در دهه‌های 1970 و 80 میلادی، جایگاه‌های تماشاگران انگلیسی در جهان تبدیل به یک معضل و بلای جهانی شده بود؛ آن‌‎ها به هر کشوری سفر میکردند، موجب دردسر بودند و پلیس‌های آن کشور، روزی که مهمان‌های انگلیسی وارد کشورشان میشدند، روز پرکاری را دنبال میکردند و خسته‌تر از همیشه شیفت‌های کاری‌شان را تحویل میدادند!

انگلیسی‌ها علاوه بر فوتبال، هولیگان و هولیگانیسم را مانند یک توده و یا یک ویروس به مردم جهان " تزریق " کردند و خوی وحشیانه‌گری و اوباش‌گری را به باقی طرفداران فوتبال دنیا، تحمیل کردند.

هر هفته در پایتخت انگلیس، دسته هولیگان‌های تیم‌های پایتخت نشین مانند چلسی، تاتنهام، وستهام و میلوال و.. شهر را بهم می‌ریختند و البته اکثر هواداران سایر تیم‌ها، شهرهای خود را بهم می‌ریختند.

این مشکل در انگلیس، تبدیل به یک خطر و تهدید جدی برای جامعه و عدم وجود امنیت برای شهروندان شده بود؛ این مشکل باعث شده بود که حتی همسایگان شمالی انگلیس یعنی اسکاتلندی‌ها هم مانند انگلیسی‌ها دچار این مرض شوند و تشکیلات هواداری خود را به راه بیندازند!

اسکاتلندی‌ها با دربی OLD Frim در جهان معروف هستند؛ دربی که بین تیم‌های سلتیک و رنجرز در این کشور برگزار می‌شود از خونین‌ترین دربی‌های جهان نام دارد و در یکی از همین دربی‌های جذاب، پلیس اسکاتلند، 184 نفر را به جرم برهم زدن نظم و امنیت عمومی، بازداشت کرده بود!

حالا دیگر در بریتانیا کار به جایی رسیده بود که طرفداری فوتبال و یا حتی هولیگانیسم، تنها به آشوب‌گری‌های عصرهای روزهای تعطیل محدود نمی‌شد و این پدیده حالا به عنوان فرهنگ و هویت و ظاهر انگلیسی‌ها در جهان نمایش داده می‌شد و به یک " سبک زندگی " که هرکسی میتوانست آن را برگزیند، تبدیل شده بود.