استارت مسابقات (سال 1956)

تولد جام ملت‌های آسیا: در سال 1956 هنگ‌کنگی‌ها شاهد برگزاری نخستین دوره رقابت‌ها بودند، میراث فوتبالی هیجان‌انگیزی که تا به امروز پابرجاست و بین نسل‌های جدید منتقل می‌شود. کره جنوبی قهرمان نخستین دوره شد و از آن سال، هر چهار سال یکبار آسیا صحنه برگزاری این رقابت گرم و زورآزمایی قدرت‌های کهن‌ترین قاره دنیاست.

قهرمانی عراق در اوج بحران (سال 2007)

این دوره از مسابقات به‌طور مشترک در چهار کشور اندونزی، مالزی، تایلند و ویتنام برگزار می‌شد. رقابت سال 2007 جایگاه ویژه‌ای در ذهن و قلب هواداران عراق دارد، زیرا عراقی‌ها در اوج ناآرامی‌های داخلی و بحران‌ها پس از تهاجم آمریکا به این کشور، به‌لطف درخشش یونس محمود مهاجم خود، با شکست 1 صفر عربستان در فینال، جام را به خانه بردند. این قهرمانی، نشانه‌ای از قدرت وحدت‌بخش فوتبال در اوج ناملایمات زندگی بود.

هت‌تریک تاریخی ژاپن (سال 2011)

در مسابقات سال 2011 در قطر، ژاپن پس از یک برد تاریخی 5-0 برابر عربستان با هت‌تریک شینجی اکازاکی، به مرحله حذفی راه یافت و در فینال با شکست یک صفر استرالیا، برای چهارمین بار قهرمان آسیا شد تا از سه قهرمانی ایران و عربستان پیشی بگیرد و به‌تنهایی بر بام فوتبال قاره کهن بایستد. درخشش فنی و انسجام تیمی، راز موفقیت ژاپنی‌ها در این دوره از مسابقات بود.

نخستین لذت آسیایی استرالیا (سال 2015)

استرالیایی‌ها، پس از پیوستن به کنفدراسیون فوتبال آسیا در سال 2006، موفق شدند در سال 2011 به فینال جام ملت‌های آسیا راه یابند، اما با شکست 1-0 برابر ژاپن، از لمس جام محروم شدند. استرالیایی‌ها به ناامیدی مجال جولان ندادند تا چهار سال بعد نخستین میخ خود را در قاره آسیا بکوبند. سال 2015 ، نخستین میزبانی استرالیا در جام ملت‌های آسیا بود. استرالیا، تنها تیم درخواست‌دهنده بود، بنابراین میزبانی مستقیماً به این تیم اعطا شد و آن‌ها موفق شدند مقابل دیدگان تماشاگران خود، در یک فینال هیجان‌انگیز کره جنوبی را شکست داده و نخستین قهرمانی خود را در آسیا جشن بگیرند. استرالیا هم‌چنین به نخستین تیم مردان دنیا تبدیل شد که در دو قاره (اقیانوسیه و آسیا) قهرمان شده است.

قهرمانی پیش‌بینی نشده (سال 1960)

سال 1960 مسابقات در کره جنوبی برگزار شد. همانند نخستین دوره مسابقات (سال 56)، بازی‌ها با فُرمت عجیبی برگزار می‌شد و مسابقات 80 دقیقه‌ای بودند. 4 تیم کره جنوبی، ویتنام جنوبی، چین و اسراییل، به‌عنوان تنها شرکت‌کنندگان این جام، به‌صورت گروهی با هم رقابت کردند و در پایان، کره جنوبی که به‌عنوان ضعیف‌ترین تیم ارزیابی می‌شد، بر خلاف انتظارات با کسب 3 پیروزی، دومین قهرمانی متوالی خود را کسب کرد. عنصر غیرقابل پیش‌بینی بودن در فوتبال یک بار دیگر در این تورنمنت خودنمایی کرد.

سلطه ایران (1976-1970)

در دهه 70 ایران تیم غالب آسیا بود و سه دوره پیاپی قهرمانی را به هواداران خود هدیه کرد. در آن سال‌ها مسابقات با حضور 5 و 6 تیم برگزار می‌شد و البته دو قهرمانی ایران در سال‌های 1968 و 1976، در خاک خود این کشور رقم خورد.

سلطه عربستان صعودی (1996- 1986)

اواخر دهه 80 تا اواخر دهه 90، آسیا در قبضه سعودی‌ها بود و با کسب 3 عنوان قهرمانی و یک نایب‌قهرمانی در سال 1992، میراثی ماندگار در تاریخ فوتبال خود به جا گذاشتند.

تاریخی‌ترین موفقیت چینی‌ها (سال 2004)

سال 2004 چین میزبان رقابت‌ها بود. پس از راهیابی چین به دور نهایی جام‌جهانی 2002، راهیابی آن‌ها به فینال 2004 جام ملت‌های آسیا، بزرگترین موفقیت تاریخی فوتبال این کشور محسوب می‌شود. چینی‌ها هر چند در فینال 3-1 از ژاپن شکست خوردند، اما سفر تاریخی آن‌ها تا فینال، الهام‌بخش نسل جدید علاقمندان فوتبال در کشور چین شد.