وضعیت توماس توخل در بایرن به مو بند است! شب ضعیف هری کین و سایر ستاره‌های بایرن در لیگ قهرمانان، بار دیگر ثابت کرد که وقت بهانه‌جویی برای مربی سابق چلسی، به پایان رسیده است.

لاتزیو-بایرن

با دو شکست متوالی، اکنون توخل بیش از پیش فشار را احساس می‌کند و به نظر می‌رسد که توضیحات او در مورد شکست‌ها، دیگر هیچ‌کس را قانع نمی‌کند.

این نارضایتی شب گذشته کاملاً مشهود بود. توخل پس از بازی با لاتزیو، خواستار «صحبت درباره فوتبال» بود، اما خبرنگاران آلمانی حاضر در استادیو المپیکو، فقط خواهان صحبت درباره آینده او بودند.

ناامیدی توخل، او را به واکنش واداشت: «قبلاً به این پرسش پاسخ دادم. هرگز نگران شغلم نیستم. نمی‌فهمم چرا دوباره مطرحش می‌کنید.» بالا گرفتن تنش، باعث شد مسئول مطبوعاتی بایرن، در حمایت از مربی وارد صحنه شود و از خبرنگاران درخواست کند: «لطفاً برید سراغ پرسش‌های بعدی»

اما ظاهراً حق با خبرنگاران بود، چون دو شکست متوالی و تکان‌دهنده 3-0 آخر هفته برابر لورکوزن و 1-0 دیشب، از سال 2019 به این سو برای باواریایی‌ها سابقه نداشته است. از عدم گلزنی آن‌ها در دو بازی متوالی نیز 9 سال می‌گذرد.

باخت به لایپزیش در سوپرکاپ آلمان، خداحافظی با جام‌ حذفی با شکست شرم‌آور برابر ساربروکن دسته سومی، اختلاف 5 امتیازی با تیم آماده آلونسو و بالاخره، شکست در بازی دیشب لیگ قهرمانان، یک چشم‌انداز خطرناک را پیش روی بایرن قرار داده است: فصل بدون جام، اتفاقی که از سال 12-2011 به این سو سابقه نداشته است. بنابراین پرسش در مورد آینده توخل اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد.

اشتباهات وحشتناک فردی

پس از بی‌عملی بازیکنان بایرن مقابل تیم منسجم و جذاب آلونسو، بایرن بیش از هر زمانی به یک نتیجه مثبت نیاز داشت، اما دیشب نیز شاهد یک عملکرد سردرگم دیگر از جانب بازیکنان بودیم.

موضوعی که توماس مولر به بهترین نحو به آن اشاره کرد: «شروع خوبی داشتیم، ولی نتونستیم در طول بازی، ادامش بدیم. نقشه مربی خوب بود. اما همه چیز به ما بستگی داره که بتونیم از موقعیت‌ها استفاده کنیم. اشتباهات وحشتناکی داشتیم که در چنین سطحی، به هیچ‌وجه قابل قبول نیست.»

اعتراف به اشتباه تاکتیکی

توخل باتجربه، پس از شکست تاکتیکی مطلق برابر آلونسوی تازه‌کار، دست به تغییر تاکتیک زد و به دفاع چهارنفره برگشت. بازگرداندن توماس مولر، دیگر تغییر دیشب نسبت به بازی شنبه شب بود.

به کار گرفتن یوشوا کیمیچ در پُست اصلی (شماره 6) و استفاده از دو مدافع باکیفیت کناری (گوئررو و مزراوی) در پُست‌های اصلی خود به جای بازی در دفاع وسط، باعث شد که بایرن، در قیاس با بازی لورکوزن، آغاز خوبی در بازیسازی داشته باشد.

پرس ضعیفتر تیم مائوریتزیو ساری نسبت به تیم آلونسو، فضای بسیار بیشتری به بایرنی‌ها می‌داد و در رساندن توپ به یک‌سوم هجومی لاتزیو، موفق‌تر بودند. توماس مولر نیز اگرچه سبک بازی مستقیمش در تضاد با خواسته‌های توخل است، اما در معدود موقعیت‌های بایرن در نیمه اول، نقش اساسی داشت.

فردیت به جای کار تیمی

پس چرا برتری بایرن در نیمه اول به گل ختم نشد؟ پاسخ روشن است. بایرن از همان مشکلی رنج می‌برد که بازی‌های پیش به آن دچار بود. وقتی بایرن فرصت نفوذ به دفاع حریف را به دست می‌آورد، بازیکنان به‌جای اتکا به حرکات تیمی، در انتظار درخشش فردی هستند. یا حداقل از نحوه بازی بایرنی‌ها این‌طور به نظر می‌رسد. حتی زمانی که یک هم‌تیمی در دسترس است، اتکا به بازی فردی در قالب دریبل‌ها یا لمس توپ‌های اضافی، کاملاً به چشم می‌خورد.

التماس مولر در یک موقعیت خوب برای دریافت پاس موسیالا در دقیقه 10 بازی، یا مانورهای متعدد گورتسکا در فضاهای میانه زمین بدون دریافت توپ کافی، نمونه‌هایی از این بی‌برنامگی هستند. این واقعیت که بایرن در طول یک فصل، از یک تیم کاملاً موقعیت‌ساز به یک ارکستر ناهماهنگ و گوشخراش مقابل تیم هفتم سری آ تبدیل شده است، نمی‌تواند اتفاقی باشد. معدود شوت‌های خطرناک با اختلاف کم از کنار دروازه نیز این واقعیت را تغییر نمی‌دهند: 16 شوت، صفر شوت در چارچوب ! آمار بهترین مدرک است.

توضیحی ندارم!

اشتباه دیشب اپامکانو، نخستین بار نبود و جای تعجب ندارد. آنچه تعجب‌آور است و اعتراض هواداران را برانگیخته، اصرار توخل به بازی دادن اپامکانو با حضور مدافعی چون ده‌لیخت روی نیمکت است. توخل اگر چه به «غیرحرفه‌ای بودن» خطای اپامکانو اعتراف کرد، اما باز هم از پاسخگویی به این موضوع طفره رفت: «بیشتر از اینکه نگران این خطا باشم، نگران تغییر نگرش تیم پس از نیمه هستم. با اینکه به بازیکنا گفته بودم شدتتون رو حفظ کنید و حتی جسورتر بازی کنید، ولی کاملاً برعکس عمل کردن. در واقع لاتزیو بازی رو نبرد، این ما بود که بازی رو باختیم.»

هری کین از آغاز طوفانی تا خنثی بی‌اثر

مشکل کار کجاست؟ آیا مشکل از هری کین است؟ به نظر نمی‌رسد.

کین با همان عطش ابتدای فصل، به دنبال گلزنی است و مثل همیشه سعی می‌کند در بازیسازی نیز کمک کند، اما مشکل اینجاست که سیستم مناسب و انرژی کافی برای ایفای این نقش وجود ندارد.

توخل متهم به سبک بازی خواب‌آور در بایرن شده است. نتایج هم این اتهام را تأیید می‌کنند. در معدود شب‌هایی مثل دیشب که بازی سیستمی و تیمی، کمی بهبود پیدا می‌کند، مشکل سطح انرژی و تمرکز جای آن را می‌گیرد. در حالی‌که بایرنی‌ها در نیمه اول، بازی خود را به لاتزیو دیکته کرده بودند، اما در نیمه دوم یک بی‌دقتی، یا بهتر است بگوییم بی‌خیالی محض در جلو زمین، فرصت یک ضدحمله ویرانگر را در اختیار ایموبیله و هم‌تیمی‌هایش قرار دارد. پایان‌بخش این رشته اشتباهات نیز پنالتی کودکانه اپامکانو بود. بنابراین اختلاف اصلی دو تیم در بازی دیشب، استعداد و برتری تیم لاتزیو نبود، اختلاف این بود که آن‌ها روحیه خود را نه برای یک نیمه، بلکه در کل 90 دقیقه حفظ کردند.

آیا توخل مناسب بایرن است؟

مدیران بایرن در سال‌های اخیر همواره ادعا کرده‌اند که با شیبی ملایم و رویکردی سنجیده، در حال مدیریت تغییر نسل در باشگاه هستند، اما آنچه فعلاً دیده می‌شود، بیشتر شبیه به «پرتگاه سقوط با شیب تند» به نظر می‌رسد. آن‌ها ناگلزمن را پس از شکست مشابه مقابل لورکوزن، اخراج کردند، آن هم در حالی‌که تنها یک اختلاف با دورتموند فاصله داشت و پاریس را در چمپیونزلیگ حذف کرده بود.

توخل تاکنون 10 شکست را متحمل شده است، یعنی دقیقاً برابر با ناگلزمن، اما با یک تفاوت بزرگ: با 41 بازی کمتر از ناگلزمن! (43 بازی در مقابل 84 بازی)

توخل از نظر میانگین امتیازی نیز عملکرد ضعیفتری از هاینکس، پپ، ناگلزمن و فلیک داشته است. به‌علاوه بایرنی‌ها، هری کین را برای قهرمانی بوندس‌لیگا به خدمت نگرفتند، بلکه هدف آن‌ها عبور از سد مرحله یک‌چهارم لیگ قهرمانان پس از سال 2020 بود.

تصاویری که دیشب از توخل مخابره می‌شد، ظاهر یک مرد نومید را نشان می‌داد که از جستجوی یافتن راه‌حل خسته شده است و پیشاپیش حکم اخراج خود را امضا کرده است.

در حالی‌که بایرن بیست دقیقه، 10 نفره بازی کرد، مداخلات قهرمانانه نویر و کیم مین جائه، فعلاً بایرن را در بازی برگشت نگهداشته‌اند، اما سؤال اینجاست که آیا مرد خسته، تا سه هفته بعد روی نیمکت دوام می‌آورد یا نه؟!

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹فیل فودن: از استعداد بالقوه تا مرد همه کاره‌ی پپ گواردیولا

🔹بیوگرافی سباستین هالر؛ از نابود کردن قهرمانی دورتموند تا قهرمان کردن ساحل عاج در جام ملتهای آفریقا

🔹ویدیو | سه گل تماشایی در دیدار دیشب آتالانتا و جنوا (پیشنهاد فوتبال7)

🔹بایرلورکوزن ۳ – بایرن مونیخ ۰؛ توخل هم مقابل بلند پروازی شاگردان ژابی آلونسو تاب نیاورد!

🔹آشنایی با بهترین بازیکنان تاریخ قاره آفریقا (بخش دوم)