زندگینامه جامع کریستیانو رونالدو: هر آنچه باید درباره رونالدو بدانید، آمار، ناگفته‌ها، ...

از روزی که رونالدو به دنیای فوتبال معرفی شد، بیش از 2 دهه می‌گذرد و قهرمانی‌ها، رکوردشکنی‌ها و گل‌های این فوق‌ستاره بی‌وقفه ادامه دارند. منچستریونایتد، رئال‌مادرید، یوونتوس، النصر و تیم ملی پرتغال، تیم‌هایی بوده‌اند که در این 2 دهه از موهبت حضور رونالدو بهره‌مند شده‌اند. تولد 40 سالگی کریستیانو رونالدو نیز گذشته و این ماشین گل‌زنی هم‌چنان به درخشش در رده باشگاهی و ملی ادامه می‌دهد.

آخرین هدفی که رونالدو برای خود تعیین کرده، رسیدن به 1000 گل است، رقمی که در فوتبال مدرن بسیاری آن را غیرممکن می‌دانستند اما رونالدو حداقل در آستانه رسیدن به آن است، حتی اگر به آن نرسد! البته رونالدو قبلاً هنر خود را در خلق اعداد خاص نشان داده، مثل 1 میلیاردی شدن دنبال‌کنندگان در کل شبکه‌های اجتماعی.

حالا فوتبال7 می‌خواهد زندگی این فوتبالیست را در 4 پرده با 4 عنوان جذاب برای شما روایت کند. همراه ما باشید.

ذکر یک نکته برای خواندن این مقاله ضروریست. در طول متن یک شمارشگر برای رسیدن رونالدو به 1000 گل وجود دارد که به این صورت نوشته شده است «رسیدن به 1000 گل: ...».

پرده اول: جادوگری در پُست وینگر (2004-1993)

پسری از مادیرا

رونالدو در سن 7 سالگی فوتبال آماتوری را با پیوستن به مدرسه فوتبال یک باشگاه محلی آغاز کرد، باشگاه «سی‌اف آندورینیا» در شهر فونشال در منطقه مادِیرا. پدر او، ژوزه دینیز آوِیرو، تدارکات‌چی باشگاه بود. رونالدوی جوان در یک تورنمنت دوستانه در آگوست 1993، نخستین جایزه فردی خود را گرفت. در دسامبر همان سال نیز نخستین بازی رسمی خود را انجام داد. رونالدو در می 1999 به یکی دیگر از تیم‌های شهر فونشال به اسم سی‌دی ناسیونال پیوست، با مبلغ انتقالی که در حد خرید 20 توپ فوتبال و یک کیت ورزشی بود!

نخستین رکوردشکنی رونالدو بدون دخالت مستقیم!

در سن 12 سالگی، رونالدو به لیسبون پرواز کرد تا در تست فوتبال باشگاه اسپورتینگ شرکت کند. آئورلِیو پریرا مدیر استعدادیابی سابق اسپورتینگ سال 2016 در مصاحبه با ال‌موندو گفت: «معجزه بود، بخت با ما یار بود که چنین گنجینه‌ای به دست پیشینیان کشف نشده بود!» مبلغ انتقال رونالدو از ناسیونال به اسپورتینگ، 20 هزار یورو بود اما پولی ردوبدل نشد، فقط بدهی کهنه‌ای که ناسیونال به باشگاه لیسبونی داشت، پاک شد! با این‌حال رونالدو اولین حس افتخار را در زندگی خود حس کرد و نخستین رکورد را زد: بیشترین مبلغ انتقال تاریخ اسپورتینگ برای یک فوتبالیست 12 ساله!

نخستین بازی حرفه‌ای

پیشرفت رونالدو در اسپورتینگ، سریع و بی‌دردسر بود. تنها در یک فصل، از تیم زیر 17 ساله‌ها به تیم اصلی راه پیدا کرد.

پیشرفت رونالدوی 17 ساله در تیم اصلی نیز چشمگیر بود و به جایی رسید که در آگوست 2002، نخستین بازی خود را برای تیم اصلی انجام داد. این بازی، یک بازی مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا بین اینتر و اسپورتینگ بود. رونالدو در نیمه دوم آن دیدار به‌عنوان تعویضی به میدان رفت و نخستین بازی حرفه‌ای رونالدو که نخستین بازی اروپایی او نیز بود، در حضور 32 دقیقه‌ای او در زمین، با نتیجه مساوی 0-0 پایان یافت. در بازی برگشت اسپورتینگ در پرتغال 2-0 شکست خورد تا رونالدو از راه‌یابی به مرحله اصلی لیگ قهرمانان باز بماند.

نخستین گل رسمی رونالدو

رونالدو نخستین گل رسمی خود برای اسپورتینگ را در یک پیروزی 3-0 مقابل موریرنسی (یا موریرنزه!)، به ثمر رساند. رونالدو توپ را در داخل محوطه دریافت کرد و پس از تلاش نافرجام بازیکنان حریف برای خطا روی او، نخستین گل رسمیش را ثبت کرد. در ادامه‌ی همان بازی نیز رونالدو دبل کرد تا اسپورتینگ نخستین باشگاهی باشد که تولد یک گل‌زن بالفطره را جشن می‌گیرد!

رسیدن به 1000 گل: 2 گل

انتقال به منچستریونایتد

رونالدو از همان ابتدا همه چیزش جذاب بود، حتی داستان پیوستنش به یونایتد! مبلغ انتقال رونالدو به منچستریونایتد، 12.24 میلیون پوند بود.

آن سال، یعنی سال 2003 قرار شد منچستر در ماه آگوست یک بازی دوستانه پیش‌فصل با اسپورتینگ برگزار کند. پیش از عزیمت به لیسبون، منچستر، رقیبان خود برای انتقال این ستاره جوان را شکست داده بود و قرارداد رونالدو نهایی شده بود. منتهی تصمیم‌گیرندگان منچستر از جمله سر الکس تصمیم گرفتند رونالدو 1 فصل قرضی در اسپورتینگ بماند و فصل بعد به الدترافورد برود. بازی دوستانه برگزار شد، رونالدو درخشید، اسپورتینگ 3-1 پیروز شد و نظر منچستر تغییر کرد!

کویینتِن فورچون مدافع اهل آفریقای جنوبی منچستر، رونالدو را در آن بازی اینگونه توصیف می‌کند: «از تور پیش‌فصل آمریکا مستقیم به لیسبون رفتیم؛ هیچ شناختی از رونالدو نداشتیم؛ بازی که شروع شد، حساب کار اومد دستمون! پسر ر ر، این چه بازیکنیه!»

در آن بازی دوستانه رونالدو در نقش وینگر، جان اُ شِی دفاع راستِ وقت منچستر را نابود کرد!

به همین‌خاطر فورچون در ادامه توصیفش از رونالدوی جوان می‌گوید: « من دفاع چپ بودم و اُ شی دفاع راست؛ دعا می‌کردم رونالدو اون سمت نیاد! هر چی درباره رونالدو شنیده بودیم، تو همون یه بازی به ما ثابت شد. بعد بازی در رختکن نشسته بودیم و مات‌ومبهوت به هم نگاه میکردیم. فکر کنم همونجا بود که رییس [سر الکس] تصمیم گرفت کارو تموم کنه و همون فصل رونالدو رو به شهر منچستر بیاره!»

«پیتر کِنیون» که همراه روی کین و رایان گیگز از روی سکوها در حال تماشای بازی بود، با درخواست این 2 ستاره‌ی منچستر برای جلو انداختن انتقال رونالدو به منچستر مواجه شد! چون توافق قبلی برای انتقال رونالدو از فصل بعد بود، کنیون، مدیر اجرایی منچستر، همراه تیم پرواز نکرد تا در لیسبون بماند و در مورد توافق بر سر شرایط جدید، با مدیران اسپورتینگ مذاکره کند.

فورچون به نقش کین در انتقال زودتر از موعد رونالدو اشاره می‌کند: «کین به‌خاطر اینکه هافبکه، درک بالاتری از ما داشت و چون از روی سکوها رونالدو رو زیر نظر داشت، تشخیصش حرف نداشت! رونالدو هم روز بازی در زمین خودشو نشون داد و هم بعداً با نمایشی چند برابر بهتر در مجموعه تمرینی منچستر [کارینگتون].»

با توجه به انتقال بکام به رئال‌مادرید در آن تابستان و هم‌چنین تلاش ناکام منچستر برای جذب رونالدینیو از پاریس و باختن این رقابتِ نقل‌وانتقالاتی به بارسلونا، گذر زمان ثابت کرد که بهترین تصمیم همانی بود که کین و فرگوسن گرفتند! رونالدوی تازه‌وارد از بدو ورود سنگینی پیراهن شماره 7 را روی شانه‌هایش احساس کرد، پیراهنی که بر تن جورج بست، اریک کانتونا و دیوید بکام بود و فرگوسن به عمد آن را برای رونالدو نیز انتخاب کرد تا از همان لحظه نخست، بزرگی را بر تن کند!

تعویضی 18 ساله در رده ملی و باشگاهی

برای تماشاگران حاضر در الدترافورد، رونالدو نسبتاً ناشناخته بود اما خیلی زود با دریبل‌ها و مهارت‌هایش، چشم هواداران را از سایر گوشه‌های ورزشگاه گرفت و متمرکز بر ساق‌هایِ خود کرد! نخستین بازی رونالدو برای منچستر در 16 آگوست 2003 مقابل بولتون واندررز بود. رونالدو در دقیقه 61 به‌عنوان تعویضیِ نیکی بات به بازی آمد. با کمک رونالدو، یونایتد در 30 دقیقه 3 گل به ثمر رساند و او نخستین پیروزی رسمی خود با منچستر را با نتیجه 4-0 جشن گرفت.

4 روز بعد نیز رونالدو نخستین بازی ملی خود را برای پرتغال انجام داد و در یک بازی دوستانه، طعم نخستین پیروزی ملی را حس کرد: یک پیروزی 1-0 مقابل قزاقستان. در آن دیدار نیز رونالدو به‌عنوان تعویضیِ فیگو به میدان رفت.

در بازگشت از اردوی ملی به اردوی منچستر، رونالدو در ترکیب ثابت منچستر برای بازی با اشتوتگارت در لیگ قهرمانان قرار گرفت. بنابراین نخستین بازی رونالدو با پیراهن منچستر در لیگ قهرمانان که یک حضور 90 دقیقه‌ای بود، بازی با اشتوتگارت آلمان بود که با شکست 2-1 منچستر پایان یافت. با این‌حال تک‌گل منچستر در آن دیدار، روی پنالتی‌ایی به ثمر رسید که رونالدو گرفته بود و در وقت‌های تلف‌شده بازی نیستلروی آن را تبدیل به گل کرد.

نخستین گل رسمی برای منچستر

گل نزدن رونالدو کمی نگران‌کننده شده بود و هواداران با خود فکر می‌کردند مبادا رونالدو علی‌رغم مهارت و سرعتش، اصلی‌ترین ویژگی‌ایی که از یک مهاجم انتظار می‌رود، یعنی گل‌زنی را نداشته باشد! تا ماه نوامبر طول کشید تا هواداران شاهد اولین گل رونالدو باشند.

با این‌حال اولین گل رونالدو برای منچستر به شکلی تقریباً اتفاقی در لیگ برتر مقابل پورتسموث به ثمر رسید. شاکا هیسلوپ دروازه‌بان انگلیسی پورتموث می‌گوید: «رونالدو برای زدن ضربه آزاد از جناح راست ما (چپ منچستر) پشت توپ وایستاده بود. فکر میکردم میخواد سانتر کنه. با ارتفاع پایین زد، با خودم گفتم یکی از مهاجمای منچستر رو توپ اثر میذاره. چون تمرکزم رو این موضوع بود، توپ به شکلی تصادفی وارد دروازه شد و من ناخواسته باعث شدم که موجِ گل‌های رونالدو آغاز بشه!»

نخستین عنوان قهرمانی

در فصل اول، فرگوسن به آزمایش رونالدو به‌عنوان تعویضی و گاهی نیز ثابت ادامه می‌داد. در فینال جام حذفی فصل 04-2003 مقابل میلوال، فرگوسن، جوانیِ رونالدو و دِرِن فلچر را به تجربه‌یِ نیکی بات و اوله گونار سولشایر ترجیح داد. انتخاب رونالدو مؤثر واقع شد. رونالدو گل اول را زد و منچستر در نهایت با پیروزی 3-0 قهرمان شد. بنابراین نخستین عنوان قهرمانی کریستیانو رونالدو در منچستر، بالا بردن جام حذفی فصل 04-2003 در ورزشگاه میلنیوم ولز بود.

آغاز شهرت در تیم ملی

بعد از نخستین قهرمانی با منچستر، نوبت رسید به یورو 2004. یونان که در نهایت قهرمان آن دوره شد، در بازی افتتاحیه‌ی جام نیز حریفِ پرتغال میزبان بود. در اتفاقی غیرمنتظره، یونانی‌ها 1-0 پیش افتادند و خشم لوییز فلیپه اسکولاری سرمربی وقت پرتغال را برانگیختند. این خشم به سود رونالدو تمام شد و اسکولاری با 2 تعویض فوری، او را به زمین فرستاد. تعویض‌ها مؤثر نبود و یونان بازی را 2-0 کرد اما درخشش ملی رونالدو از دقیقه 93 آن بازی آغاز شد و تک‌گل پرتغال در آن دیدار را به ثمر رساند. بنابراین نخستین گل ملی رونالدو، گل مقابل یونان در بازی افتتاحیه یورو 2004 بود.

در ادامه در 2 پیروزی متوالی مقابل روسیه و اسپانیا، رونالدو باز هم به‌عنوان تعویضی بازی کرد اما کلِ مرحله حذفی تا فینال را در ترکیب ثابت قرار گرفت. در نیمه‌نهایی مقابل هلند رونالدو گل‌زنی کرد اما در فینال با شکست مجدد پرتغال مقابل یونان، این بار با نتیجه 1-0، رونالدوی جوان غرق در اشک شد. خود رونالدو یکی از موقعیت‌های خوب پرتغال در فینال یورو 2004 را از دست داد که با توجه به جوانی و کم‌تجربگی، احتمالاً کمتر پرتغالی‌ایی باشد که او را نبخشیده باشد!

رسیدن به 1000 گل: 12 گل

پرده دوم: ستاره‌ای از جنس مهاجم (09-2006)

نخستین جام‌جهانی

نخستین جام‌جهانی رونالدو، جام‌جهانی 2006 بود که رونالدو چند صحنه‌ی اثرگذار داشت. در بازی مقابل انگلیس، از هم‌تیمی خود وین رونی خطا گرفت و با زیرکی باعث اخراج او شد. در هنگام خروج رونی از زمین، رونالدو به او چشمک زد و پرتغال در ضربات پنالتی، پیروز شد. چند سال بعد رونی اعلام کرد که بابت آن صحنه اصلاً از رونالدو دلخور نیست و حتی رابطه‌شان نزدیکتر شده!

پرتغال به‌راحتی و با شکست ایران، مکزیک و آنگولا، از مرحله گروهی آن جام صعود کرد.

نخستین گل رونالدو در جام‌جهانی، در 17 ژوئن 2006 به ثمر رسید که در پیروزی 2-0 مقابل ایران، یک گلِ پنالتی زد. پرتغال در 1/8 و 1/4 به ترتیب هلند و انگلیس را شکست داد اما با شکست از فرانسه در نیمه‌نهایی از صعود به فینال باز ماند.

تمام گل‌های رونالدو در جام‌جهانی

گلِ پنالتی رونالدو در سال 2006 آغازی شد بر یکی از رکوردهای خاص رونالدو: «رونالدو تنها فوتبالیست تاریخ است که در 5 جام‌جهانی متوالی گل‌زنی کرده.» نحوه به ثمر رساندن هر 8 گل رونالدو از جام‌جهانی 2006 تا 2022 ، در طرح بالا به تصویر کشیده شده است.

تسلط و قهرمانی در لیگ برتر

در 6 می 2007، رونالدو با یک پنالتی در دقیقه 33 برای نخستین بار در دربی منچستر گل‌زنی کرد. گل او به آندریاس ایساکسون، یکی از 17 گل او در فصل 07-2006 بود که باعث شد 3 امین گل‌زن برتر فصل شود.

در 24 فوریه همان سال نیز منچستر با کمک رونالدو و دیگر ستاره جوان خود، وین رونی، یک کامبک بسیار مهم زد. در کِرِیوِن کاتج، ابتدا رایان گیگز با پاس وین رونی بازی را به تساوی کشاند و سپس رونالدو با یک گل انفرادی زیبا در دقیقه 88 باعث پیروزی منچستر مقابل فولام شد.

با توجه به رقابت تنگاتنگ با چلسی، همان گل رونالدو و همان پیروزی 2-1 مقابل فولام، موجب شد که منچستر با 6 اختلاف امتیاز، قهرمان لیگ برتر شود. قهرمانی فصل 07-2006 ، نخستین قهرمانی منچستر از سال 2003 و هم‌چنین نخستین قهرمانی رونالدو در لیگ برتر بود.

نخستین محرومیت دوران بازی

فصل بعدیِ لیگ برتر، یعنی فصل 08-2007، برای رونالدو خوب آغاز نشد! در هفته دوم، رونالدو با هافبک پورتس‌موث، ریچارد هیوز که اکنون مدیر ورزشی لیورپول است، درگیر شد و علاوه بر دریافت کارت قرمز مستقیم، به‌خاطر ضربه زدن با سر به هیوز، 3 جلسه محروم شد. بنابراین نخستین محرومیت جدی دوران بازی رونالدو، در نخستین بازی خارج خانه‌ی فصل 08-2007 لیگ برتر مقابل پورتس‌موث اتفاق افتاد.

ریچارد هیوز بعداً در مورد آن اتفاق گفت: «شاید مردم فوتبال بازی کردن من یادشون بره، ولی همیشه با افتخار بهشون میگم یکی از بزرگان تاریخ فوتبال به من کله زد!»

ظهور یک پدیده گل‌زنی

انگار آن محرومیت 3 جلسه‌ای کار خدا یا دست سرنوشت بود! وقفه ملی هم به آن 3 جلسه اضافه شد تا رونالدو چند هفته‌ای اختصاصی زیر نظر «رِینه مولِستِین» مربی باسابقه منچستر تمرین کند. در بازگشت به میادین رونالدو یک فوتبالیست متفاوت شد، یک نابغه گل‌زنی!

در ادامه فصل 08-2007، رونالدوی 22 ساله در 36 بازی، 31 گل به ثمر رساند، از جمله نخستین هت‌تریک دوران بازی خود. نخستین هت‌تریک دوران بازی رونالدو، با پیراهن منچستر در یک پیروزی 6-0 مقابل نیوکاسل رقم خورد. بین بازیکنان شاغل فعلی، رونالدو با 66 هت‌تریک رکورددار دنیای فوتبال است.

رونمایی از تکنیک ناکِل‌بال

در فصل 08-2007 رونالدو از سبک خاص ضربه آزاد زدن خود که موسوم به ناکِل‌بال یا شوت بندانگشتی (Knunckleball) بود، رونمایی کرد! این گل ضربه آزادِ معروف وارد دروازه ریس جیمز شد و شادی گل خاص رونالدو با چهره‌ای برافروخته و فریادزنان پس از آن گل، به یکی از لحظات ماندگار رونالدو در 6 فصل حضورش در شهر منچستر تبدیل شد.

رسیدن به 1000 گل: 102 گل

دوران اوج ضربات آزاد

ضربات آزاد خاص رونالدو خیلی زود در لیگ برتر مشهور شد. اما رونالدو هیچ‌وقت یک ایستگاهی‌زن قهار به تمام معنای کلمه نبوده و حتی در سالیان اخیر تعداد ضربات از دست رفته او بیشتر هم شده. ضربات آزاد رونالدو را باید به 2 دوره تقسیم کرد:

🔶 پیش از 2014: 26 گل از 382 تلاش ، نرخ موفقیت: %7

🔶 2014 تاکنون: 6 گل از 150 تلاش، نرخ موفقیت: %4

نخستین رویارویی رسمی با لیونل مسی

نیمه‌نهایی سال 2008 لیگ قهرمانان، نخستین تقابل رسمی مسی و رونالدو در زمین فوتبال بود. بنابراین تماشاچیان آن فینال چه در ورزشگاه و چه از گیرنده‌های تلویزیونی، علاوه بر نیمه‌نهایی اروپا، شاهد نخستین سکانس از یک تقابل جذاب و طولانی‌مدت بودند. در 23 آوریل 2008 که روز برگزاری نیمه‌نهایی بود، رونالدو 23 ساله بود و 113 گل از جمله 8 گل لیگ قهرمانان به ثمر رسانده بود. مسی نیز 20 ساله بود و 49 گل از جمله 7 گل لیگ قهرمانان به ثمر رسانده بود. رونالدو و یارانش به فینال راه یافتند.

نخستین قهرمانی در لیگ قهرمانان

در فینال، رونالدو با یک ضربه سر روی سانتر وِز براون، گل اول بازی را به ثمر رساند اما چلسی کار را به تساوی کشاند و بازی به ضربات پنالتی رفت. در پنالتی‌ها، پیتر چک پنالتی رونالدو را مهار کرد اما پای جان تری لغزید و هم‌تیمی‌های رونالدو پنالتی‌هایشان را گل کردند تا رونالدو قهرمان اروپا شود. به این‌ترتیب نخستین قهرمانی رونالدو در لیگ قهرمانان اروپا، با پیراهن منچستر در فصل 08-2007 با شکست چلسی در پنالتی‌ها رقم خورد.

نخستین توپ طلا

طبیعی بود که بعد از قهرمانی در اروپا و لیگ برتر و ثبت 42 گل در 49 بازی از جمله 31 گلِ لیگ برتری، رونالدو فاتح توپ طلا شود. نخستین توپ طلای رونالدو، در سال 2008 بالاتر از مسی، به دست آمد. سال پیش از آن، رونالدو بعد از کاکا در رده 2 قرار گرفته بود.

هت‌تریک قهرمانی در لیگ برتر

در فصل 09-2008 لیگ برتر، رونالدو نتوانست آمار عالی خود در فصل 08-2007 را تکرار کند، اما باز هم با 18 گل، به کسب 3 امین قهرمانی متوالی منچستر در لیگ برتر کمک کرد. با قهرمانی فصل 08-2009 ، رونالدو در قهرمانی لیگ برتر، هت‌تریک کرد!

بهترین نمایش رونالدو در آن فصل، بازی مقابل تاتنهام در الدترافورد بود. یونایتد 2-0 عقب افتاد و با دبل رونالدو، ابتدا 2-2 کرد و سپس 5-2 پیروز شد. با آن پیروزی منچستر، لیورپول را از صدر پایین کشید و در نهایت با 4 اختلاف قهرمان شد.

جشن قهرمانی فصل 09-2008 نیز احتمالاً آخرین خاطره‌ی خوش منچستری‌ها از رونالدو بود چون او 11 روز بعد باشگاه را ترک کرد.

با رونالدو منچستر 3 بار و از زمان خروج رونالدو، منچستر فقط 2 بار فاتح لیگ برتر شده است و از سال 2013 نیز قهرمان نشده!

1، 2، 3، .... ، هالا ا اا ا مادرید!

در دوران حضور در منچستر، رونالدو از یک وینگر خاص به یک گل‌زن خاص تبدیل شد و فیزیک او نیز از یک نوجوان لاغراندام به یک ورزشکار قدرتمند تکامل پیدا کرد. ویژگی 2 ام، یعنی تغییر فیزیک را رونالدو مدیون میک کِلِگ، مربی بدنساز منچستر در آن دوران است.

فیزیک رونالدو قبل از انتقال به منچستر

تحول جسمی رونالدو بعد از انتقال به منچستر!

بهرحال در 6 جولای 2009، رونالدو این فیزیک ساخته‌پرداخته و این ذهنیت گل‌زنی را با خود به لالیگا بُرد! مراسم معارفه رونالدو به تاریخی‌ترین مراسم معارفه قرن تبدیل شد و 85 هزار مادریدی که احتمالاً از مدت‌ها قبل از ساعت 9 شب، صف بسته بودند، از بازیکن محبوب خود استقبال کردند.

حجم تماشاگران حاضر به حدی بود که رونالدو هم تحت‌تأثیر قرار گرفت و پرسید: «نکنه امروز روز مسابقست؟!»

مراسم معارفه رونالدو با حضور 2 تن دیگر از ستارگان تاریخ رئال، آلفردو دی‌استفانو و اوزه‌بیو، برگزار شد.

رونالدو بعداً در مورد آن مراسم شکوهمند به خبرنگاران گفت: «حس زیبایی بود. واقعاً دوسش داشتم. انتظار نداشتم یه ورزشگاه به‌خاطر حضور من پر بشه!» در کنفرانس خبری نیز رونالدو 45 دقیقه مشغول پاسخگویی به رسانه‌های پرشمار حاضر در مراسم بود که احتمالاً خود این نیز یک رکورد تاریخیست. مراسم معارفه امباپه در سال گذشته نیز نتوانست با مراسم معارفه رونالدو رقابت کند!

رونالدو در زمان ترک منچستر و انتقال به رئال، تالاری از عناوین فردی و تیمی را داشت که بسیاری از فوتبالیست‌ها حتی در کل دوران بازی حسرت دستیابی به آن را دارند!

پرده سوم: کهکشانی (2018-2009)

نخستین بازی، نخستین گل

خیلی طول نکشید تا رونالدو نخستین تفاوت را در رئال رقم بزند. نخستین بازی رسمی رونالدو برای رئال‌مادرید، در لالیگا مقابل دپورتیوو لاکورونیا بود. رونالدو، پنالتی‌ایی را که رائول گونزالس گرفته بود، تبدیل به گل کرد تا نخستین گل رسمی خود برای رئال را به ثمر برساند و رئال را 2-1 پیش بیندازد. رونالدو فصل 10-2009 را که نخستین فصل حضورش در رئال بود، با 33 گل در 35 بازی به پایان برد (26 گل در لالیگا + 7 گل در لیگ قهرمانان) اما بدون قهرمانی!

گل‌های رونالدو بر حسب شماره پیراهن

در نخستین فصل در رئال، پیراهن شماره 9 بر تن رونالدو بود چون شماره 7 در اختیار دیگر اسطوره رئال، رائول گونزالس بود. در پایان سال 2010 رائول رئال را ترک کرد و شماره 7 به صاحب اصلیش رونالدو رسید! در اینجا جالب است که ببینیم رونالدو با چه شماره‌هایی چند گل به ثمر رسانده؟! رونالدو با پیراهن شماره 28 در اسپورتینگ، 5 گل و با پیراهن شماره 17 که از 2004 تا 2008 در تیم ملی پرتغال بر تن می‌کرد، 20 گل به ثمر رساند. با شماره 9 نیز رونالدو 33 گل به ثمر رسانده است. بالغ بر %90 گل‌های رونالدو با پیراهن معروف شماره 7 که خالق برند CR7 است، به ثمر رسیده‌اند: 858 گل!

سال 2011، 4 الکلاسیکو در 18 روز!

فصل 11-2010 نخستین فصل حضور مورینیو در رئال بود و رقابت شدیدی بین بارسلونایِ پپ و رئالِ مورینیو آغاز شد.

از 16 آوریل تا 3 می 2011، رقابت به اوج خود رسید و هواداران دو تیم ظرف 18 روز شاهد 4 الکلاسیکو بودند.

نخستین تقابل، 16 آوریل بود، بازی لالیگا در برنابئو که با تساوی 1-1 پایان یافت و گل تساوی رئال را رونالدو از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. بنابراین نخستین گل رونالدو در الکلاسیکو، در بازی برگشت فصل 11-2010 و از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید.

4 روز بعد، 2 تیم در فینال جام حذفی در شهر والنسیا به میدان رفتند و رئال با تک‌گل رونالدو که یک ضربه سر دیدنی به سمت دروازه پینتو بود، قهرمان شد. رونالدو بعد از آن فینال گفت: «بارسایی‌ها بهتر بودند اما فوتبال را تیمی می‌برد که گل بزند!»

سال 2012 و حرکت مشهور «آرام باشید، من اینجا هستم!»

رونالدو در الکلاسیکوها لحظات ماندگار زیادی را برای رئالی‌ها خلق کرده است اما هیچ‌کدام ازین حرکات، به اندازه حرکت نمادین کالما کالما (Calm Down) به دهان رئالی‌ها مزه نکرد! در الکلاسیکوی برگشت فصل 12-2011، فقط چند دقیقه بعد از اینکه الکسیس سانچز بازی را به تساوی کشاند، رونالدو با زدن گل پیروزی رئال، ورزشگاه را به سکوت فراخواند اما نه با حرکتی عادی، بلکه با اشاره دست به سمت پایین. رونالدو با حالتی تحکم‌آمیز خطاب به تماشاگران بارسلونا فریاد زد Calma Calma «آرام باشید، زیادی هیجان‌زده نشوید، من اینجا هستم!». در فاصله 4 بازی مانده به پایان لالیگا، به لطف آن پیروزی 2-1 مقابل بارسلونا، رئالِ مورینیو فاصله خود با بارسایِ پپ را به 7 امتیاز رساند. به‌علاوه همه در آن فصل می‌گفتند قهرمان شدن رئال بدون شکست بارسا، جذابیت زیادی ندارد و رونالدو این بهانه را نیز از بهانه‌جویان گرفت!

رسیدن به 1000 گل: 295

قهرمانی رکوردشکن در لالیگا

در پایان فصل 12-2011، رئال‌مادرید و رونالدو یک قهرمانی تاریخی کسب کردند. رئال نه تنها قهرمان شد بلکه این رکوردها را خلق کرد:

🔶 بیشترین امتیاز تاریخ لالیگا: 100 امتیاز

🔶 بزرگترین تفاضل گل: 89+

🔶 بیشترین پیروزی: 32 در 38 بازی لالیگا

از این رکوردها، سهم رونالدو 46 گل در لالیگا بود. در تمام رقابت‌های فصل 12-2011 نیز رونالدو 60 گل به ثمر رساند. بنابراین نخستین قهرمانی رونالدو در لالیگا در فصل 12-2011 رقم خورد و یک قهرمانی خاص و رکوردشکن بود.

اختلاف‌نظر در مورد فصل 12-2011

با اینکه رونالدو در آن فصل قهرمان شد، اما کارشناسان در مورد اینکه در آن فصل رونالدو بهتر بود یا مسی، اختلاف‌نظر دارند. در فصل 12-2011، رونالدو 46 گل لالیگایی با میانگین 1.21 گل در هر بازی داشت و در تمام رقابت‌های فصل فقط 1 بار بارسلونا را شکست داد. در مقابل مسی اگرچه قهرمانِ لالیگا نشد اما 50 گل لالیگایی با میانگین 1.35 در هر بازی داشت و در تمام رقابت‌ها 3 بار رئال را شکست داد، از جمله در 1/4 نهایی جام حذفی و بازی رفت لیگ.

سی ی ی ی

در یک بازی دوستانه پیش‌فصل مقابل چلسی در سال 2013، رونالدو مجدداً از یک شادی گل خاص که تبدیل به یک برند شد، رونمایی کرد: سی ی ی ی. در بازی مقابل چلسی در ورزشگاه هارد راک (ورزشگاه اینترمیامی)، رونالدو پس از گل‌زنی به سمت نقطه کرنر دوید، به هوا پرید و در حین فرود آمدن بر زمین دستان و پاهای خود را باز کرد. در حین پریدن به هوا رونالدو یک چرخش نصفه هم انجام داد و واژه خاص «Siuuu!» را ادا کرد!

جهانی شدن شادی سی ی ی ی

«جِرِمای اسمیت» بازیکن تیم فوتبال آمریکایی اُهایو اِستِیت احتمالاً نخستین ورزشکاری بود که در 1 ژانویه 2014، شادی سی ی ی ی را تقلید کرد.

در مقطع دیگری از سال 2014، لامار هیوستون و استیون تولوک، 2 ستاره NFL (لیگ فوتبال آمریکایی)، در هنگام تلاش برای تکرار شادی گل رونالدو، با پارگی رباط صلیبی مواجه شدند!

در مسابقات اُپن استرالیا در سال 2022 نیز نیک کِرجیوز ستاره تنیس استرالیا، پس از پیروزی در مسابقه دور اول خود، به سبک رونالدو به هوا برخاست و شادی کرد.

برایان پینتادو دونده اکوادوری پس از عبور از خط پایان در رقابتِ پیاده‌روی 20 کیلومتر مردان در المپیک 2024 پاریس، به هوا بلند شد و رو به تماشاگران، به سبک رونالدو فرود آمد.

رونالدو در مورد برند شدن و جهانی شدن «شادی سی ی ی ی» می‌گوید: «به نظر میرسه تبدیل به یه پدیده جهانی شده. خیلی خوشم میاد وقتی میبینم بقیه ورزشکارای دنیا هم شبیه‌سازیش میکنن!»

گل فصلِ لالیگا (2014)

اگر از هواداران رونالدو بپرسید گل محبوب ستاره خود را انتخاب کنید، احتمالاً پاسخ‌های متفاوتی خواهید شنید. اما در فصل 14-2013، جایزه گل فصل لالیگا به رونالدو تعلق گرفت. این گل، گل تساوی‌بخش مقابل والنسیا بود.

روی سانتر دی‌ماریا، رونالدو یک ضربه پشت پا در هوا زد که بیشتر شبیه حرکات رزمی بود تا شوت، آمیزه‌ای از قدرت و ظرافت! با آن گل، رئال از شکست نجات پیدا کرد و بازی 2-2 شد.

رسیدن به 1000 گل: 432 گل

نخستین لیگ قهرمانان با رئال‌مادرید

12 سالی می‌شد که رئال‌مادرید در انتظار لادسیما بود! رئال فقط چند ثانیه با تلخ‌ترین شبِ تاریخ باشگاه فاصله داشت: از دست رفتن دوباره فرصت کسب لادسیما، این بار مقابل رقیب همشهریِ تشنه به خون! تا اینکه دقیقه 93 ضربه سر راموس از راه رسید و رؤیاهای اتلتیکو و دیگو سیمئونه را پر پر کرد. بازی به وقت‌های اضافه رفت و رئال با زدن 3 گل دیگر اتلتیکوی خسته را به زانو درآورد. گل چهارم رئال توسط رونالدو از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید. با پیروزی 4-1 مقابل اتلتیکومادرید در فینال فصل 14-2013، رونالدو برای نخستین بار با رئال‌مادرید فاتح لیگ قهرمانان اروپا شد.



گل شماره 500

در بازی مقابل مالمو سوئد در لیگ قهرمانان در سال 2015، رونالدو به آمار 500 گل زده رسید. کمتر از 3 هفته بعد از آن دیدار نیز رونالدو یک رکورد دیگر را شکست و بهترین گل‌زن تاریخ باشگاه رئال‌مادرید شد!

رونالدو 500 گل خود را فقط در 753 بازی به ثمر رساند و تنها مسی سرعت بیشتری در رسیدن به این آمار داشته.

در مورد زمانِ رسیدن به بهترین گل‌زن رئال نیز باشگاه با آمار رسمی اختلاف نظر داشت. رئال‌مادرید معتقد بود که ضربه آزادی در سال 2010 که به نام پپه ثبت شده است، باید به نام رونالدو ثبت می‌شد و بنابراین او زودتر رکوردِ تاریخ باشگاه را شکسته است!

خاطره تلخ‌وشیرینِ 2016

فینال یورو 2016 خاطره تلخ و شیرینی برای رونالدو بود. در تاریخ کشور پرتغال، این 2 امین فینال ملی در رشته‌ی فوتبال بود و آن‌ها به دنبال جبران شکست یورو 2004 بودند.

اما در دقیقه 25 فاجعه‌ای که نباید برای رونالدو رُخ می‌داد، اتفاق افتاد و رونالدو در یکی از معدود مصدومیت‌های دوران فوتبالش، به‌خاطر آسیب از ناحیه زانو، با چشمانی اشکبار روی برانکارد زمین را ترک کرد.

لحظه‌ای که رونالدو روی زمین بود تا تیم پزشکی به محل حضور او برسد، یک عکس ماندگار از او ثبت شد. رونالدو که فهمیده بود به‌خاطر مصدومیت جدی قادر به ادامه بازی در فینال نیست، گریه می‌کرد و همزمان پروانه‌های حاضر در ورزشگاه استادو فرانس، روی صورت او نشستند تا گریه او آمیخته به عصبانیت و کلافگی شود!

پس از خروج از زمین و درمان موقت، رونالدو روی نیمکت نشست و در حالی که بازی 0-0 پیگیری می‌شد، در وقت‌های اضافه در کنار فرناندو سانتوس سرمربی پرتغال، نقش دستیار را بر عهده گرفت و علاوه بر ارائه رهنمودهای تاکتیکی از کنار زمین، به هم‌تیمی‌های خود انگیزه می‌داد! نقش فعال رونالدو در کنار زمین مؤثر واقع شد. پرتغال با تک گل ادر ، قهرمان یورو 2016 شد تا پرتغالی‌ها، جام قهرمانی را به کاپیتان مصدومشان اهدا کنند. اگر رونالدو از زمین بیرون نمی‌رفت، شاید هیچ وقت پرتغالی‌ها با این غیرت و همیت بازی نمی‌کردند و آن قهرمانی به دست نمی‌آمد! به‌هر حال قهرمانی یورو 2016، نخستین و تنها افتخار ملی مهم کریستیانو رونالدو است. این قهرمانی هم‌چنین نخستین قهرمانی فوتبال پرتغال بود. جنس اشک‌های پایان بازی رونالدو هم متفاوت از اشک‌های او در جریان بازی بود و این بار اشک شوق ریخت!

تندیس‌ها و پیکره‌ها

با جهانی شدن شهرت رونالدو، هنرمندان در سراسر دنیا در صدد برآمدند تا با هنر خود به این اسطوره بزرگ ادای دین کنند. برخی از این هنرنمایی‌ها شباهت زیادی به رونالدو داشت، برخی دستمایه طنز می‌شد و برخی نیز مایه تمسخر و بحث برانگیز!

یکی از نخستین تندیس‌های رونالدو در دسامبر 2014 ساخته شد، یک تندیس بلند 11 فوتی و بظاهر خوش‌ساخت که در زادگاه رونالدو در مادیرا، در دیوار لنگرگاهی در بیرون موزه CR7 نصب شد.

اما تندیسی که بیشترین توجه را به خود جلب کرد، یک تندیس نیم‌تنه بود که در سال 2017 در بیرون فرودگاه مادیرا رونمایی شد. این تندیس به پاس تجلیل این جزیره‌یِ کمتر شناخته‌شده از پسری که آن را به دنیا شناساند، ساخته شد اما بیش از آنکه باعث تجلیل شود، مایه طنز و تمسخر شد! تصویر این مجسمه کریه‌المنظر، در دنیا وایرال شد و امانوئل سانتوس، سازنده آن مدعی شد که این طراحی عمدئاً سورئال بوده و «حتی عیسی مسیح هم نمی‌تواند رضایت همه را جلب کند!»

به سانتوس فرصتی دوباره داده شد تا هنر خود را اصلاح کرده و تندیسی بسازد که درخور خدمات رونالدو به زادگاهش باشد. سانتوس ازین فرصت نهایت استفاده را کرد و سال بعد با ساخت تندیسی جدید (سمت راست تصویر)، خشم برافروخته‌شده از آن تندیس بدنام را خاموش و تبدیل به تحسین کرد!



پنجمین توپ طلا

رونالدو 4 بار فاتح توپ طلا شده بود اما فقط 1 چیز می‌توانست او را خوشحال کند: برابری با توپ طلاهای لیونل مسی یا حتی جلو زدن از رقیب دیرینه. رئال‌مادریدِ فصل 17-2016 احتمالاً یکی از بهترین تیم‌های تاریخ باشگاه و حتی تاریخ فوتبال دنیا بود. آن فصل بهترین فصل حضور زیدان روی نیمکت رئال بود و عملکرد رونالدو نیز او را به سمت شیء طلایی رنگی که دنبالش بود، سوق داد! فتح لالیگا و لیگ قهرمانان و بازی تعیین‌کننده رونالدو در فینال مقابل یوونتوس که با دبل این فوق‌ستاره همراه بود، 5 امین توپ طلای رونالدو را در پی داشت. توپ طلای پنجم در سال 2017، با قاطعیت به دست آمد: کسب 946 امتیاز رأی‌دهندگان در مقابل 670 امتیاز برای مسی!

با این‌حال در سال‌های بعد مسی در زمینه توپ طلا از رونالدو پیشی گرفت و دیگر بعید است که رونالدو بتواند به رکورد 8 توپ طلای مسی برسد.

برگردان شگفت‌انگیز به اسطوره دنیای دروازه‌بانی

در سال 2018، رونالدو یک گل تاریخی زد و به زیباترین شکل ممکن دروازه فردی را باز کرد که احتمالاً بهترین دروازه‌بان قرن 21 و شاید هم تاریخ است: جانلوییجی بوفون!

در پیروزی 3-0 مقابل یوونتوس در ورزشگاه آلیانز تورین، رونالدو با یک ضربه برگردان تماشایی که با پرش بلند این بازیکن نواخته شد، دروازه بانوی پیر را باز کرد. این ضربه چنان غافلگیرانه بود که مدافعان یووه و بوفون بی‌حرکت ماندند و هیچ واکنشی نشان ندادند و چنان زیبا بود که حتی تماشاگران یوونتوس ایستاده به احترام رونالدو دست زدند و رونالدو نیز با تشکر پاسخ آن‌ها را داد.

رونالدو بعداً اعتراف کرد که یکی از دلایل او برای انتقال به یوونتوس، همین تشویق محبت‌آمیز و واقع‌بینانه یوونتوسی‌ها پس از آن گل تاریخی بوده. پس از آن گل حتی زلاتان ابراهیموویچ و خود زیدان که معروف به گل‌های آکروباتیک و برگردان بودند، زبان به تحسین رونالدو گشودند!

رسیدن به 1000 گل: 649 گل

خوشحال نیستم!

4 امین قهرمانی اروپایی رونالدو با رئال و در مجموع 5 امین قهرمانی او (+ 1 قهرمانی با منچستر)، باید عاملی برای جشن و شادی می‌شد اما بلافاصله بعد از سوت پایان فینال در شهر کیف اوکراین و پیروزی 3-1 رئال بر لیورپول، رونالدو دنیا را متحیر کرد و اعلام کرد از آینده‌اش در رئال مطمئن نیست!

جملات دقیق رونالدو این بود. او عمداً از افعال زمان گذشته استفاده کرد تا میل به هجرت را نشان دهد: «دوران زیبایی در رئال بود! آینده هیچ بازیکنی مهم نیست.» این صحبت غافلگیرانه رونالدو بر خلاف صحبت‌های چند روز پیش او بود که گفته بود: «سخته که بشه بهتر از رئال‌مادرید، بهتر از بزرگترین باشگاه دنیا، جایی برای موندن پیدا کرد اما زندگی فقط در کسب جام‌ها خلاصه نمیشه!»

بعداً رونالدو اعلام کرد که بر زبان راندن آن حرف‌ها در میانه‌ی جشن قهرمانی رئال‌مادرید کار درستی نبوده «وقتی شما انسان صادق و خوش‌قلبی هستی، گاهی حرفایی میزنی که نباید بزنی!»

رونالدو با کوهی از افتخارات رئال را ترک کرد. بی‌شک این یک رابطه 2طرفه است و این فوق‌ستاره و این باشگاه تاریخی، تا ابد مدیون همدیگر خواهند بود. تصویر بالا مجموعه افتخاراتیست که رونالدو در اسپورتینگ، منچستر و رئال کسب کرده است.

پرده 4 و پایانی: شکارچی رکوردها (2018 تا ...)

انتقال 112 میلیون یورویی

بعد از آن اظهارات سخت و عجیب در پایان فینال لیگ قهرمانان 2018، رونالدو با قراردادی 4 ساله به ارزش 112 میلیون یورو راهی ایتالیا شد. یوونتوس در روزی موسوم به روز سی ‌آر سون«CR7 Day»، با حضور تماشاگرانش از رونالدو رونمایی کرد. نخستین بازی رسمی رونالدو برای یوونتوس، نخستین بازی فصل سری آ در خانه کیه‌وو بود که یوونتوس 3-2 پیروز شد.

رونالدو در مورد حضور در یوونتوس و ایتالیا گفت: «این تصمیم حاصل ساعت‌ها، روزها و هفته‌ها فکر بوده و احساس کردم که نیاز به یک چرخه جدید در زندگی دارم!»

نخستین کارت قرمز در لیگ قهرمانان

1 ماه بعد از نخستین بازی برای یوونتوس، نفرینِ حضور در ایتالیا، گریبانگیر رونالدو شد و فوق‌ستاره پرتغالی برای نخستین بار در لیگ قهرمانان از زمین بازی اخراج شد!

در بازی مقابل والنسیا، رونالدو به‌خاطر پس‌گردنی زدن به جِیسون مورییو مدافع والنسیا با کارت قرمز داور مواجه شد و پس از کوبیدن بر زمین به نشانه خشم، زمین را ترک کرد. به این‌ترتیب نخستین کارت قرمز رونالدو در لیگ قهرمانان سال 2018 مقابل والنسیا اتفاق افتاد! رونالدو در دوران بازی در مجموع 12 کارت قرمز دریافت کرده و 23 بازی را نیز به‌خاطر محرومیت از دست داده است.

به جریان افتادن یک پرونده قدیمی!

در حالی‌که رونالدو در حال گذرانِ محرومیت ناشی از اخراج مقابل والنسیا بود، پلیس لاس‌وگاس اعلام کرد یک پرونده‌ی قدیمی در مورد رونالدو را دوباره به جریان انداخته. تحقیقات در مورد زنی که ادعا می‌کرد سال 2009 مورد تجاوز رونالدو قرار گرفته، آغاز شد.

این پرونده قدیمی در سال 2022 یک بار برای همیشه بسته شد. رونالدو از تمام اتهامات تبرئه شد و خودش نیز از اول این اتهامات را رد کرد.

پرواز تاریخی رونالدو بر فراز آسمان سمپدوریا !

وقتی صحبت از پرش‌های بلند می‌شود، ناخودآگاه یاد اسلم‌دانک‌ها در NBA می‌افتیم اما رونالدو در 18 دسامبر 2019 در بازی مقابل سمپدوریا، با یک پرش ضدجاذبه، یک گل ماندگار با ضربه سربه ثمر رساند! پرش رونالدو، کلودیو رانیری سرمربی آن زمان سمپدوریا و سرمربی کنونی رم را چنان متحیر کرد که برای توصیف این پرش، از این جمله استفاده کرد: «رونالدو 1 ساعت و نیم روی هوا بود!»

رسیدن به 1000 گل: 712 گل

رکورد خاص رونالدو در کسب عناوین داخلی

قهرمانی سال 2021 یوونتوس در کوپا ایتالیا که با پیروزی 2-1 بر آتالانتا به دست آمد، برای رونالدو قهرمانی خاصی بود. با قهرمانی در کوپا ایتالیا 2021، رونالدو تنها فوتبالیست تاریخ شد که همه عناوین مهم داخلی در 3 کشور انگلیس، اسپانیا و ایتالیا را به دست آورده است. هم‌چنین آن قهرمانی تا این لحظه آخرین قهرمانی مهم رونالدو در دنیای فوتبال است. 3 ماه بعد او یوونتوس را ترک کرد و معنای این خروج، عدم تحقق یکی از اهداف کلیدی باشگاه و بازیکن بود: رونالدو بدون کسب لیگ قهرمانان، از یوونتوس جدا شد!

تصویر بالا تمام افتخارات رونالدو تا پایان دوران بازی در ایتالیا است. لازم به ذکر است آخرین جام رونالدو در ایتالیا به دست آمد و رونالدو پس از خروج از اروپا، موفق به کسب هیچ عنوان مهمی نشده است.

بهترین گل‌زن ملی تاریخ فوتبال

در یک مسابقه مقدماتی جام‌جهانی برابر جمهوری ایرلند، رونالدو دبل کرد و با عبور از علی دایی، بهترین گل‌زن ملی تاریخ فوتبال شد! این رکورد هم‌چنان در اختیار رونالدوست: 135 گل ملی در 217 بازی.

رسیدن به 1000 گل: 784 گل

تجدید بیعت با منچستر!

پس از ناکامی در دستیابی به لیگ قهرمانان که هدف اصلی رونالدو از پیوستن به یوونتوس بود، فوق‌ستاره پرتغالی تصمیم گرفت به لیگ برتر بازگردد. در ابتدا کریستیانو در آستانه پیوستن به تیم رقیب، منچسترسیتی بود. رونالدو حتی گفتگوهایی هم با پپ گواردیولا داشت اما رسیدن خبر این گفتگوها به سر الکس، او را برآشفته کرد؛ ناراحتی سر الکس همانا و واکنش سریع مدیران منچستر همانا ! منچستر، رونالدو را با قراردادی راضی‌کننده به اُلدترافورد برگرداند تا دوران فوتبال خود را زیر نظر اُله گونار سولشایر مربی وقت منچستر ادامه دهد. رونالدو نیز در بازگشت به منچستر در نخستین دیدار دبل کرد تا هم باعث پیروزی 4-1 مقابل نیوکاسل شود و هم به زبان بی‌زبانی از باشگاه به‌خاطر دادن فرصتی دوباره قدردانی کند!

خانواده در کنار فوتبال

یک نگاه به عکس‌های صفحه‌ی اینستاگرام رونالدو کافیست تا متوجه اهمیت خانواده در زندگی او شوید. رونالدو جزو نخستین ستارگان فوتبال بود که فرزندآوری انبوه را باب کرد! سال 2022، کریستیانوهای منچستر تکثیر شدند!! در کنار رونالدوی اصلی، کریستیانو جونیور، بزرگترین فرزند او نیز پیراهن شماره 7 آکادمی منچستر را بر تن کرد.

البته بازی کریس جونیور در آکادمی منچستر امر بی‌سابقه‌ای نبود. مینی‌رونالدو تاکنون فوتبال خود را در تیم‌های پایه تمامیِ باشگاه‌هایی که پدرش در آن‌ها فوتبال بازی کرده، پیگیری کرده است. به‌علاوه در تمام تصاویر یادگاری کریس رونالدو در هنگام دریافت جوایز فردی، کریس جونیور و سایر اعضای خانواده نیز در کنار او دیده می‌شوند که تأکید مجدد رونالدو بر نقش خانواده در موفقیت‌های اوست.

در سال 2022 رونالدو به رسانه‌های ورزشی دنیا اعلام کرد که یکی از 2 فرزند دوقلوی او با جورجینا، در حسرت دیدن این دنیا مانده اما بِلا (Bella)، قُل دیگر او، زنده مانده و سالم به دنیا آمده است! رونالدو پس از گذران مدتی در کنار خانواده و هضم «حادثه درگذشت دخترش»، به منچستر برگشت تا در اردوی تیم حاضر شود و تمرینات تیمی را از سر گیرد.

در 3 اردیبهشت 1401 در دقیقه 34 بازی با آرسنال، رونالدو 100 امین گل لیگ برتری خود را به ثمر رساند اما مهاجم پرتغالی این گل را جشن نگرفت و به یاد دختر درگذشته‌اش، بر خلاف همیشه، در سکوتی عمیق صرفاً انگشت خود را به سمت آسمان نشانه گرفت. آرسنال نیز 3-1 پیروز شد تا خاطره آن گل بیش از پیش تلخ شود!

رونالدو همیشه از پدر بودن به‌عنوان یک افتخار بزرگ یاد کرده است. کریستیانو رونالدو از جورجینا و شریکان قبلی زندگی خود، 5 فرزند دارد: کریستیانو جونیور، اِوا ماریا، ماتئو، آلانا مارتینا و بِلا.

نیمکت‌نشینی معنادار

با اخراج سولشایر، رابطه رونالدو و منچستر به سردی گرایید. در یک دیدار دوستانه پیش‌فصل مقابل رایو وایکانو در تابستان 2022، کریستیانو رونالدو پیش از پایان بازی، از اُلدترافورد خارج شد و با این اقدام خشم تن‌هاخ را برانگیخت. در طول فصل نیز رونالدو در دیدار با تاتنهام نیمکت‌نشین شد و از حضور در زمین به‌عنوان یار تعویضی در دقایق پایانی بازی اِمتناع کرد. با تصمیم تن‌هاخ، رونالدو 1 بازی از تیم کنار گذاشته شد و پس از عذرخواهی به لیست برگشت.

مصاحبه جنجالی

زمان زیادی لازم نبود تا معلوم شود عذرخواهی رونالدو، پوسته‌ای بیش نبوده است. در وقفه‌یِ استراحت پیش از جام‌جهانی 2022 قطر، رونالدو در گفتگویی که پیرس مورگان خبرنگار طرفدار او ترتیب داده بود، شرکت کرد و انتقادات تندی را از تن‌هاخ و منچستر مطرح کرد. پس از آن مصاحبه با پیرس مورگان، تن‌هاخ اعلام کرد که رونالدو دیگر جایی در ترکیب تیمش ندارد و باشگاه منچستر نیز در حمایت از تن‌هاخ، قراردادِ رونالدو را فسخ کرد.

رونالدو چندان ازین تصمیم ناراضی نبود و در بیانیه خود گفت: «هیچ چیز نمی‌تواند در عشق من به منچستر و هوادارانش، خللی ایجاد کند. با این‌حال احساس می‌کنم زمان آن فرا رسیده که در پی یک چالش جدید باشم!»

2022 قطر: جامی برای فراموش شدن

هیچ چیز همیشگی نیست! جام‌جهانی 2022 پایانی بر دوران ملی رونالدو نبود و تا لحظه نگارش این مقاله، این فوق‌ستاره هم‌چنان به درخشش در تیم ملی ادامه می‌دهد. اما این جام نخستین خط بُطلان بر «جایگاه ثابت» رونالدو در ترکیب تیم ملی بود.

در شکست 2-1 مقابل کره‌جنوبی در مرحله گروهی، رونالدو تعویض شد و اتفاقی افتاد که ناراحتی او از تعویض را افزون کرد. رونالدو پس از آن دیدار به نشریه مارکا گفت: «چو [بازیکن کره] دائم در گوش من وِز وِز میکرد که زودتر از زمین خارج شم، منم ازش درخواست کردم که خفه شه چون این مسأله ارتباطی به اون نداره!»

با این‌حال فرناندو سانتوس سرمربی پرتغال، از توضیح رونالدو قانع نشد و واکنش رونالدو به تعویضش باعث شد رونالدو را از نخستین مسابقه مرحله حذفی مقابل سوییس کنار بگذارد. 4 روز بعد نیز رونالدو در مسابقه 1/4 نهایی مقابل مراکش، مجدداً نیمکت‌نشین شد تا با شکست 1-0 پرتغال و حذف از جام‌جهانی 2022 قطر، خاطره تلخ او تلخ‌تر شود. در آن لحظه احساس این بود که رونالدو به پایان خط خود در تیم ملی رسیده است، اما این پایان داستان نبود!

سلام عربستان!

فصل جدید زندگی رونالدو، به جز خودش، همه را شگفت‌زده کرد. هیچ‌کس انتظار نداشت که رونالدو، عربستان را به‌عنوان مقصد بعدی خود انتخاب کند اما باشگاه النصر در آخرین روز از ماه دسامبر سال 2021 اعلام کرد که رونالدو را به‌عنوان بازیکن آزاد و با قراردادی 2 سال و نیمه به خدمت گرفته است. حضور رونالدو در عربستان موجب تحول لیگ حرفه‌ای این کشور شد و بسیاری از ستارگان فوتبال که البته در سنین پایانی فوتبال خود بودند، این لیگ را برای ادامه فوتبال انتخاب کردند. 4 روز بعد از اعلام رسمی قرارداد، رونالدو به ریاض سفر کرد و جشن معارفه او در ورزشگاه مملو از جمعیت و 25 هزار نفری «أول پارک» برگزار شد. مهمترین جمله رونالدو در مراسم معارفه این بود: «کار من در اروپا تمام شده است!» دستمزد سالانه رونالدو در النصر یکی از بزرگترین دستمزدهای تاریخ فوتبال است: 75 میلیون دلار.

رونالدو و شبکه‌های اجتماعی

رونالدو فعال‌ترین فوتبالیست و ورزشکار در شبکه‌های اجتماعی است. در سال 2018 رونالدو رسماً به‌عنوان پرطرفدارترین شخصیت در اینستاگرام معرفی شد. پیش از آن در سال 2017 نیز رونالدو نخستین کاربر با 100 میلیون دنبال‌کننده‌ی اینستاگرامی شد. در واقع رونالدو اندکی پس از انتقال از رئال به یوونتوس، به 144 میلیون و 400 هزار فالوور رسید و با عبور از رکورد «سلنا گومز»، «پادشاه گِرام King of Gram» لقب گرفت!

در حال‌حاضر رونالدو به 651 میلیون فالوور در اینستاگرام رسیده است و فقط حساب رسمی اینستاگرام با 686 میلیون کاربر، قابلیت رقابت با رونالدو را دارد! لئو مسی نیز با 504 میلیون نفر 3 ام است و بیش از 100 میلیون با رونالدو فاصله دارد.

رونالدو یک رکورد خاص نیز دارد. او نخستین شخصیت مشهور دنیاست که جمعاً به بیش از 1 میلیارد دنبال‌کننده در شبکه‌های اجتماعی مختلف رسیده است.

در زمان اعلام خبر پیوستن رونالدو به النصر، وبسایت این باشگاه به‌علت شلوغی ترافیک، برای ساعاتی از دسترس خارج شد! اینستاگرام النصر نیز از 853 هزار به 10 میلیون دنبال‌کننده رسید.

سال گذشته نیز رونالدو ورود خود به یوتیوب را اعلام کرد و در راستای حفظ ارتباط خود با نسل جدید در شبکه‌های اجتماعی، با شخصیت‌هایی چون IShowSpeed و MrBeast ارتباط برقرار کرده است. انجام شادی گل معروف “SIUUU” با مستر بیست نیز جزو پربازدیدترین ویدیوها شد!

رونالدو یا مسی؟ کدام یک دوران بهتری در اروپا داشتند؟!

رونالدو در 949 بازی در اروپا، 701 گل و 201 پاس گل و مسی در 853 بازی، 704 گل و 303 پاس گل ثبت کرد. بقیه آمار این 2 فوق‌ستاره را در جدول بالا مشاهده کنید.

نخستین قهرمانی با النصر

نخستین قهرمانی رونالدو با النصر، جام باشگاه‌های عرب بود که اتفاقاً با گل پیروزی‌بخش رونالدو در وقت‌های اضافه و شکست 2-1 الهلال، جدی‌ترین رقیب النصر، به دست آمد. این قهرمانی عجیب در حالی به دست آمد که النصر دقایق پایانی بازی و کل وقت‌های اضافه را 9 نفره بازی می‌کرد. با این‌حال جام باشگاه‌های عربی جزو تورنمنت‌های رسمی فیفا محسوب نمی‌شود و با این‌حساب، رونالدو پس از ترک اروپا، هنوز موفق به کسب هیچ عنوان مهمی نشده است!

رسیدن به 1000 گل: 844 گل

رونالدو سال 2023 را با 54 گل در 59 بازی به پایان رساند و برای 5 امین بار در دوران بازی خود بهترین گل‌زن فوتبال مردان در 1 سال تقویمی شد. هری کین و امباپه با 52 گل و هالند با 50 گل، نفرات بعدی بودند. آخرین بار قبلی که رونالدو به این دستاورد فردی رسیده بود، 8 سال پیش از آن، یعنی 2015 بود.

یورو 2024: ادامه سقوط در رده ملی

پیش از یورو 2024، رونالدو در مصاحبه با تلویزیون پرتغال گفت: «بدون تردید این آخرین یوروی من است!»

بعد از جام‌جهانی 2022، یورو 2024 نیز مطابق میل رونالدو پیش نرفت و پرتغالی‌ها با شکست مقابل فرانسه در ضربات پنالتی، با جام خداحافظی کردند. درین تورنمنت رونالدو هیچ گلی به ثمر رساند و انتقادات از روبرتو مارتینز، سرمربی اسپانیایی پرتغال، به‌خاطر استفاده از یک بازیکن پا به سن گذاشته در خط حمله بالا گرفت! رونالدو بی‌توجه به این انتقادات اعتراف کرد که با وجود نمایش ضعیف در یورو، تسلیم نمی‌شود و تا هر زمان که به تیم ملی دعوت شود، به بازی ادامه خواهد داد!

گل شماره 900

رونالدو به قول خود عمل کرد. در تیم ملی باقی ماند و مثل همیشه به جای انفعال و زانو زدن، واکنش نشان داد. چند ماه بعد ازیورو 2024 در یکی از بازی‌های لیگ ملت‌های اروپا مقابل کرواسی، رونالدو زننده یکی از گل‌های تیمش بود تا به آمار 900 گل رسمی در رده ملی و باشگاهی برسد! آماری که هیچ‌کدام از ستارگان فوتبال نتوانسته‌اند به آن نزدیک شوند. مسی نزدیکترین رقیب رونالدو بیش از 850 گل دارد و بعد از او نیز پله است. البته آمار کلی گل‌های پله فراتر از 1000 است و این آمار صرفاً آمار رسمیست. رونالدو در واکنش به این گل در شبکه اجتماعی خود نوشت: «مدت‌ها بود که در رؤیای گل شماره 900 بودم و حالا نوبتِ رؤیاهای محقق‌نشده‌ی بعدیست!»

افسانه‌ای که به 40 سالگی رسید!

در 5 فوریه 2025 مصادف با 17 بهمن ماه 1403، کریستیانو رونالدو تولد 40 سالگی خود را در حالی جشن گرفت که در آغاز سال جدید، در 9 ژانویه، با گل‌زنی برای باشگاه النصر، برای 24 امین سال متوالی در زندگی خود گل‌زنی کرد و چنانکه مشخص است این افسانه به احتمال زیاد 25 ساله نیز خواهد شد. اما فراتر از آن قابل پیش‌بینی نیست!

ادامه رؤیاپردازی در النصر و تیم ملی پرتغال

رونالدو تا این لحظه، 3 فروردین 1404، در 1269 بازی، 928 گل به ثمر رسانده است و هم‌چنان عضوی از باشگاه النصر و تیم ملی پرتغال است. رونالدو چندی پیش در مصاحبه با فردیناند در کانال یوتیوب خود ، هدف بعدی خود را رسیدن به 1000 گل رسمی اعلام کرده است. آیا رونالدو می‌تواند تا پیش از خداحافظی از مستطیل سبز، حداقل 72 گل دیگر به ثمر برساند؟!

پرسش‌های دیگری نیز در مورد رونالدو وجود دارد که پاسخ برخی از آن‌ها تقریباً مشخص و برخی مبهم است. برای مثال با فرض حضور رونالدو در جام‌جهانی 2026، او احتمالاً نمی‌تواند به گل‌زن‌ترین بازیکن تاریخ جام تبدیل شود چون برای برابری با رکورد کلوزه (16 گل) باید تعداد گل‌های خود را حداقل 2 برابر کند. اما رونالدو می‌تواند قهرمان جام‌جهانی شود و از نظر تنوع افتخارات با مسی برابری کند.

اما پرسش اساسی اینست که آیا رونالدو به جام‌جهانی 2026 می‌رسد. برونو فرناندز به ما این قول را داده است: «من تقریباً مطمئن هستم که رونالدو در آنجا خواهد بود.»

نظر شما چیست؟! رونالدو تا پایان دوران بازی به کدام یک از اهداف خود دست پیدا می‌کند و در حسرت کدام یک می‌ماند؟ آیا می‌تواند قهرمانی آسیا را نیز به قهرمانی اروپا اضافه کند؟ آیا قهرمان لیگ حرفه‌ای عربستان خواهد شد؟ آخرین چالش رونالدو تا لحظه نگارش این مقاله، لیگ ملت‌های اروپاست که رونالدو امشب در دیدار برگشت مرحله 1/4 نهایی آن باید به مصاف دانمارک برود و قول داده عملکرد بد خود در بازی رفت را پیش چشم تماشاگران خودی جبران کند!

وبسایت فوتبال7 سعی می‌کند این زندگینامه را تا پایان دوران فوتبال رونالدو بروزرسانی کند و تغییرات آتی را در آن لحاظ کند. فعلاً تا آن زمان اوقات خوشی را برای تمامی کریس‌فَن‌ها و سایر کسانی که احتمالاً این مقاله را مطالعه کرده‌اند، آرزومندیم. بدرود!

🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:

🔹خبر فوری: انتقال الکساندر آرنولد به رئال‌مادرید %99 قطعی شد!

🔹ارلینگ هالند: هدف ما قهرمانی در جام حذفی و کسب سهمیه لیگ قهرمانان است

🔹سکوت آلوارز شکست: پنالتی من درست بود

🔹کریستیانو رونالدو: در بازی رفت مقابل دانمارک افتضاح بودم! | کار هویلوند بی‌احترامی نبود

🔹نارضایتی توماس توخل از نمایش رشفورد و فودن مقابل آلبانی