تقریباً دو پنجره‌ی انتقالاتی کامل طول کشید تا ستاره‌ی خط میانی مراکش سوفیان آمراباط، بالاخره به پاداش نمایش شایسته‌ی خود در جام‌جهانی برسد و به یک تیم بزرگ منتقل شود.

آمراباط در انتقالی قرضی از منچستریونایتد به فیورنتینا پیوست تا تابستان پرآشوب یک بازیکن چشم‌انتظار، پایان یابد؛ بازیکنی که تمام تابستان را به‌جای تمرین تیمی یا انفرادی، چشم از گوشی تلفنش برنمی‌داشت تا بلکه، خبر انتقال احتمالیش را مخابره کنند.

چون قرارداد او در روز پایانی این پنجره نهایی شد، شاید تصور شود که خرید او چندان هم موفقیت بزرگی نیست، اما طولانی شدن مذاکرات، بیشتر نشانه‌ای از بی‌برنامگی من‌یونایتد در نقل‌انتقالات بود تا اینکه به کیفیت آمراباط مرتبط باشد. قطعاً یونایتدی‌ها بسیار خوش‌شانس بودند که چنین گزینه‌ای، تا آن لحظه در بازار موجود بود.

بازیکن 27 ساله که این روزها در اوج بازی خود است، سال گذشته بهترین فصلش را سپری کرد و مجموعه‌ی کاملی از مهارت‌هایی که یک شماره‌ی 6 باید داشته باشد را به نمایش گذاشت. اما در ارغوانی که بازی‌های او در باشگاه یا تیم ملی را تماشا نکرده باشید، بعید است که با گستردگی قابلیت‌های او آشنا باشید.

فقط با ترکیب این دو- تماشای او در پیراهن‌های ارغوانی‌رنگ فیورنتینا و سرخ‌رنگ مراکش- می‌توانید به تصویر کاملی از این بازیکن دست یابید: مردی که همه‌ی شرایط لازم برای ارائه‌ی یک بازی سطح بالا در قلب خط میانی را دارد.

مراکش: توپ‌ربایی، دوندگی بی‌امان

دستاورد جام‌جهانی 2022 قطر برای آمراباط، افزایش مخاطبان او بود. هواداران شاهد بازیکنی بودند که هر کاری کرد تا مراکش را به نیمه‌نهایی برساند. او با شدتی بی‌نظیر، به همه جای زمین سر می‌کشید و حتی شناخته‌شده‌ترین هافبک‌های حریفان را از دور بازی خارج می‌کرد. در واقع، تکل سرسختانه‌ی او در مقابل کیلیان امباپه‌ی فرانسوی، نگاه‌ها به او را چندین برابر کرد.

او با دوندگی حیرت‌انگیز 81.4 کیلومتر، بیشترین پوشش زمین را درین تورنمنت داشت. آماری که البته به لطف حضور کامل در هر هفت بازی شیرهای اطلس حاصل شد (تا بازی رده‌بندی و کسب رتبه‌ی چهارم پس از باخت 2-1 به کرواسی) ، اما به‌هرحال آمار خیره‌کننده‌ای بود که در ذهن تمام تماشاگران جام‌جهانی ثبت شد: آمراباط با دوندگی بی‌امان در زمین و پوشش دادن سانت‌به‌سانت زمین، بسیاری از پاس‌ها را قطع می‌کرد.

 آمار 22 تکل و قطع توپ این هافبک، به‌علاوه‌ی 10 دفع توپ هوایی، نشان می‌دهد که این بازیکن تا چه حد اثرگذار بوده است. او از نظر مجموع تکل و قطع توپ، در رتبه‌ی پنجم قرار گرفت: فقط اورلین شوامنی فرانسوی و انزو فرناندز آرژانتینی (هر دو با 25) و زوج لوکامودریچ (با 27) و متئوکواچیچ (با 28)، بالاتر از او قرار گرفتند.

اهمیت این آمار وقتی بیشتر می‌شود که بدانیم او از اواسط تورنمنت، در حال نبرد با مصدومیت بود و با یک برنامه‌ی فیزیوتراپی سخت و آمپول‌های ضددرد، توانست خود را به بازی یک‌چهارم در برابر اسپانیا برساند و پس از بازی، حضور خود را اینگونه توصیف کرد ««بسیار هیجان‌زده هستم. برای بسیاری سؤال بود که آیا می‌توانم در این مسابقه [برابر اسپانیا] بازی کنم یا نه. شب گذشته به‌خاطر فیزیوتراپی تا 3 بامداد بیدار بودم و به لطف آمپول خودم را به بازی رساندم. من نمی‌توانستم هم‌تیمی‌ها و کشورم را تنها بگذارم.»»

تاکتیک مراکش به او بستگی داشت. آن‌ها تیم بسیار فشرده‌ای بودند که بازی در برابر آن‌ها سخت بود، فضاهای بین خطوط را می‌بستند، حریف را وادار به لو دادن توپ می‌کردند و سپس در یک لحظه، توپ را شکار می‌کردند. و رهبر این ارکستر، کسی نبود جز آمراباط؛ او مظهر این سبک بود و جایگزینی نداشت.

فیورنتینا: حمل توپ ، مقاوم در برابر پرس

ویژگی‌های بدون توپی که آمراباط در جام‌جهانی از خود به نمایش گذاشت، کاملاً متفاوت از آن چیزی بود که دنبال‌کنندگان سری آ هر هفته می‌دیدند. آنچه در فیورنتینا- و پیش از آن، در هلاس ورونا- به چشم می‌آمد، بیشتر بازی با توپ او بود.

مربی فیورنتینا وینچنزو ایتالیانو، طرفدار کنترل بازی با سبک مالکیتی است-- متوسط مالکیت آن‌ها در بازی‌های فصل پیش سری آ (%54.4)، فقط از تیم قهرمان، ناپولی، کمتر بود. درین سبک، آمراباط دائماً در معرض توپ قرار می‌گرفت و در هر 90 دقیقه، 73.9 لمس توپ داشت، یعنی رده‌ی پنجم در بین هافبک‌هایی که نیمی از دقایق فصل یا بیشتر را بازی کردند.

آمراباط در باشگاهش، در عمیقترین نقطه‌ی هافبک بازی می‌کرد تا با دریافت توپ از دفاع‌های وسط، آغازگر بازیسازی باشد. او بیشتر علاقمند به بازی در نزدیکی دفاع بود و پیش از ارسال توپ به جلو یا حمل آن به فضاها، یک خط دفاعی موقت سه‌نفره را با دفاع‌های وسط تشکیل می‌داد.

فرصت دادن به او برای کار با توپ، برای حریف گران تمام می‌شود. در مسیر صعود فیورنتینا به لیگ کنفرانس اروپا، او بیشترین پاس صحیح (845) و رده‌ی سوم بیشترین پاس‌های بلند برای تعویض منطقه‌ی بازی (18) را داشت و با 2.12 کیلومتر حمل توپ، آمار باورنکردنی‌ای بر جا گذاشت.

فصل پیش او در لیگ، تحت‌تأثیر صعود بنفش‌پوشان به دو فینال حذفی قرار گرفت که باعث شد ایتالیانو، در مقطع انتهایی لیگ، به‌طور منظم به ستارگانش استراحت دهد. اما اگر مبنا را 90 دقیقه قرار دهیم، باز هم با میانگین 7.93 پاس در هر 90 دقیقه در سری آ، خوش درخشید- در کل اروپا نیز این رکورد بهتر از مارتین اودگارد آرسنالی (7.67) بود و او فقط رودری از من سیتی (8.05) و کوین دی‌بروین را بالاتر از خود می‌دید که البته طبیعیست با دی‌بروین، الهه‌ی پاس، فاصله‌ی زیادی داشته باشد (9.14).

توانایی آمراباط برای دریافت توپ در شرایط تحت‌فشار و سپس چرخش، یکی از مهارت‌های خاص او برای تغییر جریان بازی است. این مهارت می‌تواند برای درخشیدن در یونایتد نیز به کمک او بیاید.

بهترین در هر دو دنیا

مربی من‌یونایتد اریک تن‌هاخ، از تابستان پیش که هدایت تیم را بر عهده گرفت، سخت به‌دنبال خرید هافبک بارسلونا فرنکی دی‌یونگ به‌خاطر قدرت حمل توپ او بود. این خرید میسر نشد، اما آمراباط هم دست کمی از او ندارد.

هم‌چنین در فصل 23-2022 مشخص شد که یونایتد نیازمند بازیکنی برای پوشش خلأ کاسمیرو است که تعدادی از بازی‌ها را به‌خاطر محرومیت از دست داد. آمراباط بازیکنی از جنس اوست که مانند روح در همه جای زمین حاضر است و با تکل‌های محکمش، ریتم بازی تیم را تنظیم می‌کند.

رابطه‌ی قبلی تن‌هاخ و آمراباط- بین سال‌های 2015 تا 2017، با همدیگر در اوترخت در لیگ هلند کار کرده بودند- می‌تواند آغاز زندگی او در الدترافورد را آسانتر سازد. هواداران یونایتد نیز هیجان‌زده‌اند تا بازیکن مراکشی با نمایش هر دو نوع مهارتش (دفاعی و هجومی) در برابر دیدگان آن‌ها، نویدبخش ظهور یک نیروی اثرگذار و چندمنظوره در خط میانی آن‌ها باشد.

منبع آمار: اسکای اسپورت

بیشتر بخوانید: چالش‌های بزرگ آرتتا برای کسب جام با آرسنال؛ از سردرگمی هاورتز تا اصرار به تقلید از پپ!