از گلزنی برای رئال و میلان تا سمت مدیریتی در استقلال
شاید کمتر اتفاقی به اندازه پیوستن کلارنس سیدورف به کادر مدیریتی باشگاه استقلال میتوانست به هواداران ناامید این تیم انگیزه وفاداری بیشتر به تیمشان را بدهد. بسیاری بر این باورند که بازیکن سابق تیم ملّی هلند و باشگاههای رئال مادرید، آژاکس و اینترمیلان با روابط گسترده بین المللی و دانش فوتبالی - مدیریتی قابل توجه، به خوبی میتواند آبیهای پایتخت را از اوضاع بحران زده خارج کرده و قدرت همیشگی این تیم را احیا کند. به همین مناسبت در این مطلب از سایت فوتبال۷ قصد داریم به طور کامل به زندگینامه کلارنس سیدروف بپردازیم. با ما همراه باشید.
کلارنس کلاید سیدروف متولد ۱ آوریل ۱۹۷۶ در پاراماریبو کشور سورینام است و دوساله بود که به همراه خانوادهاش به هلند مهاجرت کرد. او در خانوادهای کاملا فوتبالی زاده شده و برادرانش هم حضور در مستطیل سبز را تجربه کرده اند. بدون شک سیدورف از بهترین هافبکهای زمان خودش بود و تنها ۱۶ساله بود که به ابرقدرت فوتبال هلند؛ یعنی باشگاه آژاکس آمستردام پیوست. او در دوران فوتبالش حضور در تیمهای رئال مادرید، اینترمیلان، آث میلان و بوفاتوگو برزیل را تجربه کرد.
سیدروف نخستین بازیکنی بود که با سه تیم مختلف توانست قهرمان رقابتهای چمپیونزلیگ شود. به طوری که با رئال مادرید، آژاکس و آث میلان موفق به بلندکردن کاپ این تورنمنت شد. همچنین از جمله افرادی است که در چهار کشور مختلف (اسپانیا، ایتالیا، هلند و برزیل) موفق به کسب افتخارات داخلی شد. همسر سیدروف؛ صوفیا مکرمتی یک شهروند کانادایی ایرانی الاصل هست. همین امر سبب شده است که بین این مرد هلندی و فرهنگ کشورمان، ارتباط خاصی شکل بگیرد. باید ایستاد و دید که آیا سیدورف دوست داشتنی میتواند به ارتقا سطح فوتبال باشگاه استقلال کمک کند یا خیر؟
در ۱۹۹۲، سیدروف که تنها ۱۶ سال داشت برای تیم بزرگسالان آژاکس به میدان رفت. او عضو این تیم قدرتمند هلندی در دهه نود بود و تحت هدایت لوئیز فن خال قهرمانی در چمپیونزلیگ ۱۹۹۵ را تجربه کرد. جایی که آمستردامیها توانستند مقابل آث میلان به برتری برسند. وی در آن مقطع زمانی با نامهای بزرگی مانند پاتریک کلایورت، فرانک دی بوئر، ادگار داویدز و ادوین فن درسار هم بازی بود. سیدورف در دوران حضور در آژاکس دو قهرمانی لیگ برتر هلند، یک قهرمانی جام حذفی و یک قهرمانی سوپرجام یا همان جام یوهان کرایوف را بدست آورد.
سیدروف در سال ۱۹۹۶ به رئال مادرید پیوست و به بلندپروازیهای خود در این تیم ادامه داد. او در جمع سفیدپوشان مادریدی که یوپ هاینکس را روی نیمکت خود میدیدند، برای دوّمین بار قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را جشن گرفت. آن هم در سال ۱۹۹۸؛ جایی که رئال مادرید با تک گل میاتوویچ توانست یوونتوس را در فینال شکست دهد. در این تورنمنت سیدروف سه گل مقابل اینترمیلان، اسپارتاک مسکو و دیناموکیف به ثمر رساند و برای نخستین بار موفق شد گلزنی در UCL را تجربه کند. همچنین در سال ۱۹۹۷، سیدورف به همراه رئال مادرید قهرمان سوپرجام این کشور و البته لالیگا شد.
جوان هلندی در ۱۹۹۹ راهی ایتالیا شد و پیراهن نراتزوری را برتن کرد. اما در اینترمیلان به اندازه آژاکس و رئال مادرید موفق نبود. با این حال بازهم در خلق موقعیت برای تیمش موفق بود و به ساختار خط میانی این تیم حسابی نظم داد.
شاید یکی از عجیبترین تصمیمات دوران فوتبالی سیدروف، پیوستن وی به تیم رقیب؛ یعنی آث میلان بود. او تحت هدایت کارلو آنجلوتی با نامهای بزرگی مانند گتوزو، مالدینی، کاکا و پیرلو به میدان رفت و در سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ جام لیگ قهرمانان اروپا را برای سوّمین و چهارمین بار بالای سر برد. شاید یکی از خاطرانگیزترین لحظاتی که هواداران فوتبال از سیدروف به یاد دارند، گل زیبای او به اینترمیلان در دربی دلامادونینا باشد.
در ۲۱ فوریه ۲۰۰۴ میلان از رقیب آبی و مشکیپوش همشهری با نتیجه دو بر صفر عقب بود و تومسون و کاکا توانستند کار را به تساوی بکشانند. کار اینجا به پایان نرسید و سیدروف توانست با شوتی سهمگین از فاصله ۳۰ متر، گل برتری تیمش را وارد دروازه اینترمیلان کند. در بازی خاطرانگیز آث میلان و منچستریونایتد در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۰۷، این بازیکن هلندی گل دوّم تیمش را وارد دروازه حریف کرد و به فینالیست شدن تیمش کمک کرد. همچنین در چمپیونزلیگ ۲۰۰۵ بعد از گذشت تنها ۲۵ ثانیه از شروع بازی توانست دروازه شالکه را باز کند. او با لباس قرمز و مشکی میلان توانست دو قهرمانی سری آ ایتالیا و دو قهرمانی سوپرجام این کشور را هم برای خود کند.
سیدروف ۸۷ بازی برای تیم ملّی هلند انجام داد و ۱۱ گل را نیز به ثمر رساند. شاید یکی از خاطرانگیزترین گلهای او در جدال مقابل سوئیس در یورو ۱۹۹۶ بود که سبب صعود لالههای نارنجی در دور گروهی شد. اما در همان تورنمنت سیدروف در ضربات پنالتی مقابل فرانسه، ناموفق ظاهر شد و نتوانست ضربه خود را تبدیل به گل کند و شاید یکی از تلخترین لحظههای دوران فوتبالش، همین مورد باشد.
سیدروف بعد از بازنشستگی در سال ۲۰۱۴، مسیر مربیگری را پیش گرفت و در نیمه دوّم فصل ۲۰۱۳ – ۲۰۱۴، روی نیمکت آث میلان؛ تیم دوران بازیگریاش نشست. اما بدلیلعدم کسب نتایج مطلوب همکاریاش با این باشگاه چندان دوام نیاورد. او همچنین در تیمهای شنزن چین، دپورتیوو لاکرونیا و تیم ملّی کامرون هم سابقه مربیگری دارد. علی رغم اینکه در این مسیر نتوانست افتخار خاصی را کسب کند، اما تجربه بین المللی زیادی به اندوختههای خود افزود.
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹ویدیو | خلاصه بازی اسپانیول ۰-۲ بارسلونا؛ آبیاناریها قهرمان شایستهی لالیگا
🔹پیشبازی استونویلا-تاتنهام: کورسوی امیدی به سهمیه که با پیروزی حفظ میشود!
🔹فینالهای خاطرهانگیز لیگ اروپا (جام یوفا)
🔹تیجانی رایندرز یا فلورین ویرتز؟ کدام یک جانشین مناسبتری برای کوین دیبروینه هستند؟