در نبرد پرهیاهوی مویسس کایسدو و دکلان رایس در دربی لندن، این ریس جیمز کاپیتان چلسی بود که فراتر از حد انتظار درخشید. جیمز با نمایش بلوغ خود، ثابت کرد که چطور از یک بازیکن عصبانی مستعد مصدومیت به یک ستاره کلاس جهانی تبدیل شده است و تمام توجهات را از هافبکهای گرانقیمت به سوی خود جلب کرد.
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود
در دربی جنجالی لندن که یکشنبه شب گذشته (به وقت ایران) بین چلسی و آرسنال با تساوی ۱-۱ به پایان رسید، تمام نگاهها به نبرد پرهزینه میان دو هافبک دفاعی گرانقیمت لیگ برتر بود؛ مویسس کایسدو ۱۱۵ میلیون پوندی چلسی در برابر دکلان رایس ۱۰۵ میلیون پوندی آرسنال. اما زمانی که سوت پایان به صدا درآمد، تیترهای اصلی نه به نام این دو ستاره، بلکه به نام کاپیتان چلسی، ریس جیمز، ثبت شدند. ریس جیمز با یک نمایش درخشان، بلوغ فوتبالی خود را به رخ کشید و رسماً جایگاه خود را به عنوان یک بازیکن در سطح جهانی تثبیت کرد.
زمانی بود که ریس جیمز در تونل باریک استمفورد بریج، به دلیل مصدومیت بازی را از دست میداد و با پرخاش به داور، بدون اینکه حتی یک توپ لمس کرده باشد، کارت قرمز میگرفت و محروم میشد. اما حالا این ستاره لندنی، جوایز بهترین بازیکن زمین را دریافت میکند و با آرامش کامل در مورد عملکرد درخشان انفرادیاش صحبت میکند. ریس جیمز، هم بر وضعیت آمادگی جسمانی خود مسلط شده و هم کنترل خشمش را در دست گرفته است.

آمارها بهوضوح نشاندهنده این تحول هستند: جیمز در طول این فصل و فصل گذشته، در ۵۵ بازی برای چلسی به میدان رفته، در حالی که در کل فصل ۲۰۲۳–۲۴ تنها ۱۱ حضور داشت. همچنین، او کنترل کاملی بر دیسیپلین خود به دست آورده است. ریس جیمز در ۱۹۰۶ دقیقه اخیر تنها سه کارت زرد دریافت کرده است؛ این در حالی است که او در فصل قبل تنها در ۴۲۱ دقیقه، دو کارت قرمز در کارنامهاش ثبت کرده بود. کاپیتان چلسی، دربی حساس مقابل آرسنال را به خوبی در دست گرفت. ریس لوئیس جیمز با نزدیک شدن به ۲۶ سالگی خود، رسماً به بلوغ فوتبالی رسیده است.
جیمز به یکی از مهمترین بازیکنان لیگ برتر تبدیل شده و نقشی حیاتی در مسیر چلسی برای رقابت در صدر جدول دارد. او همچنین فراتر از زمین فوتبال، از نظر شخصیتی فردی آرام و درونگرا باقی مانده است. این ملیپوش انگلیسی، همان دفاع راست متعهدی است که کارش را انجام میدهد و به خانه میرود. جیمز ۱۸ ماه داوطلبانه برای «پروژه فلیکس»، یک موسسه خیریه که برای افراد بیخانمان در لندن غذا میفرستد، کار کرد. او با ثروت خود بسیار هوشمندانه برخورد میکند و در املاک، بازار سهام و کسبوکارهای نوپا سرمایهگذاری کرده است. او از یک خانواده فوتبالی میآید؛ خواهرش، لورن جیمز، برای تیم ملی زنان انگلیس («شیرزنها») بازی میکند و پدرش، نایجل، یک مربی محترم در ردههای پایه است.
مشکل اصلی ریس جیمز در سالهای اخیر، مصدومیتهای متعدد، بهخصوص در ناحیه همسترینگ، بوده است. آمارها نشان میدهد که او در فصل ۲۰۲۳-۲۴، ۲۰۷ روز مصدوم بوده و ۴۲ بازی را از دست داده است. اما جیمز یاد گرفته که از ورزشکاران دیگر درس بگیرد؛ او سال گذشته در پاریس با سیا کولیزی، کاپیتان تیم راگبی آفریقای جنوبی («اسپرینگبوکس») دیدار کرد تا درباره هنر رهبری بیاموزد.
طی ۱۸ ماه گذشته، جیمز همکاری بیشتری با پزشکان چلسی داشته و شکل بدن خود را تغییر داده است تا عضلانیتر و انعطافپذیرتر شود. در دسترس بودن او تا حد زیادی مدیون انزو مارسکا، سرمربی چلسی، است. مارسکا به دقت بار کاری جیمز را مدیریت میکند و مطمئن میشود که او وارد «منطقه قرمز» فشار فیزیکی نشود. جیمز، پس از بازیهای فشرده مقابل بارسلونا (برد ۳-۰) و آرسنال (تساوی ۱-۱)، قطعاً قبل از سفر دشوار روز چهارشنبه به الند رود برای دیدار با لیدز یونایتد، به دقت مورد بررسی پزشکی قرار خواهد گرفت.
مصاف آتشین در یورکشایر دقیقاً همان نوع چالشی است که جیمز از آن لذت میبرد. او تبدیل به مهمترین بازیکن مارسکا، کاپیتان تیم و مورد علاقه هواداران شده است. عملکرد او در دربی یکشنبه بینظیر بود. در حالی که کانون توجه روی مقایسه کایسدو و رایس بود، جیمز تمام تیترها را از آن خود کرد. کایسدو که بیش از حد هیجانزده بود، با تکلی خشن روی میکل مرینو اخراج شد، و دکلان رایس تحت سلطه جیمز قرار گرفت.
جیمز نبض خط میانی را در دست گرفت؛ یک لحظه دفاع را پوشش میداد و لحظه بعد به حمله یورش میبرد. سه بازیکن آرسنال، شامل مارتین زوبیمندی، ریکاردو کالافیوری و مایلز لوئیس-اسکلی، برای مهار جیمز کارت زرد گرفتند. او همچنین کرنر مواج و کاتداری را ارسال کرد که منجر به گل ترور چالوبا برای چلسی شد.
کاپیتان چلسی فراتر از بازیکن برتر میدان بود؛ او درسی بود برای کسانی که از تمارض و نمایشهای آماتورگونه در زمین استفاده میکنند. وقتی روی جیمز خطا میشد، او آن را «شیرهمالی» نمیکرد و برای اخراج بازیکن حریف تمارض نمیکرد، بلکه بلافاصله بلند میشد و به بازی ادامه میداد. عملکرد جیمز در روزی که فوتبال انگلیس در غم درگذشت بیلی باندز، اسطوره وستهام، بود، به نمایش درآمد؛ کسی که نماد صداقت و شرافت در فوتبال بود. جیمز با اقدامات خود، نماد خویشتنداری و احترام بود.

جیمز هرگز به عنوان یک رهبر ذاتی شناخته نمیشد، اما نشان داد که رهبری میتواند آموخته شود. او در گذشته بازیکنی عصبانی نبود، اما ناامیدی ناشی از ناتوانی بدنش (مصدومیت) گاهی اوقات منجر به عصبانیت میشد. او در حال طی کردن مسیری به سوی بلوغ به عنوان یک بازیکن و رهبر است.
او احتمالاً دفاع راست فیکس انگلیس در جام جهانی خواهد بود، اما همچنین میتواند در خط هافبک در کنار دکلان رایس و الیوت اندرسون بازی کند. روزهای جنونآمیز جیمز گذشته است؛ او در سال ۲۰۲۳ به دلیل توهین کلامی به داور جرد گیلت و کمکهایش در تونل استمفورد بریج، ۹۰ هزار پوند جریمه شد و محرومیت گرفت. جیمز خود پذیرفت که به داور گفته است: «امروز نمیتوانستید بیشتر از این وحشتناک باشید. هر سه شما. هر تصمیم لعنتی اشتباه بود.» اما او رشد کرده است.
در فصل ۲۰۲۳–۲۴، جیمز در ۴۲۲ دقیقه دو کارت قرمز گرفت، اما در این فصل، دیسیپلین او بهتر شده است. جیمز اکنون میگوید: «همیشه حاضر شو. شتاب (مومنتوم) به انضباط احترام میگذارد.» او با تمرکز و تعهد مجدد، شتاب لازم را برای تبدیل این سال به یک سال مهم به دست آورده است.
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹راهکار بحران لیورپول؛ هدف بزرگ بعدی، ادواردو کاماوینگا ۶۰ میلیون یورویی از رئال مادرید
🔹کنایه سنگین اولی هوینس: بایرن مونیخ با نخریدن سسکو، سیمونز و گیتنز برنده شد
🔹کفشهای محدود «7egacy» نیو بالانس برای بوکایو ساکا؛ ترکیبی از ایمان و رهبری
🔹شانس بالای انتقال نیمار به اینتر میامی؛ نظر برد فریدل درباره اتحاد دوباره با مسی
🔹بحران در رختکن رئال مادرید؟ اختلاف نظر درباره ژابی آلونسو پس از لغزشهای اخیر
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود