اوضاع برای هواداران منچستریونایتد اصلاً خوب نیست. در حالی که شیاطین سرخ در جذب بازیکنان جدید با مشکلات عدیدهای مواجهاند، ناکامی آنها در فروش بازیکنان خودی با قیمت مناسب، به دردی دیگر تبدیل شده است. در این گزارش «فوتبال7» به بررسی ۶ بازیکنی میپردازد که الدترافورد آنها را بسیار ارزان از دست داد، اما آنها در تیمهای دیگر به ستاره تبدیل شدند و منچستر را با پشیمانی تنها گذاشتند.
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود
روزهای خوبی در باشگاه منچستریونایتد سپری نمیشود. هواداران شیاطین سرخ مدتهاست که از وضعیت تیمشان دل خوشی ندارند و فصل گذشته را با بدترین عملکرد ۵۱ سال اخیر به پایان رساندند. اکنون نیز در بازار نقل و انتقالات، اوضاع بر وفق مراد نیست و باشگاه با دشواریهای زیادی دست و پنجه نرم میکند تا تیمی را در اختیار روبن آموریم، سرمربی جدید، قرار دهد که بتواند در فصل پیش رو جبران مافات کند.
داستان طولانی تلاش برای جذب برایان مبومو، تازهترین نمونه از این واقعیت است که منچستریونایتد همیشه مجبور است برای دستیابی به اهداف نقل و انتقالاتی خود، بیش از رقبایش هزینه کند. اما در حالی که پرداخت ارقام گزاف برای خرید بازیکنان به اندازه کافی بد است، یونایتد همچنین به دلیل ارزشگذاری پایین بازیکنان خود و فروش آنها با قیمتی بسیار کمتر از ارزش واقعی بازار، شهرت ناخواستهای پیدا کرده است.
آنتونی الانگا، وینگر سابق یونایتد، که تنها دو سال پیش با ۱۵ میلیون پوند از الدترافورد جدا شد، اکنون با مبلغی هنگفت، یعنی ۵۵ میلیون پوند (۷۴ میلیون دلار) راهی نیوکاسل میشود. این در حالی است که باشگاه سابق او در این انتقال هیچ سودی نمیبرد. همزمان، رئال مادرید به شدت خواهان جذب آلوارو کارراس است؛ بازیکنی که چهار سال تحت قرارداد یونایتد بود، اما هرگز حتی یک دقیقه هم برای تیم بزرگسالان بازی نکرد و نهایتاً در بنفیکا درخشید.
این انتقالها در حالی رخ میدهد که یونایتد برای پیدا کردن مشتریان جدید برای بازیکنانی نظیر مارکوس رشفورد، آلخاندرو گارناچو، تایرل مالاسیا، جیدون سانچو و آنتونی به مشکل خورده است؛ بازیکنانی که همگی تمایل خود به ترک باشگاه را اعلام کردهاند. سه نفر آخر مجموعاً ۱۷۴ میلیون پوند برای باشگاه هزینه داشتهاند، در حالی که دو نفر اول بازیکنان آکادمی بودند که انتظار میرفت آینده باشگاه را بسازند. عدم پیشرفت در مذاکرات فروش آنها تا به اینجا نشان میدهد که یونایتد احتمالاً دوباره در مذاکرات فروش خود متضرر خواهد شد.
با تبدیل شدن ناتوانی یونایتد در فروش بازیکنان با قیمت مناسب به یک عادت تکراری، «فوتبال7» به بررسی شش بازیکنی میپردازد که شیاطین سرخ طی ۲۵ سال گذشته آنها را دست کم گرفتند و سپس با حسرت، شاهد درخشش آنها در تیمهای دیگر بودند...
آنتونی الانگا در دورانی بحرانی به تیم اصلی یونایتد راه یافت؛ درست پس از اخراج اوله گونار سولسشر و تعلیق میسون گرینوود در اواخر سال ۲۰۲۱. الانگا در کمتر از یک ماه سه گل به ثمر رساند و حتی شعار خاصی هم برایش ساخته شد که او را «ناجی یونایتد» لقب میداد. با این حال، این بازیکن سوئدی هنوز پخته نبود و فشار بیش از حدی بر دوش جوانش گذاشته شد، که به عدم گلزنی او در ادامه آن فصل بسیار ناامیدکننده کمک کرد.
اما فعالیتهای نقل و انتقالاتی یونایتد در تابستان بعدی، توهین بزرگی به استعدادهای آکادمی این تیم بود، زیرا آنها ۸۵ میلیون پوند برای آنتونی از آژاکس هزینه کردند. در نتیجه، اریک تنهاخ تقریباً فرصتی به الانگا نداد و او در سال ۲۰۲۳ با ۱۵ میلیون پوند به ناتینگهام فارست فروخته شد. این معامله برای بازیکنی با تجربه محدود او منطقی به نظر میرسید، اما پیشرفت او در فارست، جایی که او در طول دو فصل ۱۱ گل لیگ برتری به ثمر رساند و ۲۰ پاس گل داد، در تضاد آشکار با فرم ناامیدکننده آنتونی و افت شدید مارکوس رشفورد در الدترافورد بود.
اکنون، در حالی که یونایتد برای پیدا کردن هرگونه مشتری جدی برای دو وینگر ناخواسته خود (آنتونی و رشفورد) دست و پا میزند، فارست میتواند سرمایهگذاری خود روی الانگا را بیش از سه برابر کرده و او را با سود کلان راهی نیوکاسل کند.
اوله گونار سولسشر در واکنش به تصمیم یونایتد برای فروش اسکات مکتامینی به ناپولی در تابستان ۲۰۲۴، گفت: «چطور میتوانستید اسکات را بفروشید، برایم غیرقابل درک است.» اریک تنهاخ نیز بعداً توضیح داد که تمایلی به جدایی این ملیپوش اسکاتلندی نداشت، بازیکنی که در دو فصل گذشته بارها او را از مخمصه نجات داده بود، اما به دلیل قوانین سود و پایداری (PSR) و این واقعیت که تمام مبلغ انتقال او به عنوان «سود خالص» ثبت میشد، چارهای جز این نداشت.
این واقعیت که تنهاخ فروش مکتامینی را تأیید کرد، نشان داد که در نهایت، سرمربی هلندی این هافبک آکادمی را تنها یک بازیکن ذخیره و «سوپر ساب» میدید، نه یک بازیکن ثابت. در پایان، یونایتد مکتامینی را با ۲۵ میلیون پوند فروخت که ۵ میلیون پوند کمتر از پیشنهادی بود که وستهم برای همین بازیکن در تابستان قبلی ارائه کرده بود. ضمن اینکه افزایش مالی ناشی از فروش او، خیلی زود با ورود جاشوا زیرکزی با مبلغ ۳۶.۶ میلیون پوند از بین رفت.
در حالی که زیرکزی در ماههای اول حضورش در یونایتد مورد تمسخر هواداران قرار گرفت، مکتامینی به سرعت در ورزشگاه دیگو مارادونا محبوب شد و ناپولی را به قهرمانی سری آ رساند و حتی به عنوان ارزشمندترین بازیکن لیگ نیز انتخاب شد. مکتامینی ثابت کرد که یک خرید فوقالعاده برای تیم آنتونیو کونته بوده و این بار دیگر نشان داد که یونایتد حتی ارزش بازیکنی را که یک دهه در باشگاه بوده، تشخیص نمیدهد.
یونایتد عملاً بخش عمدهای از فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۴ را بدون مدافع چپ تخصصی گذراند، اما در بازنگری به نظر میرسد که آنها بازیکنی را در اختیار داشتند که میتوانست آینده رئال مادرید باشد، اما هرگز از او استفاده نکردند. آلوارو کارراس پس از یک فصل قرضی موفق در پرستون نورث اند، به خوبی در حال پیشرفت بود. اما با وجود مصدومیتهای زودهنگام لوک شاو و تایرل مالاسیا، یونایتد ترجیح داد سرجیو رگیلون را از تاتنهام جذب کند تا اینکه به کارراس بازی دهد؛ بازیکنی که به جای آن به گرانادا قرض داده شد.
راستش را بخواهید، کارراس در گرانادا چندان هم ندرخشید و هنگامی که بنفیکا درخواست کرد او را برای نیمه دوم فصل به صورت قرضی با حق خرید دائم به خدمت بگیرد، یونایتد با کمال میل این پیشنهاد را پذیرفت. و در حالی که یونایتد بدون یک مدافع چپ قابل اعتماد، دو فصل متوالی کابوسوار را پشت سر گذاشت، کارراس در پرتغال فوقالعاده عمل کرد. اکنون بنفیکا در آستانه کسب سودی شگفتانگیز از او قرار دارد، در حالی که یونایتد باید از این واقعیت گلهمند باشد که نه تنها از ابتدا پتانسیل او را تشخیص نداد، بلکه حتی گزینه بازخرید خود را که در قراردادش گنجانده بود نیز فعال نکرد.
جرارد پیکه دوران حضورش در یونایتد، جایی که در ۱۷ سالگی از بارسلونا به آن پیوسته بود، را به عنوان «مدرک کارشناسی ارشد در توسعه به عنوان یک بازیکن و یک فرد» توصیف کرده است. اما شیاطین سرخ هیچ ایدهای نداشتند که یک نابغه در میان صفوف آنهاست و او را تقریباً مفت از دست دادند.
پیکه به دلیل مشارکت غیرقابل نفوذ ریو فردیناند و نمانیا ویدیچ، فرصتهای محدودی در یونایتد به دست آورد. اما سر الکس فرگوسن اشتباه بزرگی مرتکب شد که پتانسیل آینده این مدافع میانی را ندید و اجازه داد او با تنها ۵ میلیون پوند به بارسا بازگردد. در واقع، فرگوسن به نظر میرسید فکر میکرد یونایتد با جانی ایوانز در وضعیت امنتری خواهد بود.
این مربی افسانهای با موافقت با درخواست پیکه برای بازگشت به خانه، انسانیت خود را نشان داد، اما تنها یک سال بعد متوجه اشتباه خود شد؛ زمانی که این مدافع در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۹، شوت پارک جی-سونگ را از روی خط دروازه دفع کرد، در حالی که بارسا یونایتد را در هم کوبید و همین کار را در فینال ۲۰۱۱ نیز تکرار کرد.
پیکه به یکی از بزرگترین مدافعان تاریخ بارسا و اسپانیا تبدیل شد و فروش او با چنین مبلغ ناچیزی، باید به عنوان یکی از بزرگترین اشتباهات فرگوسن ثبت شود. این نشان داد که حتی بهترین مربی دوران خود نیز از عدم تشخیص پتانسیل مصون نبوده است.
آنخل دیماریا دوران حرفهای فوقالعادهای داشته است؛ او در هر باشگاه بزرگی که حضور داشته، جامهای مهمی کسب کرده و خود را در دل هواداران جا کرده است – البته به استثنای یونایتد. راستش را بخواهید، این آرژانتینی نمیخواست به شیاطین سرخ بپیوندد و احساس میکرد تنها چند هفته پس از عملکرد قهرمانانهاش در فتح اولین عنوان قهرمانی رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا طی ۱۲ سال، توسط فلورنتینو پرز از رئال مادرید مجبور به جدایی شده است. با این حال، انتقال ۶۰ میلیون پوندی برای یک وینگر ۲۶ ساله که در آن زمان یکی از بهترینهای جهان بود، منطقی به نظر میرسید.
اما دوران دیماریا در یونایتد، بسیار ناامیدکننده از آب درآمد، زیرا لویی فنخال نمیدانست چگونه از ویژگیهای او بهترین استفاده را ببرد؛ ویژگیهایی که در سبک بازی مبتنی بر مالکیت توپ این مربی هلندی، هرگز به نمایش درنیامدند. مشکلات خانوادهاش برای جا افتادن در منچستر و یک سرقت وحشتناک از خانهشان نیز به این وضعیت کمک نکرد و در نهایت تصمیم گرفته شد که یک سال بعد، مسیرها از هم جدا شوند.
دوران ناموفق این وینگر در الدترافورد، ۱۶ میلیون پوند از ارزش انتقال او کم کرد و دیماریا با ۴۴ میلیون پوند به پاری سن ژرمن پیوست. با نگاه به گذشته، یونایتد باید مبلغ بسیار بیشتری را درخواست میکرد، زیرا آن فصل تنها یک لغزش در دوران حرفهای استثنایی دیماریا بود. او در هفت سال حضورش در پاری سن ژرمن، ۹۲ گل و ۱۲۰ پاس گل به ثمر رساند و ۱۴ جام مهم را کسب کرد. هفت سال پس از ترک یونایتد، در سن ۳۴ سالگی، او در فینال جام جهانی گلزنی کرد و بزرگترین جایزه فوتبال را بالای سر برد.
«او از اروگوئه آمد، اشک لیورپولیها را درآورد.» چه کسی میتواند شعار نمادینی را که هواداران یونایتد پس از دو گل پیروزیبخش دیگو فورلان در برابر لیورپول برای او ساختند، فراموش کند؟ دو گل فورلان در آنفیلد به بخشی از تاریخ یونایتد تبدیل شد، زیرا کاملاً غیرمنتظره بود. بالاخره، این مهاجم پس از انتقال ۷ میلیون پوندیاش از ایندپندینته آرژانتین در ژانویه ۲۰۰۲، ۲۷ بازی طول کشید تا اولین گلش را به ثمر برساند.
گلهای او در برابر ساوتهمپتون و چلسی نیز برای بازپسگیری عنوان قهرمانی لیگ برتر از آرسنال حیاتی بودند، اما این واقعیت غیرقابل انکار را تغییر نداد که او در یونایتد یک شکستخورده بود و انتقالش به ویارئال دو سال و نیم بعد با تنها ۲ میلیون پوند، به نظر میرسید اعتراف باشگاه به این بود که آنها در هنگام استعدادیابی اولیه، تواناییهای او را بیش از حد تخمین زده بودند. با این حال، معلوم شد که آنها دیگو فورلان، این اروگوئهای را دست کم گرفته بودند، کسی که در اسپانیا درخشید. او در اولین فصل حضورش در لالیگا با ۲۵ گل به عنوان بهترین گلزن به پایان رسید و دو سال بعد با ۱۴ میلیون پوند به اتلتیکو مادرید نقل مکان کرد.
فورلان متعاقباً به یک اسطوره در ویسنته کالدرون تبدیل شد، دوباره در فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۹ با ۳۲ گل بهترین گلزن شد و سپس اتلتیکو را در سال ۲۰۱۰ به قهرمانی لیگ اروپا رساند. او همچنین کفش طلای و توپ طلای جام جهانی ۲۰۱۰ را به دست آورد و علاوه بر آن، کوپا آمریکا را در سال ۲۰۱۱ فتح کرد. او حتی پس از بازنشستگی از فوتبال نیز به دستاوردهای ورزشی قابل توجهی دست یافته است، به طوری که سال گذشته در سن ۴۵ سالگی به یک تنیسباز حرفهای تبدیل شد.
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹جزئیات جدید از مرگ تراژیک دیوگو ژوتا؛ پلیس اسپانیا: «سرعت بیش از حد» عامل اصلی بود
🔹بنبست ولاهوویچ در یوونتوس؛ آث میلان به دنبال جذب ستاره صربستانی
🔹کریستال پالاس در پی جذب قرضی ستاره جوان چلسی: آچیمپونگ در مسیر لوفتوس-چیک و گلگر؟
🔹نیوکاسل به دنبال ارکون کوکچو؛ هافبک بنفیکا در آستانه جدایی به دلیل درگیری با برونو لاژه
خبرگزاری هوشمند • بازی با جوایز نامحدود