دزیره دوئه (Désiré Doué)؛ ستاره نوظهور پاری‌سن‌ژرمن و جانشین نیمار؟

دزیره دوئه (Désiré Doué)؛ ستاره نوظهور پاری‌سن‌ژرمن و جانشین نیمار؟

تحلیلی جامع از استعداد درخشان پاری‌سن‌ژرمن

 پاری‌سن‌ژرمن از تیمی با خط حمله‌ای مجلل به تیمی تبدیل شده که اکنون تمرکزش را بر ساختن آینده گذاشته است. در این مسیر، دزیره دوئه نه‌تنها چهره‌ای برای آینده، بلکه ستاره‌ای برای امروز این تیم است. عصری که شاید یادآور روزهای درخشان نیمار در پاریس باشد.

آغاز درخشش از رن

 دزیره دوئه (Désiré Doué) در 3 ژوئن 2005 در شهر آنژه فرانسه به دنیا آمد. او فوتبال حرفه‌ای را از آکادمی باشگاه رن آغاز کرد و در سال 2022 اولین قرارداد حرفه‌ای خود را با این باشگاه امضا کرد. دوئه در تابستان 2024 با قراردادی به ارزش 60 میلیون یورو تا تابستان 2029 به پاری‌سن‌ژرمن پیوست و به سرعت به یکی از ستاره‌های نوظهور فوتبال اروپا تبدیل شد.

پیوستن به پاری‌سن‌ژرمن؛ شروع یک مأموریت بزرگ

دو سال پیش، پی اس جی (PSG) یکی از درخشان‌ترین خطوط حمله تاریخ فوتبال را داشت: امباپه، نیمار و مسی. اما با خروج دو نفر از این سه فوق‌ستاره، باشگاه تصمیم گرفت راهی تازه را در پیش بگیرد؛ راهی که بیشتر از زرق‌وبرق، به پایداری و رشد استعدادهای بومی فرانسوی اهمیت می‌دهد.

با پیوستن امباپه به رئال مادرید در تابستان  فصل گذشته، هواداران منتظر بودند ببینند پاری سن ژرمن چه کسی را جای او می‌نشاند. در حالی که عثمان دمبله و برادلی بارکولا از قبل در تیم بودند، خرید 60 میلیون یورویی دزیره دوئه از رن، تنها خرید هجومی تابستان بود.

دزیره در زبان فرانسه به‌معنای "بااستعداد" است؛ لقبی که به‌سادگی نمی‌توان با آن زندگی کرد. اما دوئه 19 ساله تاکنون به‌خوبی از پس آن برآمده است و شاید بهترین نمونه برای هم‌نامی موفق از زمان وولفگانگ وولف، مربی سابق ولفسبورگ باشد.

آمار درخشان پسر طلایی

فصل گذشته، دوئه در ۳۱ بازی لیگ یک فرانسه (۱۷ بازی از ابتدا) برای رن ۴ گل و ۴ پاس گل ثبت کرد و ۲۷ موقعیت از بازی باز (جریان عادی بازی، بدون ضربات ایستگاهی) ایجاد کرد. میان بازیکنان رن که حداقل 400 دقیقه بازی کردند، فقط لوران آسیگنون (۱.۷) میانگین خلق موقعیت بیشتری نسبت به دوئه (۱.۵ در هر 90 دقیقه) داشت.

اما عملکرد او در پی اس جی حتی بهتر هم شده است. او با میانگین ۲.۶ موقعیت ایجاد شده از بازی باز در هر 90 دقیقه، بهترین آمار را بین بازیکنان لیگ‌های پنج‌گانه اروپایی در این فصل دارد (با حداقل 750 دقیقه بازی).

 نقش دوئه در سیستم لوئیز انریکه

البته شروع او در پاریس آسان نبود. لوییس انریکه تصمیم داشت آهسته او را وارد ترکیب کند. دوئه چهار بازی ابتدایی‌اش را به‌عنوان یار تعویضی انجام داد و در دومین بازی‌اش برابر لیل، پاس گل داد. اولین بازی فیکس او برابر رمس بود که در نقش یک فالس ناین (مهاجم کاذب) بازی کرد. او همچنین در بازی مرحله گروهی لیگ قهرمانان برابر آرسنال به میدان رفت، اما در ۶۴ دقیقه تنها یک موقعیت ساخت و شوتی نزد.

تا اواسط دسامبر، تنها در دو بازی دیگر فیکس بود و حتی شایعاتی درباره نارضایتی‌اش منتشر شد. اما پس از گلزنی در پیروزی ۳-0 مقابل سالزبورگ در لیگ قهرمانان، جایگاهش در ترکیب را به‌دست آورد. از آن زمان، او در ۲۱ بازی از ۲۶ بازی اخیر پی اس جی  از ابتدا به میدان رفته است.

نکته قابل توجه اینکه حتی با ورود خویچا کواراتسخلیا از ناپولی در ژانویه، دوئه جایگاهش را حفظ کرد. او در ۱۶ بازی از 20 بازی پس از حضور ستاره گرجی در ترکیب اصلی بود.

تحلیل آماری دزیره دوئه بر اساس داده‌های  اپتا؛ از خلق موقعیت تا درخشش هجومی

بر اساس داده هایی که اوپتا منتشر کرده (تا پایان هفته 28ام لیگ یک فرانسه)، دوئه در این فصل ۲۲ مشارکت در گل داشته (۱۱ گل و ۱۱ پاس گل)، با میانگین هر 105.8 دقیقه یک مشارکت. تنها دمبله (۳۹) و بارکولا (۳۳) در پی اس جی  آمار بهتری دارند.

از ژانویه تاکنون، او در ۲۳ بازی، ۹ گل و ۹ پاس گل ثبت کرده است؛ آماری که برای اولین فصلش در پاریس، بسیار قابل‌توجه است.

نقشه مشارکت‌های هجومی دوئه، تصویری تحت فشار از نقش محوری او در خط حمله پاری‌سن‌ژرمن ترسیم می‌کند، اما عملکردش کاملاً مثبت است. او حتی در پست‌های مختلفی بازی کرده و تنها در ۳۸٪ دقایق بازی‌اش در یک پست مشخص بوده است. در حالی که فصل گذشته نزدیک به 50% زمانش در جناح چپ بود، این فصل بیشتر در میانه میدان و جناح راست به‌کار گرفته شده است.

تماشای بازی او لذت‌بخش است؛ با هر دو پا به‌راحتی بازی می‌کند، توپ را به جلو می‌برد و میل بالایی برای دربیل و پیش‌روی دارد.

در فصل گذشته، او با میانگین ۱۵.۲ حمله پیش‌رونده (Progressive Carries) در هر 90 دقیقه، بهترین آمار را بین هافبک‌های لیگ یک داشت. این فصل، فقط دمبله (۱۳.۵) میانگین بهتری از او (۱۲.۴) در میان هافبک‌ها و مهاجمان دارد.

در زمینه پاس‌های پیش‌رونده (Progressive Passes) نیز با ۷۵ پاس، پس از ویتینیا، فابیان رویز (هر دو ۹۴ پاس) و دمبله (۸۹ پاس) در رتبه چهارم بین بازیکنان هجومی پی اس جی  قرار دارد.

image

اما تخصص اصلی او در دریبل‌زنی است. با میانگین ۶.۶ دریبل در هر 90 دقیقه و ۲.۹ دریبل موفق، در صدر بازیکنان لیگ یک فرانسه با حداقل 750 دقیقه بازی قرار دارد.

او در هر 90 دقیقه، ۱.۳ حمله منجر به خلق موقعیت دارد و تنها دمبله (۲.۲) و جاناتان روو از مارسی (۱.۸) بیشتر از او حمله منجر به شوت دارند (6.1)

در مجموع، دوئه در هر 90 دقیقه، ۸.۳ بار در توالی‌های هجومی پی اس جی  نقش دارد؛ آماری که تنها دمبله (۱0.۱) از او بیشتر است.

سبک بازی و مقایسه با نیمار

در سبک بازی او می‌توان نشانه‌هایی از نیمار را دید؛ ایستادن مقابل مدافع، آهسته کردن جریان بازی، سپس یک حرکت تکنیکی یا پاس پشت‌پا به هم‌تیمی. اما یک تفاوت اساسی با نیمار  دارد: دوئه در کار دفاعی هم نقش فعالی دارد.

در میان مهاجمان لیگ یک با حداقل 750 دقیقه بازی، تنها مارکوس کوکو از نانت (۲.۶) میانگین تکل بیشتری نسبت به دوئه (۲.۱) دارد. از نظر بازپس‌گیری توپ نیز تنها آنتوان ژوژو از لوهاور (۵.۶) و ارنست نوماه از لیون (۵.۱)، آمار بهتری از او (۵) دارند.

درخشش در لیگ قهرمانان؛ تیم ملی و لوشامپیونه

موفقیت‌های او در مدت کوتاه نیز چشمگیر بوده‌اند. پنالتی پیروزی‌بخش مقابل لیورپول در آنفیلد و حذف این تیم از لیگ قهرمانان، اولین گل ملی‌اش برای فرانسه در ضربات پنالتی مقابل کرواسی در لیگ ملت‌ها، و دو گل زیبا برابر سن‌اتین که اولین دبل او در پی اس جی  بود.

او همچنین در نیمه‌نهایی جام حذفی مقابل دانکرک گل زد و هفته (28ام) را با تنها گل بازی مقابل آنژه به پایان رساند؛ گلی که قهرمانی دیگر لیگ یک را برای پی اس جی  قطعی کرد. در ادامه، دوئه در هفتهٔ 30ام لیگ نیز در دقیقهٔ ۸ و با پاس بردلی بارکولا، گل اول بازی برابر لوآور را به ثمر رساند تا نقش پررنگ خود در نتایج کلیدی پی‌اس‌جی را تثبیت کند.

ارسال گل قهرمانی توسط کواراتسخلیا به دوئه، نمادی از این بود که اضافه شدن ستاره ناپولی به تیم، مانعی برای پیشرفت او نشده است؛ او مسیر خود را با ثبات ادامه می‌دهدو از هم‌تیمی‌هایش نیز به‌خوبی بهره می‌برد.

جمع بندی نهایی

اکنون همه چشم‌ها به مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان برابر آرسنال دوخته شده؛ جایی که او می‌تواند بار دیگر بدرخشد. در حالی‌که تیم‌هایی چون بایرن، بارسا و منچستریونایتد به حسرت از دست دادن او نگاه می‌کنند، پاریسی‌ها یک "گنج واقعی" را در اختیار دارند.

ممکن است هنوز برای هواداران پاری سن ژرمن آهنگی با تم لوئی لوئی برای او نساخته باشند، اما بعید نیست که در آینده نزدیک، پارک دو پرنس با صدای جمعی هزاران نفر نامش را فریاد بزند.

دزیره دوئه، با استعداد ذاتی، فروتنی در یادگیری، و شورِ تمام‌نشدنی برای بازی مثل نیمار برزیلی، دارد به چهره‌ای خاص در پروژه جوان‌گرایی پاری‌سن‌ژرمن تبدیل می‌شود. در روزگاری که استعدادهای جوان به‌سرعت می‌سوزند، او نه‌تنها روشن مانده، بلکه می‌درخشد.

و شاید، فقط شاید، این‌بار "نسل طلایی" واقعاً طلایی باشد.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹رسمی: جیمی واردی دیگر روباه نخواهد بود | بیانیه لستر: این غم‌انگیزترین لحظه تاریخ ماست!

🔹خبر فوری | تکذیب تمدید قرارداد توسط نمایندگان وینیسیوس: توپ در زمین مادرید است!

🔹ترجیح رشفورد برای فصل بعد: باز هم یک تیم حاضر در لیگ قهرمانان!

🔹آنچلوتی: احتمال غیبت کاماوینگا و آلابا در فینال جام حذفی بالاست

🔹ویدیو | خلاصه میلان 3-0 اینتر، پیروزی میلان در دربی با درخشش لوکا یوویچ (جام حذفی)