آرسنال با ویکتور گیوکرش؛ تحلیل تاکتیکی ترکیب احتمالی توپچی‌ها با مهاجم سوئدی
آرسنال با جذب ویکتور گیوکرش به دنبال تقویت خط حمله خود است. اما میکل آرتتا چگونه از این مهاجم سوئدی گلزن بهره خواهد برد تا توپچی‌ها را به قهرمانی در لیگ برتر یا اروپا برساند؟ در این تحلیل تاکتیکی به بررسی دقیق سناریوهای احتمالی می‌پردازیم.
اپلیکیشن فوتبال۷
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود
سرانجام میکل آرتتا، سرمربی آرسنال، پس از کش‌وقوس‌های فراوان، مهاجم مورد نظر خود را برای پروژه قهرمانی به خدمت گرفت. ویکتور گیوکرش، ستاره سوئدی اسپورتینگ لیسبون، با آماری خیره‌کننده به لندن می‌آید تا خط حمله توپچی‌ها را متحول کند. آرتتا از زمان حضورش در آرسنال، مهاجمان متعددی را به کار گرفته است: از پیر امریک اوبامیانگ و الکساندر لاکازت گرفته تا ادی انکتیا، گابریل ژسوس و کای هاورتز. حتی بازیکنانی نظیر لئاندرو تروسار و گابریل مارتینلی نیز به صورت آزمایشی در نوک حمله به میدان رفته‌اند. اما جذب گیوکرش، قمار بزرگ آرسنال برای اضافه کردن یک گلزن بالفطره است؛ مهاجمی که بخش عمده گل‌هایش را در لیگ پرتغال به ثمر رسانده که البته از نظر رقابتی بودن مورد بحث است. آیا گیوکرش می‌تواند آرسنال را به خط پایان برساند، چه در رقابت‌های داخلی و چه در اروپا؟ در ادامه به بررسی چگونگی چیدمان احتمالی توپچی‌ها با این نیروی هجومی جدید می‌پردازیم.
جایگیری مستقیم در سیستم آرتتا
محتمل‌ترین سناریو و البته هیجان‌انگیزترین آنها برای هواداران آرسنال، با توجه به تعداد بالای موقعیت‌ها و لمس توپ‌های توپچی‌ها در محوطه جریمه حریفان، همین است: قرار گرفتن مستقیم گیوکرش در نقش مهاجم نوک اصلی. در این حالت، او در کنار بوکایو ساکا و گابریل مارتینلی در کناره‌ها بازی خواهد کرد. گیوکرش جای هاورتز را به عنوان مهاجم اصلی که در کانال‌های دفاعی حریف حرکت می‌کند، می‌گیرد و سرعت و قدرت فیزیکی بیشتری به خط حمله آرسنال اضافه خواهد کرد. درست است که مهاجم آلمانی کمی بلندتر از همتای سوئدی خود است و دو سال سابقه حضور در سیستم آرتتا را دارد، اما گیوکرش به سرعت با سیستم تیم هماهنگ خواهد شد. دوندگی بالا، چابکی و استقامت او، در فازهای مختلف بازی او را به یک تهدید جدی تبدیل می‌کند.
چیزی که بلافاصله باید با ورود گیوکرش حل شود، مشکل عدم قاطعیت آرسنال در محوطه جریمه است. مهاجم جدید توپچی‌ها یک نیروی مستقیم و سرراست است که توجه مدافعان را به خود جلب می‌کند و منابع دفاعی را از یارگیری دوبل یا سه‌گانه روی مارتین اودگارد و ساکا دور می‌کند. فصل گذشته، بارها پیش آمد که بازیکنان در محوطه جریمه بیش از حد توپ را لمس می‌کردند یا تصمیم اشتباه می‌گرفتند. مصدومیت‌ها نقش خود را ایفا کردند، اما هیچ حضور ثابتی در نزدیکی نقطه پنالتی برای به ثمر رساندن توپ‌های برگشتی وجود نداشت. توپ‌های ارسالی ساکا، مارتینلی یا تروسار به دفعات هدر می‌رفت. حتی زمانی که آرسنال در اولین چالش قهرمانی خود با گابریل ژسوس، فوتبال سیال و روانی ارائه می‌داد، از مهاجم برزیلی خواسته می‌شد تا در فضاهای کلیدی به بازی‌سازی کمک کند. از گیوکرش نیز احتمالاً همین انتظار می‌رود، یا حداقل او باید با جلب توجه مدافعان، فضای بیشتری برای هم‌تیمی‌هایش ایجاد کند یا تهدید توپ‌های ارسالی پشت خط دفاع را فراهم آورد. به علاوه، او قادر به گلزنی با هر دو پاست؛ مزیتی که آرسنال در سال‌های اخیر به ندرت در ترکیب خود داشته، به جز لئاندرو تروسار.
سیستم دو مهاجمه: زوج مرگبار گیوکرش و هاورتز؟
شاید حضور گیوکرش بتواند یکی از بحث‌برانگیزترین خریدهای تاریخ اخیر آرسنال، یعنی کای هاورتز، را بیشتر به کار بگیرد. فصل گذشته، مصدومیت هاورتز (که باعث شد سه ماه از میادین دور باشد) باعث افت عملکرد او شد. اگر او آماده می‌ماند، احتمالاً فصل دومش در لیگ برتر با ۲۰ مشارکت گل یا بیشتر رقم می‌خورد. آزمایش هاورتز در میانه میدان دوام زیادی نیاورد و آرتتا در نهایت او را به عنوان مهاجم اصلی به کار گرفت. اما آیا هاورتز می‌تواند به عنوان مهاجم دوم، درست پشت سر گیوکرش، بازی کند؟ انجام این کار قطعاً دقایق بازی مارتین اودگارد را محدود می‌کند، چرا که او احتمالاً مجبور به عقب‌نشینی خواهد بود. آرسنال می‌تواند با حضور دکلان رایس در نقش تهاجمی‌تر در یک‌سوم دفاعی حریف و مارتین زوبیمندی به عنوان پوشش دفاعی پشت سر او، یک پایگاه مستحکم در میانه میدان ایجاد کند. یا اینکه یکی از این هافبک‌ها عمیق‌تر بازی کند و کاپیتان (اودگارد) خلاقیت بیشتری را در برابر حریفان ضعیف‌تر فراهم آورد.
زوج هاورتز و گیوکرش می‌تواند در موقعیت‌های خاص، یک ترکیب قدرتمند ایجاد کند تا وینگرها را در کناره‌ها بیشتر منزوی و آزاد سازد. با اضافه شدن مدافعان کناری پویا مانند یورین تیمبر، این یک گزینه جذاب است که هواداران می‌توانند آن را نه لزوماً از ابتدای بازی، بلکه در دقایق پایانی مسابقاتی که آرسنال به دنبال گلزنی است، مشاهده کنند.
آزادسازی پتانسیل سایر گزینه‌های هجومی
نکته کلیدی به طور کلی این است که گیوکرش نه تنها باید در خط حمله گلزنی کند، بلکه این گل‌ها نباید به قیمت کاهش بازدهی سایر بازیکنان تمام شود. آرسنال مدت‌هاست تیمی بوده که بدون مهاجم نوک تخصصی نیز راهی برای گلزنی پیدا می‌کرده است. حالا، با حضور یک مهاجم نوک گلزن، این گل‌ها باید کاتالیزور دستیابی به یک افتخار بزرگ باشند. کاهش تمرکز روی بوکایو ساکا می‌تواند پتانسیل ستاره آرسنال در یک‌سوم هجومی را بیشتر شکوفا کند و آزادی عمل بیشتری به مارتین اودگارد در این منطقه ببخشد. به طور خاص در مورد اودگارد، کاپیتان فصل گذشته پس از مصدومیت از ناحیه مچ پا در اوایل فصل، تحت فشار زیادی قرار داشت. به محض اینکه گزینه‌های هجومی مصدوم شدند، انتظار می‌رفت که اودگارد بار مشارکت در گلزنی را به دوش بکشد، اما در لحظات کلیدی انتظارات را برآورده نکرد، به ویژه زمانی که تیم‌های حریف سمت راست آرسنال را کاملاً مهار می‌کردند. داشتن یک مهاجم نوک در خط حمله که توپ‌های پشت خط دفاع را بیشتر تهدید کند، در تئوری باید فضای بیشتری برای نفوذ اودگارد در ضدحملات ایجاد کند. در این موقعیت‌ها، او باید در ارسال پاس‌های نهایی و کشنده یا شوت‌های تعیین‌کننده، دقیق و مرگبار باشد.
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹غیبت داروین نونیز و لوئیز دیاز در لیست لیورپول؛ آیا جدایی آنها قطعی است؟
🔹منچستر یونایتد: مهلت کوتاه برای فروش آلخاندرو گارناچو؛ چلسی و ناپولی در کمین!
🔹اقدامات ماندگار لیورپول برای ادای احترام به دیوگو ژوتا؛ مجسمه و نماد "جاودانه ۲۰" روی کیت جدید
🔹آینده مبهم جک گریلیش: ستاره منچسترسیتی پس از تعطیلات "لازم" در آستانه جدایی
🔹بازگشت مارکوس رشفورد به عشق دوران کودکی‌اش در بارسلونا: لوسیا لوی همراه او شد
اپلیکیشن فوتبال۷
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود