‌مقایسه با ابزار ژاوی نیست.

آمار فوق، وجه تشابه تیم‌های ده‌زربی و ژاوی بود، اما دو تیم یک وجه تمایز بزرگ نیز دارند. بر خلاف بارسلونای ژاوی و به‌ویژه بارسلونای این فصل، تیم ده‌زربی نه تنها خلق موقعیت می‌کند، بلکه با دستان پُر بازی‌ها را ترک می‌کند. از نظر گلزنی در این فصل، تنها 6 تیم آمار بهتری از برایتون ثبت کرده‌اند و میانگین گل برایتون در هر بازی، 92. 1 است.

نقطه‌ضعف بزرگ تیم‌های ده‌زربی

سرمربی ایتالیایی در گذارهای بازی (زمان انتقال)، گل‌های زیادی دریافت می‌کند. البته این اشکال محدود به تیم او نیست و هر تیمی که بازیسازی از عقب یا حفظ خط دفاعی بالا (استقرار در نزدیکی خط میانی) را در دستور کار قرار می‌دهد، به‌ناچار درگیر آن می‌شود. صرفاً در همین فصل خط دفاعی برایتون، 7 اشتباه منجر به گل داشته است. و زمانی که برایتون در برابر تیم‌های فیزیکی بازی می‌کند که اتوبوسی دفاع می‌کنند و هیچ‌گونه تمایلی به مالکیت توپ ندارند، این ضعف دفاعی آشکارتر می‌شود.

برایتون تا اینجای فصل که هفته بیست و پنجم لیگ برتر است، تنها 3 کلین‌شیت داشته است و به‌طور میانگین در هر بازی، 6. 1 گل دریافت کرده است. تفاضل گل این تیم نیز 8+ است که در بین تیم‌های بالای جدول، یک تفاضل تقریباً فاجعه‌بار محسوب می‌شود، اما به لطف اینکه برایتون معمولاً از حریف جلو می‌افتد و بِرَند فوتبالی لذت‌بخشی دارد، این نقطه‌ضعف کمتر برای این تیم دردسرساز می‌شود و گل‌های زده، گل‌های خورده را پوشش می‌دهند.

ده‌زربی، آماده رؤیاپردازی‌های بزرگتر

برایتون مثل لیمویی بود که روبرتو آن را به یک لیموناد خوش‌طعم تبدیل کرد. اکنون وقت آن رسیده که ده‌زربی، گام بزرگ بعدی را بردارد و به رؤیاهای بزرگتر در دنیای مربیگری فکر کند. اگر قرار باشد چنین مربی بادانش و باتاکتیکی، به ترک برایتون بیندیشد، برای او چه باشگاهی بهتر و بزرگ‌تر از بارسلونا که با فلسفه او نیز سازگاری دارد. بلوگرانا پس از غرق شدن در بدهی 2. 1 میلیارد یورویی، هنوز درگیر محدودیت‌های قوانین جوانمردانه مالی است، اما همین ترکیب فعلی آن‌ها نیز با حضور بازیکنانی چون یامال، پدری و ... ، یکی از مستعدترین تیم‌های اروپاست که می‌تواند زیر نظر ده‌زربی، به افق‌های بزرگتری دست یابد.

بنابراین با فرض اینکه لاپورتا و دکو، این توافق را نهایی کنند، دو آرایشی را که ده‌زربی می‌تواند در این تیم اختیار کند، بررسی می‌کنیم.

ترکیب 1

ترشتگن، کریستنسن، آرائوخو، کونده؛ بالده، دی‌یونگ، گوندوغان، کانسلو؛ پدری، یامال، لواندوفسکی

با فرض اینکه بارسلونا فصل بعد نیز با همین ترکیب فعلی به کار ادامه دهد، ده‌زربی احتمالاً از همان سه مدافع میانی استفاده خواهد کرد که ژاوی با آن‌ها قهرمان لالیگا شد. دو وینگر کناری، کانسلو و بالده نیز فشار اضافی و موردنیاز در کناره‌ها را فراهم می‌کنند.

در خط میانی، به نظر می‌رسد که ترکیب فعلی، تمام ابزارهای موردنیاز برای پیاده‌سازی ایده‌های ده‌زربی را دارد. بازیکن خستگی‌ناپذیری هم‌چون ده‌یونگ در کنار بازیسازانی مانند گوندوغان و پدری، می‌توانند موتور محرک تیم بر پایه تفکرات ده‌زربی باشند.

ترکیب 2

ترشتگن؛ کریستنسن، آرائوخو، کونده؛ بالده، پاسکال گروس (ستاره فعلی برایتون)، دی یونگ، گاوی؛ فلیکس، یامال؛ لواندوفسکی

 با توجه به آرایش موردعلاقه ده‌زربی یعنی 1-2-4-3، گزینه واقع‌بینانه‌تر اینست که او یک یا دو خرید برای تقویت ترکیب انجام دهد. همانند بیشتر مربیانی که به دنبال تسلط بر مالکیت هستند، روبرتو نیز احتمالاً سراغ هافبک‌هایی با این ویژگی خواهد رفت. در دسترس‌ترین و ارزانترین گزینه، پاسکال گروس است که درین فصل در حال درخشش در ترکیب برایتون است و با ایده‌های ده‌زربی کاملاً آشناست. گروس آلمانی و 32 ساله، یک هافبک دفاعی کهنه‌کار مثل گوندوغان است که هنوز هم ثُبات و تنوع لازم در بازی او دیده می‌شود.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹تحلیل بازی منچسترسیتی-چلسی: از درخشش دوباره پالمر تا شب فاجعه هالند

🔹به مناسبت جدایی امیر ارسلان مطهری از استقلال؛ نگاهی به دوران حضور گیتاریست در جمع آبی‌پوشان

🔹کیلیان امباپه - رئال‌مادرید؛ داستانی که به پایان خط نزدیک می‌شود

🔹در ۴ بازی ابتدایی مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا چه گذشت؟

🔹تحلیل | بحران بایرن‌مونیخ؛ نفرین ناگلزمن، ناکارآمدی توخل یا ضعف مدیریت؟