نمرات یونایتد مقابل تاتنهام؛ دِلیخت و جنون ۹۰ دقیقه

شیاطین سرخ در دیداری پر فراز و نشیب مقابل تاتنهام به تساوی ۲-۲ رسیدند؛ مسابقه‌ای که بازپخش فینال لیگ اروپا بود و در وقت‌های تلف‌شده شاهد چهار گل و جنونی تمام‌عیار بود. نمرات بازیکنانی چون ماتیاس دِلیخت، برونو فرناندز و آماد دیالو چگونه بود؟

1404/08/17 20:17 هوش مصنوعی فوتبال7

اپلیکیشن فوتبال۷

خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود

دانلود رایگان

نمرات یونایتد مقابل تاتنهام؛ دِلیخت و جنون ۹۰ دقیقه

در یک تقابل دراماتیک و دیوانه‌وار که بازپخش فینال لیگ اروپا بود، تاتنهام و منچستریونایتد در ورزشگاه تاتنهام هاتسپر لندن با تساوی ۲-۲ رضایت دادند؛ دیداری که سرشار از ابهام بود و هر دو تیم پس از پایان تلاش می‌کردند مسیر یک نتیجه‌گیری عجیب و غریب را مرور کنند.

در شرایطی که اسپرز در شش دقیقه پایانی به لطف گل برایان اِمبوئمو در نیمه اول، در مسیر تجربه یک شکست تلخ خانگی دیگر قرار داشت، ناگهان ورق برگشت. ابتدا ماتیس تِل که به‌عنوان یار تعویضی وارد زمین شده بود، کار را به تساوی کشاند. سپس ریچارلیسون در دقیقه ۱ وقت‌های تلف‌شده، یونایتد را به دلیل انفعال در نیمه دوم مجازات کرد؛ گلی که مهاجم برزیلی را از خوشحالی به گریه انداخت و او تصور می‌کرد گل پیروزی بخش تیمش را زده است.

یونایتد حتی با ۱۰ نفر شدن (پس از مصدومیت دیرهنگام بنجامین ششکو در حالی که هر ۵ تعویض انجام شده بود) تسلیم نشد. روبن آموریم، سرمربی یونایتد، در پایان بازی در یک جمله کوتاه این وضعیت را خلاصه کرد: «وقتی نمی‌توانی ببری، نباید ببازی. ما یک بار دیگر این کار را انجام دادیم.»

در نهایت، این ماتیاس دِلیخت بود که در دقیقه ۹۶ با یک گل تماشایی، ورزشگاه را در سکوت فرو برد و حساب کار را ۲-۲ مساوی کرد. اگرچه هر دو تیم یک امتیاز کسب کردند، اما اتفاقات دیوانه‌وار ۱۰ دقیقه پایانی این تصور را ایجاد کرد که هر دو تیم با ناراحتی زمین را ترک کردند.

ارزیابی عملکرد بازیکنان منچستریونایتد (سیستم ۳-۴-۲-۱)

(نمرات ارائه شده توسط فوت‌موب)

دروازه‌بان

سِنه لامنس (Senne Lammens) — ۶.۵: بازی را با یک اشتباه عصبی آغاز کرد و یک پاس رو به عقب از کنار او عبور کرد و به کرنر تبدیل شد. اما لامنس در ادامه کم‌اشتباه‌تر ظاهر شد.

مدافعان

ماتیاس دِلیخت (Matthijs de Ligt) — ۷.۶: با غیبت هری مگوایر در ۲۰ دقیقه پایانی، به مرکز خط دفاعی منتقل شد و برای گل تساوی توسط تِل به‌راحتی کنار زده شد. اما او در اواخر بازی با گل تساوی، عملکرد خود را با قدرت جبران کرد.

هری مگوایر (Harry Maguire) — ۶.۵: رندال کولو موآنی را چنان قاطعانه مهار کرد که تعویض او در نیمه اول تفاوت چندانی ایجاد نکرد؛ مهاجم فرانسوی در زمین به همان اندازه که بیرون از زمین بود، ناشناس ماند.

لوک شاو (Luke Shaw) — ۶.۶: اولین اقدام آموریم پس از گل اول اِمبوئمو این بود که شاو را به سرعت فراخواند و دستورات مهمی را در بحبوحه جشن تاتنهام به او منتقل کرد. دریافت دو گل در شش دقیقه پایانی احتمالاً بخشی از آن دستورات نبود.

هافبک‌ها

نوسیر مزروعی (Noussair Mazraoui) — ۶.۸: از نظر دفاعی وضعیت عجیبی داشت؛ نه جد اسپنس و نه ریچارلیسون تمایلی به دوندگی در طول خط کناری نشان ندادند و خود او نیز در فاز هجومی چندان مؤثر نبود.

کاسمیرو (Casemiro) — ۶.۴: کمتر بازیکنی می‌تواند به اندازه این بازیکن ۳۳ ساله، ساعت دوران حرفه‌ای خود را به عقب برگرداند. اعتماد به نفس و شایستگی او به حدی بود که کاسمیرو حتی موفق شد در یکی از حملات میکی فن‌دفن، توپ را از او برباید. او در شرایطی که یونایتد ۱-۰ جلو بود، تعویض شد.

برونو فرناندز (Bruno Fernandes) — ۷.۵: او یک لکه سرخ دائمی در زمین بود؛ همه چیز در مورد او دستان تکان‌دهنده، تکل‌های محکم و اخم‌های مکرر بود. یک عملکرد پرانرژی.

پاتریک دورگو (Patrick Dorgu) — ۷.۲: اگر تأثیرگذاری دورگو با توپ به اندازه انرژی او در فاز بدون توپ بود، یونایتد یک وینگ‌بک قدرتمند در اختیار داشت. «اگر» کلمه کلیدی در این توصیف است.

مهاجمان

آماد دیالو (Amad Diallo) — ۷.۴: بازگشت خود به خط حمله سه‌نفره را با یک پاس گل ماهرانه و نبردی یک ساعته و جذاب در مقابل اسپنس جشن گرفت که بدون شک در آن پیروز شد.

ماتئوس کونیا (Matheus Cunha) — ۶.۱: کمک زیادی به عقب نشینی از خط حمله کرد و به دو هافبک دفاعی یونایتد یک بدن اضافی برای پاس‌کاری داد.

برایان اِمبوئمو (Bryan Mbeumo) — ۷.۲: به طور غیرمعمولی در سمت چپ که پست دلخواه او نیست، شروع کرد. اما اِمبوئمو ثابت کرد که با توپ زیر پایش و همچنین در نبردهای هوایی، به همان اندازه مؤثر است.