انتقال ناکام: چرا پیوند لیونل مسی با پاری سن ژرمن از ابتدا محکوم به شکست بود؟

سه شنبه‌ای که گذشت، لیونل مسی ۳۸ ساله شد. حساب رسمی پاری سن ژرمن در توییتر (ایکس) با انتشار پیامی، تولد او را تبریک گفت و به شوخی افزود: «یکشنبه می‌بینیمت!»

این پیام، مورد استقبال برخی از هواداران قرار نگرفت؛ چرا که آن‌ها خاطره خوشی از دوران حضور مسی در پارک دو پرنس ندارند. البته خود مسی نیز، منصفانه بگوییم، از آن دوران رضایت چندانی نداشت و طی سال‌های اخیر بارها این موضوع را به وضوح بیان کرده است.

با این تفاسیر، تقابل این آخر هفته پاری سن ژرمن و اینتر میامی (تیم مسی) در جام باشگاه‌های جهان، به نوعی یک رویارویی با کینه و عصبانیت قلمداد می‌شود.

اما همانطور که پست مؤدبانه و نسبتاً شوخ‌طبعانه پی‌اس‌جی نشان داد، این دیدار بیشتر شبیه یک تجدید دیدار دوستانه بین دو شریک سابق است که به این نتیجه رسیده‌اند که از همان ابتدا نباید با هم وارد رابطه می‌شدند – و اکنون بدون یکدیگر بسیار بهتر عمل می‌کنند.

جدایی اشکبار از بارسلونا

لیونل مسی هرگز نمی‌خواست بارسلونا را ترک کند. این باشگاه برای او فراتر از یک خانه دوم بود. او بیشتر عمرش را در پایتخت کاتالونیا زندگی کرده بود تا زادگاهش روساریو و خانواده‌اش را آنجا تشکیل داده بود. هدفش این بود که دوران حرفه‌ای خود را در تنها باشگاهی که می‌شناخت، به پایان برساند.

اما مسی و بارسا هر دو توسط رئیس سابق، جوزپ ماریا بارتومئو، مورد خیانت قرار گرفتند؛ کسی که با ولخرجی‌های بی‌فکرانه خود، بارسلونا را در آستانه ورشکستگی قرار داد و جانشینش، خوان لاپورتا را وادار کرد تا با اهرم‌های اقتصادی و حفره‌های قانونی، تلاش کند اوضاع را سامان دهد.

با این حال، لاپورتا به سرعت متوجه شد که بارسا به سادگی توان پرداخت قرارداد هنگفت مسی را ندارد و جدایی ناگزیر بود – برخلاف آنچه در آن زمان به صورت عمومی اعلام می‌شد.

این جدایی مسی را ویران کرد. این ماجرا شبیه ترک لیورپول توسط ترنت الکساندر-آرنولد نبود. اشک‌هایی که ستاره آرژانتینی در کنفرانس مطبوعاتی خداحافظی‌اش ریخت، کاملاً واقعی و از سر احساسات عمیق بود. حتی لوئیس سوارز، که خودش جدایی تلخی از بارسا را تجربه کرده بود، از این صحنه متحیر شد.

مهاجم اروگوئه‌ای اعتراف کرد: «من هرگز لئو را اینگونه در بارسلونا در حال گریه ندیده بودم. او رنج زیادی کشید. واقعاً به او آسیب رساند.»

شتاب‌زدگی پس از شوک

با توجه به ماهیت آسیب‌زا و ناگهانی جدایی‌اش، مسی باید زمانی را برای تأمل در مورد حرکت بعدی‌اش اختصاص می‌داد، قبل از اینکه به چیزی عجله کند. همانطور که خودش گفته، پیشنهادات دیگری نیز روی میز بود. اما کمتر از دو روز پس از آن اتفاقات تلخ در بارسلونا، او به عنوان بازیکن پی‌اس‌جی معرفی شد.

مسی در اکتبر ۲۰۲۱ به فرانس فوتبال گفت: «ما خیلی سریع با پی‌اس‌جی به توافق رسیدیم. من به وضوح تحت تأثیر پروژه، بازیکنان و کیفیت تیم قرار گرفته بودم... تمام این عناصر یافتن توافق را آسان‌تر کرد.»

«دانستن اینکه دوستانی در رختکن داشتم به من اجازه داد تا به خودم بگویم که تطبیق پیدا کردن برایم ساده خواهد بود. و اشتباه نمی‌کردم، چون سازگاری بسیار آسان بود، به خصوص که بازیکنان زیادی مثل من اسپانیایی صحبت می‌کردند.»

با این حال، در حالی که حضور نیمار در پارک دو پرنس یک مزیت بود، دوران حضور مسی در پاریس تقریباً به طور کامل منفی بود.

او به موندو دپورتیوو اعتراف کرد: «من دو سال را در آنجا گذراندم که از نظر شخصی بسیار ناراحت بودم و از آن لذت نبردم. آن یک ماه (در سال ۲۰۲۲) برای من به دلیل قهرمانی در جام جهانی فوق‌العاده بود، اما به جز آن، دوره سختی برایم بود.»

چالش‌های خارج از میدان

ورود بدون پیش‌فصل مناسب به دلیل حضور آرژانتین در کوپا آمه‌ریکا ۲۰۲۱ قطعاً به مسی کمک نکرد تا در پاریس شروعی موفق داشته باشد. همچنین یک دوره ابتلا به کووید-۱۹ در میانه فصل نیز بی‌تأثیر نبود.

اما دلیل اصلی مشکلات مسی در خارج از زمین در سال اول حضورش در پی‌اس‌جی، مشکلات او در زندگی شخصی‌اش بود.

مشکلات او ممکن است از نوع «مشکلات جهان اولی» بوده باشد – مسی به خصوص از ترافیک سنگین پاریس کلافه بود – اما یافتن خانه برای او و همسرش، آنتونلا روکوزو، بیشتر از آنچه انتظار داشتند طول کشید، که منجر به گذراندن شش هفته خانواده در هتل شد.

این مهاجم در لو فیگارو اظهار داشت: «بچه‌ها دیگر طاقت نداشتند.»

با این حال، هواداران پی‌اس‌جی به حق، انتظارات بیشتری از مسی داشتند، و نه فقط از نظر گلزنی (او تنها ۱۱ گل در تمام رقابت‌ها در فصل ۲۰۲۱-۲۰۲۲ به ثمر رساند – پایین‌ترین آمارش در ۱۶ سال گذشته).

روابط شکننده با هواداران

پاریسی‌ها به خوبی می‌دانستند که مسی با بارسلونا پیوندی عمیق دارد. اما آن‌ها به طور کاملاً قابل درکی تصور می‌کردند که او حداقل تلاش خواهد کرد تا نوعی رابطه با پی‌اس‌جی و هوادارانش برقرار کند.

مسی از آن زمان تاکنون اصرار کرده است که هنوز هم نمی‌داند چرا رابطه‌اش با هواداران «متلاشی شد»، اما او کارهای بسیار کمی برای نشان دادن علاقه واقعی به آن‌ها انجام داد.

به عنوان مثال، تنها یک بار در طول کل دوران حضورش، پس از یک بازی برای قدردانی از هواداران به سمت آن‌ها رفت – و حتی در آن مورد هم، این کار را تنها به اصرار نیمار انجام داد.

در نتیجه، مسی که عملکردی پایین‌تر از انتظار داشت، به ناچار هدف هواداران ناراضی قرار گرفت – به خصوص که او در جام جهانی ۲۰۲۲ با درخشان‌ترین شکل ممکن نشان داد که هنوز هم با استعدادترین بازیکن روی کره زمین است.

به ناچار، هواداران ناامید و پرشور پی‌اس‌جی می‌خواستند بدانند که آن نسخه از مسی در کجای ماجرا بود، در حالی که آن‌ها هشت ماه قبل‌تر، شکست شرم‌آور دیگری را در لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید تجربه کرده بودند.

انتقالی از سر مصلحت

این گمان وجود داشت که مسی خود را برای قطر ذخیره کرده بود و اصلاً به پی‌اس‌جی اهمیت نمی‌داد و تنها به این دلیل به قهرمان همیشگی لیگ ۱ پیوسته بود که آن‌ها تنها باشگاهی بودند که حاضر بودند خواسته‌های مالی گزاف او را برآورده کنند.

درست مانند دوست خوبش نیمار، او به عنوان نمادی از تمام مشکلات پی‌اس‌جی و سیاست جذب بازیکنان «پول‌پرست» آن‌ها مطرح شد.

همانطور که یکی از هواداران پی‌اس‌جی در سال ۲۰۲۳ به گل (GOAL) گفته بود: «مسی بیشتر یک توافق بازاریابی بود تا یک خرید ورزشی. او در نهایت نماینده تمام چیزهایی شد که ما در مورد پروژه QSI (سرمایه‌گذاری ورزشی قطر) در سه یا چهار سال گذشته از آن متنفریم.»

می‌توان این احساس را به خوبی درک کرد، زیرا مسی و پی‌اس‌جی همیشه شبیه یک انتقال مصلحتی به نظر می‌رسیدند، انتقالی که بیشتر با انگیزه سود مالی شکل گرفته بود تا موفقیت ورزشی – و از همان ابتدا محکوم به شکست بود.

البته آن‌ها یک چیز مشترک داشتند: هر دو به شدت می‌خواستند لیگ قهرمانان را فتح کنند؛ مسی چهار بار این جام را برده بود اما از سال ۲۰۱۵ به بعد نه، در حالی که پی‌اس‌جی هنوز منتظر اولین قهرمانی خود بود.

با این حال، مسی راه حل مشکلات پاریسی‌ها نبود. برعکس، او در واقع مشکلات آن‌ها را تشدید کرد، زیرا از منظر ورزشی، پی‌اس‌جی آخرین چیزی که نیاز داشت یک سوپراستار دیگر بود.

آن‌ها قبلاً دو مهاجم داشتند که تمایلی به انجام کارهای دفاعی نداشتند؛ آن‌ها به سادگی نمی‌توانستند دیگری را تحمل کنند – هرچند با استعداد. به این ترتیب، بازیکنانی مانند ویتینیا، با «کارهای خانگی» بیش از حد زیادی مواجه می‌شدند، که منجر به سقوط تیم پی‌اس‌جی با ترکیب بسیار نامتعادل، در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان در هر دو فصل حضور مسی در این باشگاه شد.

جدایی‌ای که به نفع هر دو بود

البته لازم به یادآوری است که پی‌اس‌جی همچنان می‌خواست مسی قرارداد جدیدی امضا کند، البته تنها به دلایل تجاری و بازاریابی، بنابراین مسی با رد این درخواست، لطف بزرگی در حق آن‌ها کرد.

خروج مسی، علاوه بر هموار کردن راه برای انتقال خانوادگی او به اینتر میامی که به او امکان داد تا گروه قدیمی بارسا را دوباره گرد هم آورد، تغییر اساسی در سیاست نقل و انتقالات در پارک دو پرنس را تسهیل کرد؛ تغییری که با پیوستن کیلیان امباپه به رئال مادرید در سال بعد بیشتر تقویت شد.

اگر این دو بازیکن از لیست حقوق باشگاه حذف نمی‌شدند، لوئیس کامپوس، مدیر ورزشی باشگاه، به سادگی در موقعیتی نبود که بتواند به این اندازه روی استعدادهای جوان و برتر سرمایه‌گذاری کند که به پی‌اس‌جی کمک کرد سرانجام رؤیای قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را محقق کند.

همانطور که ناصر الخلیفی، رئیس باشگاه، پس از پیروزی خیره‌کننده ۵-۰ مقابل اینتر میلان در مونیخ ماه گذشته گفت، آن‌ها به تدریج از اشتباهات خود درس گرفتند. و جذب مسی بدون شک یکی از آن اشتباهات بود. درست همانطور که پیوستن مسی به پاریس، اشتباه فاحشی از جانب خودش بود.

قلب او هرگز واقعاً در این تیم نبود و نتیجه نهایی یک رابطه بسیار مدرن و مبتنی بر پول بود که شاید بهترین خلاصه آن، «خیانت» مسی به قطر با سفر به عربستان سعودی بود، که عملاً پایان رابطه با پی‌اس‌جی را رقم زد.

با این حال، قابل تأمل است که الخلیفی از مسی بابت مشارکتی که در مسیر طولانی و پرفراز و نشیب پی‌اس‌جی برای رسیدن به افتخار لیگ قهرمانان داشت، تشکر کرد، چرا که در دیدار روز یکشنبه هیچ تلخی واقعی از هیچ یک از طرفین وجود ندارد.

ممکن است در اینجا درباره بدترین «انتقال ناخواسته» در تاریخ فوتبال صحبت کنیم – اما جدایی متعاقب آن بدون شک برای هر دو طرف بسیار سودمند بوده است.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹مایکل اولیسه و سرخیو راموس در ترکیب منتخب جام باشگاه‌های جهان؛ خبری از ستاره‌های منچسترسیتی نیست!

🔹ژائو فلیکس در آستانه بازگشت به بنفیکا؛ پایان کابوس چلسی و میلان؟

🔹شکار بزرگ لیورپول: الکساندر ایزاک، هدف اصلی قرمزها با استراتژی صبر!

🔹از یورو زیر ۲۱ سال تا تیم ملی بزرگسالان: ۷ ستاره‌ای که توماس توخل باید به سه‌شیرها دعوت کند!