آیا منچستریونایتد به فینال لیگ اروپا صعود می‌کند؟
شیاطین سرخ چشم انتظار یک جام اروپایی
فصل منچستریونایتد در رقابت‌های داخلی تا حدی فروپاشیده که تنها روزنه امید آن‌ها، اروپا باقی مانده است. تیمی که در رتبه پانزدهم لیگ برتر قرار دارد، از هر دو جام داخلی حذف شده و فاقد ثبات تاکتیکی و روحیه تیمی است، حال تنها نود دقیقه با رسیدن به فینال اروپا فاصله دارد. این هنوز به معنای رستگاری نیست؛ اما شاید آخرین فرصت برای آن باشد.
پیروزی ۳–۰ در سن مامس، نتیجه‌ای فراتر از انتظار بود. نه فقط به دلیل اختلاف گل، بلکه به خاطر نمایش بالای بهره‌وری در لحظات کلیدی. کاسمیرو یادآور روزهای درخشان خود در رئال مادرید بود، برونو فرناندز از خلأهای خط دفاعی حریف نهایت استفاده را برد، و اخراج دنی ویویان کار را برای شاگردان آموریم ساده‌تر کرد. این یک نمایش استادانه نبود، اما نمایشی کارآمد و در لحظه مناسب بود.
منچستریونایتد برای صعود به فینال، نیازمند تکرار همین انسجام است. چراکه رقابت‌های اروپایی اغلب با تغییر ناگهانی روندها و بازنویسی داستان‌ها همراهند. صعود به فینال در بیلبائو، یعنی فرصت بازگشت به لیگ قهرمانان اروپا. اما اگر این فرصت از دست برود، فصل برای منچستریونایتد عملاً به پایان می‌رسد.
در مقابل، اتلتیک بیلبائو با آگاهی از بزرگی چالش پیش‌رو وارد اولدترافورد می‌شود: شکست سه‌گله در خانه، حال در زمین حریف باید جبران شود. با این حال، این باشگاه با فلسفه‌ای متفاوت از فوتبال مدرن پیش می‌رود. تیمی که تنها متکی به بازیکنان باسکی است، بدون خریدهای خارجی، بدون ستاره‌محور بودن؛ تنها با اتکا بر فرهنگ، ثبات و یکدستی.
در سال ۲۰۲۵، شاید تصور شود این مدل دیگر پاسخگو نیست، اما بیلبائو خلاف این را اثبات کرده است. رتبه چهارم در لالیگا، بالاتر از تیم‌هایی با بودجه چند برابری، و حذف رم در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ اروپا، نمونه‌ای از دستاوردهای این فصل آن‌هاست. و اکنون، آن‌ها تنها یک معجزه تا رسیدن به فینالی تاریخی در ورزشگاه اختصاصی خود، سان مامس، فاصله دارند.
نبود دنی ویویان در خط دفاع بیلبائو می‌تواند تأثیرگذار باشد. بازیکنی که نقش رهبری خط دفاع را برعهده دارد، حالا محروم است و این غیبت می‌تواند موجب تغییر ساختار دفاعی و ریسک‌پذیری بیشتر تیم میهمان شود. این دقیقاً همان چیزی است که به سود منچستریونایتد خواهد بود.
انتظار می‌رود روبن آموریم رویکردی محتاطانه اتخاذ کند؛ حفظ ساختار دفاعی، ضربات سریع در فضاهای خالی، و اتکا بر سرعت گارناچو و آماد دیالو برای ضربه‌زدن به دفاع پیش‌کشیده بیلبائو. در چنین دیدارهایی، رویکرد واکنشی می‌تواند اثربخش‌تر از بازی شجاعانه باشد، به‌ویژه برای تیمی که چیزی برای اثبات ندارد و فقط باید از داشته‌هایش محافظت کند.
آیا می‌توان به این تیم اعتماد کرد؟
مشکلات منچستریونایتد تنها فنی نبوده، بلکه روانی نیز بوده‌اند. بارها در طول فصل، برتری خود را از دست داده‌اند و در مواجهه با فشار، دچار فروپاشی شده‌اند. هرچند حاشیه امنیتی سه‌گله وجود دارد، اما در صورت بروز اشتباهات ابتدایی، روند بازی می‌تواند به‌سرعت تغییر کند. کافی‌ست بیلبائو زودهنگام گل بزند تا فضای اولدترافورد به‌شدت متزلزل شود.
اتلتیک بیلبائو چیزی برای از دست دادن ندارد و چنین شرایطی گاه خطرناک‌ترین وضعیت برای تیم مقابل است. انگیزه آن‌ها تنها به صعود محدود نمی‌شود، بلکه هدف، حضور در فینالی است که در خانه خودشان برگزار می‌شود؛ رویایی که ممکن است تنها یک بار در نسل فعلی تکرار شود.
در سوی دیگر، منچستریونایتد هنوز در جست‌وجوی هویت خود است. باشگاهی بزرگ با انتظارات جهانی، اما درگیر با نارضایتی بازیکنان، فشارهای مالی و هوادارانی که دیگر صبرشان لبریز شده است. هر نتیجه‌ای همچون قطعه‌ای از پازلی ناپایدار است که با یک لغزش، ممکن است فرو بریزد.
بر اساس آمار، منچستریونایتد بهترین xG را در این فصل لیگ اروپا داشته است. با این حال، این عددها در شب‌هایی که همه‌چیز به احساس و انگیزه گره خورده، تضمین‌کننده چیزی نیستند.
پنجشنبه شب، شبی خواهد بود مملو از تنش. رقابتی که فراتر از فوتبال، به صحنه‌ای برای نبرد روایت‌ها تبدیل می‌شود. منچستریونایتد برتری عددی دارد، اما اتلتیک بیلبائو ایمان و انگیزه دارد. و گاهی، همین ایمان کافی است تا تاریخ دوباره نوشته شود.
اگر یونایتد بخواهد از فصل خود چیزی بسازد، باید بی‌رحمانه و بدون اشتباه این ماموریت را به پایان برساند. در غیر این صورت، روز بعد، داستانی دیگر در انتظارشان خواهد بود؛ داستانی از فروپاشی، فرصت‌های از دست‌رفته و حسرتی که شاید دیگر جبران‌پذیر نباشد.
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹اینتر و پاری سن‌ژرمن هر کدام چند بار به فینال راه یافته‌اند و چند بار قهرمان شده‌اند؟
🔹چرا انریکه به لیگ کشاورزان اشاره کرد و این اصطلاح چه معنایی دارد؟