برندگان و بازندگان پنجره نقل و انتقالات تابستانی ام‌ال‌اس؛ از بمب سون هیونگ-مین در ال‌ای‌اف‌سی تا ناکامی نیویورک ردبولز!

پنجره نقل و انتقالات تابستانی لیگ برتر فوتبال آمریکا (ام‌ال‌اس) رسماً به پایان رسید و حتی با استانداردهای بالای این لیگ، این تابستان یکی از پرهیجان‌ترین‌ها بود. لیگی که به جذب ستارگان بزرگ و نام‌آشنا شهرت دارد، این بار نیز میزبان چهره‌های سرشناسی شد. البته، در کنار این بمب‌های خبری، نقل و انتقالات کم‌سروصداتری نیز صورت گرفت که بسیاری از تیم‌ها را در مسیر قهرمانی ام‌ال‌اس‌کاپ، به‌طور چشمگیری تقویت کرد.

از بازگشت ستاره‌های نوظهور تیم ملی آمریکا گرفته تا حضور شمایل‌های بین‌المللی، ام‌ال‌اس در این تابستان نام‌های زیادی را به خود جذب کرد. رکورد نقل و انتقالات تاریخ این لیگ توسط ال‌ای‌اف‌سی شکسته شد؛ انتقالی که 26 میلیون دلار هزینه در پی داشت. اما تیم‌های دیگر نیز میلیون‌ها دلار هزینه کردند تا ترکیب خود را بهبود بخشند.

اکنون که بازار خرید و فروش بازیکنان رسماً به پایان رسیده است، فوتبال7 نگاهی به برندگان بزرگ و به همان اندازه مهم، بازندگان بزرگ این تابستان می‌اندازد...

برنده: کلرادو رپیدز

از همان لحظه‌ای که فروش جورجه میهایلوویچ نهایی شد، انتظار می‌رفت که رپیدز یک حرکت بزرگ انجام دهد. این باشگاه با اینکه یک باشگاه کلاسیک با بازار بزرگ محسوب نمی‌شود، اما در دو فصل گذشته تیمی جاه‌طلب بوده است. آنها باشگاهی هستند که حاضرند در زمان مناسب، حرکت درستی انجام دهند، به‌ویژه برای جذب یک ستاره آمریکایی که بتوانند او را در سیستم خود پرورش دهند.

این حرکت در نهایت، جذب پاکستون آرونسون بود و حداقل می‌توان گفت که این یک انتقال شوکه‌کننده بود. رپیدز با جذب آرونسون، یک ستاره آینده‌دار تیم ملی آمریکا را به خدمت گرفت؛ بازیکنی که قطعاً استعداد ماندن در اروپا را داشت.

تصمیم آرونسون برای ترک آینتراخت فرانکفورت و بازگشت به ام‌ال‌اس سال‌ها مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت، به‌ویژه با توجه به جام جهانی تابستان آینده. با این حال، برای رپیدز، این یک تصمیم بسیار آسان و بدون تردید بود. یک ستاره جوان، بااستعداد و آینده‌دار آمریکایی که در اردویژه به‌صورت قرضی درخشید و کاملاً توانایی بازی در سطوح بالاتر اروپا را از خود نشان داد. گزارش‌ها حاکی از آن بود که آرونسون گزینه‌هایی در ساوت‌همپتون، آربی سالزبورگ و حتی بازگشت به بوندس‌لیگا را داشت، اما در عوض، او به خانه بازگشت.

این یک حرکت بحث‌برانگیز برای خود او بود، اما برای رپیدز، یک برد شیرین. اکنون تنها سؤال اینجاست که آرونسون چگونه فشار انتقال از یک بازیکن جوان در آلمان به مهره اصلی در کلرادو را تحمل خواهد کرد.

بازنده: نیویورک ردبولز

در تمام طول تابستان، به نظر می‌رسید که هدف اصلی و شاید تنها هدف، تیمو ورنر باشد. در نهایت، این انتقال به شکست انجامید.

ردبولز آماده یک حرکت بزرگ بود و باید به آنها اعتبار داد، اما مشخص شد که وقتی این حرکت نتیجه نداد، هیچ برنامه جایگزین واقعی وجود نداشت. اشتباه نکنید: ورنر، بازیکن کنونی لایپزیگ، می‌توانست بزرگترین خرید این تیم از زمان تیری آنری باشد. در عوض، تنها مهاجمی که باشگاه جذب کرد، اندی روخاس، مهاجم نوجوان هردیانو بود. با تمام احترام به او، اما او در سطح ورنر نیست.

بنابراین، در کوران فصل، نیویورک ردبولز فرصت دیگری را برای جذب یک مهاجم تاثیرگذار از دست داد. شاید سال آینده.

برنده: ال‌ای‌اف‌سی

بزرگترین خرید پنجره نقل و انتقالات، بدون شک. ورود سون هیونگ-مین یک تغییردهنده بازی است، نه تنها خارج از زمین بلکه در داخل آن نیز.

سون هیونگ-مین بلافاصله تأثیر خود را در ال‌ای‌اف‌سی گذاشته و خط حمله آنها را به یک هیولای واقعی تبدیل کرده است، به‌ویژه با حضور دنیس بوآنگا که مدافعان را آزار می‌دهد. اینها بازیکنانی هستند که می‌توانند برای شما قهرمانی ام‌ال‌اس‌کاپ را به ارمغان بیاورند. اکثر تیم‌ها خواهان یک بازیکن فوق‌ستاره هستند، اما ال‌ای‌اف‌سی اکنون دو نفر را در اختیار دارد. همچنین باید به آنها اعتبار داد که در زمان مناسب از وضعیت اولیویه ژیرو عبور کردند و نه تنها یک تغییر مسیر، بلکه در نهایت با بازیکنی بهتر به توافق رسیدند.

با اضافه شدن رایان پورتیوس باتجربه و اندرو موران، ملی‌پوش جوان ایرلندی، تیم استیو چروندولو یک پنجره نقل و انتقالاتی باورنکردنی را پشت سر گذاشت و احتمالاً از تیمی "بسیار خوب" به تیمی "عالی" تبدیل شد.

بازنده: سن دیگو اف‌سی

آنها در مسیر تبدیل شدن به بهترین تیم توسعه‌یافته در تاریخ ام‌ال‌اس هستند. تا پایان فصل، ممکن است حتی ساپورترز شیلد را نیز کسب کنند. اما آیا آنها فرصتی را برای تثبیت این موفقیت از دست دادند؟

آنها میلان ایلوسکی را از دست دادند، بازیکنی که آمار گلزنی در حد آقای گلی را از خود نشان می‌داد و این جدایی می‌تواند ضربه مهلکی باشد. مطمئناً، آنها بازیکنان جوانی مانند دیوید واسکز، ایدن هرانگی، لئو دورو و پدرو سوما را در کنار کوری برد باتجربه جذب کردند، اما نادیده گرفتن این نکته دشوار است که این تیم به شدت فاقد یک گلزن واقعی و تأثیرگذار است. برد یک مهاجم خوب است، اما نه یک بازیکن نخبه و تعیین‌کننده. آیا این در نهایت باعث ناکامی آنها خواهد شد؟

تاریخ پلی‌آف‌های ام‌ال‌اس به ما می‌گوید که پاسخ این سؤال "تقریباً مطمئناً" بله است. سن دیگو به وضوح برای آینده برنامه‌ریزی می‌کند، اما با توجه به جایگاهشان در جدول، می‌توانستند برای "اکنون" نیز سرمایه‌گذاری کنند.

برنده: ونکوور وایت‌کپس

بازیکنانی مانند توماس مولر معمولاً سر از ونکوور در نمی‌آورند. این تا تابستان امسال بود، زمانی که وایت‌کپس بزرگترین خرید تاریخ باشگاه را انجام داد و فصلی را ادامه داد که ممکن است بهترین فصل تاریخ این تیم باشد.

به‌سختی می‌توان معنای واقعی جذب بازیکنی مانند مولر را برای باشگاهی مانند وایت‌کپس درک کرد. این تیمی نیست که جذابیت لازم برای جذب ستارگان بزرگ را داشته باشد. با این حال، آنها پروژه لازم را برای جذب این ستاره خاص داشتند، و مولر بدون شک از فرصت تبدیل شدن به مهره گمشده برای تیمی که از قبل نیز بسیار بسیار خوب بود، هیجان‌زده شد. بدون ستاره سابق بایرن مونیخ، وایت‌کپس یک مدعی به نظر می‌رسید. با او، آنها یک شانس واقعی برای قهرمانی در ام‌ال‌اس‌کاپ دارند.

برایان وایت باید فرم خوب خود را حفظ کند و ونکوور به رایان گولْدِ سالم نیاز دارد، اما با رهبری مولر، وایت‌کپس سقف توانایی‌های خود را به‌شدت بالا برد.

بازنده: شیکاگو فایر

هواداران فایر تقریباً مطمئناً به نام‌های بزرگی که در سراسر لیگ جذب می‌شدند، نگاه می‌کردند و با خود می‌گفتند: "بازیکن بزرگ ما کجاست؟!؟"

نیمار و کوین دی‌بروینه هر دو در گذشته به این تیم لینک شده بودند، اما هیچ‌کدام در شیکاگو ظاهر نشدند. بنابراین، باز هم یک تابستان دیگر بدون یکی از آن نام‌های بزرگی که واقعاً اوضاع را در داخل و خارج از زمین تغییر می‌دهند.

فایر یک تیم خوب است. آنها تعداد زیادی گل به ثمر می‌رسانند و به نظر می‌رسد برای کسب جایگاه پلی‌آف تلاش خواهند کرد. اضافه شدن جوئل واترمن باید به خط دفاعی کمک کند، در حالی که آندره فرانکو به خط میانی اضافه می‌شود. گرگ برهالتر، سرمربی، در اولین فصل حضورش، به وضوح اوضاع را بهتر کرده و پایه‌های پروژه‌ای را که آشکارا بلندمدت است، بنا نهاده است.

و بنابراین، انتظار برای بازیکنی که این پروژه را به اوج برساند، ادامه دارد. باشگاه به وضوح جاه‌طلبی دارد، اما به نظر می‌رسد مایل است برای یافتن مهره مناسب در زمان مناسب، صبوری کند و سپس حرکت بزرگ خود را انجام دهد.

نکات قابل توجه دیگر

• برنده: اینتر میامی - شما تیمی را که از قبل لیونل مسی، جوردی آلبا، سرخیو بوسکتس و لوئیس سوارز را دارد، با رودریگو دی‌پائول تقویت می‌کنید؟ این جاذبه میامی است که از جایگاه خود برای جذب یک ستاره هافبک واقعی با قیمتی ارزان (فعلاً) استفاده کرد تا به تلاش‌های خود برای قهرمانی در ام‌ال‌اس‌کاپ ادامه دهد.
• بازنده: شارلوت اف‌سی - باید به آنها اعتبار داد که با سرمایه‌گذاری هوشمندانه، از یک وضعیت بد بهترین استفاده را کردند، اما بدون شک آنها می‌خواستند پاتریک آگیه‌مانگ را تا پایان فصل حفظ کنند. با این حال، اینگونه است که این مسائل پیش می‌رود، بنابراین باید دید بازیکنان جدید و جانشین داخلی، ایدان توکلوماکی، چگونه بقیه راه را مدیریت خواهند کرد. خبر خوب؟ آنها آدیلسون مالاندا را پس از فروش به میدلزبورو، به‌صورت قرضی برای بقیه فصل حفظ خواهند کرد. این بسیار عالی است.
• برنده: نیوانگلند رولوشن - رولوشن در تمام تابستان تیم نسبتاً بدی بوده است، و یکی از تنها راه‌های سریع برای رفع این مشکل، جذب یک دروازه‌بان خوب است. این اتفاق با بازگشت مت ترنر افتاد که با خود حس خوبی را نیز به ارمغان می‌آورد. باید دید دور تورگمان، ملی‌پوش اسرائیلی، چگونه با ام‌ال‌اس سازگار می‌شود، اما این حرکت تلاشی برای بهتر کردن این تیم به نظر می‌رسد.
• بازنده: اف‌سی دالاس - آنها در مرز کسب سهمیه پلی‌آف قرار دارند و تنها چند ماه پس از جذب لوسیانو آکوستا، خرید بزرگ خارج از فصل خود را از دست دادند. بدون او، این تیم به وضوح یک گلزن نخبه و تعیین‌کننده ندارد که تلاش برای پلی‌آف را به مراتب سخت‌تر خواهد کرد، حتی با در نظر گرفتن این واقعیت که آکوستا در تگزاس شبیه خودش نبود.
• برنده: اف‌سی سینسیناتی - آنها دآندره یدلین را از دست دادند که اتفاقی ناخوشایند است، اما به طرز عجیبی موفق به بازگرداندن برنر شدند. اکنون آنها دو مهاجم برتر به نام‌های برنر و کوین دنکی در خط حمله دارند که یک هیولای دو سر واقعی برای تلاش‌های پلی‌آف به آنها می‌دهد. آنها قبلاً نیز یکی از بهترین تیم‌های لیگ بودند. به طرز شگفت‌آوری، با بازگرداندن بازیکنی که مشکلی در سازگاری مجدد با ام‌ال‌اس نخواهد داشت، حتی بهتر شدند.
• بازنده: سیاتل ساندرز - ساندرز هرگز در تابستان بازیکن جذب نمی‌کند و معمولاً هم خوب عمل می‌کند. از این نظر، این یک شگفتی نبود و هیچ آدم عاقلی علیه برایان اشمتزر، سرمربی، شرط‌بندی نمی‌کند. با این حال، این فرصتی برای نوسازی تیمی بود که ساندرز، باز هم، از آن استفاده نکرد.
• برنده: تورنتو اف‌سی - آنها نه تنها از شر قراردادهای سنگین ستاره‌های ایتالیایی ناکام خود خلاص شدند، بلکه یک چهره جدید برای فرنچایز در قالب جورجه میهایلوویچ به ارمغان آوردند. آیا او به اندازه لورنزو اینسینیه یا فدریکو برناردسکی شناخته شده است؟ خیر، اما او یک بازی‌ساز سطح بالا و اثبات‌شده در این لیگ است که باید به عنوان یک پایه خوب برای بازسازی این تیم عمل کند.
• بازنده: دی‌سی یونایتد - یک تیم نه چندان خوب با جذابیت کم در حال حاضر، دی‌سی یونایتد رنه وایلر را به عنوان مربی جدید استخدام کرد و تنها یک خرید جدید، کیدن کلارک را به خدمت گرفت. آنها مبلغ زیادی برای کلارک پرداخت کردند، بازیکنی که پتانسیل بالایی دارد، اما این تیم به کمک بسیار بیشتری از آنچه او می‌تواند فراهم کند، نیاز دارد. دی‌سی احتمالاً در خارج از فصل "ریست" خواهد کرد، اما در این تابستان پیشرفت چندانی در این فرآیند نداشتند.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹جام جهانی ۲۰۲۶: قرعه‌کشی بزرگ در واشنگتن دی‌سی با حضور ترامپ و اینفانتینو

🔹برندگان و بازندگان نقل و انتقالات تابستانی MLS؛ از سون هیونگ‌مین تا شکست نیویورک رد بولز در جذب تیمو ورنر!

🔹چالش‌های سیستم جدید: آموریم از «مشکلات» کوبی ماینو در منچستریونایتد پرده برداشت

🔹تاکتیک‌های جسورانه دنیل فارکه: لیدز با رویکرد هجومی به دنبال ترساندن آرسنال در امارات!

🔹میکل آرتتا: لئاندرو تروسارد شایسته «شناخت» است؛ تمدید قرارداد ستاره بلژیکی با آرسنال