پیروزی قاطع ۳-۰ تیم ملی فوتبال زنان آمریکا مقابل کانادا؛ جادوی خط میانی با سم کافی، رز لاول و کلر هاتون

واشینگتن دی‌سی - در یک شب گرم و شرجی تابستانی و در حضور ۱۹,۲۱۵ هوادار پرشور در استادیوم آئودی فیلد، تیم ملی فوتبال زنان آمریکا موفق شد در رقابت‌های «آل‌استیت کانتیننتال کلاسیکو» با نتیجه قاطع ۳ بر ۰ از سد کانادا عبور کند. این پیروزی شیرین، حاصل جادوی ضربات ایستگاهی و درخشش بازیکنان در میانه میدان بود.

اما هیز، سرمربی تیم ملی فوتبال زنان آمریکا، ترکیب اصلی آشنایی را به میدان فرستاد که تقریباً مشابه اولین بازی از سه دیدار دوستانه تابستانی مقابل ایرلند در هفته گذشته بود. تنها تغییر در این ترکیب، حضور لین بایه‌ندولو به عنوان مهاجم شماره ۹ بود.

نیمه اول کاملاً تحت سلطه تیم ملی فوتبال زنان آمریکا بود. خط دفاعی کانادا تحت فشار شدید قرار گرفت و عملاً تمام ۴۵ دقیقه ابتدایی را به دفاع پرداخت. تعادل بی‌نظیر سم کافی در مرکز میدان و رز لاول تهاجمی در جلوتر از او، بی‌شمار موقعیت گلزنی خلق کرد. در دقیقه ۵، بایه‌ندولو در موقعیت ۲ در برابر ۱ با کایلن شریدان، دروازه‌بان کانادا قرار گرفت و سعی کرد توپ را با هوشمندی از بالای سر او عبور دهد، اما ضربه‌اش راهی به دروازه نیافت.

خیلی زود، تیم ملی فوتبال زنان آمریکا صاحب یک موقعیت ضربه ایستگاهی در خارج از محوطه جریمه شد و آن را به شکلی بی‌نقص اجرا کرد که گویی بارها در طول هفته تمرین شده بود.

رز لاول توپی بلند ارسال کرد که مدافعان کانادا را مجبور به عقب‌نشینی و دفع توپ از محوطه جریمه کرد. اما دفع ناقص توپ دقیقاً به پای کلر هاتون ۱۹ ساله رسید. هاتون نیز با پاسی دقیق، سم کافی را در موقعیت شوت‌زنی قرار داد و او با یک ضربه سر ضرب دروازه را گشود تا آمریکا ۱ بر ۰ پیش بیفتد. این سومین گل سم کافی در پنج بازی اخیرش برای تیم ملی فوتبال زنان آمریکا بود.

در دقیقه ۳۵، تیم ملی فوتبال زنان آمریکا بار دیگر صاحب یک موقعیت ضربه ایستگاهی شد که باز هم رز لاول آن را ارسال کرد. او این بار از روی نقطه کرنر توپی بلند فرستاد که کلر هاتون، خارج از محوطه جریمه، با پرشی بلند آن را با سر وارد دروازه کرد تا اولین گل ملی خود را به ثمر برساند.

تیم ملی فوتبال زنان آمریکا به حملات خود ادامه داد و نیمه دوم را نیز کاملاً تحت کنترل داشت. اما هیز چندین تعویض در اواخر بازی انجام داد، اما این تعویض‌ها تغییری در روند برتری آمریکا ایجاد نکرد. تارا مک‌کاون، بازیکن واشینگتن اسپریت، که اتفاقاً در روز تولدش وارد زمین شده بود، تنها لحظاتی پس از ورود، از جناح راست حرکت کرد و توپ را به یاسمین رایان رساند که او نیز با ضربه‌ای دقیق، نتیجه را ۳ بر ۰ کرد.

این پیروزی، رکورد اما هیز را در ۲۵ بازی اولش به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال زنان آمریکا به ۲۱ برد، ۲ تساوی و ۲ باخت ارتقا داد و پرونده بازی‌های تابستانی تیمش را بست. اما برنامه بعدی چیست؟

هیز در گفت‌وگو با شبکه TNT اظهار داشت: «ابتدا به مسابقات یورو خواهم رفت. می‌خواهم بازی تیم‌های سطح بالای اروپایی را از نزدیک ببینم. فکر می‌کنم این مهم است، زیرا پنجره‌های زیادی برای بازی با آنها نداریم. در ماه آگوست استراحت خواهم کرد، اما هدف بزرگ من این است که به سمت چیزی که آن را "گلدپرینت" می‌نامیم، حرکت کنیم. این یک چارچوب عملیاتی است که برای سال ۲۰۲۷ و فراتر از آن برنامه‌ریزی خواهیم کرد.»

بازیکنان تیم ملی فوتبال زنان آمریکا که در لیگ ان‌دبلیو‌اس‌ال بازی می‌کنند، با آغاز مجدد فصل در ابتدای ماه آگوست به باشگاه‌های خود باز خواهند گشت.

ارزیابی بازیکنان تیم ملی فوتبال زنان آمریکا در آئودی فیلد

دروازه‌بان و خط دفاعی

کلودیا دیکی (۸/۱۰): دیکی برخلاف بازی با ایرلند، در این بازی واقعاً درگیر صحنه بود و ۳ مهار از ۵ شوت در چارچوب کانادا داشت. دیکی قطعاً بی‌حوصله نبود، اما در لحظات نادری که کانادا موفق به نفوذ می‌شد، توانست خونسردی خود را حفظ کند.

نائومی گیرما (۸/۱۰): یک نمایش قوی و بدون شگفتی دیگر از گیرما، که در توزیع توپ از عقب زمین و سازماندهی دفاعی بی‌نظیر بود.

امیلی سونت (۸/۱۰): تعادل سونت در کنار گیرما فوق‌العاده است؛ همیشه یکی از آنها به سمت جلو حرکت می‌کند. سونت با توپ عالی بود و در کنار اوری پترسون کاملاً طبیعی به نظر می‌رسید.

اوری پترسون (۸/۱۰): پترسون هر آنچه اما هیز از یک مدافع کناری می‌خواهد را داراست. او تهاجمی است، با توپ خوب است و ریزترین جزئیات را نیز رعایت می‌کند. پترسون نه تنها در دفاع متمرکز بود، بلکه توانست به جلو حرکت کند و در خط حمله نیز موقعیت‌سازی کند.

لیلی ریل (۸/۱۰): ریل، تنها در دومین بازی ملی‌اش، به نظر می‌رسید که سال‌هاست در کنار گیرما بازی می‌کند. او با توپ عالی بود و راه‌هایی برای خروج از فشار پیدا می‌کرد، چه با پاسی در عمق به هافبک‌ها مانند کافی یا هاتون و چه با پاسی به کناره‌ها به کوپر.

خط میانی

سم کافی (۹/۱۰): در حال حاضر، کافی در مسیر کسب کفش طلا قرار دارد (شوخی). جدای از شوخی، بازی او اخیراً در سطح دیگری قرار گرفته و دوران حضورش به عنوان یک هافبک دفاعی صرف به پایان رسیده است؛ حالا او در حملات مشارکت می‌کند و گل می‌زند. گل کافی در نیمه اول به خوبی زده شد و شتاب اولیه را برای تیم ملی فوتبال زنان آمریکا فراهم کرد.

کلر هاتون (۹/۱۰): هاتون برای تیم ملی فوتبال زنان آمریکا بی‌نظیر بود. کنترل توپ و حرکات بدون توپ او فراتر از سنش بود. هاتون همچنین اولین گل ملی خود را به ثمر رساند که یک نقطه عطف بزرگ برای هر بازیکنی با پیراهن تیم ملی فوتبال زنان آمریکا است.

رز لاول (۹/۱۰): این تیم با حضور لاول بسیار بهتر است. دو ارسال او از روی ضربات ایستگاهی تفاوت را رقم زد؛ هر دو گل از روی ارسال‌های او به ثمر رسید. وقتی لاول درگیر ضربات ایستگاهی نبود، یک عنصر حیاتی به خط حمله تیم ملی فوتبال زنان آمریکا اضافه می‌کرد و در هر حمله مشارکت داشت و اغلب به اندازه کافی نزدیک بود تا از تامپسون و کوپر حمایت کند.

خط حمله

لین بایه‌ندولو (۷/۱۰): حضور بایه‌ندولو در پست شماره ۹ کاملاً درست به نظر می‌رسد و او تقریباً در تمام طول بازی مؤثر بود. زمانی که او به جلو حرکت می‌کرد و فضای لازم را برای حرکت لاول و هافبک‌ها در زیر خودش ایجاد می‌کرد، موفقیت بیشتری داشت.

میشل کوپر (۷/۱۰): کوپر در نیمه اول زیاد در جریان بازی نبود، هرچند با گذشت بازی، کم کم خود را وارد کارزار کرد. زمانی که می‌توانست از سرعت خود استفاده کند و به سمت دروازه کانادا حمله کند، آنها هیچ راه حلی برای سرعت او نداشتند. فقط نیاز به کمی بهبود در ارسال‌هایش دارد.

آلیسا تامپسون (۸/۱۰): تامپسون برای اثبات اثربخشی خود در خط حمله نیازی به گلزنی ندارد. او در سمت راست کاملاً بی‌رحمانه عمل کرد و مدافعان کانادا را از پا درآورد. اگرچه گلی به ثمر نرساند، اما حرکات پویا و بی‌باکانه‌اش در مقابل دروازه بسیار مؤثر بود. اگر قرار است یک مهاجم پس از این بازی‌های دوستانه در زمین برای تیم ملی فوتبال زنان آمریکا باشد، آن بازیکن تامپسون است.

تعویضی‌ها و سرمربی

اما سیرز (۶/۱۰): پس از بازی یکشنبه، دیدن اینکه سیرز با همان انرژی و تمام دوندگی‌های ۱۲۰ یاردی خود وارد میدان شده، شگفت‌آور بود. با این حال، این مهاجم منظم و هوشمندانه بازی کرد، اگرچه زیاد در جریان توپ نبود.

آلی سنتنور (۶/۱۰): سنتنور همیشه وقتی در ترکیب اصلی قرار می‌گیرد، عملکرد بهتری دارد، اما با این حال توانست با وجود لمس توپ کم، در خط حمله تا حدودی هرج و مرج ایجاد کند. حرکات بدون توپ او همچنان یک اثر هنری است.

سم مزا (۶/۱۰): مزا زیاد در جریان توپ نبود، اما از نظر موقعیت‌یابی خوب عمل کرد و خط میانی را هم در حمله و هم در دفاع سازماندهی کرد.

یاسمین رایان (۷/۱۰): تعویض دیرهنگام در بازی هرگز آسان نیست، اما رایان نقش خود را به درستی ایفا کرد و موفق شد گلزنی کند؛ دومین گل او در دو بازی برای تیم ملی فوتبال زنان آمریکا.

تارا مک‌کاون (۷/۱۰): مک‌کاون در دقیقه ۸۸ وارد بازی شد و زمان زیادی برای تأثیرگذاری نداشت، با این حال موفق شد. لحظاتی پس از ورود به زمین و شنیدن سرود "تولدت مبارک" از سوی جمعیت پرشور، مک‌کاون با توپ به سمت جلو حرکت کرد و یک پاس زیرکانه به رایان داد که در نهایت منجر به گل پایانی بازی شد.

اما هیز (۹/۱۰): احسنت، سرمربی. حالا برو و از یورو لذت ببر، لیاقتش را داری. زیرا پس از تابستان، با نزدیک‌تر شدن جام جهانی ۲۰۲۷، زمان بازگشت به کار و برنامه‌ریزی است.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹هدیه ویژه فیفا به هوادار خوش‌شانس مونتری در جام باشگاه‌های جهان

🔹خاویر آگیره: غرور ملی به قلب مکزیک بازگشت؛ نبرد حساس ال تری با هندوراس در نیمه‌نهایی گلد کاپ

🔹معرفی ستارگان نوظهور: گوستاوو کارابایو و رابرت توردین در رأس منتخبین بازی تمام ستارگان آینده MLS ۲۰۲۵

🔹آدا هگربرگ ناجی نروژ شد؛ پیروزی ۲-۱ مقابل سوئیس در شب افتتاحیه یورو ۲۰۲۵ زنان

🔹ضرب‌الاجل منچستر سیتی برای فروش جک گریلیش: آیا ستاره ۱۰۰ میلیون پوندی جدا می‌شود؟