رافائل واران: با وجود رونالدو، مودریچ و ...، رئال‌مادرید در آن سال‌ها حس شاعرانه‌ای داشت!
رافائل واران مدافع دوست‌داشتنی و سر به زیر رئالی‌ها، در مصاحبه‌ای از دوران بازی خود در رئال صحبت کرد.
چه اتفاقی افتاد؟
رافائل واران پس از جدایی از منچستریونایتد، به باشگاه کومو ایتالیا پیوست تا سال‌های پایانی فوتبال خود را در آرامش بیشتر و هیاهوی کمتر در یک تیم معمولیِ سری آ سپری کند. با این‌حال واران در همان نخستین بازی خود برای کومو، در دقیقه 23 از ناحیه زانو دچار آسیب‌دیدگی شد و مدتی بعد تصمیم گرفت برای همیشه از فوتبال خداحافظی کند. مدافع سابق رئال‌مادرید و منچستریونایتد که در هنگام خداحافظی 31 ساله بود و خداحافظی نسبتاً زودهنگامی از فوتبال داشت، درباره آن مصدومیت گفت: «کادر فنی و مدیران کومو از من خواستن احساسی و با عجله تصمیم‌گیری نکنم اما من به این جمع‌بندی رسیده بودم که با این مصدومیت، هزینه فوتبال بازی کردن بیشتر از بازنشستگیه!»
نظر واران در مورد دوران باشکوه رئال‌مادرید
واران پیش از این در مصاحبه‌ای، فوتبال امروز را یک فوتبال رُباتیکی خوانده بود که همه چیز به بازیکنان دیکته می‌شود و مربیان با افراط در توصیه‌های تاکتیکی، هیچ جایی برای خلاقیت باقی نمی‌گذارند!
حالا واران مصاحبه جدیدی با اتلتیک انجام داده و از تجربه بازی در کنار رونالدو، بیل، راموس، مارسلو، مودریچ و سایر ستارگان تیم پرافتخار رئال در آن سال‌ها، صحبت کرده است: «در اون تیمِ رئال، شما احساس بازی در نقش یه گلادیاتورو داشتی، یا نقش یه سرباز که به مأموریت اعزام شده! تیم ما بیشتر از اینکه بر اساس تاکتیک عمل کنه، بر اساس غریزه بازی میکرد. به همین‌خاطر من معتقدم که اون تیم هنری بازی میکرد و از دیدن بازیش حس شاعرانه‌ای میگرفتی! ما مثل رُبات بازی نمیکردیم و پتانسیل بازیکن‌ها به شکلی بود که هر لحظه امکان سورپرایز حریف وجود داشت. گاهی وقتا یه حرکتی میزدیم که ازش جواب میگرفتیم ولی بعداً از همون طریق به بن‌بست میخوردیم!»
واران معتقد است که بازیکنان رئال، به شرح وظایف خود کاملاً آگاه بودند اما به‌صورت غریزی و حسی: «همه بازیکن‌ها دقیقاً میدونستن که چه وظیفه‌ای در زمین دارن. گاهی پرس میکردیم و گاهی نه؛ اما تموم حرکات و کُنش‌های ما در زمین، کاملاً حسی بود. مثلاً گاهی 30 دقیقه از بازی می‌گذشت و ما حتی یه موقعیتم خلق نکرده بودیم. بعد به‌صورت کاملاً غریزی میفهمیدیم که باید نوع حمله یا فضای حملات در زمینو تغییر بدیم، بدون اینکه مربی چیزی بگه، خودمون به این درک می‌رسیدیم!»
«حتی مواقعی که بازی شروع می‌شد، خیلی اوقات نقشه بازی مشخصی نداشتیم. بر خلاف بقیه تیم‌ها، رئال هیچ برنامه از پیش تعیین‌شده‌ای برای بازی یا پرسینگ نداشت. گاهی حتی خودمونم باورمون نمیشد که داریم حمله میکنیم! یه مرتبه یه حفره دفاعی در تیم حریف پیدا میکردیم و احساس میکردیم با ادامه حمله، میتونیم ازون نقطه بهشون ضربه بزنیم. برای همین چیزاست که من اون تیمو دوست داشتم.»
🚨🚨این مطالب را هم بخوانید:
🔹هواپیمای ۶۱ میلیون پوندی کریستیانو رونالدو در منچستر زمین‌گیر شد
🔹گاسپرینی: لوکمن یکی از بدترین پنالتی‌زن‌هایی که تا به حال دیده‌ام!
🔹پیش‌بازی استون‌ویلا-لیورپول: اونای امری و یک عمر سرافکندگی مقابل لیورپول! (امشب 23:00)
🔹گواردیولا قبل از بازی برگشت: "باید یک بازی تقریباً بی‌نقص انجام دهیم"
🔹اونای امری: لیورپول بهترین تیم اروپاست، اما برای چالش آماده‌ایم
