تحقیر سلسائو در جهنم مونومنتال – آرژانتین به برزیل رحم نکرد!

بامداد امروز، فوتبال جهان شاهد یکی از یک‌طرفه‌ترین سوپرکلاسیکوهای تاریخ بود؛ جایی که آرژانتین، در غیاب لیونل مسی، در ورزشگاه مونومنتال، جشن صعود به جام جهانی را با تحقیر برزیل به اوج رساند. سلسائو که بدون نیمار و با امید به درخشش دیگر ستاره‌هایش پا به بوینس‌آیرس گذاشته بود، چیزی جز خجالت‌زدگی نصیبش نشد. شاگردان اسکالونی در نمایشی درخشان، با چهار گل رقیب سنتی را به زانو درآوردند و نشان دادند که این روزها تنها یک قدرت بلامنازع در فوتبال آمریکای جنوبی وجود دارد.

از رجزخوانی تا حقیقت تلخ

پیش از مسابقه، فضای رسانه‌ای مملو از کری‌خوانی‌های تند بود. از روماریو گرفته تا رافینیا، همه برای آرژانتین خط‌ونشان می‌کشیدند. اما واقعیت، چیزی جز یک نمایش تحقیرآمیز برای برزیلی‌ها نبود. مونومنتال لبریز از هیجان و فریادهای بی‌امان هواداران آلبی‌سلسته بود. جو حاکم بر استادیوم، چیزی فراتر از یک ورزشگاه معمولی بود و فشار روانی شدیدی را بر شاگردان دوریوال جونیور تحمیل می‌کرد.

شروعی که طوفان شد

از لحظه سوت آغاز، موج حملات آرژانتین آغاز شد. تیم اسکالونی با پرس سنگین، اجازه بازی‌سازی به برزیل نداد و در همان دقایق ابتدایی ضربه اول را وارد کرد. دقیقه ۴، اشتباه مهلک موریلو توپ را به جولین آلوارس رساند تا این مهاجم آماده، قفل دروازه سلسائو را باز کند. این تازه شروع کار بود.

۱۲ دقیقه بعد، آرژانتین دوباره ضربه زد؛ این بار نوبت انزو فرناندس بود که روی فشار شدید آرژانتینی‌ها، دومین گل را به ثمر برساند. برزیل که کاملاً از هم پاشیده به نظر می‌رسید، با خوش‌شانسی و روی اشتباه کریستین رومرو توانست اختلاف را به حداقل برساند. متیوس کانیا، تنها امید برزیلی‌ها، با یک ضربه دقیق دروازه را باز کرد، اما این گل هم نتوانست زهر حملات آرژانتین را بگیرد.

بازیکنان میزبان که بوی خون را حس کرده بودند، عقب‌نشینی نکردند و در ادامه نیمه اول، برتری خود را تثبیت کردند. دقیقه ۴۵، پاس دیدنی انزو فرناندس، الکسیس مک‌آلیستر را در موقعیتی ایده‌آل قرار داد تا اختلاف دوباره به دو گل برسد. آرژانتین، بی‌رحمانه بازی را اداره می‌کرد، در حالی که برزیل کاملاً سردرگم و بی‌برنامه بود.

دست‌های خالی برزیل، اشتباهات بی‌پایان دوریوال

تیم دوریوال جونیور، بزرگ‌ترین صادرکننده بازیکن در جهان، در شب مهمی همچون این مسابقه، به طرز عجیبی فاقد کیفیت لازم بود. مربی برزیل که در نیمه اول با انتخاب‌های اشتباه کار را خراب کرده بود، در نیمه دوم هم تصمیمی عجیب گرفت. او رودریگو را بیرون کشید و اندریک نوجوان را وارد زمین کرد، تصمیمی که هیچ تأثیری در بهبود شرایط سلسائو نداشت.

در سوی دیگر، آرژانتین از موقعیت پیش‌آمده نهایت استفاده را برد و فشار را حفظ کرد. دقیقه ۷۱، جولیانو سیمئونه کار را تمام کرد و گل چهارم را وارد دروازه برزیل کرد. در شبی که برزیل از دروازه‌بانان اصلی‌اش محروم بود، بنتو بارها ضعف خود را نشان داد و تفاوتش با آلیسون و ادرسون به‌وضوح نمایان شد.

پایان بازی، آغاز تنش‌ها

پس از گل چهارم، بازی وارد فاز خشونت شد. برخوردهای شدید، خطاهای عمدی و درگیری‌های لفظی، مسابقه را از حالت ورزشی خارج کرد و به یک نبرد خیابانی تبدیل کرد. ستاره‌های هر دو تیم با عصبانیت و کینه به یکدیگر هجوم می‌بردند، اما این تنش‌ها تغییری در نتیجه ایجاد نکرد. سوت پایان، برزیلی‌ها را با یکی از تلخ‌ترین شکست‌هایشان بدرقه کرد.

سلسائو در بحران، اسکالونی در اوج

برزیل حالا ۵ بازی است که در سوپرکلاسیکو طعم برد را نچشیده و پس از ۲۰ سال، دوباره ۴ گل از آرژانتین دریافت کرد. در سوی دیگر، اسکالونی بار دیگر هوادارانش را سربلند کرد و تیمش را به عنوان قدرت بلامنازع قاره معرفی کرد. با این نمایش، مدافع عنوان قهرمانی جهان آماده دفاع از تاج و تخت خود در جام جهانی است، در حالی که سلسائو باید با ترس و تردید، مسیر صعودش را ادامه دهد.

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹اختصاصی فوتبال۷؛ چرا کریستیانو رونالدو همچنان در اوج است؟

🔹حمایت مایکل اوون از تصمیم آرنولد: انتقال به رئال از جنس فوتبال است، نه از جنس پول!

🔹ایران به‌عنوان سومین تیم غیرمیزبان راهی جام جهانی 2026 شد

🔹زندگی بعد از نیمار: نگاهی آماری به عملکرد عناصر هجومی تیم ملی برزیل

🔹رافینیا و برزیل آماده «له کردن» آرژانتین!