شی لیسی؛ نابغه دریبل‌زن منچستریونایتد که خانواده لیورپولی‌اش را عاشق شیاطین سرخ کرد!

زمانی رونالدینیو، ستاره برزیلی بارسلونا، با حرکت بی‌نظیر خود که به «الاستیکو» (یا فلیپ فلاپ) شهرت داشت، قلب میلیون‌ها هوادار را تسخیر کرد. چند سال بعد، در لیورپول، کودکی سه ساله با همین حرکت منحصر به فرد رونالدینیو، مدافعان را به راحتی از پیش رو برمی‌داشت و نامی برای خود دست و پا می‌کرد؛ آن کودک کسی نبود جز شی لیسی. او در چهار سالگی به آکادمی منچستریونایتد پیوست.

حالا ۱۴ سال از آن زمان می‌گذرد و لیسی همچنان در اولدترافورد حضور دارد. او اکنون در سطح جهانی، هوادارانی بی‌شمار دارد که به طور مداوم در شبکه‌های اجتماعی از حرکات خیره‌کننده او در تیم زیر ۱۸ سال تمجید می‌کنند. اخیراً، لیسی در سطح بزرگسالان نیز هنرنمایی کرده است؛ او اولین تجربه حضور در تیم اصلی یونایتد را در تور پس از فصل گذشته در آسیا به دست آورد و هفته گذشته تمرینات پیش‌فصل را با تیم روبن آموریم آغاز کرد.

شی لیسی اکنون برای حضور در بازی‌های دوستانه بیشتر، آماده است؛ یونایتد ابتدا به مصاف لیدز می‌رود و سپس برای تور پیش‌فصل خود راهی ایالات متحده خواهد شد تا در رقابت‌های سامر سریز لیگ برتر، در کنار تیم‌هایی چون اورتون، وستهم و بورنموث شرکت کند.

این فرصتی طلایی برای لیسی است تا استعدادهای خود را در معرض دید مخاطبان وسیع‌تری قرار دهد و نشان دهد آیا می‌تواند حرکات دریبلینگ جسورانه خود را که او را با ستاره‌هایی چون فیل فودن، ادن هازارد مقایسه کرده‌اند و حتی برخی به او لقب «لیونل مسی اسکاوس» داده‌اند، در مقابل حریفان لیگ برتری نیز تکرار کند.

لیسی از خانواده‌ای اصیل و متعصب لیورپولی می‌آید که خودشان هم در سیستم‌های جوانان لیورپول بازی کرده‌اند. اما او به آرمان‌های یونایتد ایمان آورده و اکنون در آستانه رقم زدن داستان خود در اولدترافورد است...

از کجا شروع شد؟

لیسی از خانواده‌ای می‌آید که با فوتبال عجین شده‌اند. پدرش در دوران یان راش و کنی دالگلیش در آکادمی لیورپول حضور داشت، اگرچه هرگز برای تیم بزرگسالان بازی نکرد. برادر بزرگترش، پدی، نیز از رده‌های پایه لیورپول بالا آمد و سپس به صورت حرفه‌ای برای آکرینگتون استنلی بازی کرد. برادر دیگرش، لوییس، نیز مدتی را در آکادمی یونایتد گذراند و هم در لیگ برتر ولز و هم در لیگ‌های غیرحرفه‌ای انگلیس بازی کرده است. اما شی، متولد ۲۰۰۷، در میان اعضای خانواده‌اش برجسته‌تر بود.

پدی لیسی، برادر بزرگترش، در مصاحبه‌ای با «فوتبال۷» می‌گوید: «آنها یک دروازه در حیاط خلوت داشتند، یک فضای کوچک با چمن مصنوعی، و شما فوراً می‌توانستید کارهایی را که او می‌توانست با توپ انجام دهد، فراتر از توانایی‌های من و برادرم ببینید. شی می‌توانست در سه سالگی حرکت فلیپ فلاپ رونالدینیو را انجام دهد. این حقه کوچک او بود. در هر بازی به گوشه می‌رفت و فلیپ فلاپ می‌زد و موفق می‌شد. او به خاطر این حرکت در لیورپول، جایی که زندگی می‌کنیم، معروف است. سپس شروع به انجام آن در منچستریونایتد و هر جای دیگری کرد.»

لیسی با تیم‌های لیورپول، اورتون، بلکبرن و منچسترسیتی تمرین کرد، اما پدرش یونایتد را انتخاب کرد؛ زیرا او احساس می‌کرد که «شیاطین سرخ» بهترین مکان برای شی است تا از توانایی دریبلینگ خود نهایت استفاده را ببرد. خانواده او همچنین از نحوه آموزش جوانان در این باشگاه تحت تأثیر قرار گرفتند.

پدی توضیح می‌دهد: «برخی از مربیان حتی در پنج سالگی دخالت می‌کردند و می‌گفتند 'شی، همیشه دریبل نزن، فقط پاس بده' و پدرم فکر می‌کرد: 'اگر می‌توانی دریبل کنی، در دریبلینگ خوب شو.' آن‌ها واقعاً مراقب او بودند. چیزهای عالی زیادی برای بچه‌ها در یونایتد وجود دارد، حتی از پنج سالگی. آنها شما را وادار می‌کنند در چشمان هر مربی نگاه کنید، باید با هر مربی دست دهید. باید یاد بگیرید صحبت کنید و رشد شخصیتی داشته باشید. شی بچه‌ای بسیار خجالتی بود و آن‌ها او را از پیله‌اش بیرون آوردند.»

هرچه شی بیشتر در یونایتد می‌ماند، بیشتر عاشق باشگاهی می‌شد که برایش بازی می‌کرد و کمتر به لیورپول اهمیت می‌داد. این علی‌رغم داشتن بلیط فصلی آنفیلد و تماشای بازی‌های حماسی مانند پیروزی ۴-۰ مقابل بارسلونا در سال ۲۰۱۹ بود. پدی اضافه می‌کند: «یونایتد همیشه مراقب او بود، همیشه برای شی فرش قرمز پهن می‌کرد. او کاپیتان هر رده سنی بود، بنابراین در ذهنش پیچیدگی ایجاد شده بود: 'من منچستریونایتدم یا لیورپول؟' او سمت تاریک را انتخاب کرد!»

نقطه عطف بزرگ

پدی می‌دانست که برادرش در سطح جوانان کارهای بزرگی انجام می‌دهد، زیرا از تورنمنت‌هایی بازمی‌گشت که یونایتد با تیم‌هایی مانند رئال مادرید، بارسلونا، بایرن مونیخ و یوونتوس رقابت کرده بود، و او به طور معمول با جام بهترین بازیکن تورنمنت به خانه می‌آمد. یک سال او لامین یامال جوان را برای کسب این جایزه شکست داد.

پدی تصویری از او با تمام جام‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشت، اما یونایتد از او خواست تا عکس را حذف کند تا از شایعه‌پراکنی بیش از حد و فشار زیاد بر او جلوگیری شود. پدی اطاعت کرد، اما به زودی عملکرد برادرش آنقدر بلند شد که دیگر نمی‌شد نادیده‌اش گرفت.

او اولین گل خود را برای تیم زیر ۱۸ سال در سن ۱۵ سالگی به ثمر رساند: یک شوت خیره‌کننده از راه دور در بازی خارج از خانه مقابل ولوز که پس از دریبل زدن از کنار خط طولی زمین، به گوشه بالای دروازه پرواز کرد. او در بازی برگشت در خانه مقابل ولوز، در اواخر فصل، گل بهتری به ثمر رساند، از کنار خط طولی از میان مدافعان عبور کرد و در امتداد خط عرضی حرکت کرد و سپس توپ را از بالای دروازه‌بان رد کرد.

اوضاع چطور پیش می‌رود؟

لیسی در دو فصل اول حضورش در تیم زیر ۱۸ سال، با وجود چندین ماه دوری به دلیل مصدومیت، پنج گل و پنج پاس گل در ۱۹ بازی به ثبت رساند. او برای دو گل تاثیرگذارش در پیروزی ۵-۱ مقابل نیوکاسل در سال ۲۰۲۳، طرفداران بیشتری را در فضای مجازی به خود جذب کرد و کمی پس از تولد ۱۷ سالگی‌اش در آوریل ۲۰۲۴، قرارداد حرفه‌ای خود را با باشگاه امضا کرد.

این وینگر فصل گذشته برای حضور سرسختانه‌اش در یک بازی جام لیگ برتر مقابل تاتنهام، تحسین‌های زیادی را به خود اختصاص داد؛ او در حالی که تیمش ۴-۰ عقب بود، به زمین آمد و دو گل زیبا به ثمر رساند و تیم را تا نتیجه ۴-۳ بالا کشید. لیسی سپس در لیست تیم یونایتد برای تور آسیایی پایان فصل حضور داشت و در دو بازی مقابل منتخب آسه آن و هنگ کنگ، مجموعاً ۴۵ دقیقه بازی کرد.

او از بازی در کنار نام‌های بزرگی چون کاسمیرو و برونو فرناندز ابایی نداشت. در یکی از بازی‌ها، کاسمیرو او را به خاطر ادامه دریبل زدن به جای پاس دادن به او سرزنش کرد. همچنین دیده شد که برونو فرناندز پس از گرفتن یک خطا، شانه‌اش را می‌زند.

در حالی که او در هیچ یک از دو بازی تأثیر محسوس از نظر گلزنی یا پاس گل نداشت، دریبل‌های هیجان‌انگیز زیادی از خود به نمایش گذاشت و هوادارانش این را تأییدی بر موفقیت او در تیم بزرگسالان می‌دانستند. با این حال، به گفته پدی، شی عمدتاً تحت تأثیر این هیاهو قرار نمی‌گیرد.

او می‌گوید: «شی بسیار فروتن است، واقعاً به این چیزها اهمیت نمی‌دهد. او را اصلاً اذیت نمی‌کند. او به آن عادت کرده است، اکنون ۱۸ سال دارد و از حدود ۱۴ سالگی با برخی از کلیپ‌های کارهایی که می‌کرد و گل‌هایی که می‌زد، هیاهویی وجود داشته است، اما او فقط می‌خواهد برای تیم اصلی بازی کند، مهم نیست چقدر طول بکشد.»

لیسی توسط آژانس «تریپل اس اسپورتس» نمایندگی می‌شود، همان آژانس مدیریت استعدادی که وین رونی و هری مگوایر را نیز اداره می‌کند. و بهترین گلزن تاریخ یونایتد از هیاهوی اطراف لیسی کاملاً آگاه است، او با تماس تلفنی به شی گفت: «عالی کار می‌کنی، همینطور ادامه بده.»

بزرگترین نقاط قوت

توانایی دریبلینگ لیسی برجسته‌ترین ویژگی اوست، در حالی که با پای چپ خود ضربات محکمی می‌زند. اما از نظر پدی «همه چیز به آگاهی او برمی‌گردد». او به یاد می‌آورد: «وقتی شی ۱۲ ساله بود، من بازیکن حرفه‌ای بودم. برای چستر در لیگ‌های پایین‌تر بازی می‌کردم، و فکر می‌کردم که تکل زدن به یک بچه ۱۲ ساله خیلی آسان است. اما به سرعت فهمیدم که با آگاهی او، این کار چقدر سخت است. او می‌داند چگونه خطا بگیرد، در سمت درست دریبل می‌زند تا نتوانید توپ را بگیرید. چابکی او، پیچ و خم‌هایش حتی در ۱۲ سالگی، در حالی که من یک مرد بزرگسال بودم، فوق‌العاده است.»

پدی همچنین به حرکت و «نحوه تغییر جهت بسیار سریع» برادرش اشاره می‌کند. حرکت و آگاهی او را می‌توان به علاقه او به بوکس نسبت داد. او تنها دو سال بوکس کرد و به فینال کشوری در رده سنی خود رسید و در یک تصمیم داوران با اختلاف جزئی باخت. اما دلیل خوبی برای باخت داشت: شب قبل دندان‌هایش را کشیده بود.

پدی، که در سال ۲۰۲۱ یک بوکسور حرفه‌ای وزن میانه شد و در هر ۱۰ مبارزه خود پیروز شده است، می‌گوید: «او دو فصل بوکس کرد، شروع به علاقه بیش از حد به آن کرد، بنابراین پدرم گفت که باید آن را متوقف کند. او شیفته آن بود. او بااستعدادترین فرد در بوکس در خانواده بود، باورنکردنی بود. مربی حرفه‌ای من گفت هر زمان که شی فوتبال را کنار بگذارد – چه در ۳۶ یا ۳۷ سالگی – باید دوباره آن را شروع کند زیرا آنچه او دارد، قابل آموزش نیست.»

جای کار برای پیشرفت

لیسی توسط خانواده‌اش تشویق شده تا روی ضربات سر و بهبود پای راست خود کار کند. پدی توضیح می‌دهد: «او از کودکی هرگز گل با سر نزده است، بنابراین باید این را در ذهنش جا بیندازیم. ما مدام به او گل‌های مسی با سر را نشان می‌دهیم و می‌گوییم اگر او می‌تواند، تو هم می‌توانی. پای راستش در حال پیشرفت است، او شروع به گلزنی بیشتر با پای راست کرده است، اما قطعاً می‌تواند در این زمینه بهبود یابد.»

«چیزهای زیادی در طول مسیر برای او اتفاق خواهد افتاد، از نظر فیزیکی، با بالا رفتن سن و پخته‌تر شدن، قادر خواهد بود کارهای بیشتری انجام دهد. او نگرش خوبی دارد. او با فوتبال زندگی می‌کند و نفس می‌کشد، اولین نفری است که به تمرین می‌آید و آخرین نفری است که می‌رود. این کار با گذشت زمان نتیجه خواهد داد.»

فیل فودن بعدی؟

بازیکنان انگلیسی زیادی با لیونل مسی مقایسه نمی‌شوند، اما لیسی به دلیل مهارت‌های دریبلینگش به برنده هفت بار توپ طلا تشبیه شده است. پدی می‌گوید شی «از کودکی مسی را می‌پرستید، او تمام روز و شب او را تماشا می‌کرد» و فاش کرد که برادرش عاشق ادن هازارد نیز هست.

اما او شخصاً بیشترین شباهت‌ها را در بازیکن دیگری با پای چپ قوی و مرکز ثقل پایین می‌بیند که تمام عمر خود را در آکادمی یک باشگاه منچستری گذرانده و سپس به تیم اصلی راه یافته است. «من خودم فیل فودن را در او می‌بینم، حرکت دویدن، نحوه کنترل توپ بسیار شبیه است. او کسی است که من بیشترین شباهت را با او می‌بینم.»

گام بعدی چیست؟

لیسی در فصل آینده عمدتاً برای تیم زیر ۲۱ سال یونایتد بازی خواهد کرد، اما او چشم به حضور در تیم آموریم دارد، به همین دلیل هیچ برنامه‌ای برای قرض دادن او وجود ندارد. و پنج بازی پیش‌فصل یونایتد فرصت ایده‌آلی برای اوست تا توانایی‌های خود را نشان دهد. آموریم تمایل خود را برای دادن شانس به جوانان نشان داده است؛ پس از اینکه فصل گذشته آیدن هِوِن، چیدو اوبی، تایلر فردریکسون و هری آماس اولین بازی خود را برای تیم اصلی انجام دادند. و این احساس وجود دارد که لیسی در میان موج بعدی جوانانی خواهد بود که پیشرفت خواهند کرد.

پدی می‌گوید: «شی فکر می‌کند که برای تیم اصلی آماده است. او گفته است که وقتی تمرین کرده، خوب کار کرده، بنابراین به نظر می‌رسد که در مقطعی اعتماد به نفس لازم برای ورود به تیم را دارد. او منتظر مانده است، از چهار و نیم سالگی در آنجا بوده و بالاخره شروع به نزدیک شدن به تیم اصلی کرده است. دیدن او در زمین با آن بازیکنان برای ما کمی سورئال بود، زیرا او مدت‌هاست که آنجاست. اکنون برای او اتفاقات شروع شده است. او در دوران رشد خود چند مصدومیت بد داشت، همانطور که برخی از بچه‌ها معمولاً دارند، اما اکنون شروع به مزه کردن آن کرده است. بگذارید بگویم که او بسیار مشتاق است.»

پدی اذعان می‌کند که او بازیکنی کاملاً متفاوت از خودش است، اما توصیه‌های زیادی در مورد مسائل خارج از زمین دارد. حرفه خود پدی با آکرینگتون استنلی در لیگ دو، زمانی از مسیر خارج شد که در سال ۲۰۱۶ در آزمایش مواد مخدر مردود شد و چند ماه بعد در جشنواره گلاستونبری دستگیر و به دلیل نگهداری مواد مخدر به زندان افتاد. پس از آزادی، زندگی خود را تغییر داد، با چستر سیتی به فوتبال بازگشت و سپس به یک بوکسور حرفه‌ای تبدیل شد و مبارزات متعددی را در آکادمی بوکس لیورپول برنده شد.

او می‌گوید: «من به او توصیه‌های خارج از زمین می‌دهم، از چه چیزهایی دوری کند، نگرش، بازیکنان باتجربه، نحوه صحبت با افراد، وقت‌شناسی و غیره. او فوق‌العاده است و به همین دلیل من به او اعتماد زیادی دارم که می‌تواند حرفه‌ای عالی داشته باشد؛ زیرا او زندگی حرفه‌ای را زندگی می‌کند. کارهایی که من در ۱۸ سالگی انجام می‌دادم، مثل بیرون رفتن و نوشیدن، فقط احمقانه بود. او کاملاً برعکس است، زندگی خسته‌کننده‌ای دارد، اما از آن راضی است و باید اینگونه باشد تا یکی از بازیکنان برتر لیگ برتر شود.»

«با امید به خدا او سالم بماند و موفق شود، راه خود را به تیم اصلی باز کند. فکر می‌کنم او می‌تواند چیزی به تیم اضافه کند، او یک ذخیره فوق‌العاده است و وقتی آماده باشد که بتواند یک بازیکن ثابت برای منچستریونایتد باشد، تمام خانواده در آنجا خواهند بود تا بازی او را تماشا کنند، فکر می‌کنم وقتی شی برای تیم اصلی بازی کند، هواداران زیادی با لباس‌های دو رنگ لیورپول و منچستریونایتد حاضر خواهند شد – زیرا تمام خانواده ما او را تشویق خواهند کرد.»

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹انتقال ستاره جوان آژاکس به رئال مادرید منتفی شد؛ تست پزشکی عبدالله اوزان رد شد!

🔹نجات معجزه‌آسای انگلیس در یورو ۲۰۲۵؛ سارینا ویگمن باید از نبرد با سوئد درس بگیرد! برندگان و بازندگان شیرزن‌ها

🔹فشار بی‌سابقه بر لالیگا: درخواست رئال مادرید و اتحادیه بازیکنان برای تعویق بازی افتتاحیه

🔹روبن دیاز و مایا جاما در ایبیزا؛ مدافع منچسترسیتی سوژه دوربین نامزدش شد!

🔹بن‌بست در تمدید قرارداد فرنکی دی‌یونگ با بارسلونا؛ مشکل اصلی کجاست؟