لیونل مسی با درخشش استثنایی؛ اینتر میامی فاتح اولین MLS Cup تاریخ شد

فورت لادردیل، فلوریدا – آندرس کوباس، هافبک دفاعی ونکوور وایت‌کپس، در فینال MLS Cup به خوبی درک کرد که چرا حریفان لیونل مسی برای بیش از دو دهه از او عذاب کشیده‌اند؛ تنها یک لحظه کافی است تا این اسطوره آرژانتینی به طور موثری نتیجه بازی را تعیین کند.

مسی از یک پاس اشتباه توسط هافبک ونکوور استفاده کرد و در کسری از ثانیه، یک پاس درخشان، دقیق و سرنوشت‌ساز را برای رودریگو دی‌پائول ارسال کرد. دی‌پائول نیز به راحتی توپ را درون دروازه جای داد تا نتیجه بازی 2-1 به نفع میامی شود. با وجود اینکه ونکوور تمام تلاشش را برای گرفتن فضا از مسی انجام داد و اجازه نداد او موقعیت‌های گلزنی معمول خود را خلق کند، این تلاش بی‌ثمر بود. برنده هشت توپ طلا بارها و بارها حریف را با پاس‌های کلیدی خود تنبیه کرد و اینتر میامی را به پیروزی 3-1 و اولین عنوان قهرمانی MLS رساند.

تأثیر مسی از همان دقایق ابتدایی بازی کاملاً مشهود بود. در 10 دقیقه ابتدایی، او از میان دو مدافع ونکوور عبور کرد و تادئو آلنده را در موقعیت مناسب قرار داد. سانتر آلنده در نهایت با بدشانسی اِدیر اوکامپو، به گل به خودی برای هِرونز (اینتر میامی) تبدیل شد.

ونکوور در نیمه دوم کار را سخت کرد. تیم میزبان نتوانست پاسخی برای حرکات سریع امانوئل سابی در جناحین پیدا کند و علی احمد، ملی‌پوش کانادایی، از اشتباه روکو ریوس-نوو، دروازه‌بان اینتر میامی، در دقیقه 60 استفاده کرد و بازی را به تساوی کشاند. از آن لحظه به بعد، با وجود مالکیت 65 درصدی توپ برای تیم مهمان، به نظر می‌رسید که ونکوور (که به توماس مولر و تیمش تشبیه می‌شد) قدرت بیشتری برای پیروزی دارد. اما تنها 10 دقیقه بعد، مسی لحظه تعیین‌کننده بازی را رقم زد.

البته کار اینتر میامی با این گل تمام نشده بود. آلنده، که قبل از این دیدار با 8 گل رکورددار مرحله پلی‌آف بود، گل سوم و پیروزی تیم خاویر ماسچرانو را در وقت اضافه تضمین کرد. و باز هم لیونل مسی بود که این پاس گل را فراهم کرد تا نقش خود را در هر سه گل میامی تکمیل کند. این مسابقه همچنین پایانی شایسته برای دوران حرفه‌ای سرخیو بوسکتس و جوردی آلبا بود که هر دو پس از این فصل از دنیای فوتبال خداحافظی خواهند کرد.

در ادامه، نمرات و عملکرد بازیکنان اینتر میامی در ورزشگاه چیس را بررسی می‌کنیم:

دروازه‌بان و خط دفاعی

روکو ریوس-نوو (5/10):

نیمه اول عالی، نیمه دوم دردناک. نوو در 45 دقیقه ابتدایی چند مهار از فاصله نزدیک و حیاتی انجام داد، اما در صحنه گل تساوی، شوت علی احمد از لای دستانش لغزید؛ موقعیتی که باید حتماً آن را مهار می‌کرد.

یان فری (8/10):

بی‌شک، او بهترین مدافع اینتر میامی در این روز بود. او تا حد زیادی احمد و مولر را مهار کرد، هرچند که احتمالاً از موقعیت‌گیری خود در صحنه گل خورده پشیمان خواهد شد.

نوآ آلن (6/10):

عملکردی نسبتاً آرام برای مدافع معمولاً موثر هِرونز. با این حال، او چند دفع کلیدی انجام داد، خصوصاً زمانی که ونکوور مالکیت توپ بیشتری داشت.

سرخیو بوسکتس (5/10):

به جز یک حرکت عالی در نیمه اول، او در پست مدافع میانی بیشتر یک نقطه ضعف بود تا یک دارایی. او در بهترین کارش یعنی پاس‌های دقیق نیز دچار مشکل شد و تنها 78 درصد پاس‌هایش موفقیت‌آمیز بود؛ آماری پایین برای استانداردهای او.

ماکسیمیلیانو فالکون (6/10):

نامنظم، اما به طرز عجیبی موثر. فالکون گاهی اوقات با موقعیت‌گیری بی‌احتیاط خود به دیوید لوئیز شباهت داشت، اما در لحظات کلیدی در بالای زمین، زمانی که میامی در حفظ مالکیت مشکل داشت، توپ را پس گرفت.

جوردی آلبا (4/10):

جوردی آلبا بارها توسط امانوئل سابی آزار دید و نتوانست جلوی سرعت این وینگر آمریکایی را بگیرد. مجبور بودن آلبا به بازیابی سریع باعث کاهش تأثیر او در فاز هجومی شد. او با 78 درصد پاس موفق، دقت پایینی داشت و حتی یک موقعیت گل هم ایجاد نکرد. این شب، شبی خاطره‌انگیز برای شاید بهترین دفاع چپ هجومی تاریخ فوتبال نبود.

خط میانی

بالتاسار رودریگز (4/10):

ناکارآمد. او 57 دقیقه در حال دویدن بود تا اینکه تعویض شد.

رودریگو دی‌پائول (8/10):

اگر منصف باشیم، نمره بالای او تا حد زیادی پاداش مشارکت در لحظه مهم بازی است، اما او در موقعیت تک‌به‌تک پس از پاس فوق‌العاده مسی، خطا نکرد و گل را به ثمر رساند. در غیر این صورت، ونکوور تا حد زیادی تأثیرگذاری او را مهار کرده بود. اما این گل همه چیز را تغییر داد و اینتر میامی را به قهرمانی نزدیک‌تر کرد.

متئو سیلوتی (5/10):

کار زیادی انجام نداد، اما عمدتاً به دلیل سرعت بالایش در زمین ماند. در دقیقه 78 برای حفظ برتری 2-1، یانیک برایت جایگزین او شد.

خط حمله

لیونل مسی (10/10):

این بازی، نمایش مسی بود، با وجود اینکه فرصت‌های گلزنی زیادی نداشت. او یک بازی آرام و متمرکز ارائه داد و با تسلط کامل، به عنوان یک سازمان‌دهنده و تسهیل‌گر، تأثیر خود را نشان داد. او در هر سه گل میامی نقش داشت و دو پاس گل پایانی را ارسال کرد. عملکرد شنبه شب مسی چنان درخشان بود که میامی بدون او قطعاً در این بازی پیروز نمی‌شد.

تادئو آلنده (6/10):

همبازی مسی تا حد زیادی تحت فشار قرار گرفت، اما با سانتر خود، گل اول بازی را ایجاد کرد (هرچند که گل به خودی شد). اگر اوکامپو گل نمی‌زد، به احتمال زیاد یکی از بازیکنان اینتر میامی توپ را وارد دروازه می‌کرد.

تعویضی‌ها و سرمربی

تلاسکو سگوویا (6/10):

قوی‌تر از رودریگز بازی کرد، اما این تعریف بزرگی نیست. تزریق سرعت و باز کردن فضا را فراهم کرد.

یانیک برایت (6/10):

برای حفظ برتری به زمین آمد و کارش را انجام داد.

مارسلو ویگاندت (بدون نمره):

تنها یک دقیقه برای استراحت دادن به فری بازی کرد.

خاویر ماسچرانو (8/10):

او در این مرحله پلی‌آف به خوبی به پختگی رسید و نشان داد که یک مربی جوان رو به رشد است. برخلاف اوایل فصل، او از انجام تنظیمات تاکتیکی لازم نمی‌ترسید. او در این فصل تحت فشار باورنکردنی بود و توانست فراتر از انتظارات عمل کند. این می‌تواند شروع یک دوران مربیگری طولانی و موفق برای ستاره سابق بارسلونا باشد.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹اعلام زمان دقیق بازی‌های انگلیس در جام جهانی ۲۰۲۶؛ مسیر پرفراز و نشیب توماس توخل

🔹سوبوسلای: نمی‌فهمم چرا لیورپول برتری 2 گله مقابل لیدز را از دست داد؛ بحران اسلات

🔹مصدومیت نگران‌کننده لیام دلاپ؛ انتسو مارسکا: وضعیت شانه او بسیار بد است

🔹هت‌تریک کین مقابل اشتوتگارت؛ شوت وحشتناک با سرعت ۱۲۸ کیلومتر!

🔹تمجید عجیب گواردیولا از رایان شرقی: حتی لیونل مسی هم این کار را نکرد!