همه چیز برای روبیالس تمام شده است! ««گرگ وال‌استریت»» این روزهای دنیای فوتبال، تصویریست از تمامی بی‌عدالتی‌هایی که در فوتبال زنان وجود دارد.

رییس فدراسیون فوتبال اسپانیا مدعی شده که فمینیست‌ها می‌خواهند او را ««بکشند»»، اما این ماجرای تأسف‌برانگیز، یک قربانی بیشتر ندارد: جنی هرموسو.

تا لحظه‌ای که لوییس روبیالس در بعدازظهر جمعه‌ی گذشته وارد مجمع (حقیقتاً) فوق‌العاده‌ی فدراسیون فوتبال اسپانیا شد، شاید کل دنیای فوتبال انتظار استعفای او را داشتند. رفتار او در طول جام جهانی زنان و پس از آن، درست مثل پنج روز گذشته، وهن‌آمیز و کاملاً شرم‌آور بوده و لمس بیضه‌هایش پس از به ثمر رساندن گل اسپانیا در فینال، نخستین پرده از نمایش مردانگی سمی توسط او بود.

صرف‌نظر از اینکه روبیالس در کجای ورزشگاه نشسته بود، این یک حرکت کاملاً غیرمحترمانه محسوب می‌شد- اما واقعیت اینست که نشستن او در جایگاه ویژه در کنار ملکه‌ی اسپانیا، بی‌احترامی آن را چندین برابر کرد. اما چیزهای بدتر از این نیز در راه بود و در زمان اهدای مدال‌ها به بازیکنان تیم ملی، روبیالس بوسه‌ای را بر لب‌های جنی هرموسو کاپیتان تیم ملی کاشت.

در فاصله‌ی زمانی نیم ساعت، روبیالس کاری کرد که بزرگترین افتخار در تاریخ فوتبال زنان اسپانیا، به موج خبری درباره‌ی او تبدیل شود. او عملاً شیرین‌ترین لحظه‌ی دوران فوتبالی بازیکنان را غارت کرد، چون رفتار زننده‌ی روبیالس، به‌سرعت، به‌ناگزیر و البته به درستی، بر چرخه‌ی اخبار غالب شد.

برای اسپانیا، شور و هیجان قبل از تورنمنت تحت‌الشعاع سرکشی بازیکنان در پاسخ به ضوابط بسیار سختگیرانه‌ی خورخه ویلدا مربی تیم قرار گرفته بود- جشن قهرمانی نیز زیر سایه‌ی رفتار وقیحانه‌ی رییس فدراسیون قرار گرفت. یعنی یک تراژدی ورزشی به‌معنای واقعی کلمه. 

روبیالس به سیم آخر زد

روز جمعه، روبیالس فرصت این را داشت که با انتخابی درست و پایان بخشیدن به این سیرک رسانه‌ای، مردم کشورش را دوباره سرگرم تجلیل از قهرمانان ورزشی جدید خود کند. اما او نه استعفا کرد و نه عقب‌نشینی، بلکه ماجرا را تشدید کرد!

روبیالس عملاً در نقش یک ««گرگ وال‌استریت»» ظاهر شد (و شما هرگز نباید به یک گرگ وال‌استریت تمام‌عیار تبدیل شوید!). در واقع، اتکای سنگین او به سخنرانی مشهور ««من عرصه را خالی نمی‌کنم»» جردن بلفورت ، باعث شد چندین بار کلمات ««استعفا نخواهم داد»» را تکرار کند تا نشان دهد که علاوه بر اینکه کله‌شق و کوته‌بین به نظر می‌رسد، لقب یکی از بدنام‌ترین فریبکاران تاریخ نیز برازنده‌ی اوست. (جردن بلفورت شخصیت اول فیلم گرگ وال‌استریت است که پس از یک دوره موفقیت، درگیر عیاشی و شکست شد)

او ضمن توصیف بوسه‌اش به‌عنوان یک ««بوسه‌ی ملایم»»، ادعای ««توافقی»» بودن آن را نیز مطرح کرد و منتقدین اعمال خود را نیز طرفداران ««فمینیسم دروغین»» نامید- و با برچسب ««آفت»» جامعه‌ی مدرن، ازین نوع فمینیسم یاد کرد.

««خلاصه‌ی کلام اینکه رفتار محترمانه‌ای نبود.»»

گفتار و رفتار او هر دو شوکه‌کننده بودند- اما چون از یک چهره‌ی در ظاهر موجه اما در باطن غیرموجه سر زده بود، در نمای اول به طرزعجیبی کاملاً موجه جلوه می‌کردند.

همان‌طور که هرموسو در بیانیه‌ی خود در روز جمعه اظهار داشت: «« احساس کردم باید توضیح دهم که صحبت‌های آقای روبیالس در تشریح آن رویداد تأسف‌آور، کاملاً غیرواقعی است و بخشی از فرهنگ فریبکاری‌ایی است که خود او ایجاد کرده است. هرگز توافقی برای بوسه در کار نبود. از من خواسته شد که با ارائه‌ی یک بیانیه‌ی مشترک، از فشارها بکاهم، اما من تنها در فکر لذت بردن از این موفقیت و لحظات تاریخی بودم. علی‌رغم تصمیمم، در این مدت دائم تحت فشار بودم تا با انتشار بیانیه‌ای، اقدامات آقای روبیالس را توجیه کنم.

««هیچ شخصی، در هیچ نوع کاری، ورزشی، یا محیط اجتماعی‌ای، نباید قربانی این نوع رفتارهای غیرتوافقی گردد. من احساس سوءاستفاده کردم و احساس کردم قربانی یک اقدام جنسی ناگهانی و نابجا شده‌ام که بی هیچ‌گونه رضایتی از جانب من روی داد. خلاصه‌ی کلام اینکه، رفتار محترمانه‌ای نبود.»»

مرده‌ی متحرک!

اگرچه روبیالس اظهار تمایل کرده تا برای تبرئه‌ی خود، در دادگاه حضور یابد، اما او اکنون مانند یک مرده‌ی متحرک است. فیفا وارد ماجرا شد و به‌مدت 60 روز او را تعلیق کرد و چند چهره‌ی شاخص دولت اسپانیا نیز صراحتاً اعلام کرده‌اند که او راهی جز رفتن ندارد، یعنی خروج اجباری او اجتناب‌ناپذیر است.

نکته‌ی اول اینکه، دیگر خبری از تیم زنان اسپانیا نخواهد بود- کل بازیکنان حاضر در تیم فاتح جام‌جهانی و 58 بازیکن دیگر رسماً اعلام داشته‌اند که تا زمانی‌که روبیالس رییس فدراسیون باشد، دیگر برای تیم ملی بازی نخواهند کرد. تک‌تک اعضای کادر مربیگری نیز استعفا کردند- به استثنای ویلدا. حتی او نیز بیانیه‌ای در انتقاد از رییس خود منتشر کرد که به‌تنهایی گویاست که جایگاه روبیالس تا چه حد متزلزل شده است.

تلاش اسپانیا برای میزبانی مشترک جام‌جهانی 2030 مردان را نیز به این ماجرا اضافه کنید- اما سیاستمداران اسپانیایی کاملاً آگاهند که با ادامه‌ی حضور روبیالس در فدراسیون، هیچ شانسی برای موافقت با پیشنهاد میزبانی ندارند. جیانی اینفانتینو که خودش پادشاه گل به خودی است (استاد حاشیه‌سازی است) نیز قصد ندارد در قبال مردی که اکنون به نماد رفتارهای ناعادلانه در مدیریت فوتبال زنان بدل شده است، اقدام خاصی صورت دهد.

فرصتی برای دگرگون‌سازی کامل سیستم

در واقع، روبیالس تنها چهره‌ای نیست که باید از فدراسیون کنار گذاشته شود. بلکه درهای خروج باید به تک‌تک هواداران او، از جمله ویلدا نیز نشان داده شود، چون فدراسیون تهدید به اقامه‌ی دعوای قضایی علیه FUTPRO (اتحادیه‌ی بازیکنان که بیانیه‌ای در حمایت از هرموسو منتشر کرد) کرده است- اقدامی بسیار حیرت‌آور که نشان‌دهنده‌ی ریشه‌دار و عمیق بودن مشکلات سازمان و از آن بدتر، نشان‌دهنده‌ی برخورد کاملاً غیرحرفه‌ای آن‌ها در سرتاسر این ماجرا است.

و البته این ماجرای رقت‌انگیز، یک جنبه‌ی مثبت نیز دارد: تقریباً کل دنیای فوتبال علیه روبیالس متحد شده‌اند. بورخا ایگلسیاس بازیکن بتیس نیز ضمن اِبراز انزجار، از ترکیب تیم ملی مردان کناره‌گیری کرده و باشگاه‌های کادیز و سویا در طول هفته از تیم زنان پشتیبانی کردند. کادیزی‌ها با بنر ((ما همگی جنی هستیم)) و سویایی‌ها با پوشیدن تیشرت‌های ورزشی با هشتگ ««It’s over همه چیز تمام شد [آقای روبیالس]»» که توسط هم‌تیمی هرموسو، الکسیا پوتیاس، ترند شد، پشتیبانی خود را نشان دادند.

مربی بارسلونا ژاوی نیز رفتار روبیالس را ««کاملاً غیر قابل‌قبول»» خوانده و بابت پیامد وحشتناک آن، یعنی به حاشیه راندن «دستاورد تاریخی فتح جام‌جهانی»» و تغییر کانون صحبت‌ها، اِبراز تأسف کرد- کاپیتان سابق اسپانیا ایکر کاسیاس نیز دیدگاهی مشابه ژاوی دارد.

اسطوره‌ی دروازه‌بانی برای روبیالس توییت زد ««برایت متأسفم. ما باید این پنج روز را صرف صحبت درباره‌ی دخترانمان می‌کردیم! صحبت از لذتی که به همه‌ی ما دادند! برای ستایش عنوانی که جای آن در فوتبال زنان خالی بود.»»

روبیالس و یک خودکشی شغلی

روبیالس، با امتناع شرم‌آور و بزدلانه از استعفا، ناخواسته قصور و کاستی‌های فدراسیون اسپانیا را برای کل دنیا نمایان ساخت- و بنابراین، این فرصت غیرمنتظره را برای فوتبال اسپانیا پیش آورد تا سیستم فعلی فوتبال در این کشور را تصفیه کرده و بالکل دگرگون سازد.

البته روبیالس و دوستانش- همان‌طور که در روز جمعه روشن ساختند- بی‌دردسر کنار نخواهند رفت. او با گستاخی تمام، خود را قربانی این ماجرا جلوه داد و ادعا کرد که ««در معرض یک ترور اجتماعی است: آن‌ها می‌خواهند مرا بکشند».

تردیدی نیست که اینجا یک قربانی بیشتر وجود ندارد: هرموسو. و تنها شخصی که عامل کشتن شهرت روبیالس- و در نتیجه به کُما رفتن دوران شغلی- اوست، کسی نیست جز خود این مرد. او می‌توانست بی سرصدا کنار برود، ولی با صحبت‌های گستاخانه اوضاع را بدتر ساخت.

در حال‌حاضر، بهتر است روبیالس به ((توصیه‌ی حقوقی کوتاهی)) عمل کند که عامل اف‌بی‌آی پاتریک دِنهام در پایان فیلم ««گرگ وال‌استریت»»، به جردن بلفورت اظهار داشت: اگرچه دیر است، اما ««زودتر دهانت را ببند»» .

بلفورت هرگز به این توصیه اعتنایی نکرد و بعید است که روبیالس هم سر تسلیم داشته باشد. اما قطعاً داستان برای او و امثال او به پایان رسیده، چه خود او اعتراف کند و چه نکند.