میکل آرتتا سخت تلاش می‌کند تا پپ گواردیولا باشد! اگر قرار به آزمایش پُست‌های مختلف برای کای هاورتز باشد، امیدهای قهرمانی آرسنال بر باد خواهد رفت.

تلاش سرسختانه‌ی مربی توپچی‌ها برای جا انداختن خرید 65 میلیون پوندی در تیم، به قیمت از دست رفتن توازن تیم تمام شده است.

همین موقع فصل پیش، آرسنال خود را به‌عنوان رقیب بالقوه‌ی سیتی در راه قهرمانی معرفی کرده بود- با شکست پالاس، لستر و بورنموث در سه بازی نخست و زدن نه گل و دریافت تنها دو گل.

توپچی‌ها پس از بهترین شروع خود در فصول لیگ برتر، تا 248 روز نیز صدر جدول را حفظ کردند، اما در مقطع پایانی باز هم جام را تسلیم منچسترسیتی کردند. تیم میکل آرتتا در بیشتر فصل، توقف‌ناپذیر بود، اما کمبود تجربه بالاخره آن‌ها را از صدر پایین کشید.

مرد اسپانیایی، برای جبران عنصر تجربه، سه خرید تابستانی بزرگ انجام داد که نخستین آن‌ها، کای هاورتز فاتح چمپیونزلیگ بود. آرسنال 65 میلیون پوند (82 میلیون یورو) برای خرید مهاجم آلمانی از چلسی هزینه کرد، مهاجمی که در تمام رقابت‌های فصل پیش فقط نه بار موفق به گلزنی شده بود.

با خریدهای بعدی، یعنی دکلان رایس و یورین تمیبر، مجموع خریدهای آرسنال از 200 میلیون پوند (252 میلیون دلار) که رقمی قابل‌توجه است، عبور کرد. تیم آرتتا در میانه‌ی زمین، نیازمند یک هافبک جنگنده‌ی چندمنظوره به سبک رایس بود و تیمبر نیز یک خرید عالی برای تقویت دفاع بود.

اما هدف از انتقال هاورتز اصلاً روشن نبود. بازیکن 24 ساله پس از انتقال از بایرلورکوزن به چلسی در سپتامبر 2020، در پست‌های مختلفی بازی کرد، اما هرگز در حد قیمت 72 میلیون پوندی (90 میلیون یورویی) خود ظاهر نشد.

و پس از تنها سه بازی در فصل جدید نیز به نظر می‌رسد تلاش برای گنجاندن اجباری هاورتز در ترکیب بجای گرانیت ژاکا- که در ماه جولای راهی لورکوزن شد- آرسنال را به تیمی ضعیف‌تر بدل ساخته است. پس از عدم اثرگذاری در بردهای ضعیف آرسنال مقابل ناتینگهام و پالاس، در سومین بازی برابر فولام، هاورتز تنها پس از 54 دقیقه تعویض شد تا توپچی‌ها در لغزشی زودهنگام در روز شنبه، با تساوی 2-2 در ورزشگاه امارات متوقف شوند.

آرتتا قطعاً نگاه خاصی به هاورتز دارد. در صورت بکارگیری مناسب در ترکیب، هاورتز نیز چیزهای زیادی برای عرضه به آرسنال دارد. اما اگر در نقش فعلی خود باقی بماند، هیچ شانسی برای پایان دادن به سلطه‌ی سیتی ندارند.

شاگردی گواردیولا

آرتتا، مهارت‌های مربیگری خود را مرهون دستیاری گواردیولا در سیتی بین سال‌های 2016 تا 2019 است و عناصر لازم برای ساخت یک ترکیب موفق را به‌خوبی آموخته است.

گواردیولا به‌عنوان بهترین مربی فوتبال اروپا، قابل‌احترام است، به‌ویژه بخاطر ارتقاء عملکرد بازیکنان به سطح جهانی. کوین دی‌بروین، رحیم استرلینگ و جان استونز، از جمله کسانی هستند که پس از سازگاری با سبک پپ، بازی خود را به سطح جدیدی رساندند. هر سه‌ی آن‌ها، در اوایل دوران بازی، با انتقاداتی مواجه بودند، اما آموزه‌های مربی سابق بارسلونا و بایرن، علاوه بر شکوفایی پتانسیل کامل، آن‌ها را به بازیکنانی چندپُسته تبدیل ساخت.

گواردیولا هرگز از آزمایش کردن ترسی نداشت. او دائماً ترکیب خود را تغییر می‌دهد و از بازیکنانش می‌خواهد با پُست‌های غیرعادی سازگار شوند. آرتتا که در قامت دستیار، از نزدیک مزایای چنین رویکردی را شاهد بوده، روند مشابهی را در آرسنال دنبال کرد. در ابتدای مربیگری در آرسنال، بوکایو ساکا را در دفاع چپ امتحان کرد و سپس، در تغییری جالب، ژاکا را از یک هافبک دفاعی معمولی به یک شماره‌ی 8 همه‌کاره تبدیل کرد.

یافتن جایگزین برای ملی‌پوش سوییسی، کار ساده‌ای نبود و آرتتا با هدف گرفتن هاورتز به‌جای بازیکنی که متناسب با این پست بود، سعی داشت برگ دیگری از کتاب آموزه‌های گواردیولا را بازنویسی کند. اما این قمار بزرگ، اشتباه از آب درآمد.

بازی هاورتز در سمت چپ هافبک سه‌نفره‌ی آرسنال، نه به خود او حس راحتی می‌دهد و نه توازن تیم را برقرار کرده. آرتتا به‌جای پایبندی به همان اصولی که فصل پیش به توپچی‌ها کمک کرد تا پس از سال‌ها نمایش معمولی، دوباره به قدرت لیگ تبدیل شوند، سخت تلاش می‌کند تا شبیه گواردیولا باشد!

آشفتگی دفاعی

در حال‌حاضر هاورتز تنها بازیکن آرسنال نیست که در پست غیرتخصصی بازی می‌کند. برای جا افتادن ستاره‌ی سابق چلسی در ترکیب، آرتتا چیدمان خط دفاعی خود را نیز به‌طور کامل تغییر داده است- که نتایج متفاوتی داشته است.

توماس پارتی که فصل پیش در قلب خط میانی برای توپچی‌ها خوش درخشید، به دفاع راست منتقل شده و الکساندر زینچنکو به‌خاطر فرم ضعیفش، جایگاه ثابت خود را به جاکوب کیویور و تاکه‌هیرو تومیاسو داده است. ویلیام سالیبا پس از بازگشت از حضور قرضی در مارسی، صخره‌ی دفاعی مستحکمی را با شراکت گابریل مالاگاش در مرکز دفاع تشکیل داده بود، اما شریک برزیلی این فصل جای خود را به بن‌وایت داده است. سالیبا هم‌چنین مجبور است با بازی در سمت چپ در مرکز دفاع سازگار شود، چون وایت در سمت راست راحت‌تر است. و تمامی این تغییرات فقط یک دلیل دارد: هاورتز نقشی را ایفا کند که ژاکا قبلاً بهتر از او ایفا می‌کرد!

با حضور گابریل و زینچنکو در ترکیب اصلی، آرسنال بسیار قویتر بود و وایت نیز که آن زمان دفاع راست بود، امکان شرکت در حمله و بازی ترکیبی با بوکایو ساکا را پیدا می‌کرد. عاقلانه‌تر اینست که آرتتا به اصول خود برگردد، به‌ویژه اینکه تیمبر، خرید جدید، با بدشانسی و مصدومیت شدید زانو، مدت زیادی از میادین دور خواهد بود.

ترکیب فعلی قابل‌دفاع نیست- حقیقتی که فولام آخر هفته از آن پرده برداشت. اشتباهات مکرر دفاعی، دست آرسنالی‌ها را از دو امتیاز کوتاه کرد، آن هم مقابل تیمی که پس از کارت قرمز کالوین بِیسی، 10 دقیقه‌ی پایانی را 10نفره بازی کرد.

توپچی‌ها در حال‌حاضر در ضدحملات بسیار آسیب‌پذیرند. در گل دقایق ابتدایی آندرس پریرا، سالیبا در مرکز دفاع تنها مانده بود، چون برای طراحی حمله، پارتی به خط میانی متمایل شده بود و بن وایت به‌طور کامل به سمت راست جابجا شده بود- برای کمک به ساکا که او هم با لو دادن آسان توپ، پازل اشتباهات تیمی را تکمیل کرد!

مردان آرتتا، هنوز بر بازی‌ها غالب هستند و موقعیت‌های زیادی در یک‌سوم زمین خلق می‌کنند، اما در سوی دیگر زمین (دفاع) بسیار آسیب‌پذیرتر به نظر می‌رسند. و با توجه به بازی‌های بزرگ پیش رو مقابل منچستریونایتد و تاتنهام، این شکنندگی باید زودتر ترمیم شود.

هاورتز و ««گم کردن»» شم گلزنی

تقلای کنونی هاورتز در خط هافبک، مثل یک ماهی خارج‌شده از آب (خط حمله) می‌ماند، اما او مقصر این وضعیت نیست، چون باید پاسخگوی انتظارات غیرواقعی در یک نقش عجیب باشد. با این‌حال، نگران‌کننده‌تر از آن برای آرتتا، فقدان تمام‌کنندگی اوست.

اینکه ملی‌پوش آلمانی در سه بازی نخست، بارها در فرصت گلزنی قرار گرفته، تصادفی نیست. او استاد پیدا کردن فضا در محوطه است و در هوا نیز یک تهدید واقعی محسوب می‌شود.

اما آمار ناامیدکننده‌ی گلزنی هاورتز ادامه دارد. آرتتا نیز پس از بازی فولهام، به خبرنگاران گفت: «« موقعیت‌های زیادی درین بازی داشت، تا همینجای فصل باید بیشتر ازین گل میزد و مشکل گلزنی او قابل‌تأمل است.»»

البته که هواداران چلسی از تقلای هاورتز برای گلزنی تعجب نمی‌کنند. امید گلزنی او در آخرین فصل حضورش در استمفورد بریج، ۱۰.۸ بود و 44 درصد شوت‌هایش در چارچوب بود، اما تنها هفت گل به ثمر رساند.

اگر آرتتا می‌خواهد وفاداری‌اش به هاورتز قابل‌توجیه باشد، چاره‌ای جز بهبود قدرت گلزنی او ندارد. بازیکن آلمانی در مقابل فولهام تنها 28 لمس توپ داشت، در حالی‌که ژاکا فصل پیش 71 لمس توپ برابر این تیم داشت و همین آمار به‌تنهایی نشان می‌دهد که هاورتز نقش زیادی در بازیسازی آرسنال ندارد.

اگر گل‌ها از راه برسند، آمار ضعیف بازیسازیش به حاشیه می‌رود، اما توپچی‌ها نمی‌توانند روی بازیکنی حساب کنند که تقریباً مشارکت معناداری ندارد، نه گل می‌زند و نه بازیسازی خاصی دارد. هاورتز اکنون کاملاً زیر ذره‌بین است و همه منتظرند تا ببینند او در مواجهه با فشار کنونی، بالاخره سربلند بیرون می‌آید یا کمر خم می‌کند.

ویرا، یک جانشین مدعی

نمایش ناکارآمد هاورتز برابر فولام، با اثرگذاری جانشین او فابیو ویرا، بیش از پیش به چشم آمد. مرد پرتغالی، هم پنالتی گرفت تا ساکا با گل کردن آن در دقیقه‌ی 70، بازی را برابر کند و هم دو دقیقه بعد، به ادی انکتیا پاس گل داد تا ورزشگاه منفجر شود.

ویرا نیز که تابستان پیش با مبلغ 35 میلیون پوند (44 میلیون دلار)، از پورتو راهی امارات شد، خریدی عجیب دیده می‌شد و در نخستین فصلش برای توپچی‌ها، فقط 14 بازی را از ابتدا آغاز کرد. اما درخشش این جوان 23 ساله که به‌خاطر مقایسه‌ی سبک بازی خود با لیونل مسی! سر زبان‌ها افتاده بود، معمای انتخاب ترکیب برای آرتتا را پیچیده‌تر از پیش کرده است.

مربی آرسنال اظهار داشت: ««فابیو عالی بود. این نخستین دقایق بازی او در لیگ برتر این فصل بود. بیتابی او برای دریافت توپ از هم‌تیمی‌ها، اثرگذاری بسیار مثبت، تصمیمات و نگرشی که از بدو ورود به زمین داشت، شدیداً مرا تحت‌تأثیر قرار داد. فابیو در تمام موقعیت‌های ما نقش داشت و من واقعاً ازین بابت خوشحالم. دیدن بازیکنانی که توانایی بالایی در موقعیت‌سازی و استفاده از موقعیت‌ها دارند، لذت‌بخش است. من مقصرم که او بیش از این بازی نکرده است و البته که امروز لیاقت خود برای دقایق بیشتر را به من ثابت کرد.»»

ویرا با چنین عملکرد چشم‌نوازی، سزاوار حضور در ترکیب اصلی روز یکشنبه برابر یونایتد است. در حالی‌که هاورتز هنوز راه زیادی برای سازگاری با تیم دارد، او تشنه‌ی اثبات خود به آرسنالی‌ها است.

به‌علاوه نیمکت‌نشینی هاورتز در چنین بازی مهمی، شاید محرک او برای بازی بهتر شود. او تصور می‌کند به‌خاطر انتقال گران‌قیمتش، دست‌نیافتنی و بدون جانشین است، اما روبرو کردن او با واقعیت، اگرچه بیرحمانه است اما دقیقاً همان چیزیست که در حال‌حاضر نیاز دارد.

در آینده چه می‌شود؟ 

در کوتاه‌مدت، آرتتا شاید بتواند هاورتز را از کانون انتقادات دور نگهدارد. اما اگر راهی برای ارائه‌ی بهترین عملکرد او پیدا نکند، باید پاسخگوی پرسش‌های دشواری باشد. آرسنال بر مبنای توصیه‌ی مربی، سرمایه‌گذاری سنگینی روی استعداد هاورتز کرد و اگر او نتواند توقعات را برآورده کند، شاید جایگاه آرتتا در تیم متزلزل شود.

مانند تمام مربیان شش تیم بالانشین جدول (تاپ‌سیکس)، زمان برای آرتتا نیز کالای لوکسی است! توپچی‌ها دو فصل بدون جام را پشت سر گذاشته‌اند و شاید فصل سومی تحمل نشود. آرتتا باید هر چه سریعتر هاورتز را به بهترین نسخه‌ی خود تبدیل کند تا تیمش را به جاده‌ی موفقیت برگرداند- و این به‌معنای فشار آوردن بیشتر به بازیکن است.

نمایش‌های فرازمینی هاورتز در نقش نُه کاذب در لورکوزن، باشگاه‌هایی چون چلسی و رئال‌مادرید را در صف متقاضیان او قرار داد. او علاوه بر دوندگی هوشمندانه در مقابل دفاع حریفان و مشغول کردن آن‌ها با حرکات خود، به عقب می‌رفت تا در بازیسازی تیم شرکت کند. پرسینگ لورکوزن نیز به رهبری هاورتز انجام می‌شد که بی‌وقفه تلاش می‌کرد تا توپ را در همان یک‌سوم هجومی پس بگیرد. اگر آرسنال می‌خواهد به هاورتز کمک کند تا به آن روزهای رؤیایی باز گردد، بهترین گزینه اینست که مثل لورکوزن، به او آزادی‌عمل بدهد.

انکتیا در پر کردن جای خالی گابریل ژسوس در آغاز فصل جدید، موفق بوده، اما هاورتز هنوز تیرهای رهانشده‌ی زیادی در کمان دارد. او بسیار سریع، قوی و به‌لحاظ تکنیکی غنی است- یک بسته‌ی کامل از جنبه‌های مختلف.

آرتتا به پتانسیل هاورتز واقف است، اما باید با اصلاح درک تاکتیکی خود از مهره‌ی آس آلمانی، به او کمک کند تا منتقدانش را خاموش کند و آرسنال را به سطح جدیدی ببرد. عدم توفیق در این امر، یعنی افزایش بیشتر فاصله‌ی توپچی‌ها با سیتی- و شاید حتی جنگیدن برای بقا در چهار تیم برتر!