تاتا مارتینو از بازگشت به آتلانتا یونایتد نمی‌ترسد: «قبلاً هم این کار را کرده‌ام»

خراردو 'تاتا' مارتینو می‌تواند به‌خوبی استقبال هواداران آتلانتا یونایتد را در ذهن خود مجسم کند. استقبالی که قرار است برای دومین بار در استادیوم مرسدس بنز به اوج خود برسد؛ جایی که جمعیت پرشور، مربی‌ای را که سال‌ها عاشقش بودند، دوباره به خانه خوش آمد می‌گویند. او مربی‌ای بود که هیچ‌کس نمی‌خواست برود، اما برای یک فرصت جدید (که البته آن‌طور که انتظار می‌رفت پیش نرفت) تیم را ترک کرد.

با این حال، به احتمال زیاد، ۷۰ هزار هوادار حاضر در استادیوم به کارنامه ناموفق او در تیم ملی مکزیک یا این واقعیت که او کمتر از دو سال پیش هدایت رقیب ام‌ال‌اسی آن‌ها، یعنی اینتر میامی را بر عهده گرفت، اهمیتی نمی‌دهند. آن‌ها همچنین فراموش می‌کنند که همین مربی در سال ۲۰۲۴، آتلانتا را با یکی از بزرگترین شگفتی‌های تاریخ لیگ، از پلی‌آف ام‌ال‌اس کاپ حذف کرد.

در عوض، هواداران شاهد بازگشت یک اسطوره باشگاه خواهند بود؛ معماری که یک تیم تازه‌تأسیس را به قدرت رساند و دوباره به محل جادویی خود بازگشته است. آتلانتا در تاریخ ۷ نوامبر اعلام کرد که مارتینو پس از جدایی در سال ۲۰۱۸، دوباره برای هدایت تیم بازخواهد گشت. در فوتبال، بازگشت‌ها همیشه ریسک دارند و اغلب به خوبی پیش نمی‌روند، اما بازگشت تاتا مارتینو به آتلانتا ممکن است یکی از موارد نادری باشد که موفقیت‌آمیز از آب در می‌آید.

مارتینو در این باره گفت: «می‌دانم که می‌گویند فصل دوم نمایش همیشه بهترین نیست. اما در مورد من، من قبلاً این کار را یک بار انجام داده‌ام و توانسته‌ایم به موفقیت برسیم.»

تصمیمی که مجبور بودیم بگیریم

مارتینو اعتراف کرد که اگر زمان به عقب بازگردد، باز هم همان تصمیمات را خواهد گرفت. او که سابقه هدایت بارسلونا و کارنامه‌ای درخشان در فوتبال آمریکای جنوبی را دارد، در سال ۲۰۱۶ هدایت آتلانتا را پذیرفت. او دو فصل در این تیم مربیگری کرد و در آخرین بازی‌اش، قهرمانی ام‌ال‌اس کاپ را کسب کرد. در آن زمان، او می‌دانست که تیم را ترک خواهد کرد. اگرچه در آن زمان تأیید نکرد، اما تیم ملی مکزیک عملاً توافق را نهایی کرده بود.

دوران حضور او در مکزیک یک فاجعه بود. آن‌ها با قهرمانی در گلد کاپ شروع کردند، اما به سرعت افت کردند. مارتینو دو فینال متوالی را به تیم ملی آمریکا باخت و اولین حذف مکزیک در مرحله گروهی جام جهانی از سال ۱۹۷۸ را رقم زد. برخی معتقد بودند او هرگز نباید آتلانتا را ترک می‌کرد. اما مارتینو این دیدگاه را رد می‌کند.

او اظهار داشت: «در آن لحظه، این تصمیمی بود که باید می‌گرفتیم. و بله، امروز هم می‌گویم، اگر قرار بود همه چیز همانطور پیش برود که رفت، باز هم همان تصمیم را می‌گرفتم.»

او همچنین می‌دانست که عمر حرفه‌ای یک مربی کوتاه است. هیچ چیز تضمین شده نیست و فرصت‌ها کم‌یاب هستند. شاید دوره مکزیک شکست خورده باشد، اما این یک شکست ارزشمند بود. و در هر صورت، او همیشه آماده بود تا در صورت دریافت پیشنهاد مناسب، حرکت کند.

او افزود: «چمدان‌ها همیشه بسته‌اند، یا حداقل ما آن‌ها را کامل باز نمی‌کنیم.»

احیای یونایتد

مشکلات از زمان جدایی مارتینو شروع شد. آتلانتا هفت سال است که هرگز به طور کامل از شوک رفتن او خارج نشده است. «سیاه و قرمزها» در طول دو سال، بیش از ۵۰ میلیون دلار از فروش بازیکن درآمد کسب کردند و آن را صرف خریدهای بزرگ کردند. بازیکنانی مانند الکسی میرانچوک از آتالانتا و امانوئل لاته لات که پیشنهادهای لیگ برتر را برای حضور در آمریکا رد کرد، به این تیم آمدند.

سپس اولین بازگشت مهم اتفاق افتاد؛ امضای قرارداد با میگل آلمیرون، بازیکنی که پس از احیای دوران حرفه‌ای‌اش، از نیوکاسل جدا شد و به آتلانتا پیوست. نتیجه؟ رتبه چهاردهمی در کنفرانس شرق و تنها پنج پیروزی در طول فصل. رونی دلیا، سرمربی سابق، حتی قبل از اینکه کارکنان بتوانند چمن روز آخر بازی‌ها را ترمیم کنند، اخراج شد.

مارتینو اما نگران نیست.

او گفت: «ارزیابی نهایی ما این بود که تیم بازیکنانی بهتر از آن چیزی دارد که جدول رده‌بندی پایان سال گذشته نشان می‌دهد. و در ایده ما، هدف این است که یک تیم بهتر بسازیم.»

اما مأموریت این بار متفاوت است. در سال ۲۰۱۶، او به یک باشگاه جدید با فهرستی آماده رقابت وارد شد. ابزارها فراهم بود. اکنون، او مسئولیت نوعی بازسازی را بر عهده دارد.

مارتینو تأکید کرد: «البته این وضعیت متفاوتی است. اما کاری که اکنون باید انجام دهیم این است که روی ساختن تیم فعلی تمرکز کنیم و به اینکه در سال ۲۰۱۶ چگونه عمل کردیم، فکر نکنیم. با گذشت سال‌ها برای یک مربی، ما همیشه در حال یادگیری هستیم و سعی می‌کنیم آن تجربیات را در شغل بعدی خود به کار بگیریم.»

مارتینو در این زمینه نیز تجربه دارد. او تاکنون دو بار هدایت لیبرتاد پاراگوئه را بر عهده داشته است. او هر دو بار قهرمان لیگ شد و در دوره دوم، یک دوره قابل توجه در کوپا لیبرتادورس را رهبری کرد.

«نتوانستیم بهتر رقابت کنیم»

مارتینو در تمام این مدت از فضای ام‌ال‌اس دور نبوده است. اینتر میامی این مربی آرژانتینی را در نیمه راه فصل ۲۰۲۳ استخدام کرد. تصادفی نبود که او همزمان با لیونل مسی، که پیشتر او را در بارسلونا و تیم ملی آرژانتین هدایت کرده بود، وارد فلوریدای جنوبی شد. دوران او در آنجا متفاوت بود؛ «مرغ‌های دریایی» در سال ۲۰۲۳ قهرمان لیگ کاپ و در سال ۲۰۲۴ قهرمان سپر هواداران شدند. اما هدف اصلی در آنجا، قهرمانی در ام‌ال‌اس کاپ بود.

به یک معنا، کار او در میامی را می‌توان یک شکست در نظر گرفت، اما مارتینو آن را به شکلی دیگر می‌بیند.

او اظهار داشت: «فکر می‌کنم توانستیم در دوره رشد به باشگاه کمک کنیم، و این باشگاهی است که به رشد و تغییر ادامه می‌دهد. ما در آن لحظه کلیدی حضور داشتیم. این‌ها نکات مثبت هستند، و البته نکته منفی این است که نتوانستیم در فصل عادی و پلی‌آف‌ها رقابت بهتری داشته باشیم.»

او پیش از این نیز گفته بود که ام‌ال‌اس برای او یک چالش است و آتلانتا نیز ممکن است همین چالش را برای او به همراه داشته باشد.

او گفت: «من دوست دارم که لیگ در حال رشد و تحول مداوم است و همچنین ویژگی‌های منحصر به فردی که لیگ ارائه می‌دهد، از جمله سفرهای طولانی، آب و هواهای مختلف و شیوه‌های متفاوت بازی تیم‌ها. این‌ها همه چیزهای منحصر به فردی هستند. وقتی برای برنامه‌ریزی یک مسابقه در ام‌ال‌اس وارد می‌شوید، این یک چالش جذاب است.»

تغییرات دیگری نیز در راه است. ام‌ال‌اس هفته گذشته اعلام کرد که از سال ۲۰۲۷ به تقویم پاییز-بهار روی خواهد آورد. مارتینو از این تغییر به عنوان یک اتفاق خوب برای آینده لیگ حمایت کرد.

وی افزود: «کاری که لیگ به خوبی انجام می‌دهد این است که این تصمیمات را با چنین پیش‌بینی‌ای می‌گیرد که ما که در لیگ کار می‌کنیم، زمان کافی برای سازگاری و دانستن اینکه قرار است با چه چیزی کار کنیم، خواهیم داشت. این می‌تواند از نظر پنجره‌های نقل و انتقالات برای بازیکنانی که می‌آیند و می‌روند، مطلوب باشد، زیرا گاهی اوقات شما یک بازیکن کلیدی در تیم خود دارید که در میانه فصل می‌آید یا می‌رود.»

بازگشت شور و هیجان به آتلانتا

و بنابراین، تمرکز به آتلانتا و آن ۷۰ هزار هوادار باز می‌گردد. مارتینو از همان ابتدا در شکل‌گیری شهرت کنونی آتلانتا به عنوان یک شهر فوتبالی نقش داشت. استادیوم مرسدس بنز میزبان مسابقات کوپا آمریکا و جام باشگاه‌های جهان بوده است.

آتلانتا یکی از ۱۱ شهر میزبان جام جهانی ۲۰۲۶ است. همچنین یک تیم NWSL (لیگ ملی فوتبال زنان) در سال ۲۰۲۸ به این شهر خواهد آمد. این شهر همیشه پذیرای این بازی بوده است. مارتینو هرگز مستقیماً مسئول ساخت این فرهنگ نبوده، اما ارتباط او با فوتبال آتلانتا هرگز قابل چشم‌پوشی نیست.

او گفت: «من از همان ابتدا با فوتبال این شهر درگیر بوده‌ام. این موضوع کوچکی نیست. در این فصل، ما تلاش خواهیم کرد تا بهترین عملکرد خود را در زمین ارائه دهیم، اما بخشی از این ماجرا بودن، اتفاق بزرگی است.»

بحث‌هایی در مورد خریدهای احتمالی و جابجایی‌های فهرست بازیکنان وجود خواهد داشت. بازگشت ژوزف مارتینز نیز مطرح شده است و گزارش‌هایی مبنی بر بازگشت این بازیکن ۳۲ ساله به باشگاه سابقش منتشر شده است (اگرچه مارتینو هرگونه مذاکره در این خصوص را تکذیب کرده است). مارتینو به نوبه خود اصرار دارد که تمرکز بر روی یک پیش‌فصل خوب است. اگر ترکیب تیم تقریباً ثابت بماند، به نظر می‌رسد کاملاً با سیستم مورد علاقه مارتینو یعنی ۴-۲-۳-۱ سازگار باشد.

اما این‌ها همه جزئیات هستند. تصویر بزرگتر؟ اطمینان از اینکه این بازگشت پرخطر، آن‌طور که انتظار می‌رود پیش برود— از همان لحظه‌ای که او پا به زمین می‌گذارد.

او در پایان گفت: «آن لحظه اول، اولین باری که با هواداران و پایگاه شگفت‌انگیز هواداری‌مان دوباره متحد می‌شوم، بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود. اما این فقط یک لحظه است.»

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹فرانکو ماستانتونو ستاره رئال مادرید: لیونل مسی بهترین بازیکن تاریخ است، نه کریستیانو رونالدو!

🔹ساکی خطاب به گتوزو و تیم ملی ایتالیا: باید الفبای فوتبال را از نو یاد بگیرید

🔹راز اخراج توماس توخل از دورتموند؛ واتسکه پای بمب‌گذاری را وسط کشید

🔹رونالدینیو و رشفورد؛ کیت چهارم بارسلونا با یادبود ال‌کلاسیکوی تاریخی

🔹لوتار ماتیوس: آلمان در جام جهانی ۲۰۲۶ مدعی قهرمانی است؛ باکی از فرانسه و انگلیس نداریم