ستارگان بزرگ دنیای فوتبال که موفق به فتح جام‌جهانی نشده‌اند

روبرتو باجو (ایتالیا)

باجو ستاره ایتالیا در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 بود. در جام‌جهانی 90، او در کنار بقیه ستارگان ایتالیا نقش مهمی در رسیدن تیم به نیمه‌نهایی داشت اما در جام‌جهانی 94 تقریباً یک‌تنه تیم را تا فینال پیش برد. با این‌حال در نهایت خود او آدم بد قصه شد و با خراب کردن ضربه پنالتی‌اش در ضربات پنالتی، باعث قهرمانی برزیل شد. در آن صحنه باجو سرش را پایین انداخت و چند دقیقه‌ای به زمین خیره بود. یکی از خبرنگاران ایتالیایی توصیف جالبی از آن لحظه دارد: «تنها مرگ ایستاده‌ی ثبت‌شده در دنیا !»

باجو سال 2004 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد اما همیشه از آن پنالتی به‌عنوان تلخ‌ترین خاطره زندگی خود یاد می‌کند!

مارکو فان باستن (هلند)

فان باستن از آن دست بازیکنانیست که علی‌رغم درخشش فراوان در عرصه باشگاهی، کارنامه موفقی در جام‌جهانی نداشتند.

فان‌باستن در دوران حضورش در میلان از 1987 تا 1993، 3 بار برنده توپ طلا شد. او هم‌چنین 3 بار قهرمان سری آ و 2 بار قهرمان جام اروپایی (نسخه قدیمی لیگ قهرمانان) شد. قهرمان جام ملت‌های اروپا (یورو 1988) با به ثمر رساندن یکی از زیباترین گل‌های تاریخ در فینال‌های یورو، بخشی دیگر از کارنامه پرافتخار فان‌باستن است. گل فان‌باستن مقابل شوروی با یک ضربه والی زیبا و خلاقانه به ثمر رسید.

با تمام این اوصاف، فان باستن فقط در جام‌جهانی 1990 حضور داشت و بدون اینکه گلی در آن جام به ثمر برساند، هلند در نخستی بازی حذفی از آلمان غربی شکست خورد و با جام خداحافظی کرد.

آلفردو دی استفانو (اسپانیا)

دی‌استفانو 5 بار متوالی از 1956 تا 1960 با رئال‌مادرید قهرمان اروپا شد و در فینال 1960 در پیروزی مشهور 7-3 مقابل آینتراخت فرانکفورت نیز هت‌تریک کرد. او با 49 گل رکورددار گل‌زنی در نسخه قدیمی لیگ قهرمانان موسوم به جام اروپایی است که تا سال 1992 برگزار می‌شد.

دی‌استفانو که اصالتی آرژانتینی دارد، مدت کوتاهی برای تیم‌های ملی آرژانتین و کلمبیا نیز بازی کرده. جام‌های جهانی 1942 و 1946 به‌خاطر جنگ‌جهانی دوم برگزار نشد و به همین‌خاطر او فقط پس از تغییر تابعیت به اسپانیا، فرصت این را داشت که در جام‌جهانی 1962 شرکت کند. با این‌حال مصدوم شد و جام را از دست داد تا با وجود کارنامه‌ای پر از افتخار در رده باشگاهی، حتی 1 بار هم موفق به حضور در جام‌جهانی نشود!

پائولو مالدینی (ایتالیا)

مالدینی به‌عنوان یکی از بزرگترین مدافعان تاریخ فوتبال در نظر گرفته می‌شود و از معدود بازیکنانیست که بیش از 1000 بازی در دوران حرفه‌ای خود انجام داده‌اند. در سری آ نیز فقط جانلوییجی بوفون بیش از او بازی کرده.

مالدینی با وجود 126 بازی ملی برای ایتالیا، هرگز موفق به کسب قهرمانی نشد. در یورو 1988 و جام‌جهانی 1990 به نیمه‌نهایی رسید. در 1994 نایب‌قهرمان جام‌جهانی و در 2000 نایب‌قهرمان یورو شد.

مالدینی در هر 4 تورنمنت مذکور در تیم منتخب جام قرار گرفت اما دستش از جام جهانی و یورو کوتاه ماند!

در سال 2006 که ایتالیا قهرمان جام‌جهانی شد، مالدینی به‌علت سنش دیگر عضوی از تیم نبود و او در سال 2009 با 7 عنوان قهرمانی سری آ و 5 جام اروپایی (نسخه قدیمی لیگ قهرمانان)، کفش‌هایش را برای همیشه آویزان کرد.

میشل پلاتینی (فرانسه)

یوونتوس در اواسط دهه 1980 حاکم مطلق فوتبال ایتالیا بود. یکی از ستارگان آن تیم میشل پلاتینی بود که به‌لطف عملکرد خود در یوونتوس و قهرمانی‌های متوالی در سری آ، 3 بار متوالی از 1983 تا 1986 فاتح توپ طلا شد.

پلاتینی یکی از گل‌زن‌ترین هافبک‌های تاریخ فوتبال بود و در یورو 1984، 9 گل برای فرانسه به ثمر رساند تا آقای گل و بهترین بازیکن جام شود اما درخشش او در دوره حضورش برای قهرمان کردن فرانسه در جام‌های جهانی کافی نبود. در 1982 و 1986، در نیمه‌نهایی‌ها حذف شدند. پلاتینی با 41 گل در 72 بازی ملی، از فوتبال خداحافظی کرد.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹درخشش ایگور ژسوس؛ بوتافوگو با غلبه بر سیاتل ساندرز فاتح اولین گام در جام باشگاه‌های جهان شد

🔹پوچتینو و قاطعیت در برابر پولیسیچ: «هیچ بازیکنی بزرگتر از تیم نیست»؛ واکنش قاطع داناوان و لالاس

🔹تصمیم قاطع میکل آرتتا: ریکاردو کالافیوری در آرسنال می‌ماند، اولکساندر زینچنکو در آستانه خروج!

🔹رایان کریستی: ستاره بورنموث با خرید ۱.۲ میلیون پوندی، امپراتوری املاک خود را گسترش داد

🔹پاری سن ژرمن با درخشش فابیان رویز، ویتینیا و مایولو، اتلتیکو مادرید ۱۰ نفره را در هم کوبید؛ شروع طوفانی قهرمان اروپا در جام باشگاه‌های جهان