رتبه‌بندی تیم‌های فاتح سه‌گانه از نگاه وبسایت GOAL

پیش از خواندن این مقاله ذکر یک نکته ضروریست. رده‌بندی ارائه‌شده در این مقاله برداشت آزادی از وبسایت گل است و صرفاً بازتاب‌دهنده دیدگاه دست‌اندرکاران فوتبال7 نیست.

در مجموع 11 تیم و در 34 سال گذشته یا به‌عبارتی دوران جدید، 8 تیم فاتح 3گانه شده‌اند. اما یک پرسش جالب که به ذهن متبادر می‌شود اینست که کدام یک از این تیم‌ها قدرتمندتر از بقیه بودند.

بازیکنان پی‌اس‌جی بالاخره موفق به لمس جام لیگ قهرمانان شدند تا انریکه پس از گواردیولا 2 امین مربی‌ایی شود که 3 بار فاتح 3گانه می‌شود:

🔶 انریکه با بارسلونا در فصل 15-2014 و پاری سن‌ژرمن در 25-2024

🔶 گواردیولا با بارسلونا در 09-2008 و منچسترسیتی در 23-2022.

در عصر لیگ قهرمانان، منچستر و سرالکس فرگوسن نخستین باشگاه و نخستین شخصی بودند که سنگ بنای 3گانه را گذاشتند. در ادامه 7 تیم دیگر نیز به این لیست اضافه شدند که وبسایت گل همه آن‌ها را رتبه‌بندی کرده است.

8. اینتر مورینیو (10-2009)

فصل دوم حضور مورینیو در اینتر مسلماً بهترین فصل دوران مربیگری او بود. در فصل نخست هم مورینیو قهرمان سری آ شد اما برای کسب شخصیت اروپایی نیاز به انجام خریدهایی بود که در تابستان انجام شد: ساموئل اتوئو مهاجم تیزپا و خستگی‌ناپذیر کامرونی، وسلی اسنایدر هافبک خلاق هلندی، دیگو میلیتو مهاجم موقعیت‌شناس آرژانتینی و لوسیو مدافع مستحکم برزیلی.

در سری A تا روز آخر با رم رقابت کردند و با گل میلیتو مقابل سیه‌نا و با تنها 2 اختلاف امتیاز قهرمان شدند. با پیروزی 1-0 مقابل رُم قهرمان کوپا ایتالیا نیز شدند و در لیگ قهرمانان با کنار زدن چلسی و زسکا و حذف تاریخی بارسلونا، در فینال به‌راحتی 2-0 بایرن را مغلوب کردند و قهرمان شدند.

اینتر مورینیو زیبا بازی نمی‌کرد اما روحیه تیمی در آن حرف اول را می‌زد. همه برای مورینیو تا پای جان می‌دویدند تا یک دیوار مستحکم دفاعی شکل بگیرد، دیواری که اوج آن در بازی برگشت مقابل بارسلونا در نیوکمپ بود و بارسا با وجود حملات متعدد در زدن گل دوم برای صعود ناکام ماند. مورینیو از شکست 1-0 در نیوکمپ به‌عنوان «شیرین‌ترین شکست زندگی خود» یاد کرد!

7. بایرن هانسی فلیک (20-2019)

بایرن 20-2019 فصل را خوب آغاز نکرد. کواچ که فصل پیش تیم را قهرمان کرده بود، فصل بعد با رختکن به مشکل خورد و پس از شکست 5-1 مقابل فرانکفورت و سقوط به رده 4 جدول، اخراج شد. هانسی فلیک، جانشین او، 2 بازی از 4 بازی نخست در لیگ را شکست خورد اما بعد از آن بایرن را به یک ماشینِ پیروزی تبدیل کرد.

18 پیروزی از 19 بازی پایانی، قهرمانی با اختلاف 13 امتیازی نسبت به رقیب کلاسیک، دورتموند و قهرمانی جام حذفی با پیروزی 4-2 بر لورکوزن، منجر به 2گانه داخلی فلیک شد اما فلیک برای اثبات خود باید فراتر می‌رفت چون کواچ نیز فصل قبل، امضای خود را پای 2گانه داخلی زده بود و باواریایی‌ها چیز متفاوتی می‌خواستند!

هر چند به‌خاطر کرونا بازی‌های حذفی متمرکز و تک‌بازی برگزار شد، اما بایرن فلیک مقتدرانه و با پیروزی در تمام بازی‌ها، قهرمان اروپا شد. فقط بازی با چلسی رفت‌وبرگشتی بود که بایرن 7-1 پیروز شد، سپس بارسلونا را 8-2 در هم کوبیدند و در نهایت با شکست دو تیم فرانسویِ لیون و پی‌اس‌جی، فاتح 3گانه شدند.

بایرن فلیک همانند آنچه در بارسا از او می‌بینیم، یک فوتبال مستقیم و پرفشار را ارائه می‌داد که باعث شد لواندوفسکی 55 گل در تمام رقابت‌ها به ثمر برساند اما همه‌گیری کرونا و نبود عامل تماشاگر در ورزشگاه‌ها، باعث شد که از قرار دادن تیم فلیک در رده‌های بالای این لیست خودداری کنیم!

6. منچسترسیتی گواردیولا (23-2022)

پس از حضور پپ، منچسترسیتی به غول فوتبال انگلیس تبدیل شد اما در اروپا هم‌چنان به حریفان درس پس می‌دادند! موناکو، لیورپول، تاتنهام و حتی لیون، تیم‌هایی بودند که با حذف منچسترسیتی به آن‌ها آموختند که قهرمانی در اروپا، با عرق جبین به دست می‌آید حتی اگر در انگلیس برای خودت بروبیایی داشته باشی! سال 2021 نیز در فینال مغلوب دیگر تیم انگلیسی چلسی شدند و بالاخره سال 2022 در یک نیمه‌نهایی مشهور و جذاب، مقابل پادشاه اروپا رئال تعظیم کردند. تا اینکه سال 2023 به زیباترین شکل ممکن و با انتقام از پادشاه به فینال راه یافتند.

هالند در نخستین فصل حضور خود با 52 گل از جمله 12 گل در لیگ قهرمانان، نقش بسیار مهمی در کسب 3گانه داشت. علاوه بر رئال، لایپزیش، بایرن و اینتر (فینال) سایر قربانیان سیتی بودند.

سیتی آن فصل به‌علت تمرکز بر اروپا، در رقابت‌های داخلی همیشه بهترین نبود اما باز هم با 11 پیروزی پیاپی در مقطع پایانی فصل، 3 هفته مانده به پایان برای 3 امین فصل متوالی قهرمان لیگ شدند. در مسیر رسیدن به قهرمانی جام حذفی، سیتی فقط 1 گل دریافت کرد و در فینال نیز با احاطه کامل بر رقیب همشهری پیروز شدند.

سیتیِ 23-22 یکی از کاملترین تیم‌های تاریخ باشگاهی است که بسیاری از بازیکنان آن نیز به نقطه اوج خود رسیده بودند. هالند هنوز که هنوز است نتوانسته تجربه گل‌زنی آن فصل را تکرار کند. دی‌بروینه در اوج به سر می‌بُرد و هنر بازی‌سازی خود را به رُخ حریفان می‌کشید. رودری حلقه اتصال مطمئن دفاع و خط میانی و ستاره سیتی در فینال اروپا بود. روبن دیاز ستون دفاعی بود و جان استونز و ریکو لوییس در نقش‌های ترکیبی در هافبک خوش می‌درخشیدند و همه این‌ها متأثر از نبوغ تاکتیکی پپ بود.

5. پاری سن‌ژرمن انریکه (25-2024)

بگذارید به این واقعیت سخت اعتراف کنیم و میخ آخر را همان اول بکوبیم. پی‌اس‌جی قهرمان بدترین لیگ از 5 لیگ معتبر اروپایی شد. چرا؟! چون با 19 اختلاف امتیاز و تفاضل گل 57+ نسبت به مارسی قهرمان شدند و در کل فصل فقط 2 شکست داشتند. همین عامل باعث می‌شود که با وجود تمام قدرت‌نمایی تیم انریکه در این فصل، آن را در رده‌های میانی این لیست قرار دهیم!

از 14 سال پیش که مالکان قطری مالکیت پی‌اس‌جی را در دست گرفتند، لیگ 1 کاملاً به نفع پاری سن‌ژرمن یک‌طرفه شده. بنابراین پی‌اس‌جی نیاز مبرمی به اِبراز وجود در اروپا داشت و آن‌ها خیلی دیر اما به بهترین نحو ممکن این کار را کردند. با اینکه نماینده بدترین لیگ بودند اما 3 تیم از تقریباً بهترین لیگ یعنی لیگ برتر انگلیس را حذف کردند و در فینال اینتر را به سُخره گرفتند!

لوییز انریکه امباپه را از دست داد اما با انجام خریدهای هدفمند، ستارگانی را به دنیای فوتبال معرفی کرد و ستارگانی را هم شناخته‌شده‌تر کرد! دیزیغه دوئه، ژوائو نوس و ویلیان پاچو در دسته اول می‌گنجند و کواراتسخلیا در دسته دوم. برخی بازیکنان قدیمی را نیز به سطح جدیدی از بازی رساند: عثمان دمبله، ویچینیا، نونو مندژ، اشرف حکیمی و جانلوییجی دوناروما. تیم بی‌رحم انریکه در اروپا، برای قرار گرفتن در صدر این لیست فقط یک قهرمانی نفس‌گیر هم‌چون قهرمانی در لیگ برتر انگلیس یا لالیگا را کم داشت. با عرض پوزش از هواداران پی‌اس‌جی!

4. بایرن‌مونیخ هاینکس (13-2012)

فصل 13-2012 در حالی آغاز شد که 2 سالی می‌شد دورتموند با هدایت کلوپ جای بایرن را در صدر فوتبال آلمان گرفته بود. اما غرش شیرهای مونیخ از همان آغاز فصل با شکست 2-1 دورتموند و قهرمانی در سوپرجام آغاز شد. تیم ترسناک هاینکس با 25 اختلاف امتیاز نسبت به دورتموند، 98 گل زده و تنها 18 گل خورده، قهرمانی آلمان را پس گرفت. در فینال جام حذفی نیز با شکست 3-2 اشتوتگارت پیروز و قهرمان شدند.

در لیگ قهرمانان نیز باواریایی‌ها دست نیافتنی بودند و حریفان حذف نه بلکه قلع‌وقمع می‌شدند! پس از گردوخاک به پا کردن مقابل آرسنال و یوونتوس، اوج هنرنمایی آن‌ها پیروزی رفت‌وبرگشتی 7-0 بر بارسلونا بود. مدعی قهرمانی در هر 2 بازی ناتوان از توقف زوج مشهور روبری (Robben + Ribery) بود و ترکیب قدرت مانزوکیچ و چابکی توماس مولر نیز امان آبی‌اناری‌ها را برید تا یک ویرانه از قهرمان بر جا بماند!

مانوئل نویر، فیلیپ لام، ژروم بواتینگ و باستین شوان‌اشتایگر، به بهترین نحو در چارچوب تاکتیکی منعطفِ هاینکس استفاده می‌شدند تا هیچ مسأله‌ای بدون راه‌حل باقی نماند. البته در فینال تمام آلمانی مقابل دورتموند پیروزی به‌سختی با نتیجه 2-1 و با گل دقیقه 89 آرین روبن به دست آمد اما مگر قهرمانی بوده که در مسیر رسیدن به قهرمانی اذیت نشده باشد؟!

3. منچستر فرگوسن (99-1998)

شاید خیلی از هواداران امروزی منچستر، منظورم نونهالان و نوجوانان است، ندانند که منچستر در فصل قبل (98-97)، دست خالی مانده بود و فصل 99-1998 نیز در مقطع پایانی به‌طرز حساسی نفس‌گیر شده بود و ترس این وجود داشت که خاطره فصل پیش تکرار شود.

در بازی پایانی فصل یونایتد کامبک زد و با جبران عقب‌افتادگی 2 گله مقابل تاتنهام، با تنها 1 اختلاف نسبت به آرسنال قهرمان شد. در نیمه‌نهایی جام حذفی نیز با گل انفرادی زیبای گیگز، آرسنال را حذف کردند و با غلبه بر نیوکاسل، قهرمان شدند. در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان کامبک 3 گله‌ای مقابل یوونتوس داشتند در حالی‌که در 11 دقیقه ابتدایی 2-0 عقب افتاده بودند. اما اصلی‌ترین کامبکشان را برای فینال کنار گذاشته بودند.

توماس باسلر در اوایل فینالِ نیوکمپ، بایرن را پیش انداخت و به مدت 84 دقیقه تیم برتر میدان بودند اما تقریباً دیگر همه‌ی ما داستان آن دقایق پایانی را می‌دانیم. منچستر با گل‌های تدی شرینگهام و سولشایر 2 ذخیره طلایی خود که روی سانترهای دارای نشان تجاریِ دیوید بکهام به ثمر رسید، 3گانه را تکمیل کرد تا فرگوسن در توصیف آن بازی بگوید: «این فوتبال لعنتی!»

2. بارسلونای انریکه (15-2014)

خط هافبک هنرمندی متشکل از اینیستا، بوسکتس و راکیتیچ حریفان را به رقص می‌آوردند، دنی آلوز و جوردی آلبا از کناره‌ها با فرارهای دیوانه‌وارشان حریفان را آزار روحی می‌دادند و مثلث مرگبار MSN نیز حریفان را به قتلگاه می‌بردند!

مثلث MSN همه چیز داشت: قدرت تمام‌کنندگی سوارز، سازندگی نیمار و هنر مسی. بسته به نوع بازی حریفان، این 3 بازیکن مسئولیت‌هایشان را عوض می‌کردند و با درک تله‌پاتیکی که از هم داشتند و آزادی عملی که انریکه به آن‌ها داده بود، از قیدوبندهای سیستم مالکانه‌تر گواردیولا که در سال‌های قبل در اندیشه بارسلونا تنیده شده بود، رهایی یافتند.

در لیگ قهرمانان، بارسلونا من‌سیتی، پی‌اس‌جی و بایرن را جارو کرد و در فینال نیز در یک بازی تقریباً برتر، 3-1 یوونتوسِ الگری را شکست دادند اما در رقابت‌های داخلی، عرصه بر انریکه تنگ‌تر شده بود. درست است که در جام حذفی با شکست بیلبائو به‌راحتی قهرمان شدند اما در لالیگا رئال‌مادرید با هدایت آنچلوتی تا روز آخر جنگید و بارسلونا تنها با 2 اختلاف امتیاز قهرمان شد. مثلث MSN عامل %69 از 110 گل بارسلونا در لالیگا بود.



1. بارسلونای گواردیولا (09-2008)

بارسلونای پپ قطعاً در صدر این لیست قرار می‌گیرد. پپ که جانشینی‌اش با فرانک ریکارد، با تردیدهایی همراه بود، با الهام از آژاکس و هلند دهه 1970، نسخه جدیدی از توتال‌فوتبال به نام «تیکی‌تاکا» را به مخاطبین و تماشاگران عرضه کرد که به دست توانمند ستارگانی چون مسی، ژاوی، اینیستا، هانری، یحیی توره و اتوئو اجرا می‌شد.

بارسلونا در لالیگا با پیروزی مشهور 6-2 در الکلاسیکوی برنابئو قهرمان شد. در جام حذفی نیز در فینال به راحتی و با نتیجه 4-1 بیلبائو را مغلوب کردند. در لیگ قهرمانان هم منچستر در فینال فقط تماشاگر هنرنمایی شاگردان پپ بود که با 2 گل اتوئو و مسی، به پیروزی رسیدند و فاتح 3گانه شدند. گل مسی با ضربه سر جزو معدود گل‌های ضربه سر او در دوران بازی بود.

شاید تنها نقطه تاریک گواردیولا در آن فصل، صعود بحث‌برانگیز برابر چلسی در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان بود که با جنجال‌های داوری همراه بود اما برند فوتبالی او معتبرتر از این بود که بخواهد با این چیزها از رونق بیفتد! کما اینکه بارسلونایی‌ها هم در بازی رفت به برخی تصمیمات داوری معترض بودند.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹سیمونه اینزاگی از اینتر جدا شد؛ مقصد بعدی: الهلال عربستان

🔹آشنایی با هوگو اکیتیکه: دومین ستاره فرانکفورت با احتمال انتقال به لیگ جزیره

🔹آیا کارلو آنچلوتی در نقش اولین سرمربی خارجی تیم ملی برزیل موفق خواهد بود؟

🔹بهترین هافبک‌های فصل 25-2024 لالیگا: تکامل‌یافته، احیاشده و در مسیر رشد!

🔹نقشه نقل‌وانتقالات بارسلونا؛ دکو از جذب ۴ بازیکن و علاقه به لوئیس دیاز و رشفورد می‌گوید