شکست ال‌کلاسیکو؛ ۴ اقدام فوری برای بازگشت بارسلونا از بحران

شکست بارسلونا مقابل رئال مادرید در حساس‌ترین دیدار فصل، تصویر نگران‌کننده‌ای از وضعیت کنونی این تیم در فصل ۲۶-۲۰۲۵ به نمایش گذاشت. این باخت، که اولین شکست بلوگرانا مقابل رقیب دیرینه‌اش از آوریل ۲۰۲۴ بود، به رکورد بی‌نقص هانسی فلیک در تقابل‌های ال‌کلاسیکو پایان داد.

تیم ژاوی آلونسو در سانتیاگو برنابئو، با شدت، آمادگی و برتری محض ظاهر شد؛ به طوری که نتیجه نهایی ۲ بر ۱ حتی برای شاگردان فلیک بسیار سخاوتمندانه بود. این شکست، سومین باخت بارسلونا در تنها پنج بازی ماه اکتبر بود؛ آماری که دقیقاً با تعداد مجموع شکست‌های کاتالان‌ها در هشت ماه ابتدایی سال ۲۰۲۵ برابری می‌کند. عملکردهای غیرقابل قبول، اکنون مترادف نام بارسلونا در دومین فصل حضور فلیک شده است. تیمی که فصل ۲۵-۲۰۲۴ را با موفقیت پشت سر گذاشت و انتظارات را بالا برد، اکنون کیلومترها با آن سطح فاصله دارد.

خوشبختانه، هنوز زمان زیادی از فصل باقی مانده است، اما پس از ضربه روحی ال‌کلاسیکو، بارسلونا حالا پنج امتیاز از «لوس بلانکوس» در لالیگا عقب افتاده است. در حال حاضر، ابهامات بیشتر از قطعیت‌ها، آینده آبی‌واناری‌ها را فرا گرفته و برای رهایی از این روند منفی، تغییرات قابل توجهی ضروری به نظر می‌رسد.

هویت گمشده: بازگشت به روحیه تیمی

از برخی جهات، شاید باخت به رئال مادرید دقیقاً همان چیزی بود که بارسلونا به آن نیاز داشت. بارسا فصل را طوری آغاز کرد که گویا هنوز در حال لذت بردن از موفقیت‌های فصل گذشته است و بازیکنان با این تفکر وارد زمین می‌شدند که برای پیروزی، تنها کافی است در زمین حضور یابند.

کیفیت فردی و لحظات درخشان برخی بازیکنان به آن‌ها اجازه داد تا هشت بازی ابتدایی فصل را بدون شکست بگذرانند، اما بخت آن‌ها سرانجام به پایان رسید. در طول فصل نخست فلیک، بارسا مانند یک واحد منسجم و فداکار بازی می‌کرد که تنها انگیزه آن، بازگرداندن باشگاه به صدر فوتبال اسپانیا و اروپا بود. موفقیت‌های فصل ۲۵-۲۰۲۴، ظاهراً به ذهنیت این تیم جوان آسیب زده و باعث شده است آن‌ها در فصل کنونی، فاقد آن «اشتیاق»، «شدت» و «روحیه»‌ای باشند که تعریف‌کننده تیم فصل قبل بود.

بارسلونا اکنون مانند یک تیم از هم گسیخته بازی می‌کند و به جای اتکا به مجموعه اجزا، متکی به تک‌روی‌های فردی است. تلاش و شدت در سیستم فلیک غیرقابل مذاکره است. با توجه به اینکه رئال مادرید قاطعانه به رکورد چهار پیروزی متوالی بارسا در ال‌کلاسیکو پایان داد، وقت آن است که کاتالان‌ها فروتنی را دوباره به منوی خود بازگردانند.

استحکام خط دفاعی؛ کابوس دروازه‌بان

در ۱۳ بازی انجام شده در تمام رقابت‌های این فصل، بارسلونا تنها سه بار کلین‌شیت کرده است؛ دو مورد از آن‌ها در برابر تیم‌هایی بوده‌اند که اکنون در منطقه سقوط لالیگا قرار دارند. اریک گارسیا و پائو کوبارسی زوج مورد علاقه فلیک در قلب دفاع بوده‌اند.

اگرچه این زوج کیفیت خوبی در بازیسازی با توپ دارند، اما آن‌ها یک ترکیب تک‌بُعدی هستند که فاقد قدرت فیزیکی، سرعت و استحکام لازم هستند؛ کمبودهایی که در ال‌کلاسیکو توسط رئال مادرید و همچنین کیلیان امباپه در دیدارهای دیگر به وضوح افشا شدند. رونالد آرائوخو، با وجود اشتباهاتی که اخیراً داشته، هنوز رهبر خط دفاعی است. استقامت، توان فیزیکی و ویژگی‌های رهبری انکارناپذیر این بازیکن اروگوئه‌ای، دقیقاً همان چیزی است که بارسلونا پس از جدایی اینیگو مارتینز از آن محروم شده است.

اگر فلیک اصرار به استفاده از سیستم خط دفاعی بالا (های‌لاین) خود دارد - که هیچ نشانه‌ای از تغییر در آن نیست - آرائوخو، که بهترین مدافع بارسا در فضاهای باز است، باید به ترکیب اصلی بازگردد. ژول کُنده نیز مدتی است که از سطح فصل گذشته خود فاصله گرفته، اما هیچ‌کس جایگاه او را در ترکیب تهدید نمی‌کند. فلیک باید هرچه سریع‌تر برای حل مشکلات خط دفاعی پر از نشتی تیمش راه‌حلی پیدا کند یا به فکر جذب یک مدافع قدرتمند در ژانویه باشد.

قفل‌گشایی خط حمله؛ تیمی بی‌دندان

شاید هیچ‌کس پیش از شروع فصل، فرمین لوپز را به عنوان خطرناک‌ترین مهاجمان بارسلونا نام نمی‌برد، اما در ال‌کلاسیکو وضعیت تقریباً همین‌گونه بود که نشان‌دهنده عمق فاجعه است. خط حمله بارسلونا در ماه گذشته کند و فاقد خلاقیت بوده است، به جز یک پیروزی ۶ بر ۱ مقابل المپیاکوس. شکی نیست که مصدومیت‌ها نقش مهمی ایفا کرده‌اند، اما افت عملکرد بازیکنان کلیدی نیز دلیل اصلی این رکود تهاجمی است.

دنی اولمو در این فصل ناامیدکننده ظاهر شده و هیچ خلاقیتی در یک‌سوم پایانی ارائه نکرده است (قبل از آنکه مصدومیت همسترینگ او را خانه‌نشین کند). اگرچه روبرت لواندوفسکی و فران تورس هرکدام چهار گل در لالیگا دارند، اما عملکرد کلی آن‌ها بسیار ضعیف بوده و در تحرک بدون توپ نیز مشکل دارند. تنها گل غیرپنالتی لامینه یامال در فصل جاری، مربوط به هفته دوم است. کاملاً مشخص است که این ستاره جوان هنوز به طور کامل از مصدومیت کشاله ران رنج می‌برد و نسبت به نسخه ۲۵-۲۰۲۴ خود، کندتر و محتاط‌تر به نظر می‌رسد. فلیک باید هر چه سریع‌تر راهی برای احیای این خط حمله پیدا کند.

مدیریت هوشمندانه مصدومیت‌ها

کمتر از سه ماه از فصل گذشته، ۱۵ بازیکن بارسلونا به دلیل مصدومیت بازی‌ها را از دست داده‌اند. از ماه آگوست تاکنون، حتی یک هفته کامل بدون مصدومیت جدید سپری نشده است.

بسیاری از بازیکنان مجبور شده‌اند در بازه زمانی هشت روز، سه بازی انجام دهند. پدری بهترین مثال از این فشار است؛ بازیکنی که در ۱۳ بازی ابتدایی فیکس بود و از اواخر ژانویه ۵۳ بازی متوالی برای باشگاه و کشورش انجام داده بود. این هافبک تأثیرگذار، با مصدومیت همسترینگ، احتمالاً تا دسامبر خانه نشین خواهد شد. او به لیست بلندبالایی شامل گاوی، رافینیا، مارک-آندره ترشتگن، آندریاس کریستنسن، لواندوفسکی و اولمو در اتاق درمان پیوسته است.

به نظر می‌رسد هرگاه یک بازیکن برای بازگشت تأیید می‌شود، بازیکن دیگری مصدوم می‌شود. این بحران مصدومیت به خستگی عمومی تیم در اوایل فصل دامن زده است، که خود یکی از عوامل اصلی کاهش شدت بازی بارسا محسوب می‌شود.

فلیک و کادر فنی باید ارزیابی کنند که برای جلوگیری از مصدومیت‌های بیشتر چه باید کرد. همچنین بسیار حیاتی است که در بازگشت بازیکنان عجله نکنند. بارسلونا برای رساندن رافینیا به ال‌کلاسیکو اصرار کرد و در نتیجه مصدومیت همسترینگ او بدتر شد. همین اتفاق در اواخر سپتامبر برای لامینه یامال رخ داد. او اکنون بازگشته، اما کمتر از ۱۰۰ درصد آماده است و بارسلونا با سرنوشت بازی می‌کند. اگر قرار است بحران مصدومیت رخ دهد، بهتر است اکنون باشد تا در بخش‌های تعیین‌کننده کمپین. اما اگر رویکرد مدیریت آمادگی جسمانی تغییر نکند و این روند نگران‌کننده ادامه یابد، در بهار آینده چیزی برای رقابت باقی نخواهد ماند.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹ترکیب احتمالی بارسلونا مقابل الچه؛ جانشین پدری و بازگشت لواندوفسکی

🔹خشم ماسچرانو از داوری؛ مسی و اینتر میامی به بازی سرنوشت‌ساز کشیده شدند

🔹آلن شیرر: آرسنال بدون ضعف، راهی جز قهرمانی ندارد!

🔹مارکوس رشفورد: رستاخیز ستاره تبعیدی منچستریونایتد در بارسلونا

🔹لامین یامال و نیکی نیکول: ستاره بارسا به شایعات جدایی واکنش نشان داد