مصدومیت اخیر بوکایوکو ساکا، وضعیت آرسنال در ادامهی فصل را مبهم کرده و تردیدها دربارهی نقش میکل آرتتا در مدیریت وضعیت جسمانی ستارهی جوان، افزایش یافته است. در این مقاله، استعداد ساکا، ناتوانی در محافظت از او، بازی دادن بیش از حد به او، نبود برنامهریزی برای جایگزینسازی و قابل پیشگیری بودن یا نبودن مصدومیت او، در فوتبال7 بررسی میشوند.
نمایشهای تقریباً بینظیر ساکا، نوید ظهور یک ستارهی درخشان در فوتبال اروپا را میدهند. توانایی او در گلزنی و خلق شانسهای گلزنی، برای آرسنال بسیار حیاتی بوده است. با اینحال، این نمایشهای درخشان، زیر سایهی مصدومیت اخیر او در برابر لانس در لیگ قهرمانان قرار گرفت. در همین بازی نیز ساکا، پاس تکگل آرسنال را داد تا بار دیگر استعداد خود در خلق موقعیت را ثابت کند. با اینحال، اندکی بعد از این پاس، زمانی که قصد داشت یک ضربهی پشت پا به توپ بزند، از ناحیهی همسترینگ احساس درد کرد و متوجه شد که دیگر نمیتواند به بازی ادامه دهد. و پس از اینکه آرتتا در پایان بازی گفت ««شرایط او خوب به نظر نمیرسد»» نیز نگرانیها بیشتر شد، بهویژه از نظر زمان رویداد مصدومیت که حضور او در بازی لیگ در مقابل منچسترسیتی را در هالهای از ابهام قرار داد.
درخواست الکساندر زینچنکو از داوران برای محافظت از ساکا، تأکید بر یک مسألهی همیشگی و مهم است. آرتتا، از نیت حریفان برای مصدوم کردن پسر جوان و مستعد خود آگاه است، اما اقدامات او برای حفاظت از این بازیکن کافی نبوده است. درست است که بازیکنان با استعدادی مثل ساکا، در هنگام درگیریهای خطرناک حین بازی باید توسط داوران محافظت شوند، اما توانایی آرتتا برای اطمینان ازین محافظت نیز جای سؤال دارد.
حضور ثابت ساکا در ترکیب آرسنال، انکارناپذیر است. او از می 2021، حتی یک بازی کامل لیگ برتر را نیز از دست نداده است. او در این مدت 87 بار بازی کرده که یک رکورد در تاریخ باشگاه محسوب میشود و 83 تای آن را از ابتدا در ترکیب قرار گرفته است. این آمار قابلتوجه، بیانگر کیفیت ساکا و اهمیت او برای آرسنال آرتتا است. با اینحال، این بار کاری سنگین، آن هم برای یک بازیکن جوان، ناخواسته منجر به افزایش فشار و تنش روی او میشود و خطر فرسودگی او را به دنبال دارد، همانطور که با نزدیک شدن به انتهای فصل پیش نیز نشانههایی از خستگی در ساقهای ساکا مشاهده میشد. با توجه به مشارکت قابلملاحظهی او در چالش شگفتانگیز آرسنال برای قهرمانی سال گذشته، این خستگی قابلدرک بود.
نبود جایگزین مناسب برای ساکا، یکی از معضلات مستمر آرسنال بوده است. تابستان 2022، تلاشهایی برای خرید رافینیا از لیدزیونایتد صورت گرفت، اما پس از اینکه این بازیکن، بارسلونا را ترجیح داد، هیچ تلاشی برای خرید یک جایگزین دیگر صورت نگرفت. حتی در این تابستان نیز فرصت خرید جایگزین باکیفیتی مثل موسی دیابی از بایرلورکوزن از دست رفت. ناتوانی آرسنال در مدیریت جایگزین، باعث شده که در نبود ساکا، دست آنها بسته باشد.
نامشخص بودن حضور ساکا برای بازی سیتی، آرتتا را با یک انتخاب سخت روبرو کرده است. در صورت انتقال کای هاورتز به خط حمله، در خط هافبک یک حفره ایجاد میشود. امیل اسمیت رو و ادی انکتیا نیز اگرچه ذاتاً وینگر نیستند، اما میتوانند جایگزین او شوند. ریس نیلسون شاید نزدیکترین گزینه برای جانشینی ساکا باشد، اما آرتتا معمولاً در جناح چپ از او بازی میگیرد. بنابراین نبود ساکا، نه تنها بر خط حملهی آرسنال اثرگذار است، بلکه لزوم تقویت ترکیب را نیز مجدداً برجسته میسازد.
نمیتوان گفت که مصدومیت ساکا به هیچوجه قابلپیشگیری نبود. مراقبت بیشتر از سلامت این بازیکن ضروری است، بهویژه با توجه به مصدومیتهای اخیری که در بازیهای لیگ مقابل تاتنهام و بورنموث برای او رخ داده بود. درست است که حضور در مسابقات چمپیونزلیگ، برای هر بازیکنی افتخار محسوب میشود، اما میشد در بازی گروهی او را از ابتدا بازی نداد، بهویژه با توجه به اینکه آرسنال باید روز یکشنبه مقابل سیتی بازی کند. ادعای آرتتا مبنی بر اینکه ««ضربات کوچکی»» که ساکا در بازیهای قبلی دریافت کرده، ربطی به مصدومیت ««عضلانی»» او ندارد، باز هم باعث تردید دربارهی توانایی او در مدیریت وضعیت فیزیکی ساکا شد.
مصدومیت ساکا یک هشدار جدی به آرسنال در مورد اتکای بیش از حد به او و یک زنگ خطر برای آرتتا است تا تصمیمات مربیگری خود را مورد بازبینی جدی قرار دهد. ناامیدی فعلی ناشی از این باور است که میشد با برنامهریزی و مدیریت بهتر این بازیکن، از مصدومیت او جلوگیری کرد. بهرحال آرسنال در نبود ساکا، دوران چالشبرانگیزی را سپری خواهد کرد، چون باید مشکلات ناشی از آن و خلأ جایگزین را بهخوبی مدیریت کند.
این مطلب را هم بخوانید: کودی گاکپو یا داروین نونیز: کدام یک باید مهاجم اصلی لیورپول باشند؟