میلان یکی از برجستهترین و الهامبخشترین باشگاههای تاریخ فوتبال، با میراثی بیش از یک قرن است که هواداران پرشورش را با فلسفه منحصربهفرد و اشتیاقِ انکار ناپذیرش به موفقیت، مجذوب خود کردهاست.
آث میلان در 16 دسامبر 1899 توسط آلفرد ادواردز انگلیسی و تاجر ایتالیایی هربرت کیلپین تاسیس شد.
این باشگاه که در ابتدا باشگاه فوتبال و کریکت میلان نام داشت، به زودی و در سال 1908 به Associazione Calcio Milan (AC Milan) تبدیل شد و به سرعت به عنوان یک رقیب غافلگیرکننده و قدرتمند در فوتبال ایتالیا خود را معرفی کرد. این تیم اولین قهرمانی داخلیش را در سال 1901 به دست آورد و در سالهای 1906 و 1907 دو عنوان قهرمانی متوالی در لیگ کشورش کسب کرد.
در دهه 1950 دوران طلایی روسونریها تحت هدایت نریو روکو رقم خورد.
آث میلان با مهاجم سوئدی بینظیر خود گونار نوردال، همراه با بازیسازی جیانی ریورا و سنگربانیِ لورنزو بوفون، بین سال های 1950 تا 1959 چهار عنوان قهرمانی سریآ را به دست آورد.
فتح اروپای آث میلان در دهه 1960 آغاز شد، زمانی که آنها لیگ قهرمانان اروپا را در سال 1963 به دست آوردند. با این حال، در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 بود که این باشگاه عمدتاً به لطف تاکتیکهای نوآورانهای آریگو ساکی موفقیت بیسابقهای را تجربه کرد!
تیم ساکی با حضور مثلث افسانهای هلندی مارکو فن باستن، رود گولیت و فرانک رایکارد، اروپا را با قهرمانیهای متوالی در جامهای 1989 و 1990 فتح کرد. این پیروزیها درخشش تاکتیکی آث میلان را به نمایش گذاشت و موقعیت آنها را به عنوان یکیاز بااقتدارترین و پرشکوهترین تیمهای تاریخ فوتبال تثبیت کرد.
سیلویو برلوسکونی، تاجر و سیاسمتدار بزرگ، آث میلان را در سال 1986 تصاحب کرد و دوران موفقیتهای خیره کننده و شهرت جهانی برای این باشگاه آغاز شد. تحت مالکیت او، آث میلان عناوین داخلی متعددی از جمله 8 قهرمانی سریآ و 5 قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. این تیم دارای استعدادهای خارقالعادهای مانند پائولو مالدینی، فرانکو بارسی، آندری شوچنکو و کاکا بود که جایگاه آث میلان را در صحنه جهانی بالاتر بردند.
اوایل دهه 2000 شاهد کاهش درخشش روسونریها به دلیل مشکلات مالی و عملکرد ناهماهنگ در زمین بود. با این حال، باشگاه در اواسط دهه 2000 تحت هدایت کارلو آنچلوتی ایتالیایی دوباره جان گرفت و در سال 2003، با شکست یوونتوس در یک فینال به یاد ماندنی، ششمین عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. این پیروزی به نوعی نشاندهنده احیای قرمز و مشکی پوشان بود و آنها خودشان را به عنوان حریفی همچنان خطرناک دوباره ثابت کردند.
میراث آث میلان بسیار فراتر از کلکسیون افتخارات و قهرمانیهای آنهاست و خطوط قرمز و مشکی این باشگاه همچنان برای طرفدارانش نماد شکوه و برتری است.
روسونری روشهای آمادگی جسمانی بازیکنان و پیشگیری از آسیب را متحول کرد و علاوه بر این، تعهد این باشگاه به پرورش استعدادهای جوان از طریق آکادمی جوانان مشهور خود، بازیکنان برجسته ای مانند پائولو مالدینی، فیلیپو اینزاگی، و الساندرو نستا و ... را به فوتبال هدیه کرد.
این باشگاه آخرین بار در سال ۲۰۰۷ بر قلهی فوتبال اروپا ایستاد و از آن زمان تاکنون دوران تاریکی را سپری میکند. مشکلات اقتصادی و مدیریت ضعیف بیشترین تاثیر را در افول دومین تیم پرافتخار اروپا داشته است، اما با این وجود، روسونریهای بااصالت همچنان محبوب هواداران مختلف در سراسر دنیا هستند. هوادارانی که بیصبرانه و وفادارانه در انتظار فتح افتخارات بیشتر تیمشان میمانند.
تاریخ درخشان میلان گواهی بر روحیه تزلزل ناپذیر، موفقیتهای کمنظیر و میراث ماندگار این باشگاه است.
روسونری از آغاز فروتنانه تا تسلط بلامنازع خود، نامش را در تاریخچه فوتبال ثبت کرده است و با پایگاه هوادارانی که سراسر جهان را در بر میگیرد، به الهام بخشیدن به نسلهای جدید فوتبالدوستان ادامه میدهد. قرمز و مشکیهای میلان همواره نمادی از اشتیاق، اراده، شکوه و عظمت باقی خواهند ماند.