به بهانه سقوط آزاد تاریخی آژاکس از صدر جدول اوردیوسه، فوتبال۷ نگاهی دارد به بزرگترین فروپاشیها در تاریخ فوتبال دنیا. با ما همراه باشید.
حتی اگر تیمی با اختلافی بزرگ در صدر جدول قرار داشته باشد، باز هم هیچچیز در فوتبال قطعی نیست تا زمانی که قهرمانی بهصورت ریاضی مسجل شود. گاها شاهدیم که تیمهایی از موقعیتی تقریباً قطعی برای قهرمانی، دچار فروپاشی میشوند و جام را در آخرین لحظات از دست میدهند. تازهترین نمونه، آژاکس در فصل ۲۵-۲۰۲۴ است که به شکلی باورنکردنی جام را به پیاسوی تقدیم کرد.
تیم تحت هدایت فرانچسکو فاریولی، تنها پنج هفته مانده به پایان فصل، ۹ امتیاز بیشتر از پیاسوی داشت و بسیاری در هلند قهرمانی آژاکس را قطعی میدانستند. اما یک تساوی تلخ مقابل خرونینگن ۱۰ نفره در دقیقه ۹۹، و شکستهای سنگین برابر اسپارتا روتردام و نایمخن، باعث شد آژاکس صدر را از دست بدهد. هرچند آنها در هفته پایانی افسی توئنته را شکست دادند، اما پیاسوی نیز بازی خود را برد تا قهرمانی از چنگ آژاکس خارج شود.
طبق آمار اپتا، این بزرگترین فروپاشی صدرنشینی در تاریخ فوتبال باشگاهی اروپاست. اما آژاکس تنها قربانی اینگونه سقوطهای تاریخی نیست. در ادامه، نگاهی داریم به بدترین فروپاشیهای قهرمانی در سالهای اخیر:
یونایتد در مارس ۱۹۹۸، با ۱۲ امتیاز اختلاف صدرنشین بود. حتی برخی بنگاههای شرطبندی، پول برندگان قهرمانی را زودتر از موعد پرداخت کردند. اما آرسنال با بردن ۱۰ بازی متوالی، و با استفاده از بازیهای عقبافتادهاش، قهرمان شد. برد ۱-۰ آرسنال در اولدترافورد با گل مارک اوورمارس، نقطه عطفی بود که سرنوشت جام را تغییر داد.
پس از جدایی تیری آنری، توپچیها با اعتماد به امانوئل آدبایور و جذب ادواردو درخشیدند و با اختلاف ۵ امتیاز در صدر قرار گرفتند. اما مصدومیت وحشتناک ادواردو و واکنش عجیب ویلیام گالاس در بازی با بیرمنگام باعث افت شدید تیم شد. آنها تنها یک برد در ۸ بازی بعدی داشتند و در نهایت با ۴ امتیاز کمتر نسبت به منچستریونایتد، سوم شدند.
پس از برد ۳-۲ مقابل منچسترسیتی، لیورپول پنج امتیاز از رقبا جلو افتاده بود. اما جمله معروف استیون جرارد: «این بار نباید سر بخوریم» خیلی زود به واقعیت پیوست؛ خودش در برابر چلسی لیز خورد، لیورپول ۲-۰ باخت، و بعد در سلهرست پارک در حالی که ۳-۰ جلو بود، ۳-۳ مساوی کرد. منچسترسیتی نهایتاً جام را از آن خود کرد.
تیم تهاجمی کوین کیگان که با ۱۲ امتیاز اختلاف صدرنشین بود، در ماههای پایانی تنها دو برد در ۸ بازی داشت. مصاحبهی احساسی و معروف «من عاشقش میشم اگه ما ببریم» از کیگان، نماد فشار روانی بالای آن دوران بود. منچستریونایتد نهایتاً قهرمان شد و نیوکاسل با ۴ امتیاز اختلاف، دوم.
باشگاه برزیلی بوتافوگو با ۱۳ امتیاز اختلاف در صدر بود و در تمام فصل صدرنشین باقی مانده بود، اما در ۱۱ بازی پایانی حتی یک برد هم نداشت! آنها پنج باخت و شش تساوی را تجربه کردند و از قهرمان بالقوه، به تیم پنجم جدول سقوط کردند. پالمیراس قهرمان شد، ولی بوتافوگو فصل بعد با بازسازی کامل، قهرمانی در لیگ و کوپا لیبرتادورس را بهدست آورد.
تیم کهکشانی با حضور زیدان، بکام، فیگو، رونالدو، رائول، کاسیاس و کارلوس، با اختلاف ۱۲ امتیاز در صدر لالیگا قرار داشت. اما در ۷ بازی پایانی، ۶ شکست تجربه کردند – از جمله مقابل مورسیا که در نهایت سقوط کرد! در نتیجه، رئال تا رده چهارم پایین آمد و والنسیا با مربیگری بنیتس قهرمان شد. این فروپاشی، حتی تا سالها بعد تأثیر منفیاش را بر باشگاه گذاشت.
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹«ما فرو نمیریزیم» – آرتتا همچنان به دنبال تحقق رؤیای قهرمانی با آرسنال
🔹آنتونیو کونته خسته اما مصمم؛ ناپولی در آستانه قهرمانی سریآ
🔹سبک بازی جرمی فریمپونگ: آیا من میتوانم جانشین خوبی برای آرنولد باشم؟!
🔹تاریخچه فینالهای اروپایی منچستریونایتد؛ روایت یک باشگاه بزرگ در بزنگاههای قارهای
🔹ویدیو | نخستین گل ملی کریس جونیور پسر کریستیانو رونالدو برای نوجوانان پرتغال