میخائیل آنتونیو: از تصادف مرگبار تا اشک‌های بیانسه و درس‌های زندگی

ستاره سابق وستهام، میخائیل آنتونیو، برای اولین بار از جزئیات تصادف وحشتناکی می‌گوید که نزدیک بود جانش را بگیرد. او در مصاحبه‌ای احساسی، به تاثیری که یک آهنگ از بیانسه در دوران نقاهتش گذاشت و تغییر دیدگاهش به زندگی، اشاره می‌کند. داستان الهام‌بخش بازگشت او را در ادامه بخوانید.

1404/04/26 16:1 هوش مصنوعی فوتبال7

اپلیکیشن فوتبال۷

خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود

دانلود رایگان

میخائیل آنتونیو: از تصادف مرگبار تا اشک‌های بیانسه و درس‌های زندگی

میخائیل آنتونیو، مهاجم سابق وستهام و یکی از اسطوره‌های باشگاه، مهمان قسمت دوم پادکست جدید «بیست مود آن» به میزبانی آدبایو آکینفنوا بود. آنتونیو ۳۵ ساله در این برنامه، روایتی احساسی و تکان‌دهنده از مسیر دشوار بهبودی خود پس از یک تصادف وحشتناک در دسامبر ۲۰۲۴ ارائه داد؛ حادثه‌ای که او را تا یک قدمی مرگ برد.

آنتونیو که در پایان فصل ۲۰۲۴-۲۰۲۵ و پس از ۱۰ سال حضور در وست هم، این تیم را ترک کرد و به بهترین گلزن تاریخ باشگاه در لیگ برتر انگلیس تبدیل شد، درباره تأثیر عمیق این تصادف بر زندگی‌اش صحبت کرد. او فاش کرد که چگونه یک آهنگ از بیانسه، که در سال ۲۰۱۱ منتشر شده بود، به شدت با او همذات‌پنداری کرده و در گذراندن یکی از آسیب‌زاترین دوره‌های زندگی‌اش به او کمک شایانی کرد.

در ادامه می‌توانید بخش‌هایی از صحبت‌های میخائیل آنتونیو درباره این اتفاقات مهم زندگی‌اش را مطالعه کنید. قسمت کامل پادکست «بیست مود آن» هم اکنون از طریق یوتیوب و اسپاتیفای در دسترس است.

«نزدیک بود بمیرم!»

آنتونیو در بازگویی آن روز تلخ، به آکینفنوا گفت: «نکته دیوانه‌کننده ماجرا این است که همه دنیا بیشتر از خودم آن تصادف را تجربه کردند. با اینکه در آن بودم، اما آن را زندگی نکردم؛ چون هیچ چیز را به خاطر نمی‌آورم. تصادف را یادم نیست، بیمارستان را یادم نیست، رفتن به اتاق عمل را یادم نیست، بیرون آمدن از عمل را هم یادم نیست. احساسات زیادی در من جاری بود، بدن من همه چیز را به خاطر می‌آورد حتی اگر ذهنم به یاد نداشته باشد. چیزی که از تصادف اتومبیل آموختم این است که فوتبال مهم است، اما سلامتی شما مهم‌تر است.»

او افزود: «کارهای زیادی بود که مدام به تعویق می‌انداختم، کارهایی که به خاطر تنبلی انجام نمی‌دادم. همیشه به همه می‌گفتم؛ 'می‌خواهم وارد تلویزیون شوم، مجری‌گری کنم، پادکستم را داشته باشم'، اما هرگز واقعاً برایش تلاش نکردم. می‌گفتم بعداً انجامش می‌دهم. اما آن 'بعداً' نزدیک بود هرگز اتفاق نیفتد چون من تقریباً جانم را از دست دادم.»

«تصادف یک موهبت هم بود!»

یک آهنگ خاص به آنتونیو در دوران بهبودی‌اش کمک کرد و او را به گریه انداخت. ستاره سابق وست هم اضافه کرد: «در دبی با فرزندانم بودم، دخترم عاشق بیانسه است و آهنگ «من اینجا بودم» (I Was Here). آیا به کلماتش گوش داده‌اید؟ من آن را بارها گوش داده بودم اما از زمان تصادف، دوباره گوش دادم و فقط آنجا نشسته بودم، در اتاقی با فرزندانم، اما به گوشه‌ای رفته بودم و گریه می‌کردم.»

«آن کلمات، وقتی آنچه من تجربه کردم را پشت سر گذاشته‌اید، وقتی تقریباً مرده‌اید... وقتی به آن گوش می‌دادم، در خودم فرو رفتم. حالا در مرحله‌ای هستم که می‌خواهم برای خودم شادی بیاورم. هر کاری که لازم باشد را انجام خواهم داد. هرچند این تصادف یک لعنت بود، اما یک موهبت هم بود. خیلی چیزها را روشن کرد و من را متمرکزتر و باانگیزه‌تر کرد تا آنچه لازم است را انجام دهم.»

«نمی‌دانم به چه چیزی فکر می‌کردم!»

آنتونیو که پس از پایان قراردادش در تابستان ۲۰۲۵ از وست هم جدا شد، در پایان فصل ۲۰۲۴-۲۰۲۵ با بازگشتی باورنکردنی در گلد کاپ برای تیم ملی جامائیکا به میدان رفت. مهاجم سابق شفیلد ونزدی، در این تورنمنت به عنوان یار تعویضی در پست‌های تهاجمی مورد علاقه‌اش به میدان رفت. او در همین راستا، خاطره‌ای را به یاد آورد که در آن زمان سرمربی وست هم، اسلاون بیلیچ، اصرار داشت او به عنوان مدافع راست بازی کند؛ چیزی که اصلاً با ذائقه این مهاجم باتجربه جور در نمی‌آمد.

او به آکینفنوا می‌گوید: «با سرمربی صحبت کردم و او گفت: 'می‌خواهم یک لطف به من بکنی، ما هیچ مدافع راستی جذب نکرده‌ایم، فکر می‌کنم می‌توانم تو را به یکی از بهترین مدافعان راست جهان تبدیل کنم.' بازی اول فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۷ مقابل چلسی بود. او (اسلاون بیلیچ) به من گفت: 'به من اعتماد کن، من اینجا برای تو خواهم بود [در حین بازی در پست مدافع راست].' من یک حرکت جنون‌آمیز انجام دادم. نمی‌دانم آن زمان به چه چیزی فکر می‌کردم، سعی کردم توپ را از روی ادن هازارد در محوطه جریمه خودم رد کنم، توپ را از دست دادم. او یک-دو کرد و من او را برای پنالتی سرنگون کردم. سرمربی فوراً من را بیرون کشید. و من با خودم گفتم: 'به همین دلیل است که نمی‌توانم مدافع راست بازی کنم.' من تهاجمی هستم، به این چیزهای احمقانه فکر می‌کنم که در محوطه خودم انجام دهم. نیازی نیست.»

«از آن لحظه به بعد، دیگر در آن پست بازی نکردم. بازی نخواهم کرد. سرمربی در پایان بازی به خاطرش من را مواخذه کرد. من اشتباه کردم. در نهایت فقط گفتم: 'من دیگر در آنجا بازی نمی‌کنم، این پست من نیست، من را به جناح راست برگردان یا اصلا بازی نده.' 'از بازی در آنجا لذت نمی‌برم، فوتبالم را خراب می‌کند.' او عصبانی بود. او گفت: 'وقتی به تو می‌گویم جایی بازی کنی، باید آنجا بازی کنی.' و من این کار را کردم، تقریباً یک سال، اما این پست من نیست. پس من را به جای خودم برگردان. دیوانه کننده بود، هفته بعد او من را در پست بال راست بازی داد و من اولین گل را در استادیوم لندن به ثمر رساندم.»