تیم ملی نروژ پس از ۲۸ سال با اقتدار و نتایج خیرهکننده به جام جهانی ۲۰۲۶ صعود کرد و دیگر تنها به ارلینگ هالند متکی نیست. این تیم با داشتن نسل طلایی جوانان و ترکیبی از قدرت فیزیکی و تکنیک، به یکی از مدعیان پنهان تبدیل شده است. دلایلی که تیم استوله سولباکن میتواند فراتر از انتظار عمل کند و جام جهانی را به یک جشن بزرگ تبدیل کند.
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود
ارلینگ هالند در مصاحبهای که اواخر ماه جولای منتشر شد، مدعی شده بود که نروژ تنها ۰.۵ درصد شانس قهرمانی در جام جهانی ۲۰۲۶ را دارد. او اضافه کرد: «اگر ما به جام جهانی صعود کنیم، مثل این است که یک ملت بزرگ دیگر قهرمان شده است. این بزرگترین جشن تاریخ خواهد بود و اسلو غرق در شور و هیجان میشود.»
حالا این جشن بزرگ آغاز شده است. تیم ملی نروژ پس از ۲۸ سال توانست جواز حضور در این تورنمنت را کسب کند. شاگردان استوله سولباکن با پیروزیهای مقتدرانه ۴-۱ مقابل استونی و ایتالیا در دیدارهای ملی ماه نوامبر، بلیت خود به آمریکای شمالی را قطعی کردند.
پیروزی قاطع مقابل ایتالیا، آن هم در ورزشگاه مملو از تماشاگر سن سیرو، به ویژه چشمگیر بود. ایتالیا با گل فرانچسکو پیو اسپوزیتو، شایسته پیروزی در نیمه اول بود، اما نروژ در نیمه دوم منفجر شد و با یک نمایش تهاجمی خیرهکننده، میزبان را در هم کوبید. در آن دیدار، آنتونیو نوسا و یورگن استرند لارسن هر کدام یک گل زدند و ارلینگ هالند دو بار دبل کرد.
البته باید پذیرفت که ایتالیا دیگر آن قدرت گذشته را ندارد، اما پیشرفتهای محسوسی تحت هدایت جنارو گتوزو داشته است و پنج بازیکن از ترکیب قهرمان یورو ۲۰۲۰ (جانلوئیجی دوناروما، نیکولو بارلا، جیووانی دی لورنزو، آلساندرو باستونی و مانوئل لوکاتلی) در ترکیب اصلی آن بازی حضور داشتند. نروژ تنها دومین تیمی است که توانسته در یک بازی رسمی خارج از خانه، ایتالیا را با اختلاف سه گل یا بیشتر شکست دهد؛ سوئد آخرین تیمی بود که در سال ۱۹۸۳ به این موفقیت دست یافت.
این نتایج بیانیه رسمی نروژ به فوتبال جهان است. با توجه به کمپین خیرهکننده نروژ در مرحله مقدماتی، تنها یک حقیقت غیرقابل انکار وجود دارد: نروژ یک «مدعی پنهان» جدی برای قهرمانی در جام جهانی است، و نه فقط به این دلیل که بهترین مهاجم حال حاضر دنیا را در اختیار دارد.
با این حال، حضور هالند عامل اصلی و تعیینکننده است. نروژ هر هشت بازی خود در گروه I را با ۳۷ گل زده، با پیروزی پشت سر گذاشت و هالند ۱۶ گل از این تعداد را به ثمر رساند و با رکورد روبرت لواندوفسکی در یک دوره مقدماتی برابری کرد.
این ماشین گلزنی مهارنشدنی منچستر سیتی، در این فصل تاکنون ۳۲ گل برای باشگاه و کشورش به ثمر رسانده و با دبل مقابل ایتالیا، تعداد گلهای ملی خود را به ۵۵ گل در تنها ۴۸ بازی رساند؛ ۲۲ گل بیشتر از هر بازیکن دیگری در تاریخ نروژ. هالند در ۹ بازی متوالی برای تیم ملی کشورش و در هشت بازی از ۹ بازی اخیر لیگ برتر برای سیتی، گلزنی کرده است.
نکته شگفتانگیز این است که هالند در ۲۵ سالگی هنوز به اوج خود نرسیده است. هیچ تیم دیگری در جام جهانی، چنین سلاح مرگباری نخواهد داشت: یک مهاجم مرکزی سریع، قوی، با مهارتهای فریبنده و بسیار بیرحم که به نظر میرسد هیچگاه تحت فشار قرار نمیگیرد.
اما او از یک گروه حمایتکننده درخشان نیز سود میبرد. الکساندر سورلوت از اتلتیکو مادرید، به عنوان یک مهاجم هدف قوی، مکملی عالی برای هالند بوده، در حالی که یورگن استرند لارسن از ولورهمپتون به عنوان یک تعویض طلایی ظاهر شده است. نروژ آنقدر قدرت آتش دارد که بتواند با هر حریفی رودررو شود؛ چیزی که ایتالیا با تلخی آن را آموخت.
نکته قابل توجه این است که نروژ بدون ستاره خلاق و کاپیتان خود، مارتین اودگارد، صعودش به جام جهانی را قطعی کرد. هافبک آرسنال به دلیل مصدومیت زانو، سه بازی آخر مقدماتی کشورش را از دست داد و سولباکن تأیید کرده که او هنوز «فاصله زیادی» با بازگشت به زمین دارد.
اما زمان به نفع اودگارد است و نروژ برای دستیابی به پتانسیل کامل خود به او نیاز دارد. در بازیهای دشوار، او کسی است که میتواند جادوی لازم برای باز کردن گره بازی را به نمایش بگذارد، همان کاری که در پیروزی ۴-۲ نروژ مقابل اسرائیل در ماه مارس با ثبت سه پاس گل انجام داد.
اودگارد در مجموع هفت پاس گل در مرحله مقدماتی اروپا داد که بیشتر از هر بازیکن دیگری بود. او نیز مانند هالند، یک بازیکن در کلاس جهانی است که برای صحنههای بزرگ ساخته شده است. این بازیکن ۲۶ ساله، تعهد و توانایی رهبری خود را با سفر به اردوگاه اخیر نروژ و پیوستن به جشنها نشان داد، به جای اینکه فقط روی ریکاوری خود در آرسنال تمرکز کند. اودگارد با اخلاق رهبری خود الهامبخش تیم است و بازگشت او کلید یک عملکرد عمیق در جام جهانی خواهد بود.
نروژ با میانگین سنی تنها ۲۵.۸ سال، یکی از هیجانانگیزترین تیمهای جوان در فوتبال بینالمللی را در اختیار دارد. اگرچه هالند و اودگارد بیشتر تحسینها را به خود جلب کردهاند، اما به احتمال زیاد تا زمان شروع جام جهانی، کانون توجه به دو استعداد جوان و آیندهدار دیگر گسترش خواهد یافت: آنتونیو نوسا و اسکار باب.
نوسا، که با عملکردش در بوندسلیگا برای لایپزیگ در پست وینگر چپ چشمها را خیره کرده، از زمان اولین بازی ملی خود در سال ۲۰۲۳، در ۲۰ بازی ۱۶ مشارکت مستقیم در گل داشته است. این بازیکن ۲۰ ساله با سرعت انفجاری و حرکات تکنیکی خود، کابوس مدافعان است و برای تبدیل نروژ به یک تیم ضدحمله موثر، حیاتی بوده است.
در سمت مقابل، اسکار باب به اندازه نوسا تأثیرگذار نبوده، اما ویژگی متفاوتی ارائه میدهد. ستاره منچستر سیتی بیشتر کار خود را در فضاهای داخلی انجام میدهد و تمایل بیشتری به ارتباط بازی نسبت به ایجاد تفاوت در یکسوم پایانی دارد. باب ۲۲ ساله، بیشتر یک تکنسین است تا یک مهاجم؛ او در پیدا کردن فضا بین خطوط و ارسال پاسهای دقیق برتری دارد. نوسا یک فاکتور X به نروژ میدهد، در حالی که باب هوش فوتبالی لازم برای بیرون کشیدن حریفان از موقعیت را دارد.
صعود نروژ را میتوان تا حدی به تجربه گسترده لیگ برتری در رختکن آن نسبت داد. علاوه بر هالند، اودگارد، لارسن و باب، سولباکن از کیفیت سندر برگه (فولام)، کریستوفر آیر (برنتفورد) و دیوید مولر ولف (ولوز) نیز برای ارتقاء نروژ استفاده کرده است. با این همه بازیکن که به شدت لیگ برتر اروپا عادت کردهاند، سولباکن عمق واقعی در تیم خود دارد.
با این حال، یک قهرمان گمنام در این گروه وجود دارد که شایسته اعتبار بیشتری است: سندر برگه. برگه احتمالاً باثباتترین بازیکن نروژ در مرحله مقدماتی بود. توانایی هافبک فولام در تخریب بازی حریف، پایه و اساس موفقیت نروژ را فراهم کرد و پس از مصدومیت اودگارد، او همچنین به مردی تبدیل شد که تیم را به جلو هدایت میکرد.
سولباکن گفته است: «او در فولام گام بزرگی به جلو برداشته است. ما توانستهایم نقشی را برای او در تیم ملی تنظیم کنیم که واقعاً با نقاط قوتش مطابقت دارد.» برگه، سازنده و تخریبگر اصلی نروژ در پست هافبک شماره ۸ بوده و با دوندگی خود، لحن بازی را برای بقیه تیم تنظیم میکند. وقتی برگه در کنار اودگارد و پاتریک برگ قرار میگیرد، نروژ ترکیبی عالی از قدرت فیزیکی و خلاقیت را در میانه زمین دارد.
برگه و برگ تلاش زیادی کردهاند تا اطمینان حاصل کنند که خط دفاعی نروژ هرگز در معرض خطر قرار نگیرد. اما خط دفاعی نیز با هماهنگی کریستوفر آیر از برنتفورد و توربیورن هگم از بولونیا، فوقالعاده مستحکم بوده است. آنها هر دو مدافعان بلندقامت و توپسازی هستند که میتوانند هر خطری را در هوا خنثی کرده و حملات را شروع کنند. شکست دادن آنها در نبردهای فیزیکی تقریباً غیرممکن است، در حالی که دیوید مولر ولف و یولیان رایرسون از دورتموند، انرژی بالایی را در پستهای فولبک به ارمغان میآورند.
در این میان، اوریان نیلاند، دروازهبان سویا، تعریف قابل اعتمادی از یک سنگربان مطمئن بوده است. این دروازهبان تنها پنج گل در هشت بازی مقدماتی نروژ دریافت کرد و با اقتدار واقعی از محوطه جریمه خود فرماندهی میکند و در عین حال رفلکسهای قابل توجهی را برای یک مرد ۱۹۳ سانتیمتری نشان میدهد.
نروژ در دفاع نقطه ضعف آشکاری ندارد و این نه تنها به دلیل حضور بازیکنان باکیفیت، بلکه به دلیل تاکتیکهای هوشمندانه سولباکن است.
ران بن شیمون، سرمربی اسرائیل، پس از شکست ۵-۰ تیمش مقابل شاگردان سولباکن در ماه اکتبر، از نروژ تمجید کرد و گفت: «من معتقدم که نروژ یکی از دو تیم برتر اروپا، در کنار اسپانیا است. انتظار زیادی از آنها داشتم، اما باز هم مرا شگفتزده کردند.»
اگرچه سولباکن این ادعای بلندپروازانه را «کمی اغراقآمیز» توصیف کرد، اما دور از ذهن نیست. انگلیس، فرانسه، پرتغال و کرواسی نیز صعود کردهاند، اما هیچکدام به اندازه نروژ تأثیرگذار نبودهاند. اسپانیا همچنان تیم برتر اروپا به نظر میرسد، اما نروژ در حال حاضر ادعای واقعی برای دومین تیم برتر قاره را دارد.
سولباکن یک تیم ویژه ساخته که باید جدی گرفته شود. او با ایجاد فضایی صمیمی در رختکن و تثبیت یک سبک بازی واضح، تیمش را متحول کرده است. نروژ زمانی که سیستم نفر به نفر را بازی میکرد، گلهای زیادی دریافت میکرد، اما سولباکن آن را با ساختار دفاعی منطقهای جایگزین کرده که بر استفاده سریع از توپگیریها تأکید دارد. نروژ همچنین اکنون توپ را بسیار بهتر حفظ میکند و تیمها را به حمله دعوت میکند تا بتواند با استفاده از سرعت و قدرت خود در خط حمله، حداکثر بهره را ببرد. سولباکن پس از پیروزی مقابل ایتالیا گفت: «ما ترکیبی از قدرت فیزیکی و تکنیک هستیم.»
باید دید که آیا آنها میتوانند این سطح از عملکرد را در ایالات متحده، کانادا و مکزیک که دما و فشار مسابقات افزایش مییابد، حفظ کنند. اما اگر نروژ بدون مشکل از مرحله گروهی عبور کند، همه به اصطلاح ملتهای نخبه در مراحل حذفی از رویارویی با آنها اجتناب خواهند کرد. هالند باید جرات رویاپردازی داشته باشد.
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹«آسمان محدودیت لمپارد است»؛ آینده مربی کاونتری در لیگ برتر انگلیس
🔹شکار بزرگ پاری سن ژرمن در مادرید: ژولین آلوارز آماده پیوستن به PSG
🔹تلاش عجیب ایجنت ایلان مسلیه برای فرار به سری آ؛ میلان و اینتر مشتری دروازهبان لیدز
🔹پیشبینی عجیب برای مدافع قرضی منچستر سیتی؛ ویتور ریس ستاره ۳ جام جهانی برزیل خواهد بود
🔹توماس توخل به جد اسپنس هشدار داد؛ ماجرای تکرار رفتارهای بلینگام در تاتنهام
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود