درست در دقایق آخر بازی، ایستاده بازی را دنبال میکنند، تب و تاب سکوها، تقابل اشک‌ها و لبخندها، اضطراب پیروزی یا شکست، تنها و تنها در 90 دقیقه و چند دقیقه اضافه، برای هواداران فوتبال خلاصه میشود. فوتبال در کنار زندگی عادی انسان‌ها، درست همان جاییست که ذهن از فشار خارج میشود و عشق و جنون به زندگی و ذهن انسان‌ها تحمیل میشود.

گاهی وقت‌ها فوتبال، عامل به هم ریختن اعصاب و زندگی یک فرد، پس از شکست در یک یا چند هفته از طول عمر خود می‌شود و یا باعث میشود هفته‌ها سرمست از پیروزی تیم مورد علاقه خود، لذت زندگی را دو چندان کند.

فوتبال را میتوان یکی از دغدغه‌های مهم زندگی افراد فوتبالی دانست، دغدغه‌ای که انسان با استرس و اضطراب آن را سپری میکند و یا گاهی اوقات با اعتماد کامل به تیم خود، این دغدغه را سپری میکند، فوتبال همان لذت گل‌زنی تیم محبوب خود در ثانیه‌های پایانیست.

فوتبال همان امید زندگی ما انسان هاست که تا لحظه آخر منتظر میمانیم و یا منتظر معجزه هستیم تا به پیروزی برسیم؛ فوتبال همان درد و رنج زندگی ما انسان هاست که با خود بعد از شکست تیم خود، حمل میکنیم و هفته‌ها از این اتفاق "سر خورده" هستیم.

اگر پاسخی به سوال " چرا فوتبال؟ " میتوان داد، آن پاسخ این است که اگر فوتبال نبود، آمار خودکشی‌ها، افسردگی‌ها و اتفاقات ناگوار و حوادث‌ها در این کره خاکی، دو چندان میشد و به طرز ترسناکی، بخش بزرگی از دوستی‌ها در جهان از بین میرفت و ملت‌ها نمیتوانستند ارتباط خود را از طریق ورزش حفظ کنند.

آری؛ فوتبال خود زندگیست!