فوتبال7 | روباه‌ها (لقب لستر)، درست هفت سال پس از قهرمانی شگفت‌انگیزشان در فصل 16-2015 (که با شانس قهرمانی 1 به 5000 رقم خورد!)، فصل را در جمع سه تیم انتهای جدول به پایان رساندند و حکم سقوطشان به چمپیون‌شیپ (دسته یک انگلیس) قطعی شد.

هواداران لستر که در روزهای پایانی فصل پیش به فولام سفر کرده بودند، شاهد سه گل بیهوده‌ای بودند که تیمشان به فولام هدیه کرد و خود را به منطقه‌ی سقوط نزدیکتر کرد، همان هوادارانی که هفت سال پیش از آن در کینگ‌پاور در انتظار خواندن سرود قهرمانی‌شان توسط آندره‌آ بوچلی (خواننده‌ی شهیر ایتالیایی) بودند و پس از آن نیز شب‌های رویایی با حضور در یک‌چهارم نهایی چمپیونزلیگ و فینال جام حذفی در ومبلی را تجربه کرده بودند.

در آغاز فصل گذشته، به‌علت عدم تقویت در تابستان، هیچ‌کس انتظار معجزه از لستر نداشت، اما انتظار سقوط ناباورانه را هم نداشتند.

اما چه شد که لستر به این روز افتاد؟

جهنم نقل‌انتقالات پس از بهشت زودگذر

یکی از دلایل اصلی قهرمانی 2016 لستر، ترکیب کارآمد بود که با حداقل هزینه‌ی ممکن چیده شد بود. مغز متفکر ترکیب 30 میلیون یورویی لستر در آن فصل، مدیر خرید و استعدادیابی این تیم، استیو والش ولزی بود. پس از نقل‌مکان والش به اورتون در سال 2016، بسیاری گمانه‌زنی کردند که این پنجره‌ی موفق انتقالاتی دیگر تکرار نخواهد شد، اما لستری‌ها در ادامه نیز فروش‌های موفقی مثل مگوایر و خریدهای زیر قیمت بازار مثل مدیسون را داشتند. اما از سال 2021 عملکردشان به‌تدریج رو به زوال رفت و خریدهای تابستانی و زمستانی آن‌ها در فصل پیش نیز نتوانست دفاع بسیار آسیب‌پذیر آن‌ها را ترمیم کند. و در یک لیگ رقابتی چون جزیره، تنها یکی دو پنجره‌ی ضعیف، برای سقوط تیم شما کافیست.

بدبیاری‌ها و مصایب مالی

کاهش قدرت مالی لستر دلایل متعددی دارد. برای مثال بسته شدن فرودگاه‌ها در همه‌گیری کرونا که شرکت تایلندی مالک لستر را متحمل ضرر زیادی کرد؛ یا حضور چندساله در سطح بالای لیگ برتر که خودبخود بخاطر افزایش قرارداد یا پاداش‌های بازیکنان، مربی و ...، تورم بودجه را به همراه دارد؛ و مهمتر از همه‌ی این‌ها، ساخت مجموعه‌ی تمرینی مدرن باشگاه با هزینه‌ی سنگین.

حماقت در کنار بدشانسی

تمدید قرارداد بیهوده‌ی بعضی از بازیکنان با دستمزدهای بالا و بازدهی پایین، بخصوص در دوره‌ی برندون راجرز، دیگر مشکل لستر بود. برای مثال تمدید 2 و نیم ساله‌ی جانی ایوانس که مدت زیادی از آن را با مصدومیت سپری کرد. یا اشتباه در عدم فروش تیلمانس زمانی که بیشترین ارزش بازاری را داشت. یکی از نکات جالب اینست که بین تیم‌های سقوط‌کرده در تاریخ لیگ برتر، لستر احتمالاً یکی از گرانترین ترکیب‌ها را از نظر دستمزد و ارزش بازیکن دارد !

دروازه‌ی بدون سنگر

یکی از تصمیمات عجیب لستری‌ها، عدم خرید جایگزین پس از خروج کسپر اشمایکل به مقصد نیس فرانسه در تابستان 2022 بود. دَنی وارد، دروازه‌بان تیم ملی ولز و جایگزین اشمایکل، علاوه بر ضعف در بازی و هماهنگی با دفاع خود، جزو بدترین دروازه‌بان‌های لیگ از نظر دفع شوت بود. دنیل ایورسن نیز که اواخر فصل پیش جایگزین او شد، اگرچه عملکرد بهتری داشت، اما او هم با لیگ برتر فاصله داشت و اشتباه مرگبارش، منجر به یکی از همان 3 گلی شد که لستری‌ها به فولام هدیه کردند. افزون بر این، در رختکن لستر از کاسپر به‌عنوان دروازه‌بانی یاد می‌شد که با فریادها و نهیب‌های بموقع خود درون زمین، نه تنها مدافعان ، بلکه کل تیم را هشیار می‌کرد.

شهر بی‌دفاع

لستر فصل پیش از مشکلات فراوان دفاعی نیز رنج می‌برد. بخشی از این مشکل ذهنی بود، بخاطر 8 گلی که در 2 فصل گذشته با اشتباهات دفاعی مستقیم تقدیم حریفان کرده بودند، یا پنالتی‌های متعددی که می‌دادند و یک رکورد محسوب می‌شد. بخشی نیز به عملکرد مربی راجرز برمی‌گشت، بخصوص دریافت 20 گل از روی ضربات ایستگاهی. هر زمان که یاران حریف پشت ضربه کرنر قرار می‌گرفتند، نفس هواداران در سینه حبس می‌شد. یا باز بودن تیم در هنگام گذار از حمله به دفاع که باعث موقعیت‌های متعدد حریفان در ضد حمله می‌شد.

مصدومیت‌ها

پریرا در مقطعی حتی یکی از بهترین دفاع‌های راست اروپا بود، اما مصدومیت رباط صلیبی و پس از آن تاندون آشیل، فقط یک نام از آن بازیکن سابق باقی گذاشت. جیمز جاستین جانشین پریرا نیز به همین قصه مبتلا شد. ایهی‌ناچو نیز که می‌توانست کمک شایانی به جلوگیری از سقوط لستر بکند، در هنگام یک پاس گل به واردی، از ناحیه‌ی کشاله‌ی ران آسیب دید.

بی‌خیالی بازیکنان

سوت‌های هواداران در کراون‌کاتیج (استادیوم فولام) نخستین باری نبود که بازیکنانشان را هو می‌کردند. حتی خود مدیسون نیز پس ازین بازی اشاره کرد که : ««انگار تیم عطش کافی برای برد را نداشت.»»

اما پس از این صحبت، این پرسش نزد هوادارن مطرح شد که واقعاً چرا کم‌کاری، آن هم در چنین بازی‌ایی که سرنوشت فصل را تعیین می‌کرد؟ هر چند مدیسون سعی کرد در شبکه‌های اجتماعی در مورد صحبت‌هایش شفاف‌سازی کند، اما برخی انگشت اتهام را به سمت خود او و بازیکنانی نظیر تیلمانس و سویونجو گرفتند که به‌دلیل قطعی شدن انتقالشان به یک تیم دیگر در فصل بعد ، لستر آن اهمیت سابق را برایشان ندارد. بعضی بازیکنان هم که به دلیل نداشتن جایگزین روی نیمکت، از حضور خود در ترکیب اصلی مطمئن بودند، یا بالکل در اندازه‌ی لستر نبودند. برای مثال واردی 35 ساله دیگر آن قدرت گلزنی سابق را نداشت.

خوش‌خیالی

پس از باخت یک صفر به ساوتهمپون، مدیسون توییت کرد: ««یه مشت تحلیلای مزخرف توی روزنامه‌ها. اگه روند بازی رو ببینید، می‌بینید که مستحق باخت نبودیم.»» شاید در آن بازی حق با مدیسون بود، اما خوش‌خیالی در گفتار او، موج می‌زد و لستری‌ها از 11 بازی متوالی بعدی، فقط 6 امتیاز گرفتند. ضعف باشگاه در اخراج دیرهنگام راجرز نیز بخشی از همین خوش‌خیالی بود.

آیا لستر بر می‌گردد؟

آخرین باری که لستر به لیگ یک سقوط کرده بود، پایان فصل 04-2003 بود و 10 فصل طول کشید تا به سطح یک فوتبال انگلیس برسند (1 فصل هم در لیگ 1 انگلیس (دسته دو) حضور داشتند).

در حال‌حاضر صدرنشین هستند و عملکرد فعلی آن‌ها زیر نظر انزو مارسکا که در فصل پیش دستیار گواردیولا در سیتی بود، نوید بازگشت زودهنگام را می‌دهد. آن‌ها بیش از 30 امتیاز از 11 بازی نخست خود کسب کرده‌اند و هر 10 تیمی که قبلاً این کار را کرده بودند، موفق به صعود به لیگ برتر شدند. میانگین امتیاز آن‌ها نیز 73. 2 است که نشان می‌دهد حتی ممکن است رکورد 106 امتیازی ردینگ در فصل 06-2005 چمپیون‌شیب را بشکنند.

این مطالب را هم بخوانید:

جذابیت فوتبال؛ عشقی که دنیا را در گرما و سرما به سمت مستطیل سبز خود می‌کشاند

بررسی دلایل اهدای توپ طلای هشتم به لیونل مسی؛ چرا مسی لایق دریافت این جایزه بود؟

آنالیز | ژابی آلونسو و سبک جدیدی از فوتبال مدرن؛ هدیه‌ای برای هواداران لورکوزن و البته رئال مادرید!