در رئال مادرید، با امضای جودی بلینگهام، اتفاقی خاص در حال رخ دادن است. هافبک جدید لوس بلانکو ممکن است تبدیل به یکی از بهترین خریدهای این تیم شود. کارلو آنچلوتی هم دست پری دارد، شش بازیکن میانی با پتانسیل جهانی که باید در چهار پست از آنها استفاده کند. 

واکنش طبیعی سرمربی، پیشنهاد تغییر در ترکیب تیم بوده است. آنچلوتی اعتراف کرده که ممکن است با ترکیبی جدید، بلینگهام را به عنوان شماره 10 بازی دهد، تغییری که به او اجازه می‌دهد سه بازیکن خوب خود را در ترکیب اصلی قرار دهد. این شاید یک سناریوی رویایی برای بلینگهام است که می‌تواند آزاد باشد، موقعیت‌سازی کرده و حتی شوت بزند، در حالی که از پشت سر خود مطمئن است و آزادی کامل برای هر کاری را داشته باشد.

اما این اصلاً به معنای آسان شدن کار برای سرمربی نیست. او همزمان لوکا مودریچ، تونی کروس، ادواردو کاماوینگا، فدریکو والورده، آورلین شوآمنی و دنی سبالوس را در اختیار دارد و فقط از سه نفر آنها می‌تواند در ترکیب ابتدایی استفاده کند.

آنچلوتی در گذشته نشان داده است که به سیستم چرخشی اعتقادی ندارد. کروس و مودریچ هر دو در حال پیر شدن هستند و احتمالاً آخرین فصل خود را در باشگاه بازی می‌کنند، اما وقتی آماده هستند، باید در ترکیب باشند. این به معنای نیمکت نشین کردن دو بازیکن از بین کاماوینگا، شوآمنی و والورده است که کاری نزدیک به غیرممکن به نظر میرسد! اما سبایوس چه می شود، مرد فراموش شده ولی بازیکنی کارآمد و آماده‌ی کمک؟ او نمی‌تواند به سادگی کنار گذاشته شود. در همین مدت با جذب "مسی ترکیه‌ای" آردا گولر، امور بیشتر پیچیده شده است.

پس چگونه باید این بازیکنان را مدیریت کرد؟ چگونه آنچلوتی می‌تواند هفت بازیکن را در چهار نقطه قرار دهد و هر بازیکن کجا بازی می‌کند؟ نگاهی به جایگاه مناسب هر بازیکن در ترکیب داشته باشیم:

جودی بلینگهام

پس، آنچلوتی احتمالاً سیستم کلی ترکیب خود را کنار گذاشته تا به یک بازیکن بازی دهد. به نظر خیلی غیرمعمول می‌آید، به ویژه با توجه به وابستگی شدید این سرمربی ایتالیایی به انعطاف پذیری. اما چینش ترکیب بر پایه حضور بلینگهام هم ممکن است منطقی باشد. مودریچ، کروس و احتمالاً کاماوینگا، پایه و دفاع قوی برای او خواهند بود تا او آزادانه هر کاری که لازم است را انجام دهد.

با دادن توپ به بلینگهام در مناطق خطرناک و همچنین با داشتن بازیکنان سرعتی رو به جلو و پشتیبانی از طرفین، نتیجه ممکن است مرگبار باشد. او در جام جهانی به عنوان بهترین بازیکن انگلستان در این رقابت‌ها ظاهر شد و در مرحله گروهی بازی‌ها حول محور بیلینگام می‌چرخید.

البته او بازیکنی است که می‌تواند در مناطق مختلف به کار گرفته شود. اگر رئال مادرید می‌خواهد به رودریگو نقش تهاجمی‌تری بدهد، می‌تواند بلینگهام را یک خط به عقب برگرداند. اما آیا این کاری است که بلینگهام می‌تواند انجام دهد؟ واقعاً تنها یک نقش برای او وجود دارد؟

ادواردو کاماوینگا

آنچلوتی هنوز بهترین پست برای کاماوینگا را پیدا نکرده است، اما خود بازیکن تیم ملی فرانسه به نظر می‌رسد میداند. او ترجیح می‌دهد در هر جایی به غیر از مدافع چپ بازی کند. این یک مورد عجیبی است که از او به عنوان دفاع چپ خوبی یاد می‌شود و به مدت شش ماه گذشته آنچلوتی او را در این پست قرار داده است و ترجیح داده است که او به جای بازیکنانی مانند دیوید آلابا و فرلاند مندی در این پست بازی کند.

با ورود فران گارسیا، به عنوان بازیکن ذخیره، این مشکل برای کاماوینگا حل شده است. فران گارسیا، بازیکن سابق آکادمی رئال مادرید، با استفاده از شرط بازخرید از رئال وایادولید، به ترکیب اضافه شده است. او به نظر می‌رسد در مسابقات به عنوان مدافع چپ اصلی حضور خواهد داشت. بنابراین، کاماوینگا ممکن است بالاخره به پست مورد علاقه خود یعنی «هافبک میانی» برسد.

در روزهای نوجوانی‌اش در رن، او اسما نقش شماره ۶ را داشت، اما همیشه در حال دویدن و پرس بود و به همه جای زمین سرک می‌کشید. در رئال مادرید، کاماوینگا در چند پست بازی کرده است، اما می‌تواند با هموطن خود، شوآمنی، برای نقش شماره ۶ به رقابت بپردازد. تصمیم‌گیری بر عهده آنهاست.

اورلین شوآمنی

خرید بزرگ رئال مادرید در تابستان گذشته، قبل از جام جهانی، به نظر یک خرید خیلی خوب می‌رسید. شوآمنی هنوز در حال جا افتادن در ترکیب تیم است، اما به نظر می‌رسید که بهترین شماره ۶ مورد علاقه آنچلوتی برای تیمش است. البته چند ایراد هم وجود داشت و او نمی‌توانست به اندازه کافی توپ‌ها را پخش کند، با این حال، مبانی اصلی کار درست بود.

با این حال همه چیز به خوبی پیش نرفت. شوآمنی در حالی که مصدومیتی جزئی داشت، از حضور در یک بازی امتناع کرد تا به یک بازی بسکتبال در پاریس برود که باعث نارضایتی کارلتو شد. او پس از آن دوره‌ای سخت را تجربه کرد و تا انتهای فصل جای خود را در ترکیب اصلی از دست داد.

این‌ها جزئی از پیچیدگی‌های بازی در رئال مادرید است. اما شوآمنی تأکید کرده است که او قصد ندارد از باشگاه جدا شود و قصد دارد برای پس گیری جایگاه خود تلاش کند. اگر او همچنان مانند بازیکنی باشد که در فصل گذشته نشانه‌هایی از کلاس جهانی را به همراه داشت، باگذر زمان ممکن است در ترکیب اصلی حضور داشته باشد.

تونی کروس

چگونه با پایان دوران بازی کروس کنار بیاییم؟ آنچلوتی اعتراف کرده است که هر دو بازیکن (کروس و مودریچ) باید قبول کنند که دقایق بازی کردن آنها در طول ماه‌های آینده ممکن است کم شود و هنوز معلوم نیست که فصل 2023-24 شاید آخرین فصل آنها در باشگاه باشد.

اما این دقیقا به چه معناست؟ باید منتظر ماند و دید، هنوز مشخص نیست. کروس به اندازه کافی تلاش کرده است که ثابت کند تقریباً هر هفته باید در ترکیب اصلی حضور داشته باشد. اگرچه نقاط ضعف دفاعی او در حال ظهور هستند، اما پاس‌های قطری این بازیکن به کناره‌ها برای تیم بسیار ارزشمند است و رئال زمانی که کروس در ترکیب باشد بسیار روان‌تر بازی می کند و در گردش توپ عملکرد بسیار بهتر دارد.

همچنین، تنوع کروس نیز مطمئناً به خودش و تیم کمک می‌کند. او می‌تواند به عنوان شماره ۶ یا شماره ۸ سمت چپ بازی کند. اگر تونی به عنوان بازیکن ترکیب اصلی به کار گرفته نشود، می‌توان روی او به عنوان بازیکن جایگزین ایده‌آل حساب کرد. تجربه نشان داده که آنچلوتی به هافبک خوش‌نقش آلمانی در بازی‌های بزرگ اعتماد خواهد کرد.

فدریکو والورده

علیرغم یک سری عملکرد ضعیف و مشکلات خارج از زمین، آنچلوتی سال گذشته به والورده ایمان داشت. این انتخاب در ابتدا عجیب به نظر می رسید، به خصوص که به این معنی بود که کاماوینگای در حال پیشرفت، باید از حضور در پست اصلی خود در هافبک مرکزی محروم باشد. با این حال، قابلیت‌های زیادی در مورد والورده قابل ذکر است. یک دونده قدرتمند، بازی خلاقانه‌ی کمتر دیده شده و یک پرس کننده‌ی حرفه ای. او تمام ویژگی های یک هافبک مدرن «باکس تو باکس» را دارد. مقایسه‌های او با استیون جرارد که اغلب مطرح می‌شود ممکن است کمی بزرگنمایی به نظر برسد، اما والورده هنوز هم می‌تواند در دوران خود بازیکنی در کلاس جهانی باشد.

با این حال، دقیقاً جایی که او در این سمت قرار می گیرد، مشخص نیست. آنچلوتی اغلب از او به‌عنوان یک بازیکن مرکزی و وینگر کاذب استفاده می‌کند، نوعی وینگر راست اصلاح‌شده که وظیفه دارد در زمانی که مادرید توپ را در اختیار دارد، جابجا شود. این مسئله گاهی اوقات مؤثر بوده است، اما اغلب به معنای حذف رودریگوی مستعد است؛ کسی که لایق قربانی شدن نیست. پس به نظر می‌رسد آینده او در سمت راست خط هافبک مادرید باشد. با رقیب‌های زیاد در اطراف خود، فده برای حفظ جایگاهش به یک فصل درخشان نیاز دارد.

لوکا مودریچ

در پایان فصل گذشته، از مودریچ پرسیده شد که آیا او آماده است که در بازی‌های متوالی و پشت سر هم بازی کند؟ اگر پاسخ مثبت بود، کروات از ابتدا بازی می کرد. اگر مطمئن نبود یا احساس خستگی داشت، باز هم یک گزینه عالی برای حضور افتخاری در زمین بود. امسال هم همین انتظار را داشته باشید.

مودریچ به انتهای دهه سوم خود رسیده است و به نظر می‌رسد در پایان فصل گذشته توان پاهایش اندکی تحلیل رفته است. او بدون شک با توانی مضاعف به استقبال فصل جدید می‌رود، اما این غیر معقول است که از او بخواهیم در این سن بیش از 30 بازی انجام دهد.

 مودریچ احتمالاً برای بازی‌های بزرگ، دربی‌ها و جدال‌های حیاتی لیگ قهرمانان اروپا در ترکیب اصلی خواهد بود. اما در بازی‌های کم اهمیت‌تر، نیازی به ریسک کردن روی او نیست. مانند کروس، او نیز تطبیق پذیری را همیشه در بازی خود دارد. اگر بلینگهام به جای دیگری منتقل شود، مودریچ می‌تواند به‌عنوان شماره 8 بازی کند، همچنین می‌تواند در پست شماره 10 هم به خوبی ایفای نقش نماید.

دنیل سبالوس

 مرد عجیب نیمکت نشین. خیلی عجیب بود که مادرید سبایوس را حفظ کرد، به خصوص پس از خرید بلینگهام. به نظر نمی رسد که هافبک سابق آرسنال مسیر مشخصی برای ورود به ترکیب کهکشانی‌ها داشته باشد، و با وجود شش هافبک باکیفیت، درک اینکه چرا او می‌خواهد بماند دشوار است. با این حال، نکته مثبت در مورد دنی این است که او می‌تواند به خوبی با تاکتیک تیم و هم‌بازی‌هایش هماهنگ شود. سبایوس قادر است تقریباً در تمام خطوط هافبک بازی کند و در اواخر ژانویه برای مدت کوتاهی در سمت چپ خط میانی از نمایش‌های خوبی برخوردار بود. شاید این جایی است که ارزش او نهفته است! یک بازیکن با ارزش که همیشه می‌تواند در صورتی که یکی از اسلحه‌های بزرگ نیاز به استراحت داشته باشد، به کار آید. می‌توان ادعا کرد که سبایوس احتمالاً برای چنین نقشی خیلی خوب است، و مادرید می‌تواند از آن بهره‌مند شود.

منبع: سایت گل - ترجمه اختصاصی فوتبال7