ستاره‌های از دست رفته غنا: از بالوتلی و مینو تا گاکپو و دپای

روابط پیچیده بین تیم ملی فوتبال غنا و بازیکنان دورگه یا همان «دیارسپورا» که در اروپا متولد و بزرگ شده‌اند، همواره یکی از چالش‌های اصلی فوتبال این کشور آفریقایی بوده است. چه چیزی باعث می‌شود بازیکنانی با ریشه‌های عمیق غنایی، در نهایت تصمیم بگیرند برای قدرت‌های فوتبالی اروپا به میدان بروند؟ پادکست «بلک استارز» (Black Stars) در اپیزود سوم خود با عنوان «کشمکش برای آفریقا»، دقیقاً به همین موضوع می‌پردازد و داستان‌هایی پر از کشمکش‌های هویتی، انتخاب‌های دشوار و تنش‌های پنهان را روایت می‌کند.

این اپیزود عمیقاً بررسی می‌کند که چه عواملی بازیکنان را به سمت نمایندگی کشور مادری خود سوق می‌دهد و در مقابل، چرا برخی تصمیم می‌گیرند برای سرزمین آبا و اجدادی خود بازی نکنند. چالش‌های ادغام این بازیکنان در تیم ملی غنا، یعنی «ستاره‌های سیاه»، و همچنین اینکه آیا فدراسیون فوتبال غنا به اندازه کافی برای جذب و بهره‌برداری از استعدادهای جهانی خود تلاش می‌کند، از دیگر محورهای اصلی این بحث هستند.

با شنیدن داستان‌های شخصی و بینش کارشناسان، مشخص می‌شود که چگونه بازیکنان دورگه بر آرمان‌های فوتبالی غنا تاثیر می‌گذارند و مسائل گسترده‌تر هویت، آماده‌سازی و زیرساخت‌ها در تصمیمات آن‌ها نقش حیاتی دارند. در ادامه، نگاهی می‌اندازیم به برخی از برجسته‌ترین ستاره‌های فوتبالی که تیم ملی غنا آن‌ها را از دست داده است:

ماریو بالوتلی – ایتالیا

ماریو باروا، مهاجم آینده‌دار تیم ملی ایتالیا، در پالرمو ایتالیا از والدینی مهاجر غنایی به دنیا آمد. در دوران نوزادی، او با مشکلات سلامتی متعددی مواجه شد که منجر شد مددکاران اجتماعی او را برای بهبودی به خانواده بالوتلی بسپارند. این اتفاق به ادغام کامل او در فرهنگ ایتالیایی انجامید و زمانی که نوبت به انتخاب تیم ملی رسید، او بدون تردید ایتالیا را برگزید.

کوبی مینو – انگلیس

این ستاره جوان منچستریونایتد نیز در منچستر از والدینی مهاجر غنایی به دنیا آمد. او از شش سالگی مورد توجه استعدادیاب‌های منچستریونایتد قرار گرفت و در نه سالگی به آکادمی این باشگاه پیوست. مینو در رده‌های سنی زیر ۱۷، ۱۸ و ۱۹ سال برای انگلیس بازی کرد و در نهایت، با وجود تلاش‌های فدراسیون فوتبال غنا برای جذب او، انگلیس را به غنا ترجیح داد.

دنی ولبک – انگلیس

مانند کوبی مینو، دانیل نی تاکی منساه ولبک نیز در منچستر از والدینی غنایی متولد شد. او نیز از طریق تیم‌های پایه انگلیس به فوتبال معرفی شد و در نهایت تصمیم گرفت برای کشور محل تولدش بازی کند. جالب اینکه، اولین بازی ملی او برای انگلیس، در دیداری دوستانه مقابل غنا بود که با نتیجه ۱-۱ به پایان رسید.

ممفیس دپای – هلند

این مهاجم هلندی در روستای مورتدرخت هلند از پدری غنایی و مادری هلندی به دنیا آمد. متاسفانه، رابطه بین والدینش به قدری تیره شد که او تصمیم گرفت نام خانوادگی پدرش را کنار بگذارد و تنها با نام «ممفیس» شناخته شود. با این حال، در ۲۳ سالگی، زمانی که او یک ملی‌پوش هلندی شناخته شده بود، با ریشه‌های غنایی خود دوباره ارتباط برقرار کرد، متوجه شد که از قبیله «آشانتی» است و حتی آهنگ «From Ghana» را با راس کینگ منتشر کرد.

نیکو ویلیامز – اسپانیا

نیکلاس ویلیامز آرتور در بیلبائو اسپانیا از والدینی غنایی به دنیا آمد، درست مانند برادر بزرگترش، ایناکی. با وجود اینکه هر دو در آکادمی اتلتیک بیلبائو رشد کردند، ایناکی تصمیم گرفت برای تیم ملی غنا بازی کند. اما نیکو، که شاید استعداد بیشتری از برادرش داشت، در رده‌های سنی زیر ۱۷ و ۱۸ سال برای اسپانیا بازی کرد و در نهایت، به جای قدم گذاشتن در مسیر برادرش، نمایندگی کشور محل تولد خود را انتخاب کرد.

ژروم بواتنگ – آلمان

بسیار جالب است که دو برادر فوتبالیست دیگر با ریشه‌های غنایی، در نهایت برای دو کشور متفاوت بازی کردند و حتی در جام جهانی ۲۰۱۰ مقابل یکدیگر قرار گرفتند. ژروم بواتنگ و کوین-پرینس بواتنگ هر دو در آلمان متولد شدند و پدر مشترکی دارند. با وجود اینکه هر دو برادر ناتنی در رده‌های پایه برای آلمان بازی کردند، اما زمانی که نوبت به انتخاب تیم ملی رسید، کوین-پرینس غنا را انتخاب کرد و برادر کوچکترش، ژروم، آلمان را برگزید.

ایتن امپادو – ولز

پدر ایتن، کوامه امپادو، فوتبالیست سابق انگلیسی با ریشه‌های غنایی بود. ایتن این امکان را داشت که برای غنا، ایرلند، انگلیس و ولز بازی کند. او در رده‌های سنی زیر ۱۷ و ۱۹ سال برای ولز بازی کرد و باز هم، تجربه فوتبال پایه در سطح بین‌المللی عامل تعیین‌کننده‌ای بود و این مدافع تصمیم گرفت برای ولز به میدان برود.

کودی گاکپو – هلند

پدر مهاجم لیورپول، اصالتاً اهل توگو اما با ریشه‌های غنایی بود، که باعث شد فدراسیون فوتبال غنا تلاش کند او را برای «ستاره‌های سیاه» جذب کند. با وجود گفتگوها با چارلز کوابلان آکونور، سرمربی سابق غنا، زمانی که گاکپو هنوز در رده‌های جوانان بود، این محصول آکادمی پی‌اس‌وی تصمیم گرفت در سیستم جوانان هلند باقی بماند و منتظر دعوت به تیم ملی هلند بماند.

در اپیزود بعدی پادکست بلک استارز چه می‌گذرد؟

در اپیزود چهارم پادکست «بلک استارز» که قرار است روز دوشنبه، ۲۲ سپتامبر منتشر شود و «کارخانه» نام دارد، به دنیای توسعه بازیکنان فوتبال در غنا می‌پردازیم؛ جایی که استعدادهای خام با جاه‌طلبی‌های جهانی تلاقی می‌کنند. این اپیزود تاثیر استعدادیاب‌ها و آکادمی‌های اروپایی بر بازیکنان جوان غنایی را بررسی می‌کند و آرزوها، چالش‌ها و واقعیت‌های اغلب تلخ دیده شدن به عنوان «کالاهایی» در سیستم بین‌المللی را به تصویر می‌کشد. از طریق مصاحبه با استعدادیاب‌ها، مدیران آکادمی‌ها و بازیکنان، این روایت موفقیت‌ها و ناکامی‌های آکادمی‌های فوتبال غنا، تاثیر آن‌ها بر تیم ملی، و پیامدهای فرستادن بازیکنان غنایی به باشگاه‌های اروپایی در سنین پایین را آشکار می‌کند. در نهایت، این اپیزود سوالات مهمی را مطرح می‌کند که آیا این آکادمی‌ها واقعاً به فوتبال غنا سود می‌رسانند یا سود بین‌المللی را به بهای شکوه «ستاره‌های سیاه» در اولویت قرار می‌دهند.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹هانسی فلیک: نیوکاسل تیمی بلندقامت و فیزیکی است؛ ستایش سرمربی بارسلونا از ادی هاو پیش از نبرد لیگ قهرمانان

🔹اخراج جنجالی دیه‌گو سیمئونه در آنفیلد؛ سرمربی اتلتیکو: واکنشم به هواداران لیورپول قابل توجیه نبود

🔹نویر: پیروزی بایرن مونیخ مقابل چلسی در لیگ قهرمانان، «دستاوردی بزرگ» و کوبنده بود!

🔹انتقاد شدید آنگه پوستکوقلو از بازیکنان ناتینگهام فارست: «باید بازی را می‌کشتیم!» – حذف شرم‌آور از جام کارابائو

🔹وینسنت کمپانی: بایرن مأموریتش را مقابل چلسی انجام داد؛ ستایش از رکورد «جنون‌آمیز» مانوئل نویر و درخشش هری کین