کریس ریچاردز مقابل منچستر یونایتد؛ پلیسیچ در میلان و شکار لحظه برای مک‌کنی

یک هفته دیگر فرا رسید و بار دیگر بازیکنان آمریکایی شاغل در اروپا، داستان‌های متنوعی را رقم زدند. زندگی برای این ستاره‌ها، آمیخته با رقابت، درخشش و البته مصدومیت‌های ناگهانی است. در حالی که برخی از آن‌ها روزهای اوج را تجربه می‌کنند، آینده برخی دیگر به دلیل وضعیت بدنی‌شان مبهم به نظر می‌رسد.

در این هفته، کریس ریچاردز، مدافع میانی کریستال پالاس، در کانون توجه قرار دارد؛ چرا که تیمش باید به مصاف منچستر یونایتد برود. در سری آ نیز وضعیت کریستین پولیسیچ برای آث میلان نگران‌کننده است. همچنین، ریکاردو پپی در پی‌اس‌وی آیندهوون برای دقایق بیشتری تلاش می‌کند و وستون مک‌کنی در یوونتوس می‌خواهد اهمیت خود را ثابت کند.

فرصت درخشش برای کریس ریچاردز

بازی مقابل منچستر یونایتد دیگر مانند گذشته ترسناک نیست. شیاطین سرخ در حمله کم‌زور هستند و اگرچه کریستال پالاس یک تیم نخبه محسوب نمی‌شود، اما دلیلی هم برای ترسیدن از خط حمله یونایتد ندارد. با این حال، این بازی برای ریچاردز، مدافع تیم ملی آمریکا، اهمیت بسیار زیادی دارد.

ریچاردز هفته‌های عجیبی را پشت سر گذاشته است. یک ماه پیش، او به دلیل فرم خوبش در تیم ملی و بازی‌های باثباتش در پالاس، مورد ستایش قرار گرفته بود. اما از آن زمان، شرایط کمی آشفته شد. الیور گلاسنر، سرمربی پالاس، علناً از مائوریسیو پوچتینو (در تیم ملی) انتقاد کرد که چرا ریچاردز را با وجود مصدومیت ساق پا به اردوی اکتبر دعوت کرده است. ریچاردز به همین دلیل مدتی را از دست داد و در آخرین بازی لیگ برتر کریستال پالاس نیز اواخر بازی دچار مشکل شد.

با این وجود، او به تمرینات بازگشته و انتظار می‌رود برای بازی مقابل منچستر یونایتد آماده باشد. پیروزی در این مسابقه می‌تواند کریستال پالاس را به جمع چهار تیم بالای جدول برساند و این یک فرصت بزرگ برای ریچاردز است تا خود را در سطح نخبگان ثابت کند.

وضعیت مبهم کریستین پولیسیچ در میلان

وضعیت پولیسیچ بار دیگر نامشخص شده است؛ شایعات مربوط به مصدومیت جدید، حضور او در دیدار آث میلان مقابل لاتزیو را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است. با توجه به فشردگی برنامه بازی‌ها، مشخص نیست که میلان بخواهد در مورد او ریسک کند یا خیر. این داستانی است که برای بازیکنی که همواره بزرگ‌ترین مانعش حفظ آمادگی بدنی بوده، بیش از حد آشنا به نظر می‌رسد.

و زمان‌بندی این مصدومیت جدید واقعاً ناراحت‌کننده است. پولیسیچ پس از درخشش در «دربی دلا مادونینا» هفته گذشته که شاید مهم‌ترین عملکرد او در فصل جاری بود، به میادین بازگشته بود. او تنها گل تیمش را در پیروزی ۱-۰ به ثمر رساند و به عنوان مهاجم دوم، بخش‌های زیادی از بازی را تحت کنترل خود درآورد؛ این یادآوری واضحی بود از اینکه او در صورت آمادگی کامل چقدر می‌تواند تأثیرگذار باشد. با هفت مشارکت مستقیم در گل (گل یا پاس گل) در سری آ، او مدعی است که یکی از آماده‌ترین بازیکنان لیگ است.

اما چالش اصلی اینجاست. با تمام کیفیتی که پولیسیچ به نمایش می‌گذارد، توانایی او برای حفظ این سطح از آمادگی، همیشه تحت‌الشعاع مصدومیت‌هایی قرار گرفته که دقیقاً در بدترین لحظات فرا می‌رسند. این نگرانی اخیر، تهدیدی جدی برای وقفه انداختن در روند فوق‌العاده‌ای است که او را شبیه یکی از بهترین‌های سری آ نشان می‌داد.

بازگشت ریکاردو پپی به گلزنی

تیم ملی آمریکا ناگهان در پست مهاجم نوک با سؤالاتی مواجه شده است. فولارین بالوگان معمولاً در لباس تیم ملی موفق بوده – حتی اگر عملکرد باشگاهی‌اش نامنظم باشد – و حاجی رایت نیز برای دقایق بازی فشار آورده است. اما در این میان، ریکاردو پپی قرار دارد؛ بازیکنی که یک سال پیش، در آیندهوون آزادانه گلزنی می‌کرد.

در واقع، مهاجم سابق اف‌سی دالاس هنوز در حال بازگشت از یک مصدومیت جدی زانو است. آمادگی کامل هنوز حاصل نشده؛ او هنوز نیم‌قدم کُند است و قبل از شوت زدن بیش از حد فکر می‌کند. با این حال، حضور او در بازی چهارشنبه شب لیگ قهرمانان اروپا مقابل لیورپول، یادآوری کرد که چرا او یک گزینه ارزشمند باقی می‌ماند. پپی پس از ورود به زمین، نظم دفاعی حریف را به هم زد، ویرجیل فن دایک را آزار داد و حضور مؤثری در خط حمله آیندهوون داشت – حتی بدون به ثمر رساندن گل.

گاس تیل، که ذاتاً یک هافبک هجومی است، در هفته‌های اخیر به‌عنوان مهاجم نوک فیکس بازی کرده و پپی مجبور شده در دقایق محدود خود را اثبات کند. بازی آخر هفته مقابل اف‌سی وولندام می‌تواند فرصت بهتری را برای او فراهم کند. برای پپی که به‌شدت به یک عملکرد بازگرداننده اعتمادبه‌نفس نیاز دارد، این بازی شانس مهمی برای پیدا کردن مجدد حس گلزنی‌اش خواهد بود.

پیچیدگی‌های وستون مک‌کنی در یوونتوس

وستون مک‌کنی همچنان یکی از دشوارترین بازیکنان تیم ملی آمریکا برای ارزیابی است. از یک طرف، او هر هفته برای یوونتوس فیکس بازی می‌کند و پس از اینکه در آستانه خروج تابستانی قرار داشت، اکنون قاطعانه در دسته "بازیکنان غیرقابل چشم‌پوشی" قرار گرفته است. از سوی دیگر، سرمربی جدید، لوچانو اسپالتی، (که اخیراً با ناپولی قهرمان سری آ شد) هویت تاکتیکی جدید و جسورانه‌ای را برای او تعریف نکرده است.

کاری که اسپالتی انجام داده این است که به مک‌کنی اعتماد کرده است، و او نیز این اعتماد را با یک گل در لیگ قهرمانان اروپا در سه‌شنبه شب پاسخ داد.

نتیجه‌گیری ساده است: مک‌کنی یک نقش مهم دارد. او تقریباً تمام دقایق زیر نظر اسپالتی بازی کرده و حتی اگر عملکردش خیره‌کننده نبوده، برای حفظ جایگاهش کافی بوده است. قدم بعدی، یافتن یک خروجی نهایی (End Product) بهتر است. مسابقه آخر هفته مقابل کالیاری که تیم ضعیفی است، باید بستری را برای مک‌کنی فراهم کند تا توانایی‌هایش را به وضوح نشان دهد.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹رد درخواست تجدیدنظر اورتون: ادریسا گی بابت سیلی به مایکل کین سه بازی محروم شد

🔹وین رونی، اسطوره منچستر یونایتد: دلیل وازکتومی من، «مستر تامبل» بود!

🔹نبرد غول‌های اروپا: منچسترسیتی، آرسنال و رئال مادرید رودریگو مندوزا، پدری جدید را می‌خواهند

🔹هامان: کار آرنه اسلوت در لیورپول تمام است؛ هواداران خواهان بازگشت کلوپ هستند

🔹لاپورتا در پاسخ به پرز: رئال مادرید به ما «عادت» کرده؛ آنها هر هفته روی داوران لالیگا نفوذ می‌کنند